**************************
დილით ადრე გავიღვიძე არმინდა პირველ დღეს დავაგვიანო ახალ სკოლაში. ვაკომ მითხრა მე წაგიყვანო თან მარიამს გავუაროთო. ვაკო საკმაოდ სიმპატიურია ძმა რომ არიყოს დავკერავდი. ცისფერი თვალები და ყავისფერი წინ აპრეხილი თმები აქვს. ხელებზე ბევრი ტატუები აქვს და რაც მთავარია კარგად იცის რა მინდა როდესაც გაბრაზებული ვარ მასზე. ჩემი ძმა ნამდვილი ბაბნიკი იყო სანამ ქეთის ცოლად მოიყვანდა. ახლაც ბევრი ცდილობს მათ დაშორებას მაგრამ არ გამოსდით. დილით ქეთიმ ცეზარი დამახვედრა მაგრამ მე არ მიყვარს დილაობით ჭამა.
-ქეეთ ხომ იცი რომ ვერ ვჭამ დილაობით.(მე)
-ძალიან დასუსტებული ხარ არ შეიძლება უნდა ჭამო.-(ქეთი)
-არშემიძლია მართლა... ვაკო წავიდეთ რა არ მინდა დავაგვიანო თან მარის უნდა გავუაროთ.-(მე)
-კაი წავიდეთ.-(ვაკომ ქეთის აკოცა და გარეთ გამოვედით.)
-რომელით წავიდეთ.-(მკითხა და სახლის უკან გავედით სადაც რამოდენიმე მანქანა იდგა მაგრამ არცერთის ტარების უფლება არ მქონდა რადგან ჩემს ძმას არ უყვარს როდესაც თავის მანქანებზე ვინმე ჯდება.
-ბენტლით.-(მე)


წავედით მარიამთან რომელიც ყიფშიძეზე ცხოვრობს. მარიამი მანქანაში ჩაჯდა და მოგვესალმა. გზაში გადავწყვიტეთ რომ მარიამი სადაც დადის კერძო მასწავლებლებთან მეც იქ უნდა ვიარო. მივედით სკოლასთან და ყველას თვალები ჩვენსკენ იყო.
-წარმატებები.-(მოგვაძახა ვაკომ)
მარიამი წინ წავიდა და მეც გავყევი უცებ ვიღაცა მწვანე თვალება ბიჭი წამოვიდა ჩვენსკენ და მარიამს წინ გადაუდგა.
-ვინ იყო ის ტიპი?-(ის)
-რა შენი საქმეა?-(მარი)
-ეს გოგო ვინ არის? ახალია?-(ის)
-ჩემი დაქალია და ვაფშე თავი რომ დამანებო არ გინდა?!-(მარი)
-რამე პრობლემაა მარ?-(მე)
-კი ეს იდიოტი თავს არ მანებებს არცკი ვიცნობ 1 კვირის წინ გადამეკიდა და თურმე არ მაქვს უფლება სხვასთან ერთად გავიარო.-(მარი)
-სანდრო წერეთელი -(ხელი გამომიწოდა)
-ლიზა ბაგრატიონი-(ხელი ჩამოვართვი)
-მარიამ ნუ იბუტები შენთვის კარგი მინდა.-(სანდრო)
-სანდრო მისმინე ის ჩემი ძმა იყო რომელსაც ცოლი ყავს და არ აინტერესებს სხვა გოგოები... მარიამი ვისთან ერთად გაივლის მგონია რომ შენი საქმე არ არის რადგან ერთმანეთისთვის არაფერი არ ხართ.(მე)
-აუუუ ჩემი კაიკაი წავედი მე ახლა და ჭკვიანად.-(სანდრო)

სანდროს მოგვშოდა თუ არა მარიამ მივუბრუნდი.
-ნამდვილად მოსწონხარ,-(მე)
-მერე რა მე -(მარიამი)
-რა გკიდია გოგო სულ გააფრინე? ვერ ხედავ რა სიმპატიურია.-(მე)
-კაი, ხო მოვრჩეთ ზარი დაირეკება მალე და მერე ვილაპარაკოთ.-(მარიამი)

*********
სკოლიდან 3 საათზე გამოვედით და ფეხით გადავწყვიტეთ გავლა. მარიმ მითხრა რომ მოკლე გზა იცოდა და იქიდან წავედით. გზაში ბევრი ვიცინეთ და ვიდებილეთ ხალხი გაოცებულები გვიყურებდნენ. ბოლოს ერთ ჩიხში მოგვიწია გავლა სადაც სანდრო და მისი ძმაკაცები იდგნენ. მარიამმა ხელმკლავი გამიკეთა (‘პადრუჩკა’ ) და ხელს ძალიან მიჭერდა ალბათ ცოტახანში დამილურჯდება.
-რაგჭირს გოგო მომძვრა ხელი.-(მე)
-აუ, გთხოოვ მეშენია მათი.-(მარი)
-რატო? დილით რომ არ გეშნოდა? ცუდები არიან?-(მარიამმა შიში გადმომდო და მე ც ავნერვიულდი)
-დილით სკოლაზე ბევრი ხალხი იყო და არ მეშინოდა. ისინი ძალიან კარგები არიან შესახედავად მაგრამ პოლიციელების სისხლისმსმელებს ვუწოდებ მე მაგათ. ყველას საქმეს ურჩევენ ეგრეთწოდებულ თავიან დებს თუ აწყენინა ვინმემ ან თავიან გოგოებს ვინმე შეეხო წარმოიგინე რომ ისინი მკვდრები არიან. მთელი თბილისი იცნობს ამათ სასტავს და შენ როგორ არ იცი? ყავთ უფროსი ასე ვთქვათ იმიტომ რომ სულ მას უჯერებენ აი ის ცისფერ თვალება რომ არის. არ შეხედო მიხვდება მაგას ლუკა ქვია. ფულიანი მშობლები ყავს და ძალიან მაგარი მანქანა მოკლედ ყველანი მაგარი ფულიანები და ხუ’ლ’იგნები არიან. ჯობია მათთან საქმე არ დავიჭიროთ თორე ვაკო გაგვიბრაზდება-(მეჩურჩულებოდა მარი ამასობაში დადგა დრო მათთვის გვერდი ჩაგვევლო)
მათ შორის შევამჩნიე ცისფერთვალება ყავისფერთმიანი ბიჭი. ალბათ ეს არის ლუკა. ვაუ, რა სიმპატიურია. სანდროს არ ჩამოუვარდება არაფრით.
-ვავა რა გოგოები. საით მიდიხართ?-(სანდრო წინ გადაგვიდგა)
-რა შენი საქმეა?-(მარიამი)
-ოპააა. ფისო დილით მოგითმინე მაგრამ ახლა არ გაგიტარებ მისმინე მე თუარ დამიჯერებ...-(სანდრო)
-შენ თუარ დაგიჯერებს რა?-(გავაწყვეტინე მე და მარის წინ დავდექი)
მარიამი უკნიდან მბრწკენდა ხელზე და ცდილობდა უკან დავეწიე მაგრამ ამ თავხედს ზედმეტი მოსდის.
-შენ ვინ ხარ?-(სანდროს ძმაკაცებიდან რომელიღაცა)
-რა შენი საქმეა მე ვინ ვარ?-(მე)
-ბევრს ტლიკინებ.-(ღმერთო რა საყვარელი ხმა აქვს მორჩი ლიზი. -)
-სანდრო მოვიტაცოთ?-(ერთ-ერთი სანდროს ძმაკაცებიდან)
-რა? ვინ?-(მარი)
-არცკი გაბედოთ მოახლოვება.-(კბილებში გამოვცერი და სანდროს მივაშტერდი)
-ეეე, ჩემი ძმა მანდ რა ხდება?(გავიგონე ჩემი ძმის ხმა.)
გავიხედე და დავინახე ვაკო და მისი ძმაკაცები ჩვენსკენ მოდიოდნენ. ღმერთო მადლობა