დილით ადრე ავდექი თავი მოვიწესრიგე და მისაღებში გავედი, რაღაც ფილმი ჩავრთე და უაზროდ მივაშტერდი, თან რაღაცებზე მეფიქრებოდა, ფიქრებიდან კი ტელეფონის ხმამ გამომიყვანა
- ჰო ტას
- გაემზადე, ქორწილი შედგება
- როგორ მაინტერესებს რა მოიფიქრა
- გაემზადე და გამოგივლით
- არ მინდა წამოსვლა რა - ჩავიდუდუღუნე და პასუხის მოლოდინში გავიტრუნე
- ქეთი გაემზადე - პასუხის გაცემა აღარ მაცალა ისე გამითიშა
ფეხზე წამოვიზლაზნე და ოთახში შევედი, წყალი გადავივლე, კაბა კარადიდან გამოვიღე და ტანზე მოვირგე, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე, თმა მაღლა ავიწიე და თათიას სმს დაველოდე....ცოტახანში ტელფონიც აწრიპინდა
- ქეთ ჩამო
- ჰო მოვდივარ
ფეხსაცმელები ამოვიცვი, ჩანთას და ტელეფონს ხელი დავავლე, სახეზე ყალბი ღიმილი ავიკარი და სახლიდან გავედი.
- პრივეტ ბავშვებო, როგორ ხართ?
- კარგად შენ? - მომეხვია თათია
- მეც კარგად
მალე ტაძარშიც მივედით.....ისე საყვარლად იყო დათო, აი არ ვიცი, ნატაშკაც არ გამოიყურებოდა ცუდად.
- მადლობა რომ მოხვედი - მომიახლოვდა დათო
- გუშინდელი დაივიწყე კარგი?
- მაგაზე არ იდარდო - გამიღიმა და ნატაშკასთან წავიდა.
ცოტახანში კი ნატაშკა მოვიდა ჩემთან კმაყოფილი ღიმილით
- ვერასოდეს დაიკავებ ჩემს ადგილს, დათო ჩემია და მუდამ ასე იქნება.. - პასუხი არ გამიცია თვალები გადავატრიალე და ბავშვებთან მივედი.
ცოტახანში ჯვრისწერაც დაიწყო
მამაომ ლოცვა წაიკითხა შემდეგ კი დათოს მიუბრუნდა
- ხართ თუ არა თანახმა, ცოლად შეირთოთ ნატალია სანიკიძე, იყოთ მუდამ ერთად, გაიზიაროთ ერთმანეთის ბედნიერება თუ მწუხარება? - ჰკითხმა მამაომ და თბილად გაუღიმა.
დათომ თბილად გადმომხედა, სევდიანათ გამიღიმა და ცოტახნის ყოყმანის შემდეგ გასცა პასუხი
- თანახმა ვარ - თქვა დათომ და თავი ძირს დახარა
- ხართ თუ არა თანახმა, ცოლად გაყვეთ დავით მარგიან, იყოთ მუდამ რთად, გაიზიაროთ ერთმანეთის ბედნიერება თუ მწუხარება?
- თანახმა ვარ - წამოიძახა გახარებულმა
- ვინმე ხომ არ არის წინააღმდეგი? - ამჟამად ჩვენ მოგვმართა მამაომ
ყველა დუმდა და როცა მამაოს უნდა ეთქვა „ცოლ-ქმრად გაცხადებთო“ მაშინ შემოაბიჯა უცნობმა ტაძარში და წამოიძახა
- მე ვარ წინააღმდეგი
ნატაშკას ფერი გადაუვიდა, უკან შეტრიალდა და ცრემლები წამოუვიდა. ალბათ ეს უცნობი ნიკაა, გავიფიქრე ჩემთვის და უცნობისკენ გავიხედე.
- აქ რა გინდა? - უცნობს მივარდა ნატაშკა და მკერდზე მუშტების რტყმა დაუწყო.
- დაწყნარდი საყვარელო - ირონიულად გაუღიმა ბიჭმა - ახლა მასზ კი არ უნდა იწერდე ჯვარს - ხელით მიუთითა დათოზე - ჩემზე უნდა იწერდე ხელმეორედ, როდემდე გინდა ტყუილში ცხოვრობდე? ხომ იცი რომ დათოს ქეთი უყვარს - მზერა ყველამ ჩემკენ მომართა - ან ბავშვს როდემდე უნდა დაუმალო ნამდვილი მამის ვინაობა? .... ბოდიშს გიხდით ყველას, ასე რომ შემოგეჭერით, დათო მინდა იცოდე რომ ქეთის არასდროს უთქვამს ტყუილი შენთვის, არც გუშინ... - მონოლოგი დაასრულა და თბილად გამიღიმა
დათო სწრაფად გაიქცა ნატაშკასკენ და ხელი ყელში წაუჭირა
- როგორ შეგეძლო ჯერ არ დაბადებული ბავშვი ტყუილზე დაგეფიცებინა, ნამდვილი ძუკნა ხარ - ყვირილზე იყო გადასული უკვე, გეგი და დათო მივარდნენ და ტაძრიდან გაიყვანეს, ნატაშკა კი იქვე ჩაიკეცა და ტირილი დაიწყო...
ყველა სახლში წავიდა, ჩვნ კი დათოს დამშვიდებას ვცდილობდით.
- დედას მოვუ*****
- კარგი ტო დაწყნარდი
- როგორ დავწყნარდე ბიჭო რაები მოიგონა
კიდევ კარგა ხანს ვამშვიდებდით დათოს, თუმცა ამაოდ, მალე ბავშვებმა დაგვტოვეს, მხოლოდ მე და დათო დავრჩით
- დაწყნარდი კარგი? - ვუთხარი და მისი სახე ხელებში მოვიქციე
- მაპატიე კარგი? - ხელები მის ხელებში მოიქცია და მაკოცა
- რა გაპატიო?
- რომ არ დაგიჯერე
- არაფერია - ტბილად გავუღიმე და თავი გულზე მივადე
- ახლა რა იქნება?
- არვიცი
- ხო იცი რო მიყვარხარ
- თუ ნატაშკას ყოფილს ქმარს დავუჯერებ კი - ჩავიცინე და თვალებში შევხედე
- ძაან მიყვარხარ, მარტო შენთან მინდა გავატაროო დარჩენილი ცხოვრება - გულში სითბო ჩამეღვარა, ისეთი სიყვარულით სასვე თვაკლებით მელაპარაკებოდა
- მეც მიყვარხარ - ვუთხარი და თავი დავხარე ის კი ორი თითით შემეხო ნიკაპზე და თავი ამაწევინა, თვალებში მიყურებდა შემდეგ კი მზრა თუჩებისკენ გადაიტანა და მოწყურებულივით დაეწაფა ჩემს ბაგეებს.....
- ჩემი პანდა ხარ - გავუღიმე და ჩავეხუტე, მანაც მაგრად შემომხვია ხელები და თავზე მაკოცა.

---------------------------------------------------------------
ესეც დასასრული, ცოტა უაზროა მაგრამ მუზები გამიფრინდა :დდ ♥ ველოდები შეფასებას ♥ მიყვარხართ ♥