დილით ადრე ავდექი, რადგან წვიმდა გადავწყვიტე სახლში დავრჩენილიყავი,
დათო გამოვიდა
-დღეს სადმე მიდიხარ დათო? ვკითხე მე.
-რავი.. არ მგონია... წვიმამ ნამეტანი თავი მოგვანატრა და რაც აქამდე არ მოსული ის მოდის... არ მიყვარს წვიმა...
-არც მე.. საერთოდ .. ნერვებს მიშლის ... ამას ისევ მზიანი დღე მირჩევნია.. თან ვერაფერს ვერ გააკეთებ რა...
-რატო? საჭმელი მშია...მაგალითად შენ შეგიძლია სახლი დაალაგო ვის უცდი ერთი მითხარი.. მიდი რა მოამზადე.. არ გშია?

-დათო მე.. არ გეცოდები რა უნდა გავაკეთო თან მეზარება.. წადი და სუში მოიტანე არ გინდა?
-ლიზა... წვიმს გარეთ.. მე ხომ იცი ალერგია მაქვს ერთი წვეთიც რომ დამეცეს ცუდათ გავხდები,,, ხოდა წადი და შენ იყიდე.. ან კიდე რამე გააკეთე...
-მაინც რამ უნდა გავკეთო.. არაფერი გვაქვს საერთოდ.. კაი ჩავიცმევ და წავალ რამეს მაინც ვიყიდი.. თორემ შენ თუ გიცადე მშიერს დამტოვებ...ქრამბლს გავაკეთებ არ გინდა? ან სკონებს? რამე ტკბილი მინდა...
- არ ვიცი ლიზა ფუნთუშები კარგი იქნება... მაგრამ საჭმელი მშია...
-კაი. ვიცი ვიცი შენ რა გინდა წავედი ახლა თან ფეხსაცმელები ჩავიცვი...
გავედი გარეთ .. ცოტა არ იყოს ციოდა... ჩვენი ბინა მეორე სართულზე იყო...ნაბიჯების ხმა გავიგე, ვიღაც ზევით მოდიოდა.. რომ ვთქვა მეზობლებს არ ვიცნობდი..არცერთს თან.. .გოგონა იყო....მე გავუღიმე
-გამარჯობა, მითხრა მან.თქვენ აქ ცხოვრობთ? შემეკითხა მე
-კი აქ ვცხოვრობ..
-ხომ არ იცით დათო დოლიძე რომელ ბინაში ცხვრობს?
მე გავწითლდი, -შენ ვინ ხარ? თან შევეკითხე მას
-მე მეგობარი ვარ.. მეგობარი რა ნათესავი.. საცოდავი თვალებით მიყურებდა ალბათ საცაა ტირილს დაიწყებდა..

-კაი გამომყევი ვუთხარი მე და სახლში ავიყვანე, კარები დათომ გაგვიღო. გაოცებული მიყურებდა
გოგონა შიგნით შევიდა და ტირილი დაიწყო თან დათოს ჩაეხუტა
-მე წავედი საყიდლებზე. დავიძახე მე და კარები მივიხურე. არ ვიცი ის გოგო ვინ იყო , მაგრამ ამჯერად ასე სჯობდა მოქცევა...
, , , , , , , , , ,
-სახლიდან წამოვედი გესმის.. ახლა რა ვქნა მითხარი.. იქ ვეღარ დავრჩებოდი...
-ნუ გეშიანია ელენე.. შენ ჩემთან ხარ.. მითხარი ისევ რამე დაგიშავა..??
-არ ვიცი რა ვქნა.. მე სახლში აღარ დავბრუნდები...
-ნუ ტირი.. ძალან გთხოვ მოდი ჩემთან.. ჩემთან დარჩები გასმის.. ჩემთან იცხოვრე პრინცესავ... და მაგრად ჩამეხუტე ახლა...
-შენს გარდა არავინ მყავს...


-ახლა წყალს მოგიტან დამიცადე აქ..
-ის გოგონა ვინ იყო?

-ვინ?
-ვინც აქ მომიყვანა..
-ის ლიზაა მე რომ გეუბნებოდი....
-ახლა სად წავიდა?
-მოვა მალე.. საყიდლებზე რაღაცეები უნდა ეყიდა და საჭმელს რომ გააკეთოს ხომ გესმის?
-კიი,,
-ნახე წყალი დალიე.. ახლა მე წავალ იცოდე და სახლიდან არ გახვიდე შენი ტელეფონი სად არის?
-აი... აქ მაქვს
-გამორთე
-შენ სად მიდიხარ?
-მალე დავბრუნდები... სულ მალე .. ეხლა ლიზა მოვა... და გაიცანი..

დავინახე როგორ ჩამოვიდა დათო სახლიდან და მანქანისკენ წავიდა...
-დათო მოიცადე.. სად მიდიხარ...
ჩაჯდა მანქანაში და წავიდა მე კი არ ვიცოდი რა მექნა... სახლში ავედი.. ის გოგონა ისევ იქ იჯდა... მე პარკები იქვე დავდე და ამოლაგება დავიწყე .. იმისთვისთვის ხმაც არ გამიცია ისე...
-მე ელენე ვარ.. დაიწყო მან... და ფეხზე დადგა .გინდა დაგეხმარო?
-არ არის საჭირო ვუთხარი მე- შენ დათოსი ვინ ხარ?
-მე .. მე და დათო დიდი ხანია ერთმანეთს ვიცნობთ..
-ანუ შეყვარებული თუ?
პასუხი არ გამცა
-იცი დათო სად მუშაობს.. მასთან ყოფნას არ გირჩევ.. თუ არ გინდა შარში გაეხვიო.. აქ რატომ მოხვედი.. ატირებული.. რა მოხდა
დაჯექი მანდ და ხმა არ გამცე შენთვის იყავი ვუთხარი მე - თუ გინდა იტირე .. რაც გინდა ის ქენი.. შენთან ლაპარაკის თავი არ მაქვს... ჯობს ოთახში შეხვიდე და დათოს იქ დაელოდო რა იცი რა ხდება.. წადი აქედან... დავუყვირე მე...
-შენ მართლა ვინ ყოფილხარ... და გავიდა.
-მანდ გვერდზეა დათოს ოთახი დავუყვირე მე
არ ვიცი ეს გოგონა ვინ იყო მაგრამ ნამდვილად არ მინდოდა აქ დარჩენილიყო და ჩემი სიმყუდროე დაერღვია.. ვიცოდი როგორც ყველას ალბათ დათოსაც ჰქონდა ისეთი საიდუმლოები რასაც მე ვერ გამიმხელდა და ვერც ვერავის და თუ ის გოგონა უყვარს.. ურჩევნია დაივიწყოს გავიფიქრე მე თორემ მაინც ყველაფერს ჩავუშლი
მე ფუნთუშებიც დავამზადე ამ დროს ლევანიმ დარეკა:
-გისმენთ.. ვუპასუხე...
-შენ რანაირი ხმა გაქვს ?? ყელი გყკივა თუ რა არის ... დათო სად არის არ მპასუხობს...
-არვიცი სად არის .. დილას გიჟივით გავარდა სახლიდან.. და სახლში ვიღაც ...
-რას აკეთებ? ამ დროს დათოს ყვირილი გავიგონე...
-ლაპარაკი აღარ გამიგრძელებია
და გავუთიშე
-შენ სულ გაგიჟდი რას ეუბნები და ტელეფონი გამოგლიჯა..
-შენ გაგიჟდი მთლად და ხელი ვკარი რა უფლებით გამომართვი ტელეფონი ან ის გოგო ვინ არის სახლში რომ მოგადგა?
-წესიერად ილაპარაკე გესმის... და სიტყვები შეარჩიე გასაგებია? ლევანის რამე უთხარი?
-რაც ვუთხარი შენმა ყურებმ ამოისმინა
-ელენე სად არის?
-ელენე ვინ არის ? შევეპასუხე მე
-გოგო რომელიც სახლში დავტოვე
-ოთახში გელოდება.. სახლიდან ვაგდებდი მაგრამ შენ შემეცოდე ალავე აქედან მოაშორე ჩვენთან უცხოს რა უნდა?
-შენ მოკეტე და წესიერად ილაპარაკე.. არავინ არსად არ წავა და თუ ვინმე სადმე წავა შენ იქნები თუ ძალიან გაახურებ... გესმის?
-ნერვებს ნუ მიშლი დათო ეს თავ შესაფარი არ არის ვინ არის ის გოგონა?
-ჩემი შეყვარებულია... დაწყნარდი??
-ვიცოდი. და ცინიკურად გამეცინა... მაგარი შეყვარებული გყავს რა..ლევანის ყველაფერს ვეტყვი.. და იმ გოგოსაც რა საქმიანობას ეწევი და ვნახოთ რას იზამს?
-ვერაფერსაც ვერ ეტყვი რა არის ეჭვიანობ? წადი უთხარი მე ის ძალიან მიყვარს... რანაირად იქცევი ლიზა?/
და ოთახიდან გავიდა...
ნერვები მომეშალა ძალიან და სახლიდან გავედი .. არ ვიცოდი სად მივდიოდი უბრალოდ ნაბიჯებს მივყვებოდი სადაც წამიყვანდნენ...