-სიყვარული რა არის? -ერთი დიდი ზღვა არის, შეხვალ ვეღარ გამოხვალ, ეს ოხერი ღრმა არის

საოცრად რთულია იმ სიყვარულის ისტორიის მოყოლა,რომელსაც მე ვაპირებ.სიტყვები არ მყოფნის,თუმცა მინდა ყველამ გაიგოთ და ყველამ ისე ახლოს მიიტანით გულთან,როგორც მე.ჩემთვის სულის შემძვრელი და მგონია რომ არა მარტო ჩემთვის თქვენთვისაც საინტერესო იქნება.მწერალი არ ვარ და არც პრეტენზია მაქვს იმის რომ კარგად ვწერ,უბრალოდ ეს პირველია და მკაცრად ნუ განმსჯით[

ჯანმრთელობა!!არაფერი არ არსებობს ქვეყნად მისი ფასი.მეტნაკლებად თითქოს ყველას გათვიცნობიერებული გვაქვს ეს,თუმცა დამიჯერეთ მეგობრებო,ღმერთმა დაგიფაროთ,მაგრამ სანამ რამე მნიშვნელოვანი საფრთხე არ დაემუქრება თქვენს ჯნმრთელობას,მანამ ამას თქვენ ბოლომდე ვერ გაითავისებთ. ყველაფერი მაშინ რთულდება ხოლმე,როცა საფრთხე ჩვენ კი არა საყვარელ ადამიანს ემუქრება.ამან შეიძლება ჭკუოდან გადაჰიყვანოს,როცა გინდა და ვერაფერს შვები.... რთული პერიოდი იყო მაშინ საქართველოში.ყველამ კარგად ვიცით და აღარ მოგაბეზტებთ თავს ამისი აღწერით, უბრალოდ მოკლედ გეტყვით 90იანი წლენი იყო,უშუქობა და ა.შ. თუმცა სიყვარულისთვის დროს რა მნიშვნელიბა აქვს.ის უბრალოდ მაშინ მოდის,როცა უფალი ამას საჭიროდ თვლის და ჩემი აზრით,ამით გარკვეულ წილად გამოცდას გვიწყობს.დანარჩენი,ღირსი ვართ თუ არა ამ გრძნობის,უკვე ჩვენზეა დამოკიდებული.




-საწყალი გოგო რამდენი იწვალა
-საწყალი ბავშვი ასე პატარა უდედოდ რომ დარჩა
-საცოდავი ნიკუშა ასე ახალგაზრდა რომ დაქვრივდა
-რა სჭირდა ნეტა??
-კიბო ჰქონდა მგონი
-არა არა რაღაც სხვა ჰქონდა,ისიც განუკურნებელი -თურმე -წამალი არ არსებობსო


-ვიზიარებ ძმაო,ხო იცი ყველას დაგვწყდა გული
-ვიცი,ალექს,ვიცი მადლობა ძმაო
-ხო იცი თუ რამე დაგჭირდეს შენთან ვარ -არაფერი მინსა ალექს შენგან საბას მიმიხედე,ნათლია ხარ,შენ უყვარხარ დაგიჯერებს,ერთს გთხოვ შენ აუხსენი რაც მოხდა.მე მიჭირს ძალა არ მაქვს მაგისი
-ჰო საბასთვის მაგისი ახსნა რთული იქნება.მე მივხედავ არ იდარდო

***
გოგოები ვისხედით სახლში,ყავას ვსვამდით,ვჭორაობდით,თინა ბებო შემოვიდა:
-როგორ ხართ გოგოებო?
-კარგად თინაბებო,თქვენ?
-ვერ ვასწავლე ამ გოგოს ბებო დაუძახე ნატას,ბებერ ქალს რო დამსგავსებია ისეა გამხდარი და ჩამომჭკნარი.
-როგორ მიყვარხარ თინიკო
-ა,უყურე ახლა ამ ცხვირმოუხოცავს რაღაცა უნდა მთხოვოს და მამზადებს
-ბებო ჩაუხედე ერთი ნუცას ჭიქაში,ჩვენ ვერ გავათხოვეთ და იქნებ შენ უშველო-კვდებოდა ნია სიცილით -თინა ბებო მკითხაობთ??
-არა ბებო გატყუებს ეს მასხარა,ბავშვობაში დიდი წარმოსახვის უნარი მქონდა,დაქალებს ვატყუებდი ხოლმე რაღაცებს,ისინიც იჯერებდნენ და რამე მსგავსი თუ აუხდებოდათ გახარებულები მორბოდნენ ჩემთან.ამას წინათ ჩემი საქალი მოვიდა და მოუყვა,მერე ამ მაიმუნ ბავშვსაც სიმართლე ეგონა და დამსდევს ახლა გინდა თუ არა მიმკითხავეო
-ოო კარგი ბებო რაა ცოტა ესეც მოგეტყუებინა
-მე მიკეთებ ამას ნიაა-შეწუხებული სახე მივიღე თითქოს რამე სერიოზული საეშავებინოს
-კაი რა ნუციკო ხო იცი როგორ მიყვარხარ-ჩემი შერიგება სცადა ნიამ
-ბატო,ხო იცი მეც რო ძალიან მიყვარხარ
-რათ უნდა ამ ულამაზეს გოგოს შენი დახმარება ნახე რა ჭიქა აქ ერთ დღეში,ერთ საათში თუ ერთ კვირაში აიცილებლად გაიცნობ შენ სბედოს დროს ვერ ვარჩევ ზუსტად-სიცილით მითხრა თინა ბებომ,რათქმა ხუმრობდა და ჩვენც ბევრი ვიცინეთ


გვიან წამოვედი ნიაკოსგან.ზურამ გამომაცილა, ნიას ძმამ.კაი ბიჭი იყო ზურა სკმპატიური,ჭკვიანი,მხიარული,დიდი და შავი თვალები ჰქონდა,ჭკუას კატგვდნენ გოგოები მასზე.სულ მაცინებდა ხოლმე,ახლაც მუცელი მტკიოდა სიცილისგან,მიუხედავად იმისა,რომ ჯერ მის უბანს არ ვიყავით გაცილებილები.გზაზე პატარა სკვერთან სამი ბიჭი დავლანდე.მომენტალურად დავსერიოზულდი,შემეშინდა.ზურამ ერთი გამიღიმა და მანიშნა ნუ გეშინიაო.
-ზურას გაუმარჯოს
-პრივეტ ნიკუშ როგორ ხარ-სამივე გადკოცნა ზურამ
-ზურიკო ეს ლამაზი გოგო ვინაა
-გიუშ ეს ნუცაა ნიაკოს დაქალი
-სასიამოვნოა-მითხრა ე.წ. გიომ და ხელზე მეამბორა,მერე კი ზურას გახედა შეკრულუ შუბლით-გიუშასთვის შენ მოგხვდება
-კაი ერთი-იცინოდა ზურა-ხო ნუციკო ეს გიოა,ნიკა და ალექსა გაიცანი
-ამ სილამაზეს გვიმლვდი ბიჭო-ალექსამ ასე ვთქვათ კომპლიმენტით შემაქო,მე გამეღიმა და ავწითლდი,მადლობა ღმერთს ღამე იყო და ვერ შეამჩნევდნენ
-საით მიდიხართ-იკითხა ნიკუშამ
-ნუცას ვაცილებ სახლში
-ჩვენც წამოვალთ-სიტყვის თქმა არ დააცადა ნიკამ ზურას





***
-საით ალექს
-გიუშ ნათელასთან ავდივარ,ნუცას დედასთან საბაა და ნიკამ მთხოვა შენ მიხედეო
-გამოგყვე??
-არა გიო ნიკასთან დარჩი მარტო არ დატოვო მე ნიაკოს ავუყვან ბავშვს
-გამარჯობა ნათელა დეიდა,ვიზიარებ ნუციკოს ამბავს
-მოდი შვილი მადლობა-განადგუეებული იყო საცოდავი ქალი აბა რა იქნებოდა ახალგაზრდა შვილი დაეღუპა,ერთადერთი
-საბას წასაყვანად მოვედი
-ოთახშია შვილი გელოდება
-ნათელა დეიდა სხვა რამე ხომ არ გჭირდებათ,გაგიყვანთ ნიკასთან თუ გნებავთ
-არა შვილო გია მომაკითხავს


რთულია ძალიან რთულია ამ პატრა არსებას გააგებინო რო დედა აღარ ჰყავს,ვეღარ ნახავს და ვერ ჩაიხუტებს.ამ ენაწყლიან ბიჭს ახლა ისე უჭირდა საუბრის დაწყება როგორც არასდოს..
-საბუ შენ ხო დიდი ბიჭი ხარ უკვე
-ჰო ნათლი ნახე ამდენის ვარ უკვე -ოთხი თითი გაუშალა და ეშმაკური თვალებით მიაჩერდა ნათლიას
-საბუ ხო იცი დედა ცუდად რო იყო
ბოლოს მართლა ძალიან ცუდად იყო ნუცა.
ლოგინად ჩავარდა.
აგარ ესმოდა..
ვეღარ ლაპარაკბდა.
დასუსტდა.
ჯერ ჟესტიკულაციით ელქპრაკებოდა ნიკუშას.
მერე ესეც აგრ შეეძლო.
დ მერე......

-ჰო ვიცი მარა შენ ხო მითხარიი ნათლი კარგად იქნებაო-გული კიდევ ურო დაუმძიმა ბავშვის იპტიმიზმით სვსე ხმამ
-ჰო გიტხარი და ახლა უკვე კარგადა,იცი ზეცაშია ანგელოზებთან და ახლა იქდან გიყურებს,გიცინის იც რა მხიარული და ლამზია
-მე რომ ვერ ვხედავ-ცაშიიყურებოდა პატარა
-შენ ვეგარ ნახავ საბუნ ის დაგინახვს დ დაგიავს იქიდან
-მე რო ჩემთან მინდა იყოს ძალიან რო მომენატრება რა ვქნა-ცრემლი ჩამოუგორდა პატარას
-ჩვენც მოგვენატრება პატარა,მრა დედიკო აქო იყო ხო გახსოვს როგორ ცდად ყო იქ ეხლა ბედნიერია და კიდევ უფრო ბედნიერი იქნება შენ თუ აღარ იტირებ,ჭკვიანი და განათლებული ბიჭი გაიზრდები.დედიკო კი რო მოგენატრება აქ შენ გულში იქნება და გაიხსენე ხოლმე როგორ გეფერებოდა-იმ დღეეს ტირა სბოლოოდ სბამ იმისს მერე აღარ.


***

კაი მეგობრები ჰყავდა ზურას.
სამივე ერთმანეტზე სიმპატიურები,ჭკვიანები და მხიარულები.
თუმცა ჩემი ზურიკო ყველას ჯობდა.
ნიკა თვალს არ მაშორებდა.
მოვეწონე.
მეც მომეწონა.
თინა ბებოს სიტყვები გამახსენდა ერთ საათშიო ბიჭს გაიცნობო.
დამთხვევა იყო ალბათ.






ბავშვებო მირჩიეთ რა ვქნა გავაგრძელო? მადობა რომ დამითმეთ ყურადღება და წიკითხეთ ჩემი ონაჯღაბნი ისტორია.მადლი მოისხით და გამიმახვილეთ ყურადღეება შეცდომებზე :))