ანნა გულბანი, 17 ის ვარ, მაგრამ ეს იდიტობა აქ სულ არ იწყება ... სულ თავიდან დავიწყოთ
14 სექტემბერი იყო , მეორე დღეს სკოლა იწყებოდა, ისე მიხაროდა ბოლოსდაბოლოს მესამე კლასში ვიყავი უკვე ვიღაცა გადმოდიოდა კლასში , ბიჭიო ვიღაცაო . მეც მეტი რა მინდოდა კლასელები დაისვნებედნენ ცოტა ხნით მე ახალს გავაწამებდი ჩემს "ბანდასთან" ერთად.
დადგა სანატრელი დღეც "უდიდებულესობა" მივბრძანდი სკოლაში, ვინებე შევბრძანდი საკლასო ოთხში. და აი აქ ოპ .... ალბათ ის პირველი მომენტი იყო როცა მივხვდი რაღაცა მოხდა ჩემში ,მაგრამ "მამენტ" ეგეც წამიერად. პირდაპირ მივადექი ახალს, არ ელოდა სახეზე დაეტყო. ქერა ბიჭი იყო სასაცილო. რომ შემომხედა აქ მეორე მომენტიც დავიჭირე, მაგრამ ეგეც პირველის არიყოს წამში ამოვიგდე თავიდან. ბიჭებთან სულ სხვა ტიპი ვიყავი რა, აი ჩვენიანიაო რომ იტყვიან ! ზუსტადაც მამას ვაჟკაცი გახლდით :დ ხოდა ამ ახალთან სულ სხვანაირად დამემართა, საერთოდ ხმა ვერ ამოვიღე გაშტერებული ვუყურე და რომ მივხვდი რაღაც იდიოტობა მჭირდა უთქმელად გამოვბრუნდი. ასე გაგრძელდა კიდევ 6 წელი ! 6 წელი ხმა არ გამიცია... არც მას... უბრალოდ ვხვდებოდი მიყვარდა რაიციო სიყვარულიო პატარაო და ეგეთები არ იყო. ვიცოდი რომ მიყვარდა. ვმალავდი ყველას ვუმალავდი.საშინლად მრცხვენოდა... მე გადარეულ სვანს გურული ბიჭი მიყვარდა "ყურებამდე"
მგონი მეცხრე კლასი იწყებოდა, ხო ხო ზუსტად მეექვსე წელი იყო. ხოდა დაიწყო მეცხრე კლასი და ჩემს ახალ შეძენილ ტელეფონზე უცხო ნორმიდან მომივიდა ესემესკა შინაარსზე გაგეცინებათ ხო "წააგებს დღეს შენი რეალი"
არ ვიცი საიდან მაგრამ მივხვდი ის იყო. აბა სხვა ვინ . ხოდა წარმოიდგინეთ უარესად გავრეკე :დ სულ გადავირიე. მეცხრე კი არა ყველას ცას ვეწიე რასაც შეიძლება .მაგის მერე წავიდა მთელი ღამე მესიჯობები და ვიყავით ერთ ამბავში სამყარო ჩემი მეგონა. პირველი "პაემანი" მე და ქერას საკლასო ოთახში გვქონდა, ვილაპარაკეთ ბევრი, ძალიან ბევრი, უაზროდ ბევრი... ყველაფერზე ვილაპარაკეთ "ჩვენს" გარდა,მე პრობლემა არ მქონდა მიყვარდა და 6 წლის სურვილ ამიხდა რა მქონდა საწუწუნო.
ხასიათი მაქვს ავდარივით სვანი პლიუს ამას "მორიელი" და უხ რა ვარ გოგო კი არა ცეცხლი :დ ხოდა ძნელი გასაძლები ვიყავი მაგრამ გმირულად მივათრევდით იმ უღელს რომელიც ერთად შევიდგით მხრებზე. რომ მახსენდება რა სერიოზულად ვუყურებდით ყველაფერს, ჩხუბს გაბუტვას (ჩემს) ისტერიკებს. პირველი კოცნააააა
არა ეს უნდა გამოვყო
მესამე გარდამავალი წამი ჩემს ცხოვრებაში ჩემი დაბადების დღე! აი ჭკუაზე აღარ ვიყავი იმიტო რო 14 წლის ვხდებოდი , ესე მეგონა ვარსკვლავებსაც მივწვდებოდი რომ მომენდომებინა ...კიიი ამბიცია ყოველთვის იყო ჩემში ხოდა დადგა 12 ნოემბერიც. გოგო ვარ ძაან "ვიზდე" ჩემია "ტუსოვკა" მიხარია და ვიცინი უაზროდ კაბა მეცვა ყვავილებიანი დაშვებული მუხს ზემოთ ,ჩემი შავი თმა გაშლილი მქონდა თვალები აბრჭყვიალებული-ბედნიერებით სავსე.ბევრი რომ არ ვიალაპარაკო მაშინ მაკოცა პირველად..ვაუ აი ფრთები მქონდა მეგონა და სადაცაა გავფრინდებოდი.... მე ხომ სასწაული გოგო ვარ და ზუსტადაც გადავფრინდი სკამიდან .
ესეც მეოთხე გარდამავალი წამი საავადმყოფოში რომ ამოვყევი თავი და თან გატეხილი
ეგ არაფერი ბევრი კარგი მახსოცს ჩემი ქერა კლასელისგან და პირველი სიყვარულისგან.მაგრამ ყველაფერი მთავრდება არა? ხოდა ესეც დამთავრდა. ფეხბურთელი იყო ჩემი წიწილა და ძალიან წარმატებულიც ამიტომ მეცხრე კლასის ბოლოს მოსკოვში გააქანეს სათამაშოდ. დამთავრდა ჩვენი ერთწლიანი ბედნიერება როგორ განვიცდიდი ვლაპარაკობდით ვწერდით და ვიყავით რომეო და ჯულიეტა, ტრისტანი და იზოლდა, ქეთო და კოტე ...მარა მოიცა სტოპ მე ეგეთი ტიპი რომ ვიყო კარგი რა ამ ბრაზილიურმა სერიალმა 1 თვე ძლივს გასტანა.. დამავიწყდა ...ალბათ მასაც იმის მერე არც მინახავს დღემდე მესმის მისი წარმატებები და მიხარია მთელი გულით. მაგრამ არ იყო ბედი და რასვიზამთ ?!
ჩემი მეორე ბედნიერებაც მალე მოვიდა შავტუხა ბიჭი.. თვალები ჰქონდა მარტო ამად ღირდა სიცოცხლე... მწვანე და რაღაცნაირი გამჭოლი, ხოდა ცოტა ხანში მეც "გამჭოლა" ამ მზერამ
თავიდან მეათე კლასში ვმეგობრობდით მაგრამ ჰორმონებმა ალბათ თვისი ქნა და პირველად რომ მაკოცა სერიოზულად დავდნი ლამის იქვე... ესე ვდნებოდი 3 თვე .. მერე მივხვდი ჩვენი ურთიერთობა მხოლოდ "გაზაფხულდა აყავავილდა ნუში " რომ იყო და შევეშვი .. ან რად მინდოდა უნდა მესწავლა ..
არ მინდა დაგღალოთ უბრალოდ შესავალი ფინალისთვის საჭიროა . ისტორია ზე-რეალურია .იმდენად რეალური მეტი რომ არ შეიძლება. უბრალოდ მაინტერესებს გავაგრძელო ?:)))