პალატიდან გავიდა. მე კი ტირილი დავიწყე.ცოტახანში ექიმი შემოვიდა. არ შემიხედია მისთვის. მოვიდა და მომესალმა.
- გამარჯობა ქალბატონო თინათნ. მე ირაკლი ვარ თქვენი ექიმი. აბა თავს როგორ გრძნობთ?- მკითხა სასიამოვნო ხმით. ახლაღა შევხედე მას და პირველი რაც მომხვდა თვალში ეს იყო მისი მწვანე წყლიანი თვალები. სიმპატიური იყო მარა ნიკა ჩემთვის ერთადერთია მაგრამ მასთან ვერ ვიქნები რადგან ის ლიზასთანაა.
- კარგათ.- გავუღიმე.- აქედან მალე გამწერენ?- ვკითხე და მის მწვანე თვალებს დავაკვირდი.
- მალე. თქვენმა მეგობარმა და მისმა შეყვარებულმა მოგიყვანათ გონება გქონდათ დაკარგული.- ეს მითხრა და ისევ გამიღიმა.

როგორც იქნა სავაადმყოფოდან მწერენ. უკვე 2 დღეა აქ ვარ. ამ დროში ირაკლის დავუახლოვდი. ძალიან კარგი ადამიანი აღმოჩნდა.ნიკა აღარ გამოჩენილა. საშინლად მენატრებოდა მარა ასე იყო საჭირო. ლიზა გვერდიდან არ მშორდებოდა.ლიკას კი მივლინება გაუგრძელეს რაც საშილად არ მოსწონდა და როცა მირეკავდა სულ წუწუნებდა შენთან მინდაო. სახლში დავბრუნდი და დალაგება დავიწყე, ღამის 12 საათი იყო როცა დაძინება გადავწყვიტე. რატომღაც ტკბილად ჩამეძინა. ღამის 3 საათი იქნებოდა როცა ზარის გამაწვრილებელი ხმა გავიგე.კარები გავარე და ნიკა მეცა და ჩამეხუტა ჯერ ვერ გავაანალიზე, როცა ყველაფერი მოვტვინე უკვე ჩემს ლოგინზე ვიწექი და ნიკა მკერდს მიკოცნიდა.
- გაჩერდი ნიკა... არასწორია.- ამოვილუღლუღე ისე რომ მე თვითონ ძლივს გავიგე ჩემი ხმა.
- კარგი რა თიკო. იცი როგორ მომენატრეე? იცი უკვე 2 დღეა რაც შენი სუნი არ მიგვრძნია და ვგიჟდები უკვე. საშინლად მომენატრე. საშინლად...- ლუღლუღებდა ისიც და ისევ განაგრძობდა ჩემი ტანით ტკბობას. მეც ვეღარ მოვითმინე და მაისური გადავაძვრე. ამაზე უფრო გახელდა და ჩემს მოკლე შორტიკს დასწვდა. უცებ გამაძრო შორტიც და ჩემთან ერთად გადაეშვა ვნების მორევში. მთელი ღამე მხოლოდ ჩემი და ისი უცნაური ბგერები ისმოდა მთელ ოთახში ბოლოს ორივე დავიღალეთ და ჩაგვეძნა.
დილთ ადრე ავდექი და ნიკას მკლავებს რომ გადავაწყდი საშინელი სიამოვნება და ამავე დროს სირცხვილიც ვიგრძენი რადგან ის ჩემი მეგობრის შეყვარებული იყო. მე კი მასთან მთელი ღამე გავატარე და თან როგორი ღამე.
- ნიკა გაიღვიძე.
- რა გინდაა?- ამოიზმუილა მან
- უნივერსიტეტში მაგვიანდება და თან ეს შეცდომა იყო. გთხოვ წადი ლიზასთან.- უცებ ტირილი ამიტყდა.
- გოგოოო... არ გამაგიჟ ეხლა. არ მინდა მე შენი ლიზა. შენ მინდიხარ გესმის? მარტო შეჰ~ნ მიყვარხარ და მინდიხარ.
- არ შეიძლება გესმის? არ შეიძლება.- ვიყვირე უცებ. ისიც ადგა და უხმოდ წავიდა. მე ტირილი არ დავიწყე. აღარ მინდოდა მის გამო მეტირა. უნივერსიტუტში წავედი სადაც გადახეული ლიზა და ნიკა ვნახე. გული ჩამწყდა. მივედი და ისე რომ ნიკასთვის არ შემიხედია ლიზას გადავეხვიე. ნიკაც წავიდა და შევედით უნიში.
კაფეში ვსხედვართ მე ლიზა და ნიკა. ვხედავ როგორ ეფერება ლიზა ჩემ ყოფილ ქმარს და ვსკდები შურისგან. მინდა რომ მე ვეფერებოდე და მე ვუყურებდე ნიკას ასე მაგრამ ასე არ შეიძლება. უცებ ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა მეც დავხედე და ლიკას ნომერი ამოვიკითხე.
- ხო ლიკა...
- თიიიკკკკკ... მალე ჩამოვააალლლ.. როგორ მომენატრე იციი?- ჩამყვირა ტელეფონში მან მე სიხარულისგან გამეღიმა.
- მეც მომენატრე ლიკუუუ... როდის ჩამოდიხარრ?
- ან დღეს ან ხვააალლლ...- იღრიალა მან და უცებ გათიშა რაღაც საქმე მაქოო. ნიკას შევხედე რომელიც სევნიანი თვლებით მიყურებდა და რაღაცას მეკითხებოდა მისი თვალები.
- რაო თინი ლიკამ?- ინტერესით მომაჩერდა ლიზა.
- რაო და დღეს ან ხვალ ჩამოვალოოო...- ხმამაღლა ვიყვირე და ხელები გავშალე. როცა მივხვდი რო ყველა მე მიყურებდა დავდუმდი და თავი სირცხვილისგან ჩავხარე. ლიზა და ნიკა კი სიცილისგან კინაღამ დაბლა გაწვნენ. უცებ კარებისკენ გავიხედე და ჩემი ექიმი და ახლა უკვე მეგობარი დავინახე რომელიც მართლა მაგარ "ზმანზე" იდგა. მე რომ შემამჩნია ჩემსკენ წამოვიდა და გადამეხვია. ერთმანეთი მოვიკითხეთ ცოტა ხანი ჩვენთან იჯდა. ამ დროს ნიკა ისეთი თვალებით გვიყურებდა ლამის იქვე მოკლა ირაკლი. ცოტახანში ირაკლი ადგა დამემშვიდობა და წავიდა.
-მგონი ვიღაცას ბედი გაეხსნააა..-იღრიალა ლიზამ როგორც კი ირაკლი თვალს მოეფარა.
- არა რას ამბობ... უბრალოთ მეგობრები ვართ.- თავი ვიმართლე და ნიკას გავხედე რომელსაც ყელის ძარღვები დაბერილი ჰქონდა.
- კაიიი რაააა... ნეტა დაგანახა რა თვალებით გიყურებდა თიიკკკ...- გახარებულმა მამცნო ლიზამ. - ოდნავ მაინც არ მოგწონსს?- შეპარვით მკითხა მან.
- რავიი... ხოო კაი ბიჭიაა..- ვთქვი დარცხვენილმა და ისევ ნიკას გავხედე რომელმაც ლუდის ბოკალს ხელი ისე მოუჭირა რომ სულ ხელშ შემოებშხვნა. არა ვერ გავიგე რა უნდა ამ ბიჭს მე მის გამო მარტო უნდა ვიყო? ბედნიერების უფლება არ მაქქ?

გამარჯობა ბავშვებოოოო... როოგრ ხართ? იმედია მოგეწონებათ და ყველას ძალიან გთხოვთ რაააა თუ მოგწონთ ან არ მოგწონთ დააკომენტარეთ რაა თორე მომიწევს შეწყვეტა. :(