როცა გონს მოვედი თვალები ოდნავ გავახილეე... ჩემს ოთახში ვიყავი... კრესლოში საბა იჯდა თავ ჩაღუნული და აშკარად ღემა ფიქრებში იყო წასული.. ვერცკი შეამჩნია ჩემი გონზე მოსვლა და მეც მასთან საუბრის სურვილი არ მქონდა ამიტომ თვალები დავხუჭე და ველოდებოდი როდის წავიდოდა საბა.... დიდხანს ვიწექი ესე გაყუჩებული და თვალებს მთელი ძალით ვხუჭავდი... კადრებივით ვახვევდი ყველაფერს რაც კი ჩემს თავს მოხვდა და დღემდე ვერ ვხვდებოდი რატომ მარგუნა ღმერთმა ესეთი ბედი... რატომ ხდებოდა როცა ყველაფერი აწყობილი მეგონა წამებში ინგრეოდა..
რეზი ყველაზე უნაკლო მეგონა და აღმოჩნდა ფუჭად დამიკარგავს მასთან ყოფნით დრო...მეგონა მიყვარდა და საბას გამოჩენამ აზრები ისე ამირია აღარ ვიცი რა ვიფიქრო... საბა ქარიშხალია რომელმაც ყველაფერი დაამსხვრა და არია ...
უცბად გავიგონე სავარძლის ხმა როგორ ადგა საბა ... ლოგინს მოუახლოვდა და ისე ახლოს იყო მისი სახე ჩემსასთან სუნთქვაც კი მესმოდა მისი.... ტანში გამცრა... ერთი სული მქონდა როდის მომშორდებოდა... თორე უკვე ვეღარ ვიკავებდი თავს ... მისმა სურნელმა უფრო გამთიშა და გამაბრუა ..
– მაპატიე ჩემო პატარა, აქამდე რომ არ გამოვჩნდი მაპატიე, მაპატიე შორიდან რომ ვუყურებდი შენს ცხოვრებს , თუმცა მე ისიც კი ვიცი ჩემი წასვლის მერე პირველად როდი მოიტეეხე ფეხი , პირველად როდის გაატარე მანქანა მარტომ , როდის მოიგე პირველად რბოლა,ისიც ვიცი რა გეცვა შენთვის მნიშვნელოვან დღეს ბანკეტზე, ყველა შენი ცხოვრების წვრილმანი ვიცი , ვიცი რა გიყვარს რა მოგწონს . მე არასდროს დამიტოვებიხარ მარტო უბრალოდ მოგეცი დრო გაზრდილიყავი ... მაპატიე მგონი დიდი შეცდომა დავუშვი ასეთი ქცევით( ხმაზე ეტყობოდა როგორი აღელვებული იყო, გულის ცემაც გაუხშირდა )...გპირდები ანკუშ ყველაფერს გამოვასწორებ ... შუბლზე მაკოცა და სწრაფი ნაბიჯებით დაიძრა გასასვლელისკენ ...
როცა დავრწმუნდი რომ წავიდა ამოვისუნთქე ღრმად ..მთელი მისი საუბრის დროს სუნთქვა მქონდა შეკავებული რომ გული არ გამხეთქვოდა ....
სასწრაფოდ წამოვხტი საწოლიდან .. ტანზე გამოვიცვლე ...სამზარეულოში გავვარდი ყავა მოვიდუღე ცოტა ვჭამე და მუსიკა ჩავრთე ხმამაღლად...რამდენიმე საათი ვუსმენდი მუსიკებს.. მერე საათს დავხედე 3 ხდებოდა ... გასაღები ავიღე და მანქანისკენ გავემართე ... მანქანა დავძარი და ის იყო სიჩქარესთვის უნდა მომემატებინა შევამჩნიე წინ ვიღაც სილუეტი გადამიდგა... ფარების შუქის გამო ვერ ვარკვევდი ვინ იყო... მანქანიდან გადმოვედი
– გაუბერე? კინაღამ დაგარტყი ...
– უნდა ვილააპარაკოთ ... ეს რეზი იყო.. არვიცი რატომან როგორ მაგრამ რეაქცია არ მქონდა მის გამოჩენაზე
– რასთან დაკავშირებით? .. ვკითხე ძალიან წყნარად და მანქანას მივეყუდე
– მეღადავები?
– არა ! ჩვენ საალაპარაკო არაფერი გვაქ... ოდნავ გავამკაცრე ტონი
– უნდა აგიხსნა უბრალოდ მისმინე
–ჰაჰ მართლა?( ცინიკურად ჩავიცინე , ნელი ნაბიჯებით მისკენ წავედი ) რა უნდა ამიხსნა რატომ გახდი ბარიგა?და რამდენი ადამიანი იგუპებოდა შენი დამპალი წამალის გამო? იმის გამო რომ ფული არგყოფნიდა და მაგ ბიზნეს მოკიდე ხელი? . არა საყვარელო სალაპარაკო არ გვაქ და თავი შორს დაიჭირე ჩემგან .... ბოლო სიტყვები მკაცრად წარმოვთქვი და ისეთი თვალებით შევხედე ვიგრძენი როგორ დაუარა ტანში ეკლებმა და როგორ შერცხვა ...თუმცა შეიძლება მომეჩვენა კიდეც... უკან შემოვბრუნდი რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი როცა მკლავში ხელი ჩამავლო
– გგამიშვი რეზი ... ვთქვი გაბრაზებულმა
– არ გაგიშვებ უნდა ვილაპარაკოთ
– გამიშვითქო... ტონს ავუწიე .... რეზი ხელის გაშვებას არ ჩქარობდა .. რამდენიმე წუთი ესე ვიდექით როცა სიჩუმე ვიღაცის ხმამ გაარღვია
– გაუშვი ხელი ... იმდენად ხმამაღლა დაიღრიალა ვიღაცამ რომ მეგონა ყურის ბარაბანი გამისკდებოდა ... ხმის ტონზე ეტყობოდა საშინლად განრისხებული იყო ... უცბად მოგვიახლოვდა და ვიცანი საბა იყო ... რეზის ხელზე ხელი წავლო და გააშვებინა ...
– რატომ დაბრუნდი?(საბა).... არ ცხრებოდა მისი სიბრაზე.... მომენტალურად საბას ზურგს უკან ავღმოჩნდი ...
- შენ ვინ ხარ ჩემი ძმა? გაიარე ... არ უთმობდა რეზი ...
- ღადაობ ტო? ... ხმამაღლა გაიცინა საბამ ... წამებში მუშტი მოუქნიადა ისეთი სიძლიერით დაარტყა რეზი ძირს დაენარცხა...
- საბა ვარ ამაშუკელი ... იმდენად ხმამაღლა და მოულოდნელად იღრიალა ადგილზე შევხტი ...... რეზი კი ძლივს ფართხალით ადგა ფეხზე... ერთხელ შემომხედა და სწრაფი ნაბიჯებით მოწყდა ადგილს ...
- შეგეძლო არ ჩარეულიყავი მეც მოვაგვარებდი .. ვუთხარი აგდებულად
- ამ დროს გარეთ რა გინდა? .... დააიგნორა ჩემი ნათქვამი
- მანქანით გასეირნება მინდოდა და იგივე მეც მაინტერესებს შენზე ... ვუთხარი და დაჟინებით დავუწყე ყურება
- ახლობელი ვნახე აქვე ცხოვრობს და ვიფიქრე გავუვლითქო ...
- აჰჰ ახლობელი . კაი ... ვუთხარიდა მანქანის კარები გამოვაღე ... უცბად მკლავზე ძლიერად მომკიდა ხელი
- სად მიდიხარ?
- როდიდან გაბარრებ აჩოტებს?....
- დღეიდან ! ... მითხრა მკაცრად ..
- ჰო უეჭველი ..... სწრაფფად ჩავჯექი მანქანაში კარები ჩავკეტე და გაზს მთელი ძალით დავაჭირე ფეხი ... არვიცი რამდენი საათი დავდიოდიესე უმისამართოთ თბილისის ქუჩებში მაგრამ როცა გათენდა მივხვდი სახლში უნდა წავსულიყავი ..... როცა კარები გავაღე სახლის მისაღებში ვისროლე ჩანთა ... უცბად დავინახე ვიღაც იჯდა სავარძელში ... მხოლოდ თავი ჩანდა ... მეგონა მომელანდა და მისაღებში შევედი...
- აქამდე სად იყავი?.... დაჭექა ერეკლეს ხმამ ოთაახში
- ერეკლეეე???? შენ აქ საიდან .. ეგრევე მივვარდი და უკნიდან მოვეხვიეე....
- ანო ძალიან მომენატრე... ფეხზე წამოდგა და მომეხვია .... - რახდება ნიკ?
- მეეც მეეც როგორ ხარ?
- კარგად ..... მოკლედ ბევრი ვილააპარაკეთ მე და ერეკლემ ... მომიყვა რომ ნათიას დაშორებულა და ეხლა მარტო ცხოვრობს ... მოკლედ რამდენიმე საათი ტკბილად ვლაპარაკობდით და ჩემ მონატრებულ ერეკლეს თმებზე ვეფერებოდი სანამ
- ანო გავიგე საბა ჩამოსულა ... ჩამოაგდო საუბარი საბაზე
- შენც იცნობ? ...
- ჩემი მამიდაშვილიაა... აი ამას კი არ მოველოდი
- ვაა არ ვიცოდი.... გავიკვირვე ... რამდენიმე წუთი სიჩუმე ჩამოვარდა... საუბარი ისევ ერეკლემ დაიწყო
- არგინდა მომიყვე რა ხდება საბასთან? ..... ამ კითხვაზ გავცხარდი და ფეხზე წამოვხტი
- რა უნდა ხდებოდეს? 9 წელიარ მყავდა ნანახი დაა გგონიათ რამე იქნება?
- კი მაგრაამ
- არავითარი მაგრამ მაგაზე საუბარი არ მსურს. კარი გაიხურე როცა წხვალ ... მივაძახე და ოთახში შევედი ... საშინლად მომიშალა ნერვები - რა ხდება საბასთან? ... აი ეს კითხვა ტვინსს საშინლად მტკენდა.. რა უნდა ხდებოდეს? რა გონია ნეტავ ამაშუკელს... ამდენი წლით გაქრობის მერე 1 კვირაში ვაპატიებ ყველაფერს? არც კი იოცნებოს ! .... გაბრაზებული სახით დავემხე ლოგინზე და ეგრევე ძილს მივეცი გონება ...
რამდენიმე საათი მეძინა მხოლოდ.. უცბად გამახსენდა ჩემი მიკი... ჩემი საწყალი ძაღლი რომელიცც რამდენიმე დღეაა დავიწყებული მყავს ... ეგრევე ჩავიცვი და მეორე სახლში წავედი ... ...სადარბაზოსთან გავაჩერე მანქანა და გადმოსული არვიყავი ყველა მე მიყურებდა დებილივით.... ჯიბეებში ხეელები ჩავიწყვედა წყნარი ნაბიჯებით სადარბაზოში შევედი... კიბეები სწრაფად ავიარედა კარებზე ზარს დავაწექი... არც ამიშვია ხელი სანამ კარი ელიმ ლანძღვით არ გამიღო ..
- ქაჯოო გასკდა თავიი ...
- არაუშავსს დაოო გადაიტან.. ვუთხარი სიიცილით
- ვა ქერა გვიკადრე? ... თმა აწეწილი ნიკა გამოვიდა ოთახიდან ..
- ხო ხანდახან მაინც ხოუნდა გიკადროთ ... ვუთხარი სიცილით
- ეეეე ანოოო ... აბაზანიდან გამოხტა ნატაშკა რომელიც ეგრევე ზედ შემომაფრინდა
- კაით რაიყოთ ვითომ დიდიხანია არ მინახიხართ ... გავიცინე ... სამზარეულოში შევედით... გოგოებმა საუზმე მომიმზადეს დიდიხნის მშიერი გავსკდი... ბოლოს გამახსენდა ის რისთვისაც მოვედი...
- მიკიიი ... დავიყვირე ხმამაღლა... ამაზე ყველა შეხტა... ერთი ოთახის კარი გაიღო და მიკიც სირბილით გამოვარდა... ეგრევე ზედ შემომახტა..
- ჩემიი ბიჭიი .... მოვეფრეეე ...... მიკი გვერდიდან არ მშორდებოდა... როცა ჭორაობას მოვრჩი უკვე გვიანი იყო და ჩემი და მიკის წასვლის დროც მოვიდა... ძაღლი წამოვიყვანე და სახლში წავედით...
სანამ შინ შევიდოდით გადავწყვიტე ძაღლი გამესეირნებინა.... ერთ-ერთ კორპუსთან დავინახე საბა იდგა ვიღაც გოგოსთან ერთად... მის დანახვაზე ისე დავიბენი ძაღლს ხელი გავუშვი და გონზე მხოლოდ მაშინ მოვედი როცა დავინახე მიკი პირდაპირ საბასკენ მირბოდა ... ეგრევე ზედ შეახტა საბას და გადაააყირავა... წყნარი ნაბიჯებით მივედი მათთან და ვღადაობდი საბაზე ... ჯიბეში ხელებ ჩაწყობილი ვიდექი და ვუყურებდი როგორ ცდილობდა მიკის მოშორებას ის ... ბოლოს მომბეზრდა ამ სცენის ყურება
- მიკი მოდი ჩემთან ... დავუძახე ..ეგრევე შეეშვა საბას და ჩემთან მოირბინაა
- ფუ ბლიად ამის დედ**** დამსვარა ტო იგინებოდა საბა ... ის გოგო გაოგნებული იდგა და დებილივით იყურებოდა .....
- ანკუუშ მოგკლავ ტო ეს რა მიქნა მიკიმ ... ცოფებს ყრიდა
- არაუშავს მოგიხდება საყვარელო ... აგდებულად ვუპასუხე საბას და იმ გოგოს გადავხედე გვერდულად დებილივით რომ იყურებოდა... ბოლოს ცოტა გონს მოეგო საბა და გგოგო გამაცნო
- ნანიკო გაიცანი ეს ანკაააა..ანკა ეს ნანიკოაა
- ნანა ... ამიტყდა სიცილი ... წამებში დავსერიოზულდი - უპს მაპატიეთ....საბამ გაბრაზებულმა გადმომხედა ... მოკლედ ამ გოგოს რომ ვუყურებდი მიტყდებოდა გოგო რომ ერქვა... შპაკლი ედო სახეზე და უაზროდ, უგემოვნოდ ეცვა ..
- კარგი წავედი კარგად გაერთე საყვარელო ... მივაძახე საბას და იქაურობა დავტოვე ...... რაღაც პარკი მოვნახე... იქ დავჯექი და მიკი გავუშვი მისთვის რომ ეთაამაშა.... გარშემო არავინ იყო მხოლოდ მე ვიჯექი ჩემთვის ... ფიქრებში წავედი და გონზე მხოლოდ მაშინ მოვედი როცა დავინხე მიკის როგორ ეთამაშებოდა საბა ... მაშინვე ჩემსკენ წამოვიდა
- ამ დროს აქ მარტო რაგინდა?
- ეს შენ რა გინდა აქ და როგორ მომაგენი?
- ეგ მე ვიცი .. რატომ დადიხარ ამ დროს მარტო?
- ეგეთი ტონით ნანას ებაზრე რაღაცეები ნუ გერევა ... ვუთხარი მკაცრად და ზურგი ვაქციე.. მიკი წავიყვანე და სახლში წავედი .. უკან არ გამომყოლია არც არაფერი უთქვამს ჩემთვის .. მეკი ამან უფრო გამაბრაზა.. ნანაზე წავკბინე და არცკი შეიმჩნიაა ...
სახლში შევედი და დავიძინე