სახელი:ქეთი
გვარი:ამაშუკელი
ასაკი:16
გარგნობა:საშვალო სიმაღლის,ცისფერთვალება და წელამდე ქერა თმა

*****
დილით მაღვიძარას გამაყრუებელმა „ზუზუნმა“ გამაღვიძა,ნელ-ნელა გავახილე თვალები,თავი ნელა წამოვწიე და სააბაზანოში შევედი,თავი მოვიწესრიგე შემდეგ კი ჩემს საყვარელ კარადას მივადექი და ტანსაცმლის არჩევას შევუდექი,დიდი ხანი არ დამჭირვებია შავი ჯინსი,თეთრი კედები,შავი ზედა და 2 ზომით დიდი კრემისფერი ჟაკეტი მოვიცვი,ყურსასმენებს,ჩანთას და ტელეფონს ხელი დავტაცე და სამზარეულოში ჩავედი სადაც ჩემი „ძინძილო“ მელოდებოდა.
- დედუცი წავედი მე(მე)
- ანა წაგიყვანს დაელოდე(ლიკა)
- არა ჰოიცი რა „ბუნდულაა“ თან კიდევ არ მაქვს მაგის წიკების თავი ჰოიცი მანქანას როგორ უვლის თან თათიას უნდა გავუარო და ერთად წავალთ(მე)
- კარგი(ლიკა)
დედაჩემს დავემშვიდობე და გეზი თათიას სახლისკენ ავიღე.
- თათი მალეეე(მე)
- მოვდიიივააარ(თათია)
10 წუთი ველოდე სადარბაზოსთან და ბოლოს ძლივს ჩამოაღწია.
- სადხარ ამდენხანს?(მე)
- ტელეფონი დამრჩა და ავბრუნდი(თათია)
- კაი კაი წამოდი(მე)
10 წუთში სკოლაშიც მივედით. გაკვეთილების დაწყებამდე 30 წუთი იყო დარჩენილი ამიტომ ჩვენს „სანუკვარ“ გამათბობელთან დავდექით და ჭორაობა დავიწყეთ.
- ჩვენ „პანდუჩკებს“ რამდენი გაკვეთილიაქვთ დღეს?(თათია)
- რადღეა?(მე)
- ორშაბათი(თათია)
- 4(მე)
რამოდენიმე წუთში ჰორიზონტზე უჩა გამოჩნდა.ერთდროს თათიას უყვარდა თუმაცა უკვე ასე რომ ვთქვათ კიდია და ყურადღებასაც აღარ აქცევს,რასაც უჩაზე ნაღდად ვერ ვიტყოდი.ყოველ დასვენებაზე ჩვენსკენაა მისი თვალები მომართული.აი ჩვენი თვალები კიდევ ზემოთხსენებულ „პანდუჩკებს“ ეკუთვნით. დათო მარგიანი 17 წლის და დათო ხიჯაკაძე 17 წლის. კლასელები და ძმაკაცები იყვნენ, მე-12 კლასში იყვნენ და ჩვენდასამწუხაროდ მალე დაამთავრებდნენ სკოლას...
„პანდა“ მე შევარქვი რადგან შავ თმაზე პაწაწინა თეთრი თმა აქვს,თათიამ კი იმიტომ შეარქვა, რომ უბრალოდ დათო ქვია.
ჩვენდასამწუხაროდ ზარი დაირეკა და კლასში შევედით.........45 წუთი სასტიკად გაიწელა 2 წუთი იყო ზარამდე მე და თათია კი ეკლებზე ვიჯექით როდის გამოვიდოდა გაკვეთილი,რომ ჩვენი „პანდები“ გვენახა....და აიი დადგა იის მომენტი რომელსაც ამდენ ხანს ველოდით და მე და თათია ეგრევე გარეთ „გავცვივდით“ და ჩვენს ბიჭს ჩავეხუტეთ (კლასის გვერდით გამათბობლის „ტრუბაა“ და ჩვენს ბიჭს ვეძახით). და აიიი ისინიც გამოჩდნენ ჰორიზონტზე,ჰომჰომ ჩვენი პანდუჩკები გამოვიდნენ კლასიდან და პირდაპირ ერთმანეთს შეხვდა ჩემი და მარგიანის თვალები,ბედნიერების ღიმილმა გადამირბინა ბაგეებზე და გაბრწყინებული თვალებით შევხედე ჩემს „დათუნიას“ მან კი როგორც ყოველთვის „მამის მკვლელი“ თვალებით შემომიბღვირა და გვერდი დინჯად ჩამიარა. თათიას დათო კი სულ განსხვავდებოდა მარგიანისგან ის უფრო ცანცარა და მხიარული იყო მარგიანისგან განსხვავებით სულ ღიმილით გვეგებებოდა,არამარტო ჩვენ ყველას.
2......3........4 გაკვეთილიც უაზროდ გავიდა. ზარი წესიერად დარეკილი არ იყო მე და თათია გარეთ რომ ვიდექით,რადგან ჩვენნი „ბიჭები მიდიოდნენ“ ხომ უნდა გვენახა. ჩვენს გამათბობელთან ავიტუზეთ და დაველოდეთ როდის „ჩაგვიქროლებდნენ დათოები“ და ისინიც გამოჩდნენ როგორცყოველთვის ორივეს გავუღიმეთ მე და თათიამ და საპასუხოდ ხიჯაკაძის ღიმილი და თვალის ჩაკვრა დავიმსახურეთ მარგიანისგან კი ისევ „მკვლელის“ თვალები.
უაზროდ ჩაიარა დარჩენილმა სამმა გაკვეთილმაც, კლასიდან გამოვედით და ნარ-ნარით ჩავუეყევით კიბეებს. სკოლის ეზოში კი ნამდვილი სასწაული გადაიშალა ჩვენ თვალწინ. ჩემი და თავისი შავი ჯიპით დაგვხვდა (სასწაული იმიტომაა,რომ არასდროს გვაძლევს უფლებას მე და თათიას მისი მანქანით „ვიტრაშუნოთ“ აქეთ-იქით და სკოლაშიც პირველად მოგვაკითხა).
- მელანდება ხო?(თათიას ვკითხე თან დაშტერებული ვუყურებდი მანქანასთან კლასიკურად გამოწყობილ ჩემ დას)
- ააუუუ მეტკინა რასაკეთებ(საწყლად დავმანჭე სახე რასაც ჩემი დის ხარხარი მოყვა)
- გიჩმიტე რადგან დარწმუნებულიყავი იმაში რომ არაფერი გელანდება(ანა)
- და შენ რა მოგეჩვენა?(სიცილით უთხრა თათიამ)
- ისე გამოგიარეთ არშეიძლება და და ბიძაშვილი წავიყვანო სახლში?(თათია ჩემი ბიძაშვილიც იყო)
- კაი წავედით თორე გადაიფიქრებს(სიცილით ვუთხარი თათიას და წინ დავსკუპდი)
5 წუთში სახლში ვიყავით.....ცოტახანი ვიჭორავეთ და ბოლო ხმაზე „ვიკისკისეთ“ შემდეგ კი სამეცადინოს „მივუკუპდით“ მე და თათია.3საათი ვიმეცადინეთ ზუსტად წიგნები დავხურეთ და ანამაც შემოაღო კარი.....
- კლუბში წამოხვალთ?(ანა)
- კი (ერთხმად ავყიყინდით მე და თათია)
- კაი გაემზადეთ 1საათში იკუნა მომაკითხავს და არ ალოდინოთ(ანა)
-კაიი(თათია)
მე და თათია ეგრევე „დავფაცურდით“ წიგნები მივალაგეთ და ჩემ „სიფორცხლე“ კარადას მივადექით.მე „შუსტრი“ გოგოვარ ამიტომ ძალიან მალე ავარჩიე სასურველი ტანსაცმელი შავი გრძელმკლავიანი ტოპი და და ასევე შავი მუხლს ოდნავ ჩაცდენილი კაბა და შავი ბათინკები ჩავიცვი,თმა დავისწორე მსუბუქო მაკიჟი გავიკეთე და გამზადებული მივუჯექი კომპიუტერს,თათია კი კიდევ ტანსაცმელს არჩევდა.
- თათია მალე ნახევარი საათია ვერაფერი აარჩიე(მე)
- ვიპოვვეეეეე(განწირული დაიყვირა თათიამ)
- ამდენიხანი მაგას ეძებდი? გეთქვა ჩემთვის და მოგცემდი(მე)
- უი ჰორავი(თათია)
ლაყბობას მოვრჩით და თათიამ ჩაცმა დაიწყო. ძალიანძალიან მუქი ლურჯი მუხლს კარგად აცდენილი,ზურგ ამოღებული კაბა ჩაიცვა ფეხზე ლურჯი ბალეტკები მოირგო და მაკიაჟის გაკეთება დაიწყო.
- იკუნა მოვიდა დროზეეეეეეთ(ანა)
- მოვდივაართ(თათია)
ოთახიდან რასაც ქვია „თავპირისლეწვით“ გავედი და იკუნას მოვეხვიე,ძალიან მიყვარდა ეს ბიჭი ყოველთვის დადებითად არის განწყობილი და რაცარუნდა მოწყენილი იყო მაინც გაგამხიარულებს.
- აბა წავედით?(იკუნა)
- აჰამ(მე)
1 საათში კლუბის შესასვლელში ვიდექით მე და თათია და დაცვას ვეხვეწებოდით შევეშვით.ანა და იკუნა მანქანის დასაყენებლად წავიდნენ და მარტო მოგვიხდა წვალება.
- რახდება ლაშა?(იკუნა)
- პატარები არიან და ვერ შევუშვებ(დაცვა)
- ჩემთან არიან შეუშვი(იკუნა)
- კარგი(ლაშა)
- ვა სიძე რაბლატები გაქ(კისკისით ვუთხარი ჩემს ძვირფას“ სიძუკას“)
- ბევრი არ დალიოთ(იკუნა)
- აჰაააამ(გაიწელა თათია)
ძაალიიან მაგრად ვერთობოდით მე და თათია „გვრიტები“ კი ჭუკჭუკებდნენ და ერთმანეთით ტკბებოდნენ.
ვიღაცის მწველ მზერას ვგრძნობდი,რომელიც ზურგს სასტიკად მიწვავდა,თავი ნე-ნელა გავატრიალე უკან და დავინახე როგორ მომშტერებოდა ვიღაც აყლაყი „მუტრუკი“ ცხვირი ავიბზუე თათიასთან ჭორაობა და კოქტეილის წრუპვა განვაგრძე.რამოდენიმე წუთში კი მხარზე შეხება ვიგრძენი და თავი „დენდარტყმულივით“ მივატრიალე უკან და რას ვხედავ ის აყლაყია აყუდებული ჩემს წინ და 32ივე კბილი გადმოყრილი აქვს.კითხვისნიშნიანი თვალებით შევხედე საპასუხოდ კი თვალის ჩაკვრა მივიღე.
- ესვერარი ჰო?(ჩავჩურჩულე თათიას)
- მგონი ჰო (თათია)
და აი ისევ ვიგრძენი მხარზე შეხება
- რაგინდა?(მე)
- ცეკვა
- კაი კაცო(მე)
- არმეცეკვები?
- ნწარა(მე)
- რატო?
- უკარება ვარ(მე)
- კარგი რაგქვია?
- ქეთი შენ?
- გეგი
- სასიამოვნოა
- ჩემთვისაც
- კარგი ნახვამდის უნდა წავიდე(მე)
- ასე მალე?(გეგი)
- ჰომ(მე)
- კარგი კარგად იმედია კიდევ შევხვდებით(გეგი)
- კარგად (მე)
იმ საღამოს თათია ჩემთან დავიტოვე და მთელიღამე იმ აყლაყზე და „პანდუჩკებზე“ ლაყბობაში გავათენეთ.


და აიი ისევ ის საზარელი ზუზუნი მაღვიძებს,თვალები ზანტად გავახილე, მაღვიძარას შევხედე და შევკივლე
- ოღონდ ეს არა
თათია დაფეთებული წამოხტა
- რახდება?(თათია)
- ადგომის დროა(მე)
- ჯერ შენ ადექი(მითხრა და გვერძე გადაბრუნდა)
ნელ-ნელა წამოვიზლაზნე და აბაზანაში შევლასლასდი თავი მოვიწესრიგე შემდეგ კი თათია გავაღვძე,მანაც მოიწესრიგა თავი და ტანსაცმლის შერჩევას შევუდექით.
თეთრი ჯინსი შავი კედები ძალიან მუქი ლურჯი ტოპი და შავი ტყავი მოვიცვი თათიამ კი ლურჯი ჯინსი და მინიონიანი ზედა ჩაიცვა ჩვეულებრივით ნაცრისფერი ბენსიმონები ამოიცვა და თავისი თხელი ყვავილებიანი დუთი მოიცვა.ჩანთები ტეელეფონები და ჩვენი განუყრელი ყურსასმენები ავიღეთ და ოთახიდან სამზარეულოში გავედით.
- აუ დე თავი მტკივა რამე მომერა(მ)
- აუ ლიკუ მეცრა(თათია)
ჩემმა „ძინძილომ“ თავის ტკივილის წამალი დაგვალევინა და სკოლისაკენ გაგვიძახა.
გაკვეთილების დამთავრების შემდეგ მხიარულად ჩავირბინე კიბეები და ბრახ ვიღაცას შევასკდი და ძირს გავადინე „ზღართანი“ ....ჯანდაბა კიდევ ეს უნდოდა ჩემ თავს? თათია სიცილით კვდებოდა და არცუფიქრია რომ ავეყენებინე,ბოლოს ისევ იმან მოიფიქრა ვინმაც „დამაზარალა“,რომ ავეყენებინე თორემ ეხაც იქ ვიწვებოდი.........
- ფრთხილად ლამაზო
- ვა გეგი?(მე)
- ვა ქეთუსი?(გეგი)
- აქ რაგინდა?(მე)
- ჩემი ძმაკაცის სანახავად მოვედი და შენ რა გინდა ააქ?(გეგი)
- მე აქ ვსწავლობ(მე)
- აჰ გასაგებია(გეგი)
- ვინ არი შენი ძმაკაცი?(მე)
- არგეცოდინება მეთორმეტე კლასელია(გეგი)
უაზროდ ამიტყდა სიცილი ძლივს დამაწყნარა გაკვირვებულმა გეგიმ
- რაგაცინებს?(გეგი)
- მეთორმეტე კლასელების მცირე გაკვეთილების შესახებ არაფერი გსმენია შეენ?(მე)
- ჯანდაბა (გეგი)
- აჰაჰაააჰ(მე)
- კაი წამო სადმე დავჯდეთ ნაყინი ვჭამოთ თან შენ დაქალსაც გამაცნობ თან კიდევ კარგად დავმეგობრდებით(გეგი)
- კაიი წავედით(მე)
- ჯერ გამაცანი(გეგი)
- თათია გაიცანი ეს გეგია კლუბიდან, გეგი გაიცანი ეს თათიაა ჩემი კლასელი,ბიძაშვილი,დაქალი რავი ყველაფერი(მე)
- სასიამოვნოა(გეგი)
- ჩემთვისაც(თათია)
-წავედით?(გეგი)
- წავედით(მე)

მართალია დიდიხანი არაა რაც მე და გეგი ვიცნობთ ერთმანეთს თუმცა ძალიან დავმეგობრდით მეც,გეგიც და თათიაც.
- რაქვია შენ ზმაკაცს?(მე)
- არგეცოდინება შენ(გეგი)
- თქვი იქნებ ვიცი (მე)
- დათო მარგიანი და დათო ხიჯაკაძე იცი?(გეგი)
- კიროგორ არა ჩემს გვერდითის გვერდით კლასში სწავლობენ(მე)
- და ხვალ რამდენი აქვტ ჰოარიცი?(გეგი)
- 4 მგონი ჰომ ჰომ 4(მე)
- კაი მაშინ ხვალ ვნახავ იმათაც და თქვენც ეხა წავიდეთ ჰო?(გეგი)
- ჰოჰო წავიდეთ გუშინდილიდან სახლშიარვყოფილვარ(თათია)
ნახევარ სააათში სახლში ვიყავი წიგნებთან მისკუპებული.ზამთარია ამიტომ მალ ჩამოღამდა და მეც ჩემი საყვარელი პიჟამოები ჩავიცვი და ფუმფულა საწოლში შევწექი.
ისევ, ისევ და ისევ სულ ეს საშინლი ზუზუნი მაღვიძებს მეც ვდგები თავს ვიწესრიგებ და სკოლისაკენ მივიჩქარი სულ არ მახსოვდა დღეს გეგი,რომ უნდა გვენახა თან „პანდებთან“ ერთად.
- ტასიკოოოოო მოვედიიიიი (თათიას ტასო მე შევარქვი რატომღაც და ხანდახან ესე მივმართავ ხოლმე)
- ლუსიტა (სიცილით ჩამომძახა კიბეებზე ტასიკომ თათიამ ლუსი შემარქვა რაღაცატომ)
1....2....3.... გაკვეთილი გავიდა როგორც ყოველთვის უაზროდა და მკვდარივით გავლასლასდით ჩვენს გამათბობელთან და ჰოიი საოცრბავ რას ვხედა ეხლაღადამარტყა ტვინში,რომ დღეს გეგი უნდა მოსულიყო „პანდებთან“.
გაოცებულისახე უმალ შევიცვალე ღიმილით გახარებული მივედი გეგისთან და ჩავეხუტე
- გეგუუუუუუუუუშ როგორხააააარ?(ძაან გავეწელე)
- კარგად შეეეეეეენ?(გამეწელა ისიც)
- არამიშავს(მე)
- ის სადაა?(სიცილით მკითხა თათიაზე)
- მოდის (მე)
მარგიანი დაბღვერილი მიყურებდა ხიჯაკაძე კი საოცრად „მეღრიჯებოდა“.
- ვა გეგი(თათია)
- როგორხარ?(გეგი)
- რავი თავში ცოცხი გამარტყეს და კიდე კარგად ვარ შენ?(სიცილით უთხრა თათიამ)
- როგორცხედავ შესანიშნავად.....უი მართლა ესენი ჩემი ძმაკაცები არიან დათო მარგიანი უსვანესი ადამიანი და დათო ხიჯაკაძე ადამიანი პოზიტივი.....ესენი კიდევ ჩემი „პაწაწკინტლა“ დაიკოები არიან ქეთი და თათია(სიცილით გაგვაცნო გეგიმ ბიჭები)
- სასიამოვნოა (ერთხმად ჩევილაპარაკთ მე , თათიამ და დათომ იმ სვანმა როგორც ყოველთვის ცხვირი აიბზუა და თავი გვერძე გაატრიალა)
- აუ შენ სულ ცხვირს,რომ მიბზუებ და „მამის მკვლელი“ თვალებით მიყურებ რამე დაგიშავე და არ მახსოვს?(მე)
- კი დამიშავე მუდამ თვალში მეჩხირები(მარგიანი)
გულში რაღაც ჩამწყდა და ცრემლები მომაწვა,თუმცა უფლება არ მივეცი გზა გაეკვალათ.
- შეგიძლია ბოლო გაკვეთილის დამთავრებამდე კლასში იჯდე ასე არ გაგეჩხირბი თვალში(ვუთხარი და თათია ქვევით ჩავათრიე.გამათბობელთან ვიდექით და ისევ მის სიტყვებზე მეფიქრებოდა,უნებურად წამსკდა ცრემლბი თვალებიდან და მლაშე სითხემ გზა გაიკვალა.
- კაი რა ქეთ დაწყნარდი(ამაოდ ცდილობდა ჩემს დავიწყებას თათია)-არ არის შენი ცრემლების ღირსი(მითხრა და ჩამეხუტა).
მალე ზარიც დაირეკა და კლასისკენ მიმავალ გზაზე მარგიანიც შევნიშნე,გვერდი ისე ჩავუარე მისთვის არცკი შემიხედავს.
- დღეს დარჩები ჩემთან?(მე)
- რავი(თათია)
- კაი რა დარჩი მარტო მე და ანა ვართ სახლში,დედაჩემი და მამაჩემი დილით წავიდნენ(მე)
- კაი ოღონდ ჩემთან გავიაროთ ჯერ(თათია)
- კაი(მე)
15 წუთში ზარიც დაირეკა მე და თათია „ავიბარგეთ“ და თათიასთან წავედით,საჭირო ნივთები აიღო და ჩემთან წავედით.
- ანა გვშია რა(თათია)
- რჩები?(ანა)
- ჰომ(თათია)
- კაია (ანა)
- გვაჭამე რა(მე)
- მაცივარში დევს საჭმელი და ჭამეთ მე მივდივარ(ანა)
- სად?(მე)
- იკუნა უნდა ვნახო, კაი წავედი (ანა)
- კაი(მე)
- მნამნამნა ქათმის სალათი ყოფილა ^^ (თათია)
- აუ მეც დამიდე რა(მე)
- კაი(თათია)
საჭმელი ვჭამეთ და სამეცადინოს მივუჯექით 2 საათში ყველაფერს მოვრჩით და ჭორაობა დავიწყეთ.
- ნაგავი(თათია)
- ნეტა რას ვუშლი(მე)
- ოოო დაიკიდე რა(თათია)
- ვაიმე მიდი აბა დაიკიდე დათო,სათქმელად ადვილია(მე)
- ჰო კაი კაი(თათია)

დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა ნუ რაღა დღე უკვე შუადღე იყო.
- ჰო გეგუშ?(მე)
- რაშვები?(გეგი)
- რავი შენმა ზარმა გამაღვიძა შენ?(მე)
- რავი ეზოში „დავტასაობ“ ჩამოხვალთ?(გეგი)
- კი(მე)
- კაი ნახევარ საათში შენს სადარბაზოსთან ვიქნები(გეგი)
- კაი(მე)
- რაუნდოდა?(თათია)
- ეზოში ჩამოდითო მიდი მოემზადე(მე)
- კაი(თათია)
ჩვეულებრივად ჩავიცვით მეც და თათიამაც,თათიამ შავი შარვალი, მისი ძმის (სერგის) ჟაკეტი, შავი კედი და თეთრი მაისური მოირგო, მე კი შავი ელასტიკი,თეთრი კედი,თეთრი მაისური და შავი დიდი ჟაკეტი ჩავიცვი. თმა ავიწიეთ და ქვევით ჩავედით გეგი უკვ მოსული იყო და არამარტო გეგი ის ნაგავიც და დათოც იქ იყო.დათოს და გეგის თბილად გადავეხვით მე და თათია.
- თათი შენ არ მეჩხირები თვალში მოდი აქ(მარგიანი)
თათია ღიმილით მიუახლოვდა მარგიანს და ერთმანეთს მოეხვივნენ.
ამ სიტყვებით გული ძალიან მეტკინა თუმცა არაფერი შემიმჩნევია გეეგის ამოვუდექი გვერდში და ღიმილით გავუყევით გზას....
- აუ წამოთ რა ბომბორაზე ავიდეთ(გეგი)
- აუ ჰო მაგარი ინქება(თათია)
- თქვენ რას იტყვით ბიჭებო?(გეგი)
- თუ გოგონებს უნდათ წავიდეთ(ხიჯაკაძე)
- შენ რას იზამ?(გეგი)
- ზოგ-ზოგიერთებს არ შევიმჩნევ და წამოვალ(მარგიანი)
- ბოდიში რომ ვარსებობ!!!(ვუთხარი და ირონიული ღიმილი ავიკარი სახეზე)
გეგის მანქანაში ჩაჯექით და ბომბორას პარკისკენ წავედით.
პარკში ძაან ბევრი ვიმხიარულეთ მიუხედავად იმისა,რომ მარგიანი როჟებს მიკერავდა,დრო ისე გავიდა ვერც კი შევნიშნეთ სახლამდე ბიჭებმა მიგვაცილეს. სახლში ასულები ეგრევე ოთახში შევედით პიჟამოები ჩავიცვით და ცანცარი დავიწყეთ.შემდეგ კი ჩვენი გიტარები მოვიმარჯვეთ და სიმღერა დავიწყეთ(ჰომმართლა მედა თათია ძალიან კარგად ვუკრავთ და სამეგობრო წრეში ჩვენს „პონტში“ ვმღერით).

დილით ანას კივილმა გაგავაღვიძა......
- თათიიიაააა ქეეთიიიი(ანა)
შეშინებულები წამოვხტით საწოლიდან და კითხვისნიშნიანი თვალებით შევხედეთ ანას.
- გუშინ რო მღეროდით ვიდეო გადაგიღეთ(ანა)
- მაგისთვის გაგვაღვიძე?(მე)
- ჰოდა ავტვირთე youtube-ზე(ანა)
- რააა?ღადაობ?სულ გაგიჟდი?(თათია)
- დამაცადეთ,ჰოდა იმდენი გამოხმაურება აქვს აჭრელებულია თქვნი ფოტოებით და ვიდეოებით facebooki(ანა)
არ ვტრაბახობ თუმცა იმ დღის შემდეგ მართლა „შეგვაწუხეს“ მე და თათია.ჰომ ისევ იმ დღეს დავუბრუნდეთ)))
საღამოთი ხიჯაკაძემ „დაგვიზვანოკა“ მეც და თათიასაც ეზოში გელოდებით სასწრაფოდ ჩამოდითო.მეზარებოდა თუმცა დათოს ხათრი ვერ გავუტეხე,შავი სპორტულები,შავი კედები და შავი თხელი დუტი მოვიცვი და ეზოში წავედი.
- დათუუუ როგორხარ?(ვუთხარი და ჩავეხუტე)
- კარგად შენ?(დათო)
- რავი ისეთ პონტში(მე)
იქვე სკვერში ჩამოვჯექით მალე ჰორიზონტზე თათია და ის „ვაჟბატონი“ გამოჩდნენ.
- როგორ ხარ?(თვალებგაბრწყინებული ელაპარაკბოდა დათო თათიას)
- კარგად შენ?(უთხრა და ერთმანეთშ გადაეხვივნენ)
- მეეცკარგად(დათო)-უიჰ ისე მართლა თქვენ რა მაგრად მღერით
- შენც ნახე?(მე)
- აჰამ(დათო)
- გეგი სადაა?(თათია)
- ბიძაშვილს დაბადების დღე ქონდა და იქ წავიდა(დათო)
- ააჰ გასაგებიია(თათია)
- აუ წავედი რა მე(მე)
- სად გჩქარება?(დათო)
- არვარ კარგად(მე)
- კაი წამო მიგაცილებთ(დათო)
- არა არმინდა(მე)
- კაი მიდი რომიხვალ მომწერე(დათო)
- კაიი(გადავეხვიე და წამოვედი)
სახლში მივდიოდი თან იმ რეგვენზე მეფიქრბოდა ვერვხვდებოდი რას მერჩოდა რატომ ვერ მიტანდა,რა დავუშავე ასეთი,რომ ასე ცუდად ვეჩხირები თვალში.უნებურად ცრემლები წამსკდა,თუმცა უკვე სადარბაზოში ვიყავი არმინდოდა ჩემს დას შეემჩნია და უმალ მოვიწმინდე.
ზუსტად 10 წუთი ვაკაკუნებდი კარებზე და ბოლოს ძლივს გამოეტია ჩემი და და ინება კარის გაღება.
- სად ჯანდაბაში ხარ ამდენხანს?(მე)
- ვაიიმე დაბანაც აღარ მაცალო(ანა)
პასუხი აღარ გამიცი გვერდი ჩავუარე და ოთახში შევედი,როგორც დავპირდი დათოს მივწერე,რომ სახლში მივედი შემდეგ კი ჩემი პიჟამობი ჩავიცვი, სიმღერები ჩავრთე დაბალ ხმაზე და ფიქრი დავიწყე,ცოტახანში კი ჩამეძინა....
--------------------------------------------------------------
ხეელოოუ ყველას დდდ იიმედია მოგეწონებათ ჩემო საყვარლებო და აი ძალიან ძალიან გთხოვთ თქვენი შთაბეჭდილებები დაწერეთ კომენტარებში გავაგრძელო თუ არა, მოგეწონებათ თუ არ მოგეწონებათ და ასე შემდეგ....მიიყვარხართ ყველა