****
ხმაურის ხმა შემომესმა მინდოდა ვაკოს ჩავხუტებოდი და ძილი შემებრუნებინა მაგრამ ვაკოს მხარეს რომ გავჩოჩდი კინაღამ იატაკზე მოვადინე ზღართანი.გაკვირვებულმა და შეშინებულმა ვჭყიტე თვალები,ჯერ ისევ ღამე იყო ხოლო გარედან ჩხუბის ხმა შემოდიოდა.შეშინებულმა მივირბინე ფანჯარასთან და მთვარისა და ლამპიონების შუქზე ორი მოჩხუბარი სილუეტი გავარჩიე.და როა იქიდან ერთ ერთში ვაკო ამოვიცანი კინაღამ გული გამისკდა.ფართხაფურთხით ამოვიცვი ქვედა სპორტული და გარეთ გავვარდი.სწრაფად ცავირბინე კიბეები და ვაკოსთან გავიქეცი...................მაგრამ როცა მეორე ბიჭის სახეც გავარჩიე ადგილზე გავქვავდი.შეშინებულინაბიჯსაც ვერ ვდგავდი.ვაკოს წინ აჩი იდგა და იგინებოდა.აჩიმაც შემამჩნიადა ჩემსკენ გამოიხედა საშინელისახე ქონდა თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა.ვაკომაცუკან მოიხედა და ჩემს დანახვაზე სახე შეეცვალა.
-ანასტასია შედი სახში(ვაკო)
ახლა უკან ნამდვილად ვერ შევიდოდი შეშინებული მივუახლოვდი ვაკოს.
-ტასო სახშიშედი თქო(ვაკო)ხმა გაუმკაცრდა ვაკოს.
-არსად არ შევა(აჩი)-მანქანაში სწრაფად(აჩი)თავისი მანქანისკენ მიმითითა აჩიმ.
-აჩი შეეშვი ტასოს.ეხა ნასვამი ხარ ხვალ ვილაპარაკოთ.(ვაკო)უთხრა ვაკომ აჩის ძლივსშეკავებული სიმშვიდით მე კი ზურგს უკან ამომიყენა.
-ტასო აღარ მათქმევინო(აჩი)
შეშინებულმა ავხედე ვაკოს.
-აჩი ნასვამი ხარ(ვაკო).........-რა გინდა ტასოსგან ხვალ ვილაპარაკოთ(ვაკო)
-რასვქია რა მინდა ტასოსგან(აჩი)რა მინდა და მინდა რო ნორმალურად მოიქცეს და არა როგორც ქუჩის ბო*ი.შუაღამისას რა უნდა ბიჭთან სახლში თან ისე რომ არავინ იცის სადაა.ამის დედა მოვ****.
აჩის ამ სიტყვებზე გული საშინლად მეტკინა ვიცოდი ამას გულით არ ამბობდა მაგრამ რა ვქნა მისგან ნამდვილად ვერ გავუძელი ამას და ობოლი ცრემლი ჩამომიგორდა ლოყაზე.ვიცი ფხიზელი რომ ყოფილიყო სუფრას გაგვიშლიდა(იცინის)ჩემი და ვაკოს ერთად ყოფნის ამბავი რომ გაეგო ისე გაუხარდებოდა,მაგრამ ნასვამ ადამიანს რა უნდა მოკითხო თან ისიც მართალია მე ხომ არავინ გამიფრთხილებია და ალექსის გარდა არავინ იცოდა აქ რომ ვიყავი.
აჩიმ ჩემსკენ გამოიწია მაგრამ ვაკომ გააჩერა ვეღარ მოითმინა აჩის ეს საქციელი და სახეში უთავაზა მუშტი.შიშისგან ვკანკალებდი ,ცრემლები ღაპაღუპით მომდიოდა.სლუკუნით ვთხოვე ვაკოს
-ვაკო გთხოვ გაჩერდით(მე)მასთან მივედი და ცავეხუტე
-ანასტასია წამოდი მალე(აჩი)მკლავში მომკიდა ხელი აჩიმ მაგრამ ვაკომ მოაშორებინა.
-აღარ შეეხო ასე უხეშად(ვაკო)ახლა არსადაც არ წამოვა გითხარი ხვალ ვილაპარაკოთ აჩი(ვაკო)კბილებში გამოსცრა და გულზე მიმიხუტა
-აქ დარჩები?(აჩი)საშინელი სახით შემომხედა და ძლივს შენარჩულებული მშვიდი ხმით მკითხა
თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე და ვაკოს უფრო მივეხუტე.
-ამის დედა შე***ი.(აჩი)ხმამაღლა შეიგინა მანქანაში ჩაჯდა და წამის მეასედშიმოსწყდა ადგილს.
-ვაკო რამე რომ დამეართოს?ასლუკუნებულმა ავხედე ვაკოს და კიდე უფრო ვუმატე ტირილს.
-ნუ გეშინია არაფერი მოუვა(ვაკო)-ბიჭებთან წავა და ორივეს კარგად გვაგინებს(ვაკო)ბოლოს გაეცინა და ცრემლიან თვალებზე მაკოცა.
-წამო(ვაკო)
-სად?(მე)
-მანქანში(ვაკო)
-რატო?(მე)
-აღარ შემიძლია,წამო წყნეთში ავიდეთ(ვაკო)
-სახლი მაქ იქ(ვაკო)დაამატა მომღიმარმა
-ვაკო შენც გაბრაზებული ხარ და იქნებ არ გვინდა?(მე)
-გიყვარხვარ?(ვაკო)
-სიცოცხლეზე მეტად(მე)თავი დავუქნიე და მანქანაში ჩავუჯექი.ვაკომ მანქანა და დაძმრა მე ისევ ცრემლებს ვყრიდი ძლიან მეშინოდა აჩის რამე არ აეტეხა თავისთვის.რემე რომ მოუვიდეს თავს არასდროს ვაპატიებ მაგრამ მას ვერ გავყვებოდი და ვაკოს ასე ვერ დავტოვებდი.
-ტასოო(ვაკო)
-აა ხო რაარი?(მე)
-მაღაზიაში უნდა შევიდე წამოხვალ თუ დამელოდები?(ვაკო)
-წამოვალ(მე)
მანქანიდან გადავედით და მარკეტისკენ წავედით.
-მოდი ჩემთან თორე შეგცივდება(ვაკო)
ახლაღა გამახსენდა რომ ვაკოს მოკლემკლავიანი მაისური მეცვა ზემოდან მივედი და ჩავეხუტე.
-სულ ეს ხარ?(ვაკო)სიცილით მითხრა.მეც გამეცინა და უფრო მაგრად ჩავეხუტე
-ჩემი წიწილა სიცილით მითხრა და ხელები მაგრად მომხვია.
-ვაკო გავიჭყლიტე(მე)სიცილით ავხედე
-ოო ეგ არ მწაყობს.(ვაკო)გამიცინა შუბლზე მაკოცა და მარკეტში შემიყვანა.



ბავშვებო დავიწყებ იმით რომაი ძალიან დიდი ბოდიშიტ დაგვაინებისთვის და დღეს რომ პატარა თავი დავდე იმისთვისაც მაგარმ მაღთლა ვერ შევძელი მეტის დადება.და დაგვიანებით კიდე ჩემი ბრალი არ იყო ინტერნეტი არ მქონდა ტქვენ ვერ წარმოიდგენთ როგორ ვინერვიულე ის ორი დღე რო ჩავაგდე და ვერ დავდე.წინა თავზე თქვენმა თბილმა კომენატრებმა ისე გამახარა რო აი არ ვიცი მეტი არშეიძლება.ძალიან დიდ სტიმულს მაძლევს თქვენი კომენატრები.მაინტერესებს ასევე თქვენი აზრი მადლობა ყველას ..მიყვარხართ შეცდომებისთვის ბოდიშით <3