არასდროს მიყვარდა ხალხი რომლებიც თავუსი მშობლების ფულს იყვნენ დახამებულები. შემიძლია ვთქვა რომ მილიარდელების ოჯახიდან ვარ მაგრამ არ ვთვლი ჩემს თავს ვინმეზე მეტს.ვსწავლობ იურიდიულზე და ვარ 19 წლის.ყველზე მეტად მიყვარს ღამე-არა ეს ის არარის რასაც თქვენ ფიქრობთ-უბრალოდ მიყვარს სიბნელე, ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა და განათებული მთვარე რომლის ყურებაც არასდროს მომბეზრდება. მამაჩემი ყოველთვის მაკონტროლებს და ალბათ გამაკონტროლებს კიდეც. მიყვარს ღამის ცხოვრება და კლუბები მაგრამ ამ ბედნიერებას ხშირად ვერ ვაღწევ მამაჩემის დაჟინებული ბრძანების გამო მაგრამ ის მიყვარს ამ ქვეყანაზე ყველაზე მეტად. ყველაააზეეეე მეტად და არასდროს მწყინს მისი ეს კონტროლი მაგრამ მამაჩემა დამატებული ჩემი ძმა უკვე მართლა ძალიან ზედმეტია.დედა დიდი ხანია იტალიაშია მამასთან ერთად,მოსწონთ იქაურობა იმიტომ რომ მობეზრდათ ეს მოსაწყენი თბილისი ამიტომ დამტოვეს ჩემი ძმის ხელში და ვარ სრულ კონტროლზე.ძლივს დავითანხმე მამაჩემი და მანაც მე და ელენეს გვიყიდა სახლი(უფრო სასახლე) 2 სართულიანი ულამაზესი სახლი,ალბათ 1000 დაცვოთ ეზოში.არ დავიწყებ თავის დაფასებას და არ გეტყვით რომ ლამაზი ვარ მაგრამ არც მახინჯი ვარ. ყავისფერი თმები, თაფლისფერი თვალები და გამოყვანილი ტანი. ელენე და მე მშვენივრად ვატარებთ დროს უბრალოდ როგორც გითხარით კლუბებში სიარული ამიკრძალა მამაჩემმა.(ბევრი თაყვანისცემლის გამო) რაც მამაჩემს ძალიან აღიზიანებს.მაგრამ მე რისი მარიამი ვარ რომ მათ მოვუსმინო. უკვე საღამოს 9 საათია.მე და ელენე გავემზადეთ ჩვენი გეგმის განსახორციელებლად. დაცვა მხოლოდ არ იდგა ჩემი ოთახის ფანჯრის ქვეშ.ჩვენც ამით ვისარგებლეთ და მეორე სართულიდან ჩამოვფოფხდით.კლუბში შესვლისთანავე მოვედი ხადიათზე.დალევა ჩემი სტიქიაა მაგრამ სიმთვრალე მაქვს საშინელი.მაგრამ ისე შევყევი დალევას რომ ვერც კი გავიაზრე ისე მოყვა ერთს მეორე,მეორეს მესამე.... ბევრი ვიცეკვე და 100 მეწყვილე გამოვიცვალე (ცეკვაში).ელენე არ მინახავს ისეთი მთვრალი ვიყავი ელენე კი არა ჩემი სახელიც არ მახსოვდა. ბოლო რაც მახსოვს არის ვნებით აღსავსე ცეკვა ჩემს უცნობ პარტნიორთან და აქ წყდება ყველაფერი...
დილით თავის ტკივილმა გამაღვიძა და არა მარტო, მთელი სხეული მტკიოდა.თვალები ძლივს ძლივობით დავაშორე ერთმანეთ და თავი ბალიშიდან ძლივს ავწიე მაგრამ ჩემს წელზე შემოხვეულმა მარწუხებივით ხელებმა ამის საშვალება არ მომცეს.სახლს თვალი მოვავლე...ჰმმ..ლამაზი ოთახი მქონია..მაგრამ მოიცა,ამის გაკეთება როდის მოვასწარი?.. შემდეგ დავაკვირდი და წელზე დაძარღვული ხელის დანახვისას კინაღამ ტვინში სისხლი ჩამექცა.დაფეთებული გადმოვტრიალდი მეორე მხარეს და სამარცხვინოდ ძირს გავიშოტე.წელი ისე მეტკინა განძრევა ვეღარ მოვახერხე.უცებ ჩემმა უცნობმა თავი გადმოყო და ირონიულად გამიღიმა
-ეფექტური გაღვიძებაა პატარაა...
-მოიცა..ჩვენ..ერთად..ო ღმერთო ჩემო..დავიღუპე მამაჩემი მომკლავს..ჩემი ძმა ხო საერთოდ..- ლაპარაკში ვიყავი გართული როდესაც ჩემმა უცნობმა გამაწყვეტინა
-დაწყნარდი პატარავ- ო ღმერთო ამ ირონიული ღიმილისთვის შემიძლია მოვკლაა-გავერთეთ რაა.!
-გავერთეთ?!ვაიმე..შენ გართობა მერე ნახე თუ ჩემი ძმა ამას გაიგებს...
-არ უთხრა და ვერ გაიგებს.!ახლა კი დამაცადე ძილი.პატარავ!
ყურადღება არ მიმიქცევია ისე წამოვარდი ფეხზე და ტანსაცმელი გადავიცვი. სახლიდან ისე გამოვარდი რო თვალს ვერ გამომაყოლებდი.