-ესეც ასე მოვრჩი ეხლა ნიასთან წავალ - ვთქვი როდესაც ჩემი ოთახის მოწყობას მოვრჩი ოთახის მოწყობას იმიტომ რომახალ სახლში გადმოვედით მე და ჩემი ძმა ის სანდრო დვალია მე კი ანასტასია დვალი. ვარ 17 წლის 11 კლასში. მყავს მხოლოდ ორი საუკეთესო მეგობარი ერთი გოგოა ნია ქვია მეორე კი ლუკა ისინიც ჩემხელები არიან და სამი ერთი ჭკუის გიჟი მეგობარი კი იცით როგორია ყველა სიგიჟე ჩვენ უნდა მოგვეფიქრებინა მოკლედ რომ ვთქვა და ბევრი არ ვიბოდიალო თბილისში მესამე და ყველაზე გაჩითულ სასტავად ჩვენ ვითვლებოდით ეხლავე გეტყვით მესამე რატომ პირველ ადგილას ჩემი ძმის სანდრო დვალის სასტავი იყო მეორე ადგილას კი ნიკუშა ყაზბეგის.
მისაღებში გავედი და სანდროს გვერძე მივუჯექი
-მოგწონს ხო ეს სახლი? - მკითხა ღიმილით
-კი მომწონს რას ერჩი ორსართულიანი ბევრი ოთახებით ეზოში აუზით და სახლის გარშემო ულამაზესი გალავნით - ვუპასუხე ასევე ღიმილით
-ხო სან მე ნიასთან უნდა გავიდე
-მე გაგიყვან
-კაი წავალ მოვემზადები - ოთახში შევედი შხაპი მივიღე და რადგანაც ივლისის დასაწყისი იყო ჩავიცვი ჯინსის მაღალწელიანი შორტი შავი ტოპი მაიკა ფეხზე კი თეთრი ბენსიმონები თეთრი ბენდენა გავიკეთე თავზე და ეგაა მზად ვარ მხოლოდ მობილური დამავიწყდა
-სანდროოოოოოოო - ვიყვირე მეორედან მთელი ხმით რომ პირველზე სანდროსთვის ხმა მიმეწვდინა მაგრამ თურმე პირველზე კი არა ჩემი ოთახის კარებთან იყო რის გამოც კინაღამ სმენის პრობლემები შევუქმენი ჩემს ძმას
-რა გაღრიალებს გოგო - მითხრა გაბრაზებული როჟით
-ვაიმეე ჩემი ძამიკო გაბრაზებულიაა? - მივედი და ლოყაზე ვაკოცე
-შენი აიფონი მე მაქ - მითხრა ნიშნისმოგებით
-ეე შენ რატო გაქ?
-იმიტო რო მიგდებული გქონდა დაბლა
-უიმეე მომე - მან ჩემი სიცოცხლე აიფონი მომცა და პირველზე ჩავიდა აუ ისე რო ვუყურებ ისეთი სიმპატიურია ჩემი ძმა რომ არ იყოს ეგ შემიყვარდებოდა ნუ ეხლა ჩემი ძმაა და ეტყობა რა )) გავიფიქრე და ჩემივე ფიქრებზე სიცილი ამიტყდა, მერე მეც გავყევი და მანქანაში ჩავსხედით ნიასთან გამიყვანა თურმე ლუკაც იქ ყოფილა. რამოდენიმე დღეში ჩემი ნიაკოს დაბადებისდღე იყო და მე და ლუკას ჯერ არაფერი გვქონდა მოფიქრებული მაგრამ აუცილებლად მოვიფიქრებდით რაღაცა ძალიან მაგარს აბა მე რის ანასტასია დვალი ვიყავი თუ ჩემს საუკეთესო მეგობარს დაბადებსდღეზე რაიმე ორიგინალურს არ გავუკეთებდი?! მე ნიამ და ლუკამ ბევრი ვილაპარაკეთ და ვიცინეთ სახლი დავიმხეთ თავზე
-მე უნდა წავიდე სამწუხაროდ ნიი არ გეწყინოს რა ჩემი ძმის სასტავი უნდა მოვიდეს და ხო იცი
-აჰაჰ კაი ხო წადი - მითხრა როცა კატის თვალებით შევხედე
-მეც მივდივარ - უთხრა ლუკამ და წამოდგა მემგონი მაგათ ერთმანეთი უყვარდათ მაგრამ ერთმანეთს არაფერს არ ეუბნებოდნენ მე და ლუკა წამოვედით ლუკას ჯერ მე უნდა მივეყვანე სახლში მერე კი თვითონ წასულიყო მარა კაფეში შევიარეთ ჯერ ნიას დაბადებისდღისთვის რამე ხომ უნდა მოგვეფიქრებინა
-მე მაქ ერთი ძაან მაგარი იდეა - ვუთხარი ლუკას და დავიწყე მოყოლა ხელებით და ფეხებით ვუხსნიდი
-ხო და ისიც ვიცი რომ ნია გიყვარს ამიტომ ამას ემატება ისიც რომ სიყვარულს აუხსნი
-ხო მაგრამ როგორ? - მე და ის ცოტახანი ჩუმად ვისხედით მერე კიდევ აინთო ჩემს თავში ნათურა და ლაპარაკი გავაგრძელე ყველაფერი რომ დავგეგმეთ სახლში წავედით. სახლში რომ შევედი სანდრო და მისი სასტავი იქ დამხვდნენ მართლაც მათთან ვიყავი ცოტახანი როგორც ნიამ მითხრა მის დაბადებისდღეზე ჩემ ძმას და მის სასტავს პარიჟებდა და გადამეცა მათთვის სად და როდის უნდა მოსულიყვენ ასეც მოვიქეცი ვუთხარი მათ ყველაფერი ისინიც სიხარულით დამთანხმდნენ. სამი დღე მართლაც რომ უაზროდ გავიდა მეოთხე დღეს კი ნიას დაბადებისდღე იყო და ნია ძალით წავათრიეთ მე და ნიკამ თბილისში ყველაზე დიდ სავაჭრო ცენტრში იქ რომ მივედით მე და ლუკამ გადავრეკეთ პოლიციაში და ვუთხარით რომ ამადა ამ სავაჭრო ცენტრში ბომბი იყო და სადაცაა აფეთქდებოდა მერე ნია და ხალხი გარეთ გამოყარეს მე და ლუკას ვითომ ნია დაგვეკარგა არადა ამ დროს მაღლა ვიყავით ასულები სავაჭრო ცენტრის სახურავზე სადაც მომზადებული იყო ყველაფერი პოლიცია რომ მოვიდა მაშინ ავიღეთ მე და ლუკამ საყვირები და ვიყვირეთ ისე რომ ყველას გაეგონა დაბლა
-არანაირი ბომბი არაა სავაჭრო ცენტრში დამონტაჟებული ეს ჩვენი მოგონილი იყო ნიააააა ჩემო სულის ნაწილო გილოცავ დაბადებისდღეს და გისურვებ რომ შენ და ნიკა სულ ერთად იყოთ ჯანმრთელები და ბედნიერები - ეს მე ვთქვი ეხლა კი ლუკამ დაიწყო
-ნია ჩემი ცხოვრების აზრო გილოცავ დაბადებისდღეს და მიყვარხარ ყველაზე ძალიან - ამის შემდეგ მე და ლუკა გადავხტით თოკი რომელიც ორივეს გვიჭერდა ნელ-ნელა გრძელდებოდა და ჩვენც დაბლა ვეშვებოდით ნია ლუკას ჩაეხუტა და აკოცა ამ ყველაფერს გადამღები ჩგუფი იღებდა პირდაპირ ეთერში გაუშვეს ჩემი ნიას და ლუკას მობილური არ ჩერდებოდა პოლიციამაც გვაპატია და ყველანი წავიდნენ ჩვენც სახლში დავბრუნდით საღამოს უნდა შევკრებილიყავით მე საღამოსთვის მოვემზადე ვიბანავე ჩემი გრძელი კულულა თმა დავისწორე და მსუბუქი მაკიაში გავიკეთე ჩავიცვი შავი გრძელი კაბა თავიდან ტანზე მომდგარი მერე კი გაშვებული ძალიან ელეგანტური იყო მართლა ოქროს ულამაზესი ყელსაბამი და სამაჯური გავიკეთე მაღალქუსლიანი კრემისფერი ფეხსაცმელი ჩავიცვი და კრემისფერი შანელის ჩანთა ავიღე და ოთახიდან გამოვედი პირველზე ჩავედი სადაც მთელი ჩემი ძმის სასტავი შეკრებილიყო და საკმაოდზე კარგად გამოიყურებოდნენ ისინი
-კრასოტკა რა ლამაზი ხარ გოგო - მითხრა ბექამ და გადამკოცნა ამას სხვების კომპლიმენტებიც მოყვა ჩემი ძმაც მალევე გამოვიდა ოთახიდან
-აუუ ერთწამს დამიცადეთ რაღაც დამავიწყდა - ოთახში ავედი და ჩემი სუნამო დავისხი მერე კი კმაყოფილი სახით ჩავედი დაბლა
-სუნამო დაგავიწყდა ხო? - მითხრა სანდრომ
-ხო საიდან მიხვდი?
-ორ მეტრში ვიგრძენი მაგ სუნამოს სურნელი
-რატო არ გენაცვალე ორიგინალია პატენტი კი არაა შენსავით - ვუთხარი ჩემ ძმას სიცილით და გაქცევა ვერ მოვახერხე ამ მაღალქუსლიანებით
-ფორას გაძლევ ტასო - მითხრა სიცილით და თითი გამაფრთხილებლად დამიქნია მეც როგორც შემეძლო ისე გავიქეცი გარეთ და მანქანაში ჩავჯექი ისიც მალე მოვიდა და ყველანი ერთად წავედით ჩემი ძმის და მისის სასტავის გახსნილ რესტორანში ნია და ლუკა სულ ერთად იყვნენ ყველა კომპლიმენტებს მეუბნებოდა რაც მახარებდა სიმართლე რომ გითხრათ კომპლიმენტებს მიჩვეული ვიყავი ცოტახნის დაწყებული იყო დაბადებისდღე აივანზე რომ გავედი და მოაჯირს დავეყრდენი აქედან თბილისი ხელის გულივით მოცანდა ცოტახანში ვიგრძენი როგორ მიახლოვდებოდა ვიღაცა და გვერძე ამომიდგა სიგარეტის კვამლი სახეე უსიამოვნოდ შემომეფრქვია და მისკენ გავიხედე ხელში კი საოცრად სიმპატიური ნიკუშა ყაზბეგი შემრჩა....