სულ მცირე 10 წუთში ყველანი სველები ვიყავით.სანდრომ და ლუკამ მე და თეკო წყალში შეგვათრიეს.მერე დანარჩენებიც შემოვიდნენ.როდესაც ჩავყვინთე ზურგზე ვიღაცის ტ*აკი ვიგრძენი.რათქმაუნდა თეკლა იყო,სწრაფად მოვშორდი და ამოვყვინთე,თეკლას ამის გამო 10-ჯერ ჩავაყვინთინე.5-სთზე უკვე სახში ვიყავით.შხაპი მივიღეთ,წასვლას ვაპირებდით როცა...
-მარიამ ეგ რა არის?
-რა?
-რა გაცვია?
-შორტი,ვანსები და თეთრი მაიკა
-ვხედავ მაგრამ ეგ შორტი ძალიან მოკლეა გაიგე გოგო?
-მოიცა მოიცა შენ მიბრძანებ რა უნდა ჩავიცვა?
-თუ საჭირო იქნება კი!!!მომიახლოვდა და უკვე ყვიროდა
-შენი საქმე არაა მე რას ჩავიცმევ გაიგე?თუ არ მოგწონს დარჩი
-ბიჭო თავი დაანებე გესმის?(ლუკა)
-თუ არა და რა?(სანდრო)
-შენთან ჩხუბი არ მინდა უბრალოდ გაფრთხილებ მარიამი იმას ჩაიცმევს რაც უნდა გაიგე?
-ვერა ვერ გავიგე,შეგიძლია გამაგებინო?
-ჰეი ჰეი გეყოთ რაა-როგორც იქნა ჩაერია გიორგი
-წამოდი მარიამ წავიდეთ ვისაც დარჩენა უნდა დარჩეს
-მარიამ წამომყევი უნდა ვილაპარაკოთ
-თავი დამანებე რა!
-წამოდი!!!
ხელი მომკიდა და კიბეებზე ელვის სისწრაფით ამიყვანა
-ხელი მტკივა!
-მომისმინე თუ ჩემთან ერთად გინდა დანარჩენი ცხოვრების გატარება,იმას გააკეთებ რასაც მე გეტყვი
-ხოდა არ მინდა
-გინდა
-რას მატყობ?
-კარგი რაა მაგის გამო მიბრაზდები?
-სანდრო თუ ასე გააგრძელებ შენთან ერთად აღარ ვიქნები გაიგე?
-აუ რა ვქნა ტო!სხვანაირად არ გამომდის.მიყვარხარ და იმიტო
-შეგიძლია შენი სიყვარული სხვანაირად გამოხატო
ოდნავ გაღებულ კარში თავი კოტემ შემოყო
-არ მოდიხართ?
-ხო
-მალე რა
სანდრომ ხელი მომხვია და დაბლა ჩავედით
-წავედით?(თეკო)
-ხო(მე)
კლუბში ბევრი ხალხი და მაგარი მუსიკა იყო.ყველა ცეკვავდა.ერთი ჭიქა ვისკი დავლიე და ცეკვა დავიწყე.სანდრო შორიდან თვალს არ მაცილებდა,მაგრამ ეს ნაკლებად მაწუხებდა,ვგრძნობდი რომ ვიღაც გამუდმებით მიყურებდა.ჩემს გვერდით ერთი ბიჭი იჯდა.სახე დაფარული ქონდა რამაც ძალიან შემაშინა.დაჟინებით მიყურებდა შემდეგ თავიდან ფეხებამდე ამათვალიერა და ჩემსკენ წამოვიდა,სანდროსთან მისვლა დავაპირე,მაგრამ უცნობმა ხელი ისე მომიჭირა ასეთ მდგომარეობაში განძრევაც ვერ შევძელი,თავისკენ შემატრიალა,მის სუნთქვასაც ვგრძნობდი რაც ძალიან ამაზრზენი იყო.მისი ყბა დავინახე რაღაც ნაიარევი ქონდა.უფრო მეტად მიმიხუტა ძლივს ვსუნთქავდი
-თავი დამანებე,გამიშვი
-წამოდი,წამომყეივ ჩემთან წაგიყვან.სადღაც ბნელი ოთახისკენ მიმათრევდა.ვეცადე რაც შეიძლება ხმამაღლა დამეყვირა,მაგრამ პირზე ხელი ამაფარა.ძალიან შემეშინდა,მინდოდა მეყვირა რომ სანდროს გაეგო და ეს ტიპი მაგრად ეცემა.ხელს ისე მიჭერდა პირზე და მუცელზე ძლივს ვსუნთქავდი.მიკვირდა ყურადღებას არავინ გვაქცევდა.ყველა ცეკვავდა და სვავდა ან სანდრო სად იყო.როგორმე ამ მხეცისგან თავი უნდა დამეძვრინა მაგრამ როგორ.ვანიშნე რომ ცოტახანს პირიდან ხელი მოეშორებინა
-კარგი,კარგი მე თვითონ წამოვალ(მე)
-დარწმუნებული ხარ?საკმაოდ ბოხი ხმა ქონდა
-ხო რა იყო
-კარგი მიდი წინ იარე,ოღონდ თუ იყვირებ ან გაქცევას დააპირებ აი ამ თოფით ტვინს გაგიხვრეტავ-და შარვალში ჩადებული იარაღი დამანახა
-კარგი კარგი ეგ არ დაგჭირდება
-მიდი იარე
-კარგი მივდივარ
ამ დროს უკან მიიხედა იმაში დასარწმუნებლად ხომ არავინ მოგვდევსო.დრო ვიხელთე და იქვე მდგარი ყვავილების ვაზა თავში ჩავარტყი.უცნობი დაბლა დაეცა.ვიგრძენი რომ უამრავი მზერა იყო ჩემსკენ მომართული.ამ ყველაფრისგან გაოგნებული ძირს უგონოდ დავეცი.გონს რომ მოვედი თავზე უამრავი ადამიანი მედგა მარგამ სანდრო არსად ჩანდა შემდეგ ლუკა მომიახლოვდა
-მარიამ კარგად ხარ?
-მგონი
-იმ ნაბი*ვარმა ხომარაფერი დაგიშავა?
-არა ვერ მოასწრო,სანდრო სადაა?
-ის ბიჭი საშინლად ცემა ძლივს გავაგდებინეთ ხელიდან ცოცხალმკვდარი.პოლიციამ წაიყვანა სანდრო,ბიჭებიც გაყვნენ
-რაა?ახლავე წავიდეთ
-მოიცა თეკლას ვეტყვი პოლიციას აძლევს ჩვენებას
ძალიან ვჩქარობდი,სანდროს ნახვა მინდოდა
-ჩასვავენ?(მე)
-რა?(ლუკა)
-სანდროს დაიჭერენ?
-თუ მოკვდება ის ბიჭი კი
არ მჯეროდა იმ ნაბი*ვრის სიცოცხლე სანატრებელი გამიხდა
-ფუ ამის დედაც,სანდროს თუ ჩასვავენ გავგიჟდები
-კაი დამშვიდდი მარ(თეკლა)
-როგორ დავმშვიდდე?
ახლა უკვე ტილილი ვეღარ შევიკავე ყვირილი მინდოდა
-ის ნაბი*ვარი თუ გადარჩება მე მოვკლავ არ ვაცოცხლებ
-ხო მიდით და ყველა ვინც ჩემთვის ძვირფასია ციხეში ჩაჯექით.დამცინი ლუკა?გაგიჟდი ხო?გირჩევნია სწრაფად იარო
სანდროს ნახვისთვის მხოლოდ 5 წუთი მქონდა.რაც ძალი და ღონე მქონდა მოვეხვიე,მაგრამ აკრძალული ყოფილა
-მაპატიე რა
-შენ რა უნდა გაპატიო?
-ჩემ გამო ხარ აქ
-გოგო შენ სულ გადაირიე ხო?შენ გამო ყველაფერს გავაკეთებ გაიგე?
-რომ მოკვდეს?
-უნდა მოკვდეს ღირსია
-სუ გარეკე?და შენ აქ უნდა იჯდე.დამცინი ანდრო?თავს მოვიკლავ გაიგე?-ჭკუიდან არ შემშალო მარიამ.ეს სისულელე აღარ გაიმეორო.ის ტიპი რომ გადარჩეს მაინც არ ვაცოცხლებ გაიგე?დედას მოვუ**ნავ გაიგე?
-კარგი ნუ ყვირიხარ რა გთხოვ
-მაპატიე.ხომ არაერი დაგიშავა იმ ნაბი*ვარმა?
-არა არაფერი
5 წუთი ისე მალე გავიდა ვერც გავიგე.სანდროს გამოვემშვიდობე და დავპირდი რომ ხვალ აუცილებლად ვნახავდი.აგარაკზე დავბრუნდით.არავის არფერი გვიჭამია.მერე მამას დავურეკე.ყველაფერი მოვუყევი.შხაპი მივიღე.იმ ადგილებს,სადაც ის ბინძური შემეხო,დიდხანს ვიხეხდი.რომ გამოვედი სააბაზანოდან მამას 3 ნარეკი ვნახე და დავურეკე.კარგი ამბავი შემატყობინა.ჩვენი დირექტორი მზად იყო ჩვენი ბანკეტი მანამ გადაედო სანამ სანდრო ციხიდან გამოვიდოდა ანუ ბანკეტი აუცილებლად იქნებოდა.სანდროსთან ერთად და არა მის გარეშე.იმედი ისევ არსებობდა.ღამით ბევრი ვიტირე.თვალში ცრემლი დამაშრა.დილით თელეფონის ხმამ გამაღვიძა კოტე იყო
-გისმენ კოტე
-მარიამ
-ხო რა ხდება მანდ?
-მოკვდა
-რაა?არა არა არა არა უკვე იმხელას ვყვიროდი ჩემს ხმაზე ლუკა და თეკლა შემოვარდნენ
-რა ხდება?
-მოკვდა,მოკვდა სანდროს ჩასვავენ,რამდენს მიუსჯიან?




მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ ჩემს ისტორიას.დააკომენტარეთ მოგწონთ თუ არა მაინტერესებს ტყუილად ხომ არ ვწერ.მადლობა რომ კითხულობთ