ერთადერთი სწორი ნაბიჯი ჩემს ცხოვრებაში ის არის რომ სამსახიობო დავამთავრე,მშობლების სახლი დავტოვე და ჩემთვის პატარა კუთხე მოვიწყვე, მარტო ცხოვრება უფრო გამიადვილდა. მე ვიკა ნიკოლავა ვარ 22წლის.
1 კვირის წინ ფილმში(პლიაჟზე) მთავარი როლი შემომთავაზეს და დავთანხმდი, დღეს კი დაბარებულები ვარ.
დათქმულ ადგილას შევედი და ნელი ნაბიჟით ავუყევი კიბეებს,უცებ ვიღაცამ ისე აიქროლა კიბეებზე და იმხელაძალით გამკრა მხარი რომ ტკივილისგან ლამის ვიტირე
-იდიოტოო!!! მივაძახე ბიჭს რომელმაც უცებ მოიხედა და თვალი ჩამიკრა
-ეხლა მოვალ და მაგ თვალებს იქნება რომ დაგთხრი!!! (მე) წინადადება დავასრულე და მას ვეღარსად ვხედავდი --იდიოტი და უზრდელი ერთი შემხვდეს სადმე ცხვირ პირს გავუერთიანებ!! ვფიქრობდი ჩემთვის. ამასობაში შევაღე რეჟისორის კაბინეტის კარი (ბაჩო-რეჟისორი) და ის უნამუსო ეჟდა წინ კინაღამ კიბეებზე რომ დამაგორა.
-გამარჯობა ბაჩო!(მე) მივესალმე ბაჩოს ისე რომ იმ ნაძირალასთვის თვალი არ მომიშორებია
-აბა როგორახარ? კარგია რომ მოხვედი, უკვე გელოდებოდით კიდეც.(ბაჩო)
-რავიცი კიბეებზე ვიღაცა დეგენერატმა კინაღამ დამაგორა და იმის ჯელტმენობაც არ ქონდა რომ ბოდიში მაინც მოეხადა და გაიქცა, დილიდანვე გამიფუჭეს ხასიათი, ისე კარგად ვარ(მე) და ირონიულად გადავხედე მომღიმაღ რეჟისორის გვერძე მჯდომ ბიჭს.
-კარგი ეგ იქეთ იყოს და აი გაიცანით ერთმანეთი ეს შენი მეწყვილე იქნება ფილმში. ვიკა ეს დემეტრეა ,დემეტრე ეს ვიკაა(ბაჩო)
-მოხარული ვარ თქვენი გაცნობით(დემეტრე)წამოდგა და ხელი გამომიწოდა მაგრამ ზედაც არ შემიხედია მეკი ბაჩოს გადავხედე და დემეტრეს გასაგონად ვუთხარი
-უიი რა ზრდილობიანიააა(მე)
-მადლობთ ესეთი ვარ და რა ვქნა.. (დემეტრე) თვითონაც არ დააკლო ირონიული მზერა.
-კარგით აბა მივხედოთ საქმეს(ბაჩო)
ფილმზე ვილაპარაკეთ და გაირკვა რომ მე და დემეტრე შევხვდებით ერთმანეთს თბილისში ერთმანეთი შეგვიყვარდება და მერე წავალთ ბათუმში ნუ მოკლედ მე და დემეტრე შეყვარებულები ვიქნებით.
-კარგით მე წავალ მაშინ ეხლა და ხვალ ანუ გადაღება გვაქვს ხო?(მე)
-ხო ვიკუშ შეძლებისდაგვარად რა...(ბაჩო)
-კარგით ნახვამდის(მე)
გარეთ გამოვედი ტაქსის გასაჩერებლად მაგრამ უცებ უკნიდან ბოხი და თითქოს მკაცრი ხმა მომესმა, მეცნო დემეტრეს ხმა
-მე წაგიყვან (დემეტრე)
-მადლობთ არ მინდა(მე)
-მერე იტყვი უზრდელიაო, დანაშაულის გამოსწორება მინდა და საშუალებას არ მაძლევ(დემეტრე)
-....მმმმმ(ყურებში ნაუშნიკები გავიკეთე და უსიკას ბოლო ხმაზე ავუწიე უცებ ჰაერში გავჩნდი მაგრამ მალევე გამოვფხიზლდი და მივხვდი რომ დემეტრემ ზურგზე გადამიკიდა და მანქანისკენ მივყავდი
-კრეტინოოოო დამსვიიიი(მე) გავყვიროდი ბოლო ხმაზე
-საერთოდ არ მიყვარს ურჩები ამიტომ დაწყნარდი თორემ გცემ!(დემეტრე)
-შენ გიჟი ხარ! იცოდე განანებ იდიოტო ამ საქიველს(მე)მანქანაში შემსვა და კარი ჩაკეტა.
-უფლება მომეცი დანაშაული გამოვისყიდო და პატივი დამდე და ერთი წუთით მაინც გაჩუმდი(დემეტრე) ენას არ ვაჩერებდი ვლაპარაკობდი და ვლაპარაკობდი.
-სად მიდიხარ? ჩემი სახლის მისამართი იცი?(მე)
-ჩემი სახლის მისამართი ვიცი როგორ არა(დემეტრე)
-არააა ჩემი სახლისთქო(მე)
-ვიკა ცოტა ხანი გაჩუმდიი(დემეტრე)
დაახლოებით 5წუთში მანქანა გაჩერდა და წინ ულამაზესი ხედი გადამეშალა
-რა ლამაზიაა (მე)
-ხო ვიცი(დემეტრე)
-შენ სულ ეგეთი უჟმური ხარ?(მე)
-შენ სულ ეგეთი თავხედი ხარ?(დემეტრე)
-თავხედი მე ვარ თუ შენ? უნამუსო ხარ ! შენ თუ გგონია რომ ფილმში შენთან ერთად მივიღებ მონაწილეობას ძალიან ცდები!(მე)
-რაა? ვერ გავიგე გამიმეორეე(დემეტრე)
-ძალიან კარგადაც გაიგე და თუ ვერ გაიგე ყურის ექიმს გაესინჯე(მე)
-ჩემს მოთმინებას ცდი?(დემეტრე)
-სულაც არა უბრალოდ ძალიან მოსაწყენი ადამიანი ხარ, სულ ესაა(მე)
-კარგი(დემეტრე) უცებ წამოხტა მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა
-ეეე ვიროოო რასაკეთებ აქ მტოვებ??? დემეტრეეეე(მე) მაგრამ გვიანი იყო დემეტრე უკვე აღარც კი ჩანდა
--კიმაგრამ ესე როგორ მომექცა ეს თავხედი თავი ვინ გონია ესე რომ იქცევა... ვფიქრობდი ჩემთვის ამ ფიქრებში ნელნელა დავუყევი ფეხით და ტრასაზე გამოვედი, ტაქსი გავაჩერე და სახლში წავედი. დილით ისევ ადრე მოვწესრიდგი და გადაღებებზე გავეშურე
-აი მეც მოვედი(მე) და უცებ ღიმილი შეცვალა სახეზე სიბრაზემ როცა დემეტრე დავინახე და მისი უტიფარი ღიმილი.მას არც კი მივესალმე და საქმეს სევუდექით, გადაღებების დროს ისე ვიქცეოდი თითქოს რეალურად ყოფილიყო ყველაფერი მაგრამ აი როცა რეჯისორმა გვიტხრა რომ შემდეგ სერიაში ერთმანეთს უნდა აკოცოთო და აქედან დაიწყება ყველაფერი ის რაც გაგრძელდება პლიაჟზეო სულ ავცახცახდი, ჩემთვის ფიქრებში ვიყავი გართული როცა დემეტრეს ბოხი ხმა ჩამესმა
-წამოდი სახლში მიგაცილებ(დემეტრე)
-გუშინდელივით არა? ნუ შეწუხდები არ მინდა ბაჩო მიმაცილებს(მე) დაეტყო რომ ჩემი ნათქვამი დიდად არ ესიამოვნა მაგრამ ხმა არ ამოუღია ისე მიბრუნდა და წავიდა
-მადლობა ბაჩო რომ მომიყვანე(მე)
-რისი მადლობა ვიკუუნააა თუ გინდა მთელი ცხოვრება გემსახურები(ბაჩო) ეს ვითომ ვერ გავიგე გავუღიმე და სახლში შევირბინე წყალი გადავივლე და ტელეფონზე ჩემს საუკეთესო დაქალს დავურეკე
-ნინუუუც როგორ ხარ?(მე)
-კარგაად გოჭი სად დამეკარგეე მომენატრე როდის გამოხვალ ჩემთან??(ნინუცა)
-მეც გოგო,რავიცი ძაან გადატვირტული ვარ როგორცკი მოვახერხებ გამოვალ ეგრევე...(მე)
ესე გაგვიგრძელდა ლაპარაკი ჭორაობაში დემეტრეზეც ვუამბე და ბევრი იცინა შემდეგ მალევე დავიძინე. დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა
-გისმენთ(მე)
-პირი კარგად დაიბანე დღეს უნდა მაკოცო(დემეტრე)
-ეხლა აქ რომ იყო ეგრევე მოგკლავდი უნამუსოვ(მე) და აი ამ დროს არზე ზარის ხმაც გაისმა
ტელეფონი დავაგდე და ლიფით და ტრულით გავეშურე კარისაკენ, კარი ოდნავ გამოვაღე და დემეტრე
-აი სწორედ აქავარ და მომკალი მიდი(დემეტრე)
-ინსტიქტურად კარი სულ გავაღე და დემეტრეს აღფრთოვანებული მზერა რომ მომაშტერდა მერე გამოვაღწიე თავი ჩემი შეშფოთებიდან და უცებ ხალათს დავწვდი
-რას მიყურებ დეგენერატო?(მე)
-არც ისე მახინჯი ყოფილხარ(დემეტრე)
-შენ ძალიან ზედმეტებში გადადიხარ თუ ატყობ!!!(მე) და კარი მივუჯახუნე, მოვწესრიგდი წასასვლელად და კარი რომ გავაღე ისევ ისე იდგა როგორც დავტოვე
-ვაიმე როგორ ვერ გიტან!!!(მე)
-მე ხო რას ამბობ, შენი სურათი სულ თან დამაქვს(დემეტრე)
როგორცც იქნა მივედით ბაჩოსთან და დაიწყო გადაღებები
-ცოტა უფრო მონდომებით გადაეხვიე და დემერე ვნებიანად აკოცე გოგოს(ბაჩო)
დემეტრე დამცინავად მიყურებდა და ისე მიახლოვდებოდა, უცებ სხეულზე ამიკრო და ყურში მიჩურჩულა
-ძალიან სექსუალური ხარ!(დემეტრე) და ჩაიღიმა, მე კი გაფერმკრთალებული ვუყურებდი უცებ თმებში ხელი შემიცურა,ერთი ხელით მისკენ მიმიზიდა და ტუჩებზე მეცა მისი ტუჩები, ეს კონა ორი წუთი გაგრძელდა და როცა მომშორდა სახიდან პირდაპირ გაბრუნდა ოთახიდან უსიტყვოდ და სადღაც გავიდაი
-რა მოუვიდა ამ ბიჭს?(ბაჩო) ბაჩო ყველას სათითაოდ გვიყურებდა და კითხვის ნიშნის სახით დაეძებდა პასუხებს, დემეტრე მალე შემოვიდა და განაცხადა
-გავნაგრძოთ!(დემეტრე)
დემეტრემ თვალი თითქოს ჩუმად გამოაპარა ჩემსკენ მაგრამ მე ეს მაინნც შევჩნიე
-ეხლა დემეტრე მომისმინე , ვიკას გახდი ყველაფერს ლიპის და ტრუსის გარდა, და იქნება ცოტა ვნება, დანარჩენი შენ თვითონ მოიფიქრე მოგანდობ(ბაჩო) გადაღება დაიწყო,დემეტრე მომიახლოვდა და გახდა დამიწყო როცა ყველაფერი გამხადა მერე არც მე არ ვიცოდი რა უნდა გაეკეთებინდა, უცებ მეტაკა ხელით ამწია და მაგიდაზე დამსვა, ფეხები გადამიიწია და მათ შორის დადგა, თავი უკან გადამაწევინა და ყელში კოცნა დამიწყო, ის ისე სუნთქავდა...
-მორჩა საკმარისია, ძალიან მაგარია დემეტრე(ბაჩო)
დემეტრეს ხმა არ ამოუღია
-მგონი დრეისთვის საკმარისია, ხვალ საწოლის სცენები გვექნება შემდეგ პლიაჟის და შევაერთებთ მერე, ვნახოთ იქნებ სულაც არაფერი არ გამოდის საბოლოოდ.(ბაჩო)
-კარგი წავალ მაშინ (მე)
-დაიცა წაგიყვან არ გინდა(ბაჩო)
-მე წავიყვან!(დემეტრე) დააგვირგვინა მისი ბოხი ხმით
დავემშვიდობე ხალხს და მანქანაში ჩავჯექით
-სიმართლე გითხრა ტკბილი ტუჩები გაქვს(დემეტრე) დაარღვია სუჩუმე და გადმომხედა
-წინ იყურე რა, ეგ ვიცი ბევრს უთქვამს(მე)
-რა უთქვამს ბევრს?(დემეტრე)უცებ მანქანა ისე დაატორმუზა რომ არა დამცავი ღვედი ალბათ გავფრინდებოდი
-რადა რომ ტკბილი ტუჩები მაქვს(ტყუილები კარგად არ გამომდის მაგრამ ეს იმდენად სულელია რომ დაიჯერა)
უცებ აენთო სიბრაზისგან სახე მომიბრუნდა და ხმამაღლა დაიწყო
-წამოდი აბა მანახე ის ვინც ეგ გითხრა და ვიზეც ნაკოცნი გაქვს(დემეტრე)
-რატომ? ან საერთოდ შენ ვინ გეკითხება რატო ერევი ჩემს ცხოვრებაში?(მე)
-რატომ ვერევი გინდა გითხრა?(დემეტრე)
-ხო მინდა(მე)



იმედია მოგეწონებათ, კარგია? გავაგრძელო თუ არ ღირს?