დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა,ძილი ერთადერთი რამარის რაც ამსახში მიხაროდა დღეს ესეც მომეცპო...
-გისმენთ
-ანა დათოვარ ჩამო შენსადარბაზოსთან ვარ უკვე
-რა?!რარახდება?
-არგითხრა გუშინ ბაჩომ?
-ახო გამახსენდა ეხლავე
*რა ჩავიცვა?თმა როგორ გავიკეთო?ჰეიმიცა რაგჭირს ანა,პირველადვარ ესე რო ჩასაცმელზე ვდარდობ გადმოვაგდე ტანსაცმელი ჩავიცვი შავი მოტკეცილი ჯინსი მუხლზე გახეული,გრძელი'ჩაბჩურა'მაიკა,კედები თმა გავიშალე და გავედი ოთახიდან
-ანა სად მიდიხარ?
-მეგობრებთან
-მეგობრებთამ? *გადახედეს ერთმანეთს დედა და მამამ,უჩვეულო იყო ეს და გამეღიმა*კარებისკენ წავიწიე
-რომიდიხარ არუნდა გვაკოცო? *ღიმილით მითხრა დედამ,არვიცოდი ესრაიყო უბრალოდმივედი და მაგრად ჩავეხუტე მერე მამასთან მივედი ვაკოცე და კარებისკენ წავედი*
-იცოდე არდაიგვიანო *თვალი ჩამიკრამამამ
წვევით ჩავირბინე არვიცი ეს რამ გამაკეთებინა მაგრამ უბრალოდ ხელები გავშალე და დათოს ჩავეხუტე
-როგორხარ ანუკა?
-კარგად...
-იცოდე ჩემი მეგობრების არ შეგეშინდეს:))
-რატო?!კაცი ჭამიები არიან?
-არა ვეგეტარიანები ვართ:დდ და თვალი ჩამიკრა ჩავჯექით მანქანაში და სიჩუმემ დაისადგურა,
სიჩუმე და ფიქრი*ჩემ ცხოვრებაში დათოს გამოჩენამ ძალიან შეცვალა ბევრი რამ,მეგობრები ნუ ორი მეგობარი მაინც შევიძინე ჯერ-ჯერობით,დედა და მამაც კი შეიცვალნენ ყველაფერი ძალიან მაგრად იყო თითქმის,მაგრამ მაინც გამოხტება ისეთი რამ რაც ყველაფერს ჩამაშხამებს.
-აი ესეც ჩემი სახლი
-მარტო ცხოვრობ?
-აჰაჰა არა ბებიასთან ერთად
-კაირა ნუ ღადაობ
-არა მართლა ბებიასთან ერთად ვცხოვრობ *ნაზად გამიღიმა
ავუყევით კიბეებს და დათომ შეაღი შავი რკინის კარი
-ზდაროვა სასტან!!!ეს ანუკაა
და იქვე მდივანზე დახტა გამეღიმა და მივუახლოვდი მათ ამდროს მეორე ოთახიდან გამოვიდა მოხუცი სასიამოვნოდ შესახედი ბებია გამეღიმა და შევხედე დათოს
-აუბეე შედი რა
-ბიჭო როგორ ექცევი ბებიაშენს *ჩავჩურჩულე ყურში
-მოდით მომიჯექით გვერდზე
-დათო შვილო ეს შენი შეყვარებულია? *თქვა ბებიამისმა მასზე
-აჰაჰა არა ბებო არა ეს ჩემი მეგობარია ანუკა
მედადათომ შევცხედეთ ერთმანეთს და სიცილი ძლივს შევიკავეთ ბებიამისი კი შებრუნდა ოთახში,იქვე მდივანზე ვიღაც გრძელ თმიანი სუსტი ბიჭი იჯდა,დათომ შეამჩნია როგორ ვუყურებდი იმ ბიჭს და თქვა
-უი ანუკა გაიჩანი ეს ჩემი ძმაა ბექა,ბექა გაიცანი ეს ანუკაა
*ტიპმა გამომხედა ისეთი თვალებით ძალიან დამწყდა გული -ვაა კაია მხოლოდ ეს თქვა და გააგრძელა aaს თამაში*
-ეს ესეთია არ შეიმჩნიო *ნაზად გამიღიმა დათომ
ძალიან მაგრად ვერთობოდით სიმართლე რომგითხრათ უბრალოდ ძალიან მომეწონნენ დათოს მეგობრები ბაჩო ცდილობდა ჩემ ნერვებზე თამაშს მაგრაამ არგამოდიოდა ჩან თმებს მიჩეჩავდა ხან მაიკით მიჭერდა მაგრამ ამ საღამოსგან ერთი რამ დამამახსოვრდა დამამახსოვრდა დაძალიან შესამჩნევი იყო...გრძელი თმებით ბიჭი ჩემი დათუჩას ძმა ბექა მთელი საღამო იჯდა უხასიათოდ და ტელეფონზე თამაშობდა გამომხედავდახოლმე მომაშტერდებოდა ისე მაშტერდებოდა წარბსაც კიარ ხრიდა.სახლში ასვლის დრო მოვიდა ბიჭებმა წაყვანა შემომთავაზეს მაგრამ არმინდოდა
-მე ხოგითხარი მარტო ღამით აღარ გაგიშვებთქო!წაგიყვან რა
-არა არმინდა რა გავისეირნებ
-იცოდე რომიხვალ დამირეკე კარგი?
-კარგი
დავემშვიდობე ყველას ბოლოს ბექასთან მივიწიე -ნახვამდის
-კარგად
ესიყოდა ეს ხმაც კი არ ამოუღია არაფერი საინტერესო უბრალოდ უკმეხად მელაპააკებოდა რაც ძალიანმწყინდა ერთი შეხედვით ჩამივარდა ეს ბიჭი გულში მივსეირნობდი არვიცი რატომ მაგრამ ცრემლებს ვერ ვიკავებდი
***
-ბექა სად მიდიხარ?
-რაიყო დათო აჩოტების ჩაბარება უნდა დაგიწყო?
-როგორც უფროსი ძმა ვღელავ
-აღარ იდარდო ძმა უკვე დიდი ბიჭი ვარ ჩემთავს მოვუვლი
*რატომ იყო ეს ბიჭი ესეთი?რა შეემთხვა ან დათოს ძმაროგორ არის ესეთი გულქვა*
***
იქნე კუთხეში 2 ბიჭი იჯდა და სიგარეტს ეწეოდა.
-აე გოგონა რა გატირებს?
-თქვენი საქმე ნამდვილად არ არის:))
-ნახე ბიჭორა მკაცრია
-გამატარეთ
გავიწიე გვერდით ისინიიც გამოიწიეს
-დაანებეთ თავი
უკნიდან უჩვეულოდ ნაცნობი ხმა მომესმა
-ბოდიში ძმა
დაიხიეს უკან,რო მივტირიალდი...უბრალოდ გაოცებული ვიყავი
-დათო მართალიიყო მარტო არშეიძლებოდა რომ წამოხვედი
-ბექა?
-დიახ მე ბექავარ დათოს ძმა
-ჩემთავს მივხედავდი
-გეტყობა
და ახლოს მოიწია ჩემთან
-შენ რა ტიროდი?
-შესაძლოა მაგრამ შენ არამგონია გაინტერესებდეს
-რატომ გგონია?
-არვიცი
-წამოდი მიგაცილებ
მთელი გზა უბრალოდ ჩუმად მივდიოდიმაგრამ სახლის სადარბაზოსთან რომივედით
-ანუკა
-რაიყო?
-ხო კარგადხარ?
-კი
და ნაზად გავიღიმე,სახლში რომივედი ფანჯრიდან გადავიხედე ბექა ისევ იქ იდგა გამეღიმა და დავუდზახე
-არ გაცივდე წადი სახლში ხო ხედავ...წვიმს
-შენ ნუდარდობ თბილად მაცვია
გამიღიმა და წავიდა...
-ანი ვის ეძახდი?
-ჩემი მეგობარიიყოდე
-მეგობარი?
-არ დაიწყო*გავიიღიმე და შევედი ოთახში
*ეს ის ბექა იყო მთელი დღე ხმარო არ გაუცია ჩემთვის?ისბექა ტელეფონში ჩამძვრალი ყურადღებას როარ მაქცევდა?მაგრამ არვიცი უბრალოდ ძალიან გამახარა მისმა ამ საქციელმა...