საბამ დააჭირა ღილაკს და ზურგი შევაქციე მინდოდა რომ ბოლო ხმაზე მეკივლა
-ნი არ გაიგზავნა,-მეუბნება რამოდენიმე წამში და სახე მერყევა.გიჟივით ვბრუნდები და ტელეფონს ვართმევ
-რა?რატო?!
-არ ვიცი,ნახე იქნებ ანგარიშზე გაგითავდა?
ვნახე და ასეც აღმოჩნდა.მერე გამახსენდა დედაჩემი და მამაჩემი რომ მოდიოდნენ და სასწრაფოდ გადავურეკე საბას ნომრიდან ჩამირიცხეთქო.ცოტახანში მოვიდნენ ჩემები და ბალანსიც შეივსო.ჩემი მკითხაობა იმაზე მიმეწერა თუ არა თავიდან დაიწყო. ბოლოს საბას ამოუვიდა ყელში და წამართვა ტელეფონი.
-გაიგზავნა?-ფერწასული ვეუბნები
-კი,-მეუბნება და მიღიმის.
მე გავქვავდი და ფიქრებში გადავიკარგე."რას შვება?რატო არ მპასუხობს?არ უნდა მიმეწერა!" ვლანძღავდი ჩემ თავს როდესაც დედაჩემის ხმამ გამომაფხიზლა
-ნი მოდი რაღაც წამლებიც მინდა გაგატანო-ინსტიქტურად შევდივარ ოთახში და გაქვავებული ვჯდები საწოლზე.
-ეს მუცელი თუ აგტკ....ეს თავი...სიცხე..-ნაწყვეტ-ნაწყვეტ მესმოდა ეკას სიტყვები როცა საბა დავინახე კარებთან ტელეფონით ხელში.
-მომწერა?
-არა მაგრამ მოგწერს დამიჯერე.რამოდენიმე წუთში უნდა გახვიდე და გაემზადე წესიერად,თუ მოგწერს მე დაველაპარაკები შენს მაგივრად.მენდობი?-მეუბნება და საყვარლად მიღიმის
-კი გენდობი,-ვპასუხობ და ვეხუტები.
ოთახში ჩემი და შემოვიდა და დაკრეჭილმა მთხოვა შორტები და მაიკები ჩამომიტანეო.გაუაზრებლად დავთანხმდი და გავაგრძელე ფიქრი. როგორც ოქნა მორჩა დედაჩემი დარიგებას და გავედი მისაღებში სადაც საბა ფეხბურთს უყურებდა(მადრიდის რეალის გადამკვდარი ფანია)ბარსას აგინებდა,სავარძელში იჯდა კომფორტულად და განერვიულებული ათამაშებდა ჩემს ტელეფონს. მეც გვერდძე მივუჯექი უსიტყვოდ და გული მიფართხალებდა.მესიჯი მოვიდა და წამიერად გადავიტანე ინსულტი.
"რომ ჩამოხვალ მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ კარგი?მალე ჩამოდი არ მომანატრო თავი."(ორი წლის წინანდელი მესიჯები ზეპირად რომ მახსოვს არ ღადაობთ ? :დ ) მწერს და ვშეშდები,ხომ ვიცოდი ბოლო ფრაზა დასამშვიდებლად რომ მითხრა?!მეშინოდა რომ საუკეთესო მეგობარს და საყვარელ ადამიანს ერთდროულად დავკარგავდი.საბა მომეფერა დამაწყნარა და გამიშვეს თურქეთში.
______________________
ნანუკა და ნუკა ჩემხელები იყვნენ,მანამდეც ვიცნობდი მაგრამ თურქეთმა უფრო დაგვაახლოვა.სასტუმროს ნომერი რომ გავაღეთ გიჟებივით მივეგდეთ საკუთარ საწოლებზე.ნუკამ მაიკა გაიძრო და გაჩუმდა,ნანუკამაც დახუჭა თვალები და დაიძინა.ცოტახანში ავდექი წყალს გადავუვლებ თქო ვთქვი-ვის აინტერესებდა ?რატომ ვთქვი?ნუ მოკლედ არ ვიცი აბაზანაში შევედი,თმა გავიშალე და სარკეში ვუყურებდი საკუთარ თავს.ნინის გარდა ყველას ვხედავდი.არავინ და არაფერი არ მანაღვლებდა.
________________
პირსახოცშემოხვეული გამოვდივარ როდესაც ნუკას და ნანუკას ვხედავ ახარხარებულს,გამიკვირდა მერე კი მივხვდი ვიღაც ორი თურქი მახინჯოზავრის ყურადღების ცენტრში რომ აღმოვჩნდი.დაბნეული ვიდექი და ერთადერთი კითხვა მიტრიალებდა თავში "რა ჯანდაბა უნდათ?"
ჩემი უხერხული სიტუაცია გადავაგორეთ და ისინიც გავისტუმრეთ.მერე მითხრეს თურმე შუქი არ ინთებოდა სადღაც და მუშები ამოუყვანიათ.
მალევე გავემზადეთ და სასადილოში ჩავედით. მერე სანაპიროზე გავედით და გავიძრეთ ტანსაცმელი. რამოდენიმეჯერ შევამჩნიე ვიღაც რომ მიყურებდა მაგრამ არ მიმიქცევია ყურადღება.საუბარი დავიწყეთ თან შეზლონგებზე გავწექით და მზეს მივეფიცხეთ. რამოდენიმეჯერ ნუკამ გამაწყვეტინა სიტყვა ერთი და იგივე ფრაზით "ნი ის ბიჭი თვალებით გჭამს" ბოლოს გავხედე და 4სიმპათიური ბიჭი იჯდა მოშორებით. ერთ-ერთი რომლის ყურადღებაც მე მივიქციე სააოოცრება იყოო!
_______________
საღამოს ფოიეში ვიჯექით,ჩვენთან ერთად კიდევ ერთი გოგო იყო თიკო,ცოტა პატარა იყო მაგრამ კარგად ვმეგოვრობდით ისიც გიმნაზიიდან წამოვიდა. ცოტახანში ვიღაც კაცმა და ოთხმა ბიჭმა ჩამოიარა.
-ვააა თიკოო?როგორ ხარ?-ის კაცი ეუბნება თიკოს და უღიმის
-კარგად თქვენ?
-მეც არამიშავს.-შემდეგ ბიჭებს გადახედა და ნამუსზე აგდებით უთხრა,- ჰა ეხლა არ უნდა გაიცნოთ გოგოები?-ერთ-ერთმა ა ჰოო -ჩაილაპარაკა და გამოცოცხლდნენ. მე სავარძელში მიღვენთილი ვიჯექი და მუსიკას ვუსმენდი დაბალ ხმაზე როცა ვიღაცის ხელი დავინახე.
-ლუკა,-მეუბნება და მიღიმის.რა მაგარი ღიმილი ქონდა უნდა გენახათ! დავიბენი და დავშტერდი.მერე ნანუკამ გამკრა მხარი და გამივფხიზლდი.
-ა ჰო...-ჩავიბურტყუნე და მერე თამამად წარმოვთქვი ჩემი სახელი-ნინი,-ხელი ნაზად ჩამომართვა და გრძელ დერეფანს გაუყვა. რამოდენიმეჯერ გამომხედა და გაქვავებული ხმასაც ვეღარ ვიღებდი.
-ჰაჰა ნიი რა გჭირს?-თიკო მეკითხება
-არაფერი ისეთი.ის კაცი ვინ იყო?
-ჩემი ძველი რეჟისორი.
-და ის ბიჭები,-კონკრეთულად იმ არსებაზე შემრცხვა რომ მეკითხა
-თეატრიდან არიან ალბათ სპექტაკლი გააქვთ ფესტივალზე
-აა ჰოო...-ვთქვი და ჩავფიარდი...საიდანღაც მეცნო ამ უსიმპატიურესი ბიჭის სახე...აჰაამ აჰამ,ეს ის იყო სანაპიროზე რომ მჭამდა თვალებით. ლუკა...