თვალები საშინლად სტკივა, 2 დღეა რაც უკვე ბათუმშია და ერთხელ იყო ზღვაზე, მაშინვე თვალები ასტკივდა.
ყველაფერი აღიზიანებს განსაკუთრებით ნინი თან საკადრის პასუხს რომ ვერ სცემს ლამისაა გაგიჟდეს
ნელ-ნელა ხვდება რომ ზაზას არ უყვარს, რაც თვალები ასტკივდა იმის მერე არც კი მოუკითხია იქნება და კვდება
ხლაც ანა ცდილობს დაუმტკიცოს რომ ზაზას უყვარს

- მეღადავები ხო? რომელ სიყვარულზე მელაპარაკები? ერთხელ არ ვუნახივარ- თან ხმა უკანკალებს

-კაი რა ალბათ უნდა რომ მოენატრო

- ანა ლოგიკა სად დაგრჩა? მორჩი და წვენი მომიცუნცულე დაცხა- მობეზრებულად უთხრა და საწილზე გაწვ
ა
საღამოს როცა მზე არ იქნება გადაწყვიტეს გაისერნონ,
ოთახიდან რო გავიდა ლამის გაგიჟდა სიცილით გაწითლებული ზაზა რომ დაინახა,

- ვახ ეს ვინ გამობრაძანდა, როგორ ბრძანდები?- ირონიულად კითხა და ნინის გახედა

- მადლობა კარგად- არც შეუხედია..

ისე ეწყინა მიდი ეს აგდებული ლაპარაკი ლამის ღრიალი დაიწყო
,
წყნარად სერნობდნენ. ზაზას ისე მიეკრო ნინი თითქოს ვინმე წაართმევდა, მარის ცალკე თცალები ცალკე ამათი ყურება აღიზიანებდა
ატიყეხა სახლში მინდაო, ზაზამ განაცხადა მე და ნინი კიდე ვისერნებთ და მოვალთო

ძაან კარგად იცის როგორც ისერნებენ,
მთელი ღამე ვერ დაიძინა ისე ეწვის თვალები ლამისაა ხმამაღლა იტიროს, თან გული აქვს რაღაცნარად აჩუყებული
წყალი მოუნდა, ჩუმად წავიდა სამზარეულოსკენ და გემრიელად დალია ცივი სწავი,

მაინც ვერ იძინებს და სავარძელზე მოწყვეტით ჯდება...
უნდა რომ ერთი კარგად იტიროს, თან ხვდება რომ ბედი საერთოდ არ აქვს.. თავის მოკვლის დურვილი უჩნდება
ისეთი შეგრძნება აქვს თითქოს ყველას კიდია, თავი ჩარგო და ფრთხილად დაიდო ხელი თვალზე..


- რატო არ გძინავს?-ესმის ძილისგან დაბოხებული ზაზას ხმა
სწრაფად უკან იყურება და ხედავს წელს ზემოთ შიშველ დაკუნთულ ზაზას

-ვერ დავიძინე- ამოიჩურჩულა

-თვალები გტკივა ისევ?- მის წინ ჯდება

-ვითომ გაინტერესევს- ტკივილიანი ხმით ამბობს

-რომ არ მაინტერესებდედ არც გკითხავდი- ამბობს მკაცრად

-მადლობა მოკითხვისთვის აღარ მტკივა

.-რატო მენაგლები მარუს?

- არ გენაგლები- დამნაშავესავით თქვა

-ბავშვი ხარ რა- სიცილით ამბობს

-ნინი არაა ბავშვი- მაინც არ აჩერებს ენას

-კარიჩე რა, გინდა ქვას ელაპარაკე გინდა შენ, ტუტუცი ბავშვი ხარ- მობეზრებულად თქვა და სწრაფად დატოვა ოთახი

მარიმ კი ერთი კარგად იტირა,


-გოგო ადეგი და წავიდეთ ექინთან რა, როდემდე უნდა იყო ასე- ეხვეწევა ანა

-გამივლის რა- ცდილობს გადარწმუნოს და იგივეს 10 ამბობს

-მარიი ადექი ეხლა-ვითომ მკაცრობს ანა

-შემეშვი რა-ტირილით პასუხობს

ამ ყველაფერს ზაზა ჩუმად უყურებს და ნერვები აწყდება

-მოიშორე ეგ საბანი თავიდან- მშვიდად ეუბნება

- არაა- სლუკუნით ამბობს

-შენი ნებით მარუს- საწოლზე ჯდება

მარი დიდი ყოყმანის მერე საწოლში წამოჯდება
- აბა მანახე-თბილად ეუბნება, მარიც ცრემლიან თვალებს ანათებს
-ვაიმეე ჩემი გოგო რაგატირებს? -თან ეცინება

თბილად რო დაელაპარაკა უფრო უმატა ტირილს...


-კაი ტო რატო ტირი? ზაან გტკივა? - ცდილობს დააწყნაროს

-მეშინია- სახეზე ხელებს იფარებს

-რისი მარუს?-თმებზე ეფერება

-ექიმის-ისევ სლუკუნება

-კაი რა, მეც იქ ვიქნები მიდი ეხლა ჩაიცვი და წავიდეთ კაი?

მალე მომზადა და ზაზას გაყვა, მთელი გზა ცდილობდა არ ეტირა. ლიფტში რო შევიდნენ ზაზა მიიხუტა და თავზე აკოცა
-ნუ გეშუნია კაი? მეც აქ ვარ-თან თავზდ კოცნიდა

-ნემსი რომ გამიკეთონ-ამოიკრუსუნა და ხელენი გაუბედავად მოხვია წელზე

-არა ტო რა ნემსი, თუ რამეა მე არ გავაკეთებინებ- თან ეცინება მარის ვავშუროვაზე

-მართლა?-ეკითხება გულიოყვილოდ

-კი მარუს, ჩემიი გოგო- შუბლზე აკოცა და ექიმისთენ წაიყვანა

ექიმმა წამლები გამოუწერა და ურჩია მზეს მოშორებოდა

ეგონა რომ ამის მერე ზაზა შეცვლებოდა და კარგას მოექცეოდა მაგრამ შესცდა, მაინც ნინისთანაა სულ...
ახლა აუზზე უნდა გავიდეს, გასყლს ანა ეხვეწევა სურათი გადაუღოს, ისიც სიცილით უღევს და ამ დროს ხელის კვრას გრძნობს,
წამებში წყავლშია და ხელებს უშედეგოდ აქნებს, უკვე გრძნობს რომ სიკვდილი უახლოვდება მთელმა ცხოვრებამ წინ გაურბინა
აუზიდან ზაზას ამოყავს, სულ კანკალებს შიშით

-გოგო შენ კარგას ხარ?ხო იცი ცურვა არ იცის-გაბრაზებული ამბობს ანა

ამ დროს გამოდის ზაზა და გაოგნებული იყურება, მარი სწარაფად დგება და ითახუსკენ მოდის
საღანომდე არც განოდის იქიდან, ისეთი გაბრაზებულია. . მაგრამ უფრო სწყინს ზაზას საქციელი

საღამოს გავიდა და ჩუმად დაჯდა დივანზე, ჯოკერს თამაშოვდნენ, ნინის ბოდიშიც კი არ მოიხდია
გასერნება უნდოდა მაგრამ არ გაუშვეს, სამზარეულოში გავიდა წყალს მაინც დავლევო, იგრძნო ზაზა რომ შევიდა ოთახში

-რა სახით დადიხარ შენ?-უკმაყოფილოდ ამბობს
-რანაირი?-ჩუმად ეკითხება-რავიცი, თვალები ისევ ხო არ გტკივა?
-აუუ შემეშვი რა, ნინი გელოდება-მოვეზრებულად ამბობს
ზაზა ლამისაა გაფიჟდეს, სწრაფას დფება მის წინ და ლოყებზე უჭერს ხელს
-კიდე ერათხელ ახსენებ...
-და რა? რას მიზავ?-ტირილს იწყებს მარი
-რა გატირებს ტო?-გაოგნებულია ზაზა

ტირილს აგერძელევს

-მარუს რა მოხდა?-არ ეშვება
-აღარ გიყვარვარ ხო? ან საერთოდ გიყვარდი?-სლუკუნებს მარი და ცცრემლიანი თვალებით უყურევს
-მიყვარხარ ტო ძაან მიყვარხარ პროსტა შენ ვერ იგებ ან არ იგებ არაფერს-ეხუტება ზაზა და თმებზე უსვავს ხელს
-მატუებ-მოგუდული ხმით ამბობს
-არა შენ სიცოცხლეს გეფიცები, შუბლზე კოცნის მარი კი ისევ ტირის
-ჩუუ ნუ ყირი რა,-სახიდან ცრემლებს უშორებს,
-არ მჯერა მე შენი-ეუბნება და ოთახიდან გადის

მომდევნო დღეებში თვალები ძალიან აღარ სტკიოდა, შესაბამისად უშრობდა სუსხლს ზაზას, ხან ისეთ რაღაცას ეტყოდა ზაზა გიჟდებოდა..

ახლაც დივანზეა წამოლოტრიალებული და რომანტიულ კინოს უყურებს ბავშვებთან ერთად, ხან ერთად მსხდარ ზაზას და ნინის გახედავს ხან ანას

საერთოდ არ აინტერესებდ ეს უაზრო ფილმი,მარა სხვა რა გააკეთოს, შეამჩნია რომ ზაზასაც არ მოსეონდ ეს კინო.. ნინი კი ისეთი თვალებით უყურებს მაშინვე დაასკვნა რომ შეყვარებულია, მთავარი როლის შემსრულებელი ბიჭი კვდება ნინი ჯი ტირილს იწყებს და ზაზას ეხუტება ,ამ ყველაფრის შემხედვარე მარი სიცილს ვერ იკავებს და კისკის იწყებს, ზაზასაც ეღიმება და ნინის დაწყნარებას ცდილობს

მარიც ცდილოვს დაწყნარდეს მაგრამ მაინც ფხუკუნებს და უკვე ცრემლები მოსდის... სამზარეულოში გადის რომ წყავი დალიოს და დამშვიდეს

მალე ზაზაც უკან მიყვა
-რაო დააწყნარე?-უსევ იცინის
-შენ დაწყნარდი?-მკაცრად ამბობს
-ვერა-ისევ სიცილს იწყებს ,
მაგრამ ტელეფონზე ურეკავენ და სწრაფად პასუხობს იმის შიშით რომ ზაზა დაინახავს ვინც ურეკავს

კოკა იყო, მარტო მოიკითხა და სწრაფად გაუთიშა ზაზა კი თვალს არ არშორებდა
-ვინ იყო?-ზაზა ამჩნევს მარის დაბნეულობას
-მეგობარი-თავი დახარა და გასვლას შეეცადა
-კონკრეტულად?-არ ეშვებ
ა-არ იცნობ-უარესად იბნევა და ზაზას დაბერილ ძარღვებს რომ ანჩნევს სიკვდილი უნდა
-ტელეფონი მომეცი-გამოსცრა
-რა რატო?-ცივმა ოფლმა დაასხა
-მალე-მთელი სიმკაცრით უთხრა, მანაც აკანკალებული ხელი უკან გასწია
-მარი არ გამაჭედინო ეხლა-უკვე ყვირის-შენი ნებით მომეცი მალე,
მიხვდა რომ მაინც ვერაფერს გახდებოდა ამიტომ შიშით გაუწოდა ტელეფონი.
რამდენიმე წუთში ისეთი გამწარებული იყო ზაზა შიშით აკანკალდა

-ეხლავე უხმოდ მანქანისკენ წამოდი- ცდილობს არ უყვიროს
-რატო?-ძლივს გაბედა კითხვა
-უხმოდ მეთქი-იყვირა და კარებისკენ უბიძგა
მალე ზაზას მანქანაში იჯდა და ხმად ვერ იღებდა, ისე ეშინოდა სულ კანკალებდა...

-კიდე როდის დაგირეკა?-მანქანა გააჩერა და მკვლელი თვალებით შეხედა
-პირველად დამირეკა-ძლივს ამოკნავლა
-ნუ მატყებ ეს დედ*****ი-იღრიალა ზაზამ
-არ გატყებ დედას გეფიცებ, მე მე ვუთხარი აღარ დაერეკა -სლუკუნებდა შეშინებული
-აბა რატო გირეკავს ისევ?-ოდნავ მოლბა
-არ ვიცი-თან ცრემლები მოწმინდა
ზაზას აღარაფერი უთქვია მანქიდან გადავიდა და სავარაუდოდ სიგარეტს ეწეოდა, ერთ 10 წუთში მარიც მიყვა და თავდახრილი მანქანად მიყრდნო
ერთი გახედა ზაზამ ცერად მაგრამ არაფერი უთქვია და სიგარეტის მოწევა განაგრძო
ისევ ცრემლები მოაწვა, ვერ ხვდებოდა რა დააშავა, თან როგირ სწყინს ასე რომ უყვირის

ზაზა მოტრიალდა ნელი ნაბიჯით მიახლოვდა, წელზე ხელი შეუცურა და გულზე მიიკრო, მანქანას მიყუდა და მარიც მთელ სხეულზე აიკრო
მარიმაც გაბედავად მოხვია კისეზე ხელები და თითის წვერებზე აიწია, ტირილს უმატა..

-მე,მე.. არ მომიტყუებიხარ-ისევ ასლუკუნდა
-ვიცო აღარ გეჩხუბები ხო ხედავ? ნუღა ტირი-თბილად ეუბნებოდა
-აღარ სცემო რა-შეეხვეწა
-მაგას მე გადავწყვეტ-ისევ მკაცრად უთხრა
-გთხოოვ თუ გიყვარვარ რა-ახლაღა მიხვდა რა უთხრა-თუმცა არ გიყვარვარ-მოწყენილმა ჩაილაპარაკა და დაბლა დაიხედა
-რატო ხარ ესეთი შტერი გოგოო?ამდენი ხანი ვერ მიხვდი რო შენზე ვგიჟდები?,
-აბა ნინი-გულუპყვიდ კითხა
-როცა შენ არსებობ ნინი ვაფშე რა მოსატანია ტო- სუცილით უთხრა და ისევ ჩაიხუტს
მალე მანქანის ,,კაპოტზე" შემოსვა და მის ფეხებ შუა დადგა უფრო კარგად რომ ჩახუტებოდა. რაზეც მარის თან შერცხვა თან გაეცინა
-2წლის ბავშვივით რო იცინი-მასაც გადაედო მარის სიცილი
-მე ვუცინი ბავშვივით?-იწყინა
-კი შენ-ყელში ხმარით აკოცა რაზეც მარი გატრუნა და თავი უფრო გადასწია კიდევ რო ეკოცნა, არც ზაზამ დააყოვნა და გემრიელად აკოცა
-შეგჭამ-სიცილუთ უთხრა და ახლა ლოყაზე აკოცა
-აუ ზაზა-დაიწუწუნა და ახლა გააახსენდა რომ შიოდა
-რაო?-თვალებში ჩახედა
-მშიაა-ისევ დაიწუწუნა რაზეც ზაზას გაეცინა
-ეხლა გაგახსენდა?-სიცილუთ კუთხა
-კი შენ რომ თქვი შეგჭამო-იმართლა თავი
-ჩემი პატარა ბავშვი ხარ შენ-თბილად უთხრა და ჩამოსვა-წამო პიცა ხო გინდა?
-ვგიჟდები პიცაზს-გახარებულმს თქვა
ემრიელად ილუკმება ამაზს კი ზაზას ბედნიერად ეღიმება, უნდა ეს წამი დაჩერდეს,
მალე წავიდნენ სახლში , შესვლისთანავე დაინახა ნინი დაბღვერილი, ეგოისტურად გაუხარდა და კმაყოფილი წავიდა ოთახში
მერე დღეს გაიგო რომ ნინი წავიდა, სიხარულით რამის ხტუნვა დაიწყო, მაგრამ არ შეიმჩნია...
დღეს გიო და ანა სტუმრებთან მიდიან, ზაზამ კი შესთავაზა საღამოს გავისერნითო, ახლა კაბა მოირგო და იმის იმედით რომ ზაზა კომპლიმენტს ეტყოდა გახარებული გავიდა ოთახიდან

-რა გაცვია ეს?-თვალებ მოჭუტულმა კითხა
-მოგწონს-გაეკროჭა
-ნუ ცანცარებ და ეგ კაბა გამოუცვალე ტ**ი გიჩანს
-რაა?-ლამის თვალები გადმოსცვივდა
-მალე და წავედით-ყურადღება არ მიაქცია
-არსადაც არ მოვდივარ-გაჯიუტდა
-მარი არ გამაგიჟო ეხლა-გააფრთხილა
-შემეშვი-უყვირა და ოთახში შრვარდა, სწრაფად გამოიცვალა თმებიც დაიშალა და გაბუტული საწოლზე დაჯდა/

-რას ბავშობ-გაღიზიანებული შემოდის ოთახში ზაზა
-არ ვბავშობ და გადი ოთახიდან-ისევ უყვირის
-ტონი აკონტროლე, და ვაფშე რა დაგემართა?- ნერვები ეშლება
-იმის ნაცვლად რომ მითხრა რა ლამაზი ხარო მეუბნები ტ***ი გიჩანსო-ნაეწყენმა ამოკნავლა
-გიჩანდა ეს დედ****ი-იღიალა
-უზრდელოო-არც მარომ დააკლო,
-მარი ძაან გინდა ვიჩხუბოთ?-ყვირის
-იცი რა თუ ასე დაგეტყობიდა ნინის მონატრება რამდენიმე საათში არ მეგონა-ენას არ აჩერებს
-ნინი რა შუაშია?-ცდილობს დამშვიდდედ, მარი ხმას არიღებს მიხვდა რომ სუსულეკე თქვა
-გეკუთხები და მიპასუხე-ნერვები აეწდება
-წავიდა და მე მეჩხუბები შეგიძლია უკან გაყვე..-უყვირის
-დებილი ხარ ბო*****ი ვიყო სუფთა დებილი, ტვინი აამოძრავე -უტვირ და სკამს დასცხო ფეხი
-გადი ოთახიდან-უყვირა
-დედს*****ი-იყვირა და ისე გაიჯახუნა კარები რომ ლამის ჩამოაგდო.

მალე დაიძინა, ალბათ შუა ღამე იყო როცა გაეღვიძა ისეთი წვიმა იყო შეეშინდა, თან როგორი ჭექა-ქუხილია, ბავშობიდან ეშინია
თან ალბათ ზახაც არაა სახლში ტელეფონი აიღო მივწერ იქნებ გავიგო სადაოო... შიში რომ არა ალბათ არც მისწერდა
,,სად ხარ?"
"რა გინდა?"
20 წუთის მერე სწერს ,მარი ყოველ ქუხილზე ბალუშს იფარებს თავზე
,,არაფერი" ლამისაა იტიროს აღარაფერი აღარ მისწერა,
ისე ბნელა მის ოთახში საბანშია ჩამძვრალი და კანკალებს,
ძლივს გაბედა და მისწერა
,,მეშინია"
პადუხი არ მოუწერია ზაზას მარიმ კი იფიქრა ჩემთვის არ სცალიაო და ტირილი დაიწყო,
ფეხის ხმა გაიგო,
-მე ვარ არ შეგეშინდეს-ზაზას ხმა გაიგო მარიმ კი ტირილს უმატა
-რატო ტირი?-საწოლზე დაჯდა
-მეშინიაა-პატარა ბავშვივით შეშინებულმა უპასუხა
-ხო ხარ ღირსი გავიდე ეხლა-არ ეშვებოდა ზაზა
არაფერი უთხრა თავზე ბალიში წაიფარა და დამშვიდება სცადა
ეგონა წავიდა ზაზა, გული ეტკინა თუ ვუყვარვარ რატო დამტივაო, ამ ფიქრებში იყო გართული როცა მხარზე შეხებავიგრაძნო, მალე ზაზამ გულზე მიიხუტა

-ნუღა ტირიხარ არ მივდივარ-აწყნარებდა
-დამპალიი ხარ- სლუკუნით უთხრა
-არ გამავლბრაზო ეხლა, და დაიძინე .- გააფრთხილა
-ვერ ვიძინებ-ამოიჩურჩულა
-რატო?-შუბლზე მიაწება ცხელი ტუჩები
-მეშინია რა-ისევ ასლუკუნდა
-კაიი რა მარუს აქ ვარ საშიში არაფერია-თბილად უთხრა
-თმებზე მომეფერები?-ძილში წასულმა ძლივს ამოილუღლუღა
-კი დაიძინე და ნუ გეშინია აქ ვიქნები-თმებზე მოფერევა დაუწყო

დილით 12 საათზე გაეღვიძა, მისაღებში აბურძგნული თმებით გავიდა და თვალებს ისრესდა, ზაზამ რომ დაინახა სიცილი დაიწყო

-რა?-გაოგებილი ეკითხება
-საერკეში არ ჩაიხედე?-ისევ დასცინის
-არა-ვითომც არაფერი-აჩეჩილი მაქვს თმები ხო?-მოწყენილი ამბობს და იჭყანება
-ხო-ეთანხმაბა სიცილით
-არაუშავს ესეც ლამაზი ვარ-საყვარლად იკრიჭება
ზაზა ვეღარ სძლებს მიდის და გემრილეად უკოცნის ლოყებს
-აკი გაჩეჩილი ხარო?-ბავშურად ეკითხება
-ხარ კიდეც-იცინის
ეგონა ეტყოდა ესეთი მიყვარხარო მაგრამ ესცდა,
უკმაყოფილოდ გახედა და სამაზაეულოსკენ წავიდა
-მშია რა- მაცივარსი იყურება
-შენ ამ ბოლო დროს სულ გშია-თბილად ეუბნება
-უნდა გავსუქდე-სიცილით პასუხობს
-გინდა ეგ ლოყები დაგასკდეს-ორივე ხელს უჭრს
-ეე მეტკინაა-წუწუნებს -და საერთოდ შეევით რა ჩემ ლოყებს
-ნწ ეგ არ მოხდება-სიცილით ეუბნება
-საწმელს გამიკეთებ-მაინც კუჭის ახსენდება
-შენ ვერ გაიკეთებ?-ეცინებ მარის სახეზე
-ნი ჩემი მრავალმხრივი ნიჭი საწმლის გაკეთებას არ ეხება-ბრძნულად ამბობს
-ტვინი არ გაქვს რომელ ნიჭზე მელაპრაკები-ისევ დასცინის
-ნუ დამცინი, არ მჭირდება რა, მე თითონ გავიკეთებ გემრიელ კვრცხს-აღბრთოვანებულია თავისი იდეით
-კაი თუ მართლა გენრიელი იქნება საჩუქარს მიიღებ-თან ლოყებზე კიცნის
-მართლაა? რას?-გაუხრდა
-რომ გააკეთებ მერე გაიგებ..

შეუდგა კვრცხის შეწვას ყველაფერი კარგად გააკეთა, სუფრაც გააწყო და დადგა დრო რომ გაესინჯა, ლამის გულმა დაარტყა როცა აღმოჩინა მარილი კლებია, კლებია კი არა საერთოდ არ უქნია..
გულდაწყტილმა გახედა სიცილით გაწითლებულ ზაზს და დაიბღვირა

-კაი ხოო რას მოიწყინე მაინც მიიღებ საჩუქარს თან უფრო კარგს-ახლოს მიდის და წელზე ხვევს ხელებს
-მართლა? მაჩვნე აბა-გახარებულია და მასზე ბევრად მაღალ ზაზას ახედა მაღლა
-ახლავე- თქვა და სწრაფად აკოცა
ესეც პირველი კოცნა.. ისე გემრიელად კოცნის ზაზა ლამისაა წაიცეს, დიდი ნეტარების შემდეგ შორდება კიდევ კოცნის მოწყვეტით

-მარწყვის გემო ქონდა-ამბობს კმაყოფილი ზაზა და აწიტლბულ მარის რომელიც ხმას ვერ იღებს იხუტებს, მარი კი მის კისერში მალავს სახეს...

======================================================================== ბაშვებო ამაზე მეტი ვეღარ დაწერე, შეცდომებისთვის ბოდიში და დიდი მადლობა ვინც კითხულობს ამ ისტორიას, თქვენ აზრს გავითვალისწინებ... :**