უშენოდ მოვკვდები (ნაწილი1)
–შენ თვითონ ვერ გაუმკლავდები,ხვალვე წავალთ ფსიქოლოგთან–წამოიძახა დედამ რომელსაც მოჩვენებით ჩემი ცხოვრება აღელვებდეს. –რაა? ფსიქოლოგი?.. არა, არა.. იცი რაა? რაც შენ და მამა დაშორდით.. –არავითარი შენ და მამა, მამაშენი ღირსი არ იყო...–შემაწყვეტინა მან, მეც არ დავაცადე –მამაჩემი ყველაფრის ღირსი იყო, უბრალოდ შენი სითბო აკლდა, ყურადღება.. კაცს მობეზრდები როცა თვეში ან თუნდაც კვირაში ერთხელ გნახავს.. ნეტა ვიცოდე რას გაძლევენ ოჯახზე ძვირფას შენს სამსახურში..არ მესმის მე შენი.. წავედი.. მთელი ძალით დაცვხურე კარები და წავედი.. ხო მართლა მე ანასტასია ვარ, უფრო სწორად ტასო..17 წლის..ერთი დაქალი ეკო და შეყარებული არ მყავს.. მივდიოდი ქუჩაში ღრმად ჩაფიქრებული,ვფიქრობდი იმაზე მაინცდამაინც რატომ მე? რატომ ვარ ასეთი უიღბლოდა მყავს ასეთი დედა რომელსაც უნდა რომ ფსიქოლოგთან ვიარო იმის გამო რომ სახლიდან არ გავდივარ და მოჩვენებით "დეპრესია" მაქვს.ამ ყველაფერზე ვფიქრობდი რომ ძლიერი ბიძგი ვიგრძენი და ძირს დავვარდი.. საკმაოდ მაღლა ავიხედე და ცისფერ თვალებს წავაწყდი რომლებიც ისე შეშინებული იყო... –ბოდიში ვერ შევამჩნიე–ხელი გამომიწონდა მან. –არაფერში მჭირდება შენი ბოდიში,წინ გაგეხედა! არაფერი უთქვამს, გაიღიმა და წავიდა. მაღალი ქერთმიანი ცისფერთვალება ბიჭი იყო.. აი ისეთი როგორიც მე არ მომწონდა :დდქუჩის ბოლომდე გავაყოლე თვალი შემდეგ ტეელეფონმა დარეკა.. –რა გინდა ეკო?–გაბრაზებულმა ვკითხე –რა გჭირს? –უბრალოდ დავიღელე, დავიღალე სულ იმაზეე ფიქრით რომ რაღაც მომივა .. –ტასო! ნუ ტირი ახლავე მოვალ შენთან. –სახლში მოდი.. ტელეფონი გავთიშე და სახლში წავედი.. სადარბაზოში ორი ბიჭი იყო რომლებსაც ხელში შპრიცი "გასაჩხერად" ჰქონდათ გამზადებული.ერთერთის თვალები ძლიან მეცნო როცა კარგად დავაკვირდი მივხვდი რომ ეს ის ცისფერთვალება იყო.. –გამარჯობა პატარა.–საზიზღარი ხმით თქვა მეორემ. –არაფერს ვიტყვი გეფიცებით–ცოტა არიყოს შემეშინდა –დიახ არ იტყვი –შენ ის არ ხარ? ქუჩაში რო დამეჯახე და.. –მე ვარ.. –გავუშვათ ვიცი არაფერს იტყვის–თითქოს ჩემი დაცვა სცადა მან –რომ ჩაგვიშვას? –არ ჩაგვიშვებს –კაი! მიდი დროზე წადი! –იცით რაა? მეც გავიკეთებს. –რა? –ნარკოტიკს –არა–თითქოს მიბრძანა მან –ერთხელ –არა, დროზე წადი თორემ.. –თორემ რა? –წადი... მივხვდი რომ ჯიუტობას ცუდი რამ მოყვებოდა და სახლში ავედი.. ეკოც მალე მოვიდა. –ტასოო როგორ ხარ? –ახლა კარგად. ჩემს ოთახში შევიდეთ.. ––––––––––––––––––––––––––––––– –ეკოო სადარბაზოში ბიჭები იყვნენ? –არა! ვინ ბიჭები? –კაი არავინ დაივიწყე.. –კაი –__– და ის გახსოვს ზეგ სკოლა რომ იწყება? –უი სულ დამავიწყდა ეკო ... ალბათ არ მოვალ ზეგ... –რააააააააააააააააა? მოხვალ! თან ახალი კლასელი გვყავს და უნდა გავიცნოთ. –ვინ ახალი კლასელი? –ვიღაც ტიპი გადმოსულა ჩვენს კლში მოკლედ არ ვიცი ზეგ ვნახავთ. –მაშინ აუცილებლად მოვალ... –კაი წავედი მე ზეგ დილით გამოგივლი.. მზად დამხვდი :დდ –კაი კაი მოვეხვიე და წავიდა..სკლისთვის ყველაფერი მზად მქონდა ..დილით ეკომ დამირეკა და სკოლაში ერთად მივედით.. ორივეს ძალიან გვაინტერესებდა ახალი კლასელი .. კლასში რომ შევედი თვალებს არ დავუჯერე.. ის ციფერთვალება ბიჭი იყო.. ეკოსთვის არაფერი მითქვამს მივედი და ჩემს ადგილას დავჯექი დავჯექი.. ნუ რათქმაუნდა ეკოც ჩემს გვერდით დაჯდა.. გაკვეთილები დაიწყო, არ მინდოდა მასზე შეხედვა მაგრამ მაინც მეხედებოდა.. ეკოს ეს არ გამოპარვია: –ვინ არის? სად გაიცანი? როდის? –არ ვიცნობ... –დარწმუნებული ხარ? –კი, უბრალოდ ქუჩაში დავეჯახე მეტი არაფერი. ეი თქვენ უკან..– მასწის ხმამ შეგვაწყვეტინა საუბარი–ანასტასია აი აქ გადმოჯექი–და ხელით ცისფერთვალებას გვერდით მიმითითა..მე ვითომც არაფერი მ ის გვერდით გადავჯექი. მე ხმას არ ვიღებდი ბოლოს მან ამოღერღა. –კლასელები ვყოფილვართ.. –მერე? –არაფერი გამიხარდა –..... –ანასტასია გქვია? –ტასო... –მე ნიკა მქვია.. –ნარკოტიკის გაკეთება მინდა... –აჰაჰ.. პატარავ, მგონი გასაგებად ვთქვი რომ არა ! –თან ატარებ? –შენი აზრით თან მექნება როცა ირგვლივ ამდენი პოლიციაა? –რომ გითხრა ეგ ძალიან დამეხმარება თქო გამაკეთებინებ? –მხოლოდ ერთხელ ! –კარგი.. –ბიბლიოთეკასთნ შევხვდეთ გაკვეთილების შემდეგ... გაკვეთილები მალევე დამთავრდა, ეკო სახლში მარტო წავიდა. მე კი ბილიოთეკასთნ თავჩაღუნული დავჯექი..2 სააათი ველოდებოდი ბოლოს როგორც იქნა გამოჩნდა. –როგორციქნა... მოიტანე? –არა.. ჩემთან უნდა წავიდეთ სახლში მარტო გაკეთების უფლებას არ მოგცემ... –კაი –___– წავედით ბავშვებოო ეს ჩემი პირველი ნაწარმოებია... იმედია მოგეწონებათ |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
