მდაამ...კომენტარრებს ნუ დაიშურებთ და პატარა თავისთვის ნუ გამკიცხავთ რადგან მართლა ვცდილობთ და იმასაც ძლივს ვახერხებთ რომ ყოველდღე დავდოთ ამიტომ დაწერეთ კომენტარები! ეს ნამდვილად სტიმულს გვაძლევს!



სიამოვნებისგან თვალები დავხუჭე და მოვდუნდი.ვცდილობდი ამ კოცნით გამეაზრებინა რას ვგრძნობდი მის მიმართ მაგრამ ეს ძალინა რთული აღმოჩნდა.გონს მაშინ მოვედი ტუჩებზე სიცივე რომ ვიგრძენი და შემდეგ ჩემს ყურთასმენას ირონიული სიცილი რომ მისწვდა.უცებ ვჭყიტე თვალები და მომღიმარ დემონს შერცხვენილმა და დამცირებულმა ავხედე.
-კაცმა რომ გკითხოს ვერ მიტან!!-ეს თქვა დაკარში გაუჩინარდა.სისხლმა ტვინში ამასხა როცა მის წინაშე თავი ასე უსუსსურად ვიგრძენი.მინდოდა მივვარდნოდი და ჩემი ხელით მიმეხრჩო მაგრამ არაა!!კატო რისი კატოა რომ შური არ იძიო!!დამაცადე შე მართლა დემონო სახელად ბატონო რატი!! მაგრამ ახლა ისე ცუდად ვგრძნობდი თავს რომ არაფრისთავი არ მქონდა.მოკლე შორტით და ტოპი მაიკით შევწექი საწოლში და ვეცადე დამეძინა მაგრამ სიცხე არ მაძინებდა.გიჟივით წამოვვარდი ფეხზე და აივნის კარები გამოვგლიჯე რადგან გაუსაძლისი გახდა ეს სიცხე.ვერ ვახერხებდი ამეხსნა რატის საქციელი.სულ მამწარებდა და არ მაძლებდა საშვალებას დამენახა მასში კარგი და კეთილი მხარე.ცოტახანში ჩემდა გასაკვიად ლიზა შემოვიდა.მე მეგონა ეძინა და ცოტა არ იყოს გამიკვირდა მისი აქ დანახვა.
-ხო მშვიდობაა?-ვკითხე და ლოგინზე წამომჯდარ ლიზას გვერდით დავუჯექი
-იცივინ მომწერა ამ წუთას?-პირდარებულმა გადმომხედა და კიდევ ერთხელ ჩახედა ტელეფონს
-ვინ?
-გიორგიმ...
-რომელმა?
-გიორგი ერააძემმ
-რააა?-იმხელაზე დავიკივლე ლიზა ლოგინიდან გადავარდა-რა უნდა?ვაიმე დაბრუნდა?ღმერთოოო!!!!!!დაწყო...ისევ...თავიდან და სანამ შენს ძმას არ შემოაკვდება არ მოისვენებს!!
-დაწყნარდი და მითხარი ახლა რა ჯანდაბა ვქნა?-მოკლედ ლიზას და გიორგის ამბავი ერტერთი ყველაზე საშიში სასიყვარული ისტორია იყო რომელიც 3 თვის წინ დასრულდა.. მაგრამ დამთვადა რო?/?რას გაიგებ! მოკლედ გიორგის და ლიზას დიდი ხანი უყვარდატ ერთმანეთი და სიმართლე გითხრათ მათი ერთარდეთი წინააღმდეგი იყო დემეტრე ლიზას ძმა. რატომ? არავინ იცის მაგრამ დემეტრეს და გიორგის რაზბორკები და მტელი ამბები რომლებსაც მთელი თბილისი არცევდა მაგრამ არავინ იცოდა რა იყო ამ ყველაფრის მიზეზი. ბოლოს ზუსტად 3 თვის წინ გაარჩიეს „ბოლო’’ თემა და გიორგი წავიდა.სად?კაცმა არ იცის. ლიზა/?2 თვე მკვდარი იყო.არც მე,არც თავის ძმა,დედა,მამა,არავინ არ არსებობდა მისთვის.იძახოდა მომკალით გიო მაინც წავიდა და აქ რაღა მინდაო...მათი სიყვარული ჩემთვის რომ გეკითხათ ნამდვილზე ნამდვილი იყო და ეს ასეც იყო მაგრამ დასრულდა.. დასრულებული კი მგონი ახლა თვაიდან დაიწყო...
-რა მოგწერა?-თვალებში ჩავაშტერდი მომლოდინე
-მომენატრე და იცოდე მაინ ჩემი იქნებიო....-ამომიკითხა ტელეფონში ჩაშტერებულმა ლიზამ და თვალებიდან ცრემლების ზღვა გადმოადინა
-გიყვარს?-ვკითხე 5 წუთის სემდეგ
-არ მიცნობდე მაინც..მაგრამ...მან მე..ისეთ დროს მიმატოვა როცა ყველაზე მეტად მინდოდა მასტან ყოფნა და არ ვიცი შევძლებ მის პატიებას?-დიდხანს ვილაპარაჯეთ და შემდეგ ლიზა თავის ოთახში გავიდა.მეც დავწექი მაგრამ ძილი არ მომეკარა.თავს ძალა დავატანე მაგრამ სიხცენ ისე შენაწუხა ავდექი და მოჯლე პიჟანოს შორტი და ტოპი მაიკა გადავიცვი მაგრამ უცებ თავბრუ დამეხვა.უცბად მივედი აივნის კარამდე და ფართოდ გამოვაღე. მესიამოვნა ცივი ჰაერი მაგრამ თავბრუ მაინც მეხვეოდა ამიტომ მოაჯირს დავეყრდენი და ხარბად შევისუნთქე გრჯლი ჰაერი.უცებ ჩემს ყურთასმენასჩახველების ხმა მოწვდა და მეც ფეთიანივით მივიხედე გვერძე სადაც ტრუსების ამარა იდგა რაყი და სიგარეტს ეწეოდა,ღრმა ნაპასებს არტყამდა. უცებ თავი ვეღარ შევიკავე და ძირს დავეცი.თვალები მიმელულა და ვერაფრის აღქმას ვეღარ ვახერხებდი. ყრუდ ჩამესმოდა რატის ღრიალი
-კატოო! გაახილე თვალები ამის დედაცშ***!! კატოო!!-თვალთ დამიბნელდა და გადავეშვი მორფეოსის სამყაროში.



გავაგრძელოთ??