მდააამ...ეხლა რა ხდება მართალია ორი დაქალი ვწერთ ამას მაგრამ ჩვენ ამას ვწერთ ბლოკნოტში და მერე გადაგვაქ ტელეგონში რომ ავტვირთოთ! მომიტევეთ პატარა თავები მაგრამ გამოცდრბისთვის ვემზადებით და ამიტომ მეტის დაწერას ვერ ვახერხებთ! უფრო სწორედ დაწერილი გვაქვს მაგრამ ატვირთვას ვერ ვახერხებთ!
PS.ეს მდაამ ცემს დაქალს მოსწონს და ხო არ ვაწყენინებ!!
_____________

მას შემდეგ ერთი კვირა გავიდა.ამ ერთი კვირის განმავლობაში რატი არ მინახია,ლიზას ძმამ თქვა არაა ქალაქშიო.მე არდადეგები დამეწყო ზამთრის და მამაჩემმა მე და ლიზას შემოგვთავაზა რომ ბაკურიანში წავსულიყავით 2კვირით. ჩვენც რა თქმა უნდა დავთანხმდით და წავედით ბაკურიანში. ბევრი არაყი და სასუსნავები მოვიმარაგეთ და დავიწყეთ დალევა. წარმოგიდგენიათ?ორმა გოგომ დავლიეთ 5 ბოთლი nemiroff და მეექვსწ ბოთლის დალევა დავიწყეთ.უკვე ძალიან გვიანი იყო მაგრამ რა გვენაღვლებოდა?! მთელი სახლი ჩვენთვის იყო დაქირავებული და ეს ამხელა ორ სართულიანი სახლი ჩვენ ორის განკარგულებაში იყო. მოკლედ მუსიკები ბოლო ხმაზე და ჩვენ უკვე ძლივს ვდგევართ ფეხზე და მაინც ვაგრძელებდით ცეკვას და ისტერიულ სიცილს.და ამ მუსიკებში გაისმა კარზე საშინელი ბრახუნი.კინაღამ ჩამოიღო ვიღაცამ კარები. ჩვენც ერთმანეთზე დაკიდებულებმა გავაღეთ კარები და..
-გოგო რას გავხართ ეე??- შეჰყვირა გიომ როგორცკი დაგვინახა- ერთი საათია ვაბრახუნებთ ტოო!! მთელ ბაკურიანში თქვენი მუსიკების ხმა ისმის
-ოოხ ეს ვინ მოსულაა??? მოდი ძმაო ამ ჭიქით შენი სადღეგრძელო უნდა შევსვა-დიდი მოქეიფესავით წარმოვთქვი ეს სიტყვები და ლიზის მხრიდან "ჩამოვძვერი"-ხოდა გაგიმარჯოს შენ და აი იმას შენ უკან რო დგას სერიოზული სახით- მივუთითე მის უკან მდგომ რატიზე და პატარა არყის ჭიქა ერთი მოყუდებით გამოვცალე.თავბრუ დამეხვა და წავიქცეოდი რო არა ვიღაცის მკლავები ჩემს წელზე.მერე არაფერი აღარ მახსოვსა..გადავეშვი სიზმრების სამყაროში..
დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა. თვალებს ვერ ვახელდი მაგრამ ძალა დავატანე და გავახილე.აშკარად ტახტზე ვიწექი და გვერდები ისე მტკიოდა განძრევასაც ვერ ვახერხებდი. ჩემს მუცელზე დავიხედე და ვიღაცის დაძარღვულ ხელებს რომ გადავაწყდი გულმა რამოდებიმე დარტყმა გამოტოვა.ნელა გადავბრუნდი უკან და მშვუდად მძინარე რატის გადავაწყდი.თავი ხელში ავიყვანე და წყნარად დავიწყე
-რატიი!!-ყურში ჩავჩურჩულე და ოდნავ მივკარი ხელი მხარზე მაგრამ რეაქცია 0,მხოლოდ ერთი ამოიზმუვლა
-მმმ...
-მმ და ზმუკი ადექი რაა ვერ ვსუნთქავ!!-უკვე გაუსაძლისი იყო მისი სუნთქვა რომელიც ყელში თბილად მელაქუცებოდა
-გაჩუმდი დ. დამაძინე!- ძილისგან დაბოხებული და უფრო სიმპატიური ხმით გასცა ბრძანება და ძილი გააგრძელა
-იცოდე შენს თავს დააბრალე რაც მოგივა-ეს ვთქვი და ხელი მაგრა ვკარი,ხელს ფეხი მიყვა და ამხელა გოლიათივით რატიმ ძირს მოახდინა ბრახვანი.რო გადავხედე თავზე და წელზე ხელს იჭერდა და ტკივილისგან სახეს მანჭავდა.
-ჯობია გაიქცე!-გამაფრთხილა და ფეხზე წამოდგა.სანამ გავაანალიზე რას შვებოდა რატიმ უკვე მოასწრო ჩემი ზურგზე გადაგდება და დიდი გასასვლელი კარისკენ წავიდა
-რატი!! რას აკეთებ?! დამსვიიი!! ცხოველოო, იდიოტოო დამსვიიი!!!- უიმედოდ ვყვიროდი და ხელებს ზურგზე ვურტყამდი.რომ მივხვდი მუქარით ვერაფერს გავხდებოდი ტკბილ ხმახე გადავედი- რატი გემუდარები დამსვი რაა!!
-დააშავე და პასუხი უნდა აგო!- კარი გამოაღო და მოკლე შორტის და ბრეტელებიანი მაიკის ამარა გამიყვანა დათოვლილ და აციებულ ბაკურიანში.უცებ ვერ მივხვდი რას შვებოდა და მხოლოდ მაშინ გავაანალიზე რა მოხდა როდესაც სხეულზე ცივის შეხება ვიგრძენი და მივხვდი რომ თოვლში ვეგდე ამ სიცივეში თითქმის ტიტველი.
-აააა! იდიოტოოო გავიყინეეე!! რატიიიი!!!- გავკიოდი და ფეხზე ადგომას ვერ ვახერხებდი
-არ გეცანცარა და არ გაიყინებოდი, პატარავ!
-რატიიი!! მცივა! მომეხმარეეე!! ვერ ვდგებიიიი!!!- შევევედრე და აცრემლებული თვალებით ავხედე მაგრამ ის რისი რატი იყო რომ არგავენწარებინე.
-ბებიაშენისამ!-მომაძახა და სახლისკენ დაიძრა. მე კიდევ გაყინული ვეგდე თოვლში.შემდეგ ძლივს ძლივობით ავწიე ერთი ადგილი და გაწუწული და აკანკალებული შევტანტალდი სახლში. ყველანი მისაღებში ისხდნენ და ლიზიმ როგორც კი ასეთ მდგომარეობაში დამინახა ჩემათან ერთად შემოვიდა ოთახში.მე ყურადღება არ მიმიქცევია ისე გავიძრე ტანსაცმელი და აბაზანაში შევედი. ისე ესიამოვნა გაყიბულ სხეულს თბილი წყალი რომ დაახლიებით საათ ნახევარი არ გამოვსულვარ რამაც ლიზის კარებზე კაკუნი გამოიწვია
-ცოცხალი ხარ კატოო?
-ხო გამოვდივარ.- პირსახოცი შემოვიხვიე და აბაზანიდან ჩემს ოთახში გავედი სადაც რატი და გიორგი ლოგინზე წამომჯდარიყვნენ და ლიზი კი სავარძელში იჯდა.ხოტა არ იყოს შემრცხვა მაინც ასე შიშველი რომ ვიდექი და სახეზე ავწითლდი. გიორგი მიხვდა და გასასვლელად წამოდგა მას ლიზა მიყვა და აი რატიზე რომ მიდგა ჯერი ის არც კი განძრეულა. პირიქით ბავშვების გასვლის შემდეგ უკეთესად მოკალათდა ლოგინზე და ვნების ჭინკებ ათამაშებული თვალებით ამათვარიელი ფეზებიდან ბოლომდე რის შემდეგაც ტუჩები გაილოკა.
-მიხვდები და გახბალ ეხლა თუ ვიდგეთ ასე? - გაბრაზებულმა მივაყარე სიტყვები და თვალები ავარიდე
-პრობლემა არ მაქ! ვიდგეთ!- გამომხედა და გააგრძელა ჩემი სხეულის შესწავლა
-რატი! გადი ოთახიდან!- გაბრაზებულმა დავუყვირე და კარისკენ მივუთითე
-ნუ წიკვინებ რა გოგო!
-ვინაა შენი გოგო ჰა "ბიჭო"?
-შე ლაწირაკო წესიერად მელაპარაკე და ჩემს მოთმინებას ნუ ცდი!
ახლა კი დატოვე ჩემი ოთახი!-რატი წამოდგა. ვიფიქრე მეშველათქო მაგრამ პირიქით მოიქცა. ჩემსკენ წამოვიდა,ჩემი სახელ ხელებსშუა მოიქცია და ვნებიამად წამეტანა ტუჩებზე.. თანდათან მისი კოცნა მომთხოვნი ხდებოდა და ბოლოს გომზე მოსვლა მაშინ შევზელი როდესაც ხელი პირსახოცის ქვეშ შემიცურა.....

----------
გავაგრძელოთ?