პროლოგი:
................................
იცით.... ეს ცხოვრება ძალიან უსამართლოა. უბრალოდ დავუკვირდეთ ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც დიდი უსამართლობაა აი მაგალითად ავიღოთ მათხოვრის მაგალითი:
მათხოვარი- ადამიანი რომელსაც ყველა ამრეზით უყურებს ადამიანი რომელიც ზოგიერთ შეძლებულს სჯობს... მაგრამ ამას მნიშვნელობა არ აქვს და იცით რატომ? იმიტომ რომ ეს ცხოვრება ძალიან... ძალიან... უსამართლოა!
..................................................................
დედა: მარიიიიი ადექი გიო გელოდებაააა
დილით დედაჩემის ყვირილი ჩამესმა ყურში მაგრამ ყურადღება არ ივაქციე და მეორე მხარეს გადავბრუნდი...
დედა: მარითქოოოოო
მე: აუ დე შემეშვი რაა. მეც ჩავძახე მეორე სართულიდან დედას. ცოტა ხანში ხმაური შეწყდა მაგრამ კიბეებზე გაისმა მძიმე ნაბიჟის ხმა მაგრამ ისე მეძინებოდა ყურდღება ნამდვილად არ მიმიქცევია.
ოთახის კარის გაღები ხოლო შედეგ კი დახურვის ხმაგაისმა : ალბათ დედაათქო ვიფირე და თვალი არ გამიხელია მაგრამ როცა სხეულზე უცხო სხეული დამეცა იძულებული ვიყავი თვალები გაეხილა... თვალების გახელის შმდეგ იდიოტურად მოღიმარი გიოს სახეს შევეჩეხე რომელიც კოფორტულად იყო ჩემს სხეულზე მოკალათებული.
მე: აუუუუუუუუუ აეთრიე რააააა
ვებუზღუნებოდი გიოს და ვცდილობდი საწოლიდან გადამეგდო მაგრამ არ გამომდიოდა.
გიო: მე კი არა შენ ადექი მალე და წავედით უნივერსიტეტში
მე: თუ შენ არ ადგები ვერც მე ვერ ავდგები. შევახსენი ნიშნის მოგებით და გავუღიმე...
გიო: უიი
მითხრა და ადგა
მეც მალევე ავდექი სააბაზანოში შევედი სახეზე ცივი წყალი შევისხი და ცოტა გამოვფხიზლდი. ოთახში რომ დავბრუნდი გიო ჩემს ლოგინზე იყო გაშხლართული და ტელეფონში იქექებოდა...
კარადასთან მივედი გამოვაღე და იქიდან სამოსი გამოვიღე რომელიც დღეს უნდა ჩამეცვა ხოლო ეს სამოსი იყო: მოკლე ორტი და გრძელი მაისურუ ნუ რათქმაუნდა კედებიც . აბაზანაში დავბრუნდი გამოვიცვალე თმა გავიშალე და ისევ ოთახში დავბრუნდი ამჯერად ვაჟბატონი გასწორებული იყო და მომაქცია ყურადღება:
გიო: წავედით?
მკითხა და შემომხედა
მე:აჰააა
მოკლედ სახლიდან გამოვედით და გევეშურეთ უნივერსიტეტისკენ. უნივერსიტეტში მალევე მივედით გიო ჩემზე 2 წლით დიდია ამიტომაც 2 კურსით მისწრებს. უაზრო ლექციების მოსმენას მირჩევნია თქვენ გესაუბროთ ამიტომაც ეხლა შევეცდები ჩემზე მოკლედ გიამბოთ: მოკლედ როგორც წეღან გაიგეთ მე მარი მქვია გვარად კი ქეთელაური ვარ. დედას - შორიკო, ხოლო მამას კი- კობა ჰქვიათ. ვარ 18 ელის პირველ კურსელი ილიაში ვსწავლობ . ხო გიო აი ის წეგან რომ გამაღვიძა ჩემის საუკეთესო მეგობარია . ის უიმედოდაა შეყვარებული ერთ გოგოზე ისევერ როგორც მე მასზე  მაგრამ ეს ვერ ხვდება . სკოლიდან ვიცნობთ ერთმანეთს და იქიდან მიყვარს ის მე ისევე როგორც მას ვიკა. დიახ ვიკა ქვია იმ გოგოს ძალიან კარგად ვიცნობ კარგი ადამიანია მაგრამ ძალიან სულელია რადგან იმას ვერ აფასებს რაც აქვს...