-მიყვარხარ(მე)ვუთხარი ღიმილით და ყელში ხმაურიანად ვაკოცე
-მეც მიყვახარ(ვაკო)ჩემი საქციელი გაიმეორა და ცემს ყელს დაეწაფა.ნეტარედ მკოცნიდა და არც ფიქრობდა გაჩერებას.მეც ვეღარ ვაზროვნებდი რას ვაკეტედბი და მის თმებში დავაცოცებდი წვრილ თიტებს.ყელიდან ჩემი ტუჩებისკენ ამოცოცდა და ახლა ჩემს ტუჩებს დაეწაფა.იმ წუთას რას ვგრძნობდი?!ეს რარაც არაამქვეყნიური განცდა იყო.უბრალოდ სიტყვებიტ ვერ გადმოვცემ.ჩემს მუცელში ფლორა და ფაუნა კი არა მგონი მთელი ჯუნგლები დადიოდა.უბრალოდ მისი ერთი შეხებაც კი მსიამოვნებს და ლამისაა ხელებში ჩავადნე და წარმოიგინეტ ახლა რა დღეში ვარ.კანფეტის ქარალდ ბუხარში რომ ჩააგდებ და დნება ის მონაგონია ჩემთან.ვაკო არადა არ ჩერდებოდა ტუჩებით მონაცვლებით გადადიოდა ჩემს ბაგეებზე და ყელზე.როდესაც ვაკომ ბარძაყზე მსუბუქად მომიჭირა ხელი ხმამარალი კვნესა არმომხდა.იმ დროს არაფერის ტავი არ მქონდა ვიცოდი პატარა ვიყავი მაგრამ იმის ძალა არ სემწევდა ვაკო გამეჩერებინა და მგონი ამის სურვილი არც მქონდა.ვაკო ჩემს ყელში გახშირებულად სუნტქავდა და ხელებს უმისამართოდ დააცოცებდა ჩემს სხეულზე.როდესაც ლიფის შესაკრავს დაეჯაჯგურა აი მაშინ კი გადამეკეტა საშინელმა კანკალმა ამიტანა მთლიანად ვთრთოდი.აშკარად ვაკომაც შეამჩნია ეს და უმალო მომცილდა სხეულიდან.ღრმად ვსუნთქავდიტ და ოტახში ჩამოწოლილ სიჩუმეს მხოლოდ ჩვენი გახშირებული სუნთქვა და გულის ხმამარალი ბაგაბუგი არღვევდა.
-მაპატიე გთხოვ(ვაკო)
ვერაფერი ვუპასუხე იმიტომ რომ მივხვდი ჩემი ბრალი იყო.ვხვდებოდი როგორ უჭირდა ვაკოს ტავის სეკავება.ძალიან შემრცხვა ჩემი თავხედური საქციელის და ჩემდა უნებურად ცრემლებმა ლოყებზე რაპაღუპით იწყეს დენა.საშინელი ადამიანი მექოონა ჩემი თავი იმის გამო რაც გავაკეთე.თავი ვეღარ შევიკავე და ხმამარლა მწარედ ავქვითინდი.თავი ხელებში ჩავრგედა ცრემლებს გზამივეცი.ვაკო შეკრათა აშკარად არელოდა ჩემს ამ საქციელს
-ანასტასია პატარავნუ ტირი გთხოვ.ვიცი ჩემო სიცოცხლევ ზედმეტი მომივიდა მაგრამ გპირდები აღარ განმეორდება.შენს სიცოცხლეს გეფიცები არარშეგეხები(ვაკო)
ავკოს სიტყვების გაგონებაზე კიდე უფრო ავტირდი და რაც შემეძლო მაგრად ცავეხუტე.
-მაპატიე გთხოვ ვიცი საშინელი ადამიანი ვარ ბოდიში(მე)მაგრად მოვეხვიე და მის მკერდზედავდე თავი.
-რას ამბობ პატარავ შენ ყველაზე კარგი მყავხარ მთელს დედამისიწ ზურგზე.შენ ხო ჩემი სულელი გოგო ხარ.შენ რა გაქ საპატიებელი.პირიქით მე უნდა მოგიხადო ბოდიში.ვიცი ჯერ პატარა ხარ(ვაკო)ნაზად მეფერებოდა თმაზე ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა და დროდადრო თავზე მკოცნიდა.
-არა ჩემი ბრალია მე მიგიყვანე ამ დონემდე(მე)სლუკუნით ვუთხარი
-სუ სუ პატარავ ყველაფერი კარგადააა.შენ ჩემი ყველაფერი ხარ(ვაკო)
-არ მოგცემ უფლებას ეს ლამაზი სახე ცრემლებით დაასველო(ვაკო)-ღიმილი უფრო გიხდება(ვაკო)
-მაპატიე კაი?(მე)-აღარ მოვიქცევი ასე(მე)
-სუ სუ ჩემო გოგო(ვაკო)
-მიყვარხარ(მე)
-მეც ანგელოზო(ვაკო)
-ახლა დაიძინე პატარავ(ვაკო)-ძილინებისა(ვაკო)შუბლზე მაკოცა.
-კაი(მე)-ძილინებისა(მე)მაგრად ცავეხუტე.ვაკომაცმომხვია ხელები,თმებზე ფერება დამიწყო და ტირილისგან დაღლილს მალევე ცამეძინა.
---------------------------------------------------
--------------------------------------
---------------------------
დილით ვაკოზე აკრულს გამეღვიძა.მის გულზე მედო თავი ხელები კიკისრზე მქონდა სემოხვეული.ჩემი ჭკვითჩუმად ვაკოზე მკერდზე
--გაიღვიძეე?(ვაკო)
-უი ბოდიში გაგაღვიძე?(მე)
-არა პატარავ მეღვიძა(ვაკო)
-კაი(მე) გუშინდელი გამახსენდა..შერცხვენილმა ტავი დავხარე და გავწითლდი.
-როგორ გეძინა?(ვაკო)
-ძააან კარგად შენ?(მე)
-უკეთესად არც მძინებია(ვაკო)
-არც მე(მე)ისევ გავწითლდი
-ტასოოო(ვაკო)
-ხო(მე)მისი მკერდიდან თავაუწევლად ვთქვი
-ნუ ხარ ეგრე რაგთხოვ(ვაკო)
-..............(მე)
-ხომ იცი რო არაა შენი ბრალი(ვაკო)
-როგორ არა..მე ასე გაწვალებ და შენც სხვასტან წახვალ(მე)მოწყენილმა ვუთხარი
-ვაიმე ჩემო პატარავ რა სულელი ხარ(ვაკო)ოდნავ ჩაეღიმა
-არა მართლა ეგრეა(მე)ისევ მოვიწყინე
-როცა შენ ხარ სხვა ვინაა ვაფშე.შენი ერთი კოცნაც კი საკმარისია იმისთვის რომ მტელი დრე მაგარ ხასიატზე ვიყო.(ვაკო)ჩემს ყურთან ჩურჩულებდა და ცხელ სუნთქვას კისერში მაფრქვევდა.
-ხომ ვიცი როგორ გიწირს(მე)ცხვირი მის კისერში ცავრგე და ღრმად ცავისუნტქე ცემთვის ასე საყვარელი სურნელი.
-მოდი გთხოვ ცოტახანი რა(ვაკო)მავედრებელი თვალებით შემომხედა
-გპირდები ზედმეტი არაფერი მომივა(ვაკო)-მხოლოდ ცაგეხუტები და გაკოცებ(ვაკო)ამღვრეული თვალებიტ სემომხედა და ხელი ჩემს უცელზე გააცურა.ტანხმობის ნისნად ყელი ნაზად ვაკოცე და კისერზე ხელები მჭიდროდ მოვხვიე.
-ჩემი ცქნაფა(ვაკო)ყელშიმაკოცა
-ვაკოო(მე)
-ხო ცქნაფა(ვაკო)
-არ მინდა მერე ტავი ცუდად იგრძნო(მე)
-რაზე?(ვაკო)
-ვხვდები რომ მართლა გიჭირს გაჩერება(მე)
-არაუშავს სიახრულო(ვაკო)
-როგორ არა გკოცნი და მერე გაჩერებ(მე)ნაღვლიანად ვტქვი
-შენ ხო ჩემი პატარა ხარ(ვაკო)გაღიმებულმა მითხრა ჩემს მუცელზე ხელი აასრიალა და ზურგით მიმიკრო ზედ.
-ჯერარაა მეტის დრო(ვაკო)გამიღიმა და ცხვირი ცხვირზე გამიხახუნა.რომ მივხვდი ამ "მეტში"რა იგულისხმა საშინლად სემრცხვა გავწითლდი ვაკოსკენ მივბრუნდი და თავი მის მკერდშI დავმალე.
-აჰაჰაჰაჰაჰ(ვაკო)ჩემს ბავშვურ ქცევაზე ვაკომ სიცილი დაიწყო ხელები მხრებზე მომხვია და თავზე მაკოცა.
-რა სულელი მყავხარ ჩემო ცხოვრებავ(ვაკო)-ნუ გრცხვენია ჩემტან რამეზე ლაპარაკის(ვაკო)გამიცინა
-ვაკო რა გარყვნილი ხარ(მე)მეც გამეცინა და მუშტი სულ ოდნავ მივცხე მკლავზე.
-მარტო გარყვნილი ხარ?(ვაკო)
-არა მარტო გარყვნილი არ ხარ სენ ჩემი გარყვნილი ბიჭი ხარ(მე)გავუცინე.
-შენ კიდე ჩემი სულელი გოგო ხარ(ვაკო)გამიღიმა და ჩემს ყელს ნეტარედ დაეწაფა.ისევ გადამისროლა ვნების მორევში.ტუჩები ყელიდან ჩემს ბაგეებზე ამოაცოცა და აი აქ სულ გავჭედე.ენით აღუწერელ სიამოვნებას მანიჭებდა მისი თითოეული სეხება.უმისამართოდ დააცოცებდა ხელებს ჩემს სხეულზე.ვაკომ ჩემს ზურგზე აასრიალა ერტი ხელი მეორეტი კი ფეხზე მომიჭირა.ოთახში გამეფებულ სიჩუმეს მხოლოდ ცვენი გახშეირებული სუნთქვა და ჩემი კვნესის ხმა არღვევდა.უკვე მართლა ვეღარ ვაზოვნებდი ხელი მის ზურგზე ავასრიალე,მაიკის ბოლოები ავწიე და ახლა შიშველ ზურგზეოდნავ დავუსვი ფრჩხილები.ვაკომ ტავი მაღლა ასწია და ვნებისგან ანთებული თვალებიტ დამაცერდა.არაფერი ვათქმევინე ისე დავქაჩეე ჩემსკენ და მის ტუჩებს დავეწაფე.ვაკომ მაიკა გადაიძრო დაიატაკზე ქაოსურად დააგდო..




აბა როგორია ბდიშით დაგვიანებისთვის ჩემი ბრალია რაა რამდენჯერაც დავდე წამეშალა არ ვიცი რატო.მიყვახრათ ზაან ყველა ველი შეფასებას.ანა