-აუ ლუკა(თათია)
-რაიყო?(მე)
-წამო რაწავიდეთ საღამომდე ვერ მოვითმენ(თათია)
-არა ჯერ ექიმმა უნდა გაგსინჯოს ისე ვერ წავალთ რამე რომ დაგემართოს?(მე)
-კაი რა ლუკა,კარგად ვარ,არაფერი არ მჭირს.წამო რა წავიდეთ გთხოვ(თათია)მითხრა და თვალები საყვარლად დაჭყიტა.
-აუ კაი რა ტოოო.თათ ცოტაც მოითმინე პატარავ გთხოვ(მე)
-არა,საღამოს რომ გამომწერენ ეგრევე ტასოსტან უნდა წავიდეთ იქ კიდე ერთი ალიაქოთი იქნება და შენთან მარტო ვერ დავრჩები.არ ჯობია ეხლა წავიდეთ და სადმე გავისეირნოთ(თათია)მითხრა და მოიბუსხა
-აჰაა ესეგი მარტო გინდა რო დავრXეთ და გავისეირნოთ?(მე)
-ხო(თათია)
-კაი ბაზარი არაა წავიდეთ თათ ოღონდ ერთი პირობით(მე)
-რაპირობით?(თათია)
-მე ავირჩევ ადგილს(მე)
-ამმმმ..კაი როგორც გინდა(თათია)-იმედია საავადმყოფოზე უარესი ადგილი არ იქნება.(თათია)მითხრა და გამიცინა
-ნუ გეშინია დარწმუნებული ვარ მოგეწონება(მე)
-კაი მიდი გაიქეცი და ექიმს უთხარი გაგვიშვას(თათია)
-კაი წავალ(მე)ვუთხარი და შუბლზე სველი კოცნა დავუტოვე
ექიმი ძლივს დავითანხმე ბოლოს კი პალატაში დავბრუნდი.
-რაო გვიშვებენ?(თათია)
-კი გვიშვებენ მიდი მოწმზადე მე გარეთ დაგელოდები(მე)
-კაი(თათია)უკმაყოფილოდ ჩაიბურტყუნა
-მმმმმმ.თუ გინდა დავრჩები(მე)
-მმმმმმმმმმ.....არა(თათია)
-დაგეხმარები არ გინდა?(მე)ეშმაკურად შევხედე
-დამეხმარები?(თათია)
-ხოო ჩაგაცმევ(მე)
-არა,იყოს მე თვითონ(თათია)
-კარგი როგორც გინდა(მე)ვუთხარი და ყელში ხმაურიანად ვაკოცე.ვიგრძენი როგორ ესიამოვნა ჩუმად გავიღიმე და კარებისკენ წავედი.უკვე გასვლას ვაპირებდი როცა ჩემმა გოგომ დავიძახა
-ლუკაა(თათია)
-ხო(მე)
-ისაა..თუ გინდა დარჩი(თათია)გამეცინა მივედი და მაგრად ჩავეხუტე.შემდეგ ტანსაცმელი გამოვიღე და ჩაცმა დავუწყე.ყველაფერს რომ მოვრჩით პალატა დავტოვეთ.გარეთ გავედით თათია მანქანაში ჩავსვი და გზას გავუყევით
-ლუკა მითხარი რა სად მივდივართ?(თათია)
-არა სურპრიზია(მე)
-კაიიი(თათია)
-რამე ხომ არ გინდა?(მე)
-მინდა(თათია)
-რაა?მითხარი და გიყიდი(მე)
-მმმმ..შაურმა მინდა(თათია)
-რაა?შაურმაა?(მე)გადავფიჩინდი ისეთი სიცილი დავიწყე
-აუ კაი რა რატო დამცინი(თათია)
-არა არ დაგცინი პატარა დამელოდე და მოგიტან(მე)მანქანიდან გადავედი და იქვე ახლოს მდებარე საშაურმეში რაც კი დიდი შაურმა იყო ის ვიყიდე თანაც არა ერთი არამედ10ცალი.ისევ მანქანაში დავბრუნდი და თათიას პარკი გავუწოდე
-დამცინი?(თათია)
-რატო?(მე)
-ეს სულ ჩემია?(თათია)თვალებგაბრწყინებულმა შემომხედა
-კი სულ შენია(მე)სიცილით ვუთხარი და მანქან დავძარი.
-ლუკკკ(თათია)
-გისმენთ ჩემი ქალბატონო(მე)სიცილიტ ვუპასუხე
-აუ არ მეტყვი სად მივდივართ?(თათია)საყვარლად შემომხედა
-ეგ თვალების ფახუნი არ გიშველის სანამ არმიალთ არაფერს გეტყვი(მე)გავუცინე
-ოოო ლუკა(თათია)გაბუტულმა გამომხედა
-არ გამებუტო პატარავ(მე)ვიცი ძალიან მოგეწონება
-ოო კაი(თათია)უკმაყოფილოდ ჩაიფრუტუნა და შაურმის ჭამა დაიწყო
___________________________
______________________________________________
მალევე დაამთავრა ჩემმა გოგომ ჭამა და სავარძელზე მოუსვენრად დაიწყო ცქმუტვა.იწრიალა იწრიალა და რომ ვერ მოისვენა მაინც მკითხა.
-ლუუკკ(თათია)სასაცილოდ გაწელა სიტყვა
-ხოო(მე)სიცილით გავხედე
-ბევრი დარჩა?(თათია)
-არაა პატარავ(მე)გავუცინე
-აბა მალე მივალთ(თათია)
-კი კი მალე მივალთ(მე)
-აუ ლუკაა(თათია)
-რარი?(მე)ძლივს შევიკავე თავი სიცილისგან
-აუ დავიღალე რა(თათია)
-აი ცოტაც და გპირდები რომ მივალთ ნებისმიერ სურვილს აგისურულებ(მე)
-აუ ხო კაი კაი(თათია)
ცოტახანი გაჩუმდა ჩემი მოუსვენარი მაგრამ ხუთ წუთში ისევ სავარძელზე ცქმუტვა დაიწყო.მე მხოლოდ გავიღიმე მაგრამ მისგან შეუმჩნევლად და ისევ გზას გავხედე.ხო რაც შეეხება სად მიმყავდა ეს მოუსვენარი დაუკცე ჩემი გოგო,ამას ჯერ თქვენ გეტყვით მერე თათიას.ესეგი ეს ადგილი თბილის რომ გაცდებით და ტყე რომაა იქააა.ამ ტყეში ერთი პატარა ხის სახლია რომელიც ძალიან მომეწონა და ჩემი დაჟინებული თხოვნით მამაჩემმა შისყიდა.წსორედ ამ ხის სახლში მომყავს თათია.ის პირველია ვინც აქ მოვიყვანე(რათქმაუნდა ვაკოს და ბიჭების გარდა)
ზუსტად 10 წუთში მანქანა სახლისგან ცოტა მოშორებით გავაჩერე და თათიას გავხედე
-მოვედით(მე)
-ისა დალუკა სად ვართ(თათია)
-წამო წამო ნახავ(მე)გავუღიმე
-ხო კაი (თათია)
მანქანიდან გადმოვედით და სახლისკენ ჩახუტებული წავიყვანე
-ლუკა აქ რატო მოვედით?!უკვე დაგღალე და მგლებს უნდა დაუტოვე ჩემი თავი?(თათია)სასაცილოდ დამანჭული სახით შემომხედა.მეც ძლივს შევიკავე თავი სიცილისგან.
-აუ ტო რა სულელი მყავხარ გოგო(მე)
-გაიხედე წინ და ნახავ რატო მოგიყვანე(მე)
თათიამაც დამჯერად გაიხედა წინ და მაშინვე თვალები გაუბრწყინდა
-აუ ლუკაა რა მაგარია(თათია)სიხარულით შემომცინა.მის სიცილზე კი მეც გამეღიმა
-მოგეწონა?(მე)გაღიმებულმა ვკითხე
-აუ აი ზაან მაგარია,მარა ვისიააა?(თათია)
-ჩვენი(მე)
-ჩვენი?!(თათია)გაკვირვებულმა შემომხედა
-ხო ჩვენი(მე)სიცილით გავუმეორე
-ეგ როგორ?(თათია)
-როგორ და ჩემი იყოო ახლა შენიცაა(მე)
-აუ აი ლუკაა ..პროსტა რა მაგრია(თათია)მოვიდა დაკისერზე ძლივს მომწვდა ხელები რომ მოეხვია.სიცილით დავიწიე და ხელში ავიტაცე.
-ჩემი გოგო,მიყვარხარ სიხარულო(მე)
-მეც,მეც მეც.იყვირა და გახარებულმა შემომხედა.
-მე უფრო(მე)
-აუ მე უფრო(თათია)
-არა მე(მე)
-ო ლუკა მე მიყვარხარ ვაა(თათია)
-მეც მიყვარხარ სულელო,ბოთე (მე)გავუცინე და ჩავეხუტე
_______________________________________________________________
______________________ანასტასიას მონაყოლი______________________
-არააა,გთხოვვვვ,არ გინდაააა,გეხვეწებიგაუშვიიი,,თათიაააააააააააააააააააააააააა,,,,მათე გთხოვვვ(მე)უსუსსურად ვეხვეწებოდი მათეს თათიასთვის თავი დაენებებინა მაგრამ ახლოს ვერმივდიოდი ვერაფერს ვაკეთებდი თათიას დასახმარებლად.
-ანასტასიაა,პატარავვ გაიღვიძე,ყველაფერი კარგადააა..ჩემო სიცოცხლევვ(ვაკო)
შეშინებული ძლივს გამოვერკვიე ძილიბურანიდან.სულ გაოფლილი ვიყავი ვაკომ მაგრად მიმიხუტა გულზე და თმაზე დამისვა ხელი.შეშინებული მივეხუტე მეც და მკლავზე თითები მაგრად მოვუჭირე.
-ვსო ვსო პატარავ ნუ გეშინია კოშმარი იყო ვსო ჩემო ანგელოზო.(ვაკო)გულში ჩამიკრა და შუბლზე მაკოცა.სულ ოფლში ვცურავდი იმდენად შემეშინდა ჯერაც ვერ ვწყნარდებოდი.
-მეშინიაა.თათია როგოაა ნეტა(მე)ვუთხარი და ლოყაზე ჩამოგორებული ცრემლი მუჭით მოვიწმინდე.
-ჯერ ისევ ღამეა რომ გათენდება დავრეკავ.ნუ გეშინია შენ თათიას არაფერი მოუვა ხომ იცი ლუკა იპოვის.ახლა ადექი და ეგენი გაიხადე თორე სულ ოფლიანი ხარ,გამიცივდები და ცუდად გახდები(ვაკო)
თბილად გამიღიმა და თმა ყურსუკან გადამიწია.
-კაი(მე)მორჩილად დავუქნიე ტავი
-მოდი(ვაკო)წამოდგა და მეც წამომაყენა.ზედის გახდა რომ დამიწყო მაშინღა ვკითხე
-რა ჩავიცვა?(მე)
-გავალ ვნახავ რამეს იქნებ მაქ აქ(ვაკო)
-აუ არ წახვიდე რა(მე)საწყალი ცრემლიანი თვალები შევანათე.
-რატო პატარავ?(ვაკო)უმალ ჩემთან გაჩნდა და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია.
-მეშინია ვაკო(მე)
-ვაიმე ჩემო სულელო მოდი წამოდი ჩემთან ერთად(ვაკო)
-კაი ოღონდ ხელი არ გამიშვა(მე)
-ხო ხო მოდი(ვაკო)ხელი ჩამკიდა და უკნიდან ამეკრა.ოთახიდან გამოვედით და სხვა ოთახში შევედით
-მოიცა ვნახავ აქ თუა ჩემი რამე მაიკა(ვაკო)სინათლე აანთო და მთელი ოთახი მოოათვარიელა მაგრამ თბილი სპორტულის გარდა ვერაფერი ნახა.
-კაი წამო ჩემ მაიკას მოგცემ პატარავ(ვაკო)
-გეცვას ისე დავწვები(მე)თავდახრილმა ვუთხარი და ხელები წელზე შემოვხვიე
-ტასო არ მინდა პატარავ თავი უხერხულად იგრძნო(ვაკო)
-მე უხერულად არ ვიქნები(მე)
-აბა მომხედე(ვაკო)მეც ავხედე
-მოგცემ მართლა ჩემს მაიკას(ვაკო)გამიღიმა
-არა თან მცხელა და ისე დავწვები(მე) ვაკო ცოტახანს გაჩუმდა და მერე მე შემომხედა.
-ტასოო....თავს ვერ ვაკონტროლებ როცა ჩემთან ხარ...არ მინდა რამე არასწორედ გავაკეთო(ვაკო)დიდი ყოყმანითმითხრა და დამნაშავე ბავშვივით შემომხედა
-ვაკო გენდობი(მე)ვუთხარი და ოდნავ წამოზრდილ წვერზე ხელი დავუსვი
-ჩემი ანგელოზი ხარ ანასტასია(ვაკო)ჩემი ხელი ლოყაზე გააჩერა და ხელისგულზე მაკოცა
-წამო დავწვეთ კაი?(მე)
-ხო პაატარავ დავწვეთ(ვაკო)ხელში ამიტაცა და ოთახში გამიყვანა
-გაიხედე გავიხდი(მე)
-არ მინახიხრ თორე(ვაკო)სიცილით მითხრა და ფანჯრისკენ შებრუნდა.მეც გამეცინა და ტანსაცმილის გახდა დავიწყე
-მოვრჩი(მე)
-მოვტრიალდე?(ვაკო)
-ნწ(მე)ვუთხარი და გაღიმებული უკნიდან ჩავეხუტე.ღიმილით შემობრუნდა და როცა მხოლოდ "ლიფისა" და ტრუსის ამარ დამინახა ნერწყვი მძიმედ და ხმაურიანად გადაყლაპა.
-ნუ მიყურებ რა ეგრე თორე მგონია ჩემი შეჭმა გინდა(მე)
-და რომ მინდა?!რატო მიკეთებ ამას ტასო?(ვაკო)
-რას?(მე)გულუბრყვილოდ ავხედე
-ხომ იცი რომ გხედავ თავს ვერ ვიკავებ და მითუმეტეს ამ მდგომარეობაში(ვაკო)
-ბოდიში(მე)მივხვდი დამნაშავე ვიყავი და თავი დავხარე
-მოდი აქ(ვაკო)ხელშიამმიყვანა,მეც ფეხები წელზე მოვხვიე და ცავეხუტე.ვაკომ საოლზე მიმაწვინა და თვითონ ფეხებს შორის მომექცა
-ვერ წარმოიდგენ როგორ მიჭირს თავის შეკავება(ვაკო)გავწითლდი მის ნათქვამზე და სახეზეხელები ავიფარე
-ჩემი ცქნაფა, როგორ გრცხვენია ჩემი(ვაკო)ღიმილით მითხრა და ლოყაზეხმაურითმაკოცა
-მიყვარხრა(მე)ღიმილით ვუთხარი და ყელში ხმაურით ვაკოცე
-მეც ჩემო სიცოცხლე(ვაკო)





პირველ რიგში ბოდიშით ყველას დაგვიანებისთვის..დიდი მადლობა რომ ჩემს გერდიტ ხართ და ელოდებით ჩემს ნაჯღაპნს აი ძალიან მახარებს თქვენი კომენატრები.აი ძლიან დიდი სტიმულია ჩემთვის თქვენი კომენატრები.ვცდილობ დიდი თავები დავწერო და მალე დავდო.გუშინ იმიტომ არ დავდე რომძალიან პატარა იყო და ვიფიქრე ხვალ დავდებ ცოტა მოზრდილსთქო.აი ასეა ახლა ეს შემიფასეთ.ძალიან ხომ არ გავწელე და თავს ხო არ გაბეზრებთ?ხომ არ შევწყვიტო?გამიზიარეთ აზრები.მიყვარხართ ძალიან და ბოდიშით შეცდომებისთვის.