-უკვე გადახდილია(მიმტანი)
მედა ნინიმ ერთმანეთს შევხედეთ გაკვირვებულებმა ჩვენ არ გადაგვიხდია და ვის უნდა გადაეხადა? (მე)
-იმბიჭებმა გადაიხადეს (მიმტანი)
მეედა მარი იმ ბიჭებვის მაგიდასთან მივედით
-ჩვენი ფული რათო გადაიხადეთ? (მე)
-არ შეიძლება?(ის ბიჭი)
-მაგრამ მიზეზი ხო უნდა იყოს? (მე)
-ჯერ იყო გასახდელში შმომივარდი მერე აქ გამომყევი ეხლა ფულს იხდი რა გინდა ჩვენგან? (მე)
იქიდან ერთერთმა ბიჭმა მარის თვალი ჩაუკრა
-კაი წამო მარი დაანებე თავი (მარი)
და გამოვედით მანქანაში ჩამვჯექით და რო დავქოქე ბედი არ გინდა.არ დაიქოქა.გაამწარებული მანქანიდან გადმოვედი ა საბურავს ფეხი მივარტყი.ბიჭებმა რო დაინახეს ჩვენსკენ წამოვიდნენ.
-რა მოხდა მანქანა გაგიფუჭდათ?(ის ბიჭი) და ირონიულად იცინოდა.ამ ირონიამ უფრო უფრო ნერვები მომიშალა ცოტაღა და სიფათს ავახევდი
-წამოდით სახლამდე წაგიყვანთ(ის ბიჭი)
-მეტი საქმე არ მაქ ეხლა შენ გამოგყვე (მე)
-ან დარჩჰით ან წამოდით(ის ბიჭი)
რო დავფიქრდი კარგად სახლამდე დიდი გზა იყო და გადავწყვიტე გავყოლოდი.მარის ვანიშნე წავიდაეთ მედქი. გასღები ჯიბეში ჩავიდე და უკან მე მარი და ერთ ერთი ბიჭი ჩაჯდა.მთელი გზაზე რაგაცაზე ლაპარაკობდნენროგორც იქნა გავახსენდით-მე ნიკა მქვია (ვვინს რულზე იჯდა)
-მე ლუკა
-მეკიდე გიო
-სასიამოვნოა (მე)
მთელი გზა ლუკა მარის თვალს არ აშორებდა


---------------------------
აბა როგორია ბავშვებო რაც მოვასწარი ის დავწერე