ყველაფერი მაშინ დაიწყო როდესაც 9 წლის ვიყავი, ანუ 4 წლის წინ . არასდროს მყოლია ბევრი მეგობარი ... ყველაფერს თავიდან დავიწყებ . მე ბებიასთან და პაპასთან და ჩემს ძმასთან ერთად ვცხოვრობდი . დედა და მამა სხვაგან ცხოვრობდნენ .. მე მქვია მარი მეტრეველი ამჟამად ვარ 13 წლის . ვარ წითური ასევე ჩემი ძმაც წითურია . ყველას უკვირს რადგან არც დედას და არც მამას წითელი თმები არ აქვს . ხო და მართლა მაქვს შავი წარბები რაც ყელას აკვირვებს . მხიარული ვარ , არ მიყვარს მოდას აყოლილი ტრიპაჩი ხალხი . ყოველთვის ვოცნებობდი ჯარის ფორმა მცმოდა და მინდოდა პირადი დაცვა გამოვსულიიყავი ჩემი ოცნებები არ შეცვლილა ახლაც . მიყვარს ხალხი რომლებსაც შეგიძლია ენდო სამწუხაროდ ბევვრ ადამიანში შემვცდარვარ მარა მთავარია რომ საუკეთესოები ყოველთვის რჩებიან . ერთი ზაფხულს დედამ თხოვნა შემისრულა და როლიკები მიყიდა . მალევე ვისწავლე და უკვე გარეთ ჩემითაც დავდიოდი . უბანში სტადიონს აკეთებდნენ მე ჩემს მეგობრებთან და მომავალ კლასელებთან ერთად ვთა მაშობდი ხოლმე , ერთხელ ერთ ბიჭს შევეპასუხე რაღაცაზე . რამოდენიმე დღის შემდეგ როდესაც გარეთ როლიკებზე ვკატაობდი ორმა ბიჭმა გაიარა გავიგე ერთმა როგორ უთხრა მეორეს ეს ნიკას შეყვარებულიაო ( ნიკა რო შევეპასუხე ისაა ) . ყურადგება დიდად არ მიმიქცევია . მეორე დგეს ეს ბიჭი რომელმაც '' ნიკას შეყვარებული '' მიწოდა იქ დაჯდა მეგობრებთან ერთად სადაც მე როლიკებზე ვკატაობდი და ის მოხდა რასაც არ მოველოდი ... ჩემთან ცოტა ახოლს მოვიდა და ნიკას ლოვეო მითხრა მაგრა გავბრაზდი და გაკიდდება გადავწყვიტე მაგრამ როდესაც მივხვდი რომ ავილეწებოდი გავჩერდი და გავუშვი . იმ საღამოს რატომღაც სულ მასზე ვფიქრობდი არ ვიცოდი რა მექნა ... მისი სახელიც არ ვიცოდი ბავშვი ვიყავი რამდენიმე დღე აღარ დამინახია ... ვიფიქრე ნეტა სად არის- თქო . არ ვიცოდი რა დამერქმია ამ ყველაფრისთვის 9 წლის ბავშვს . არ მინახია კარგი ხანი მენატრებოდასავით .და მე ამ ყველაფერს მოწონება დავარქვი . სწორედ მაშინ შევცდი ... გავიგე მისი ფბ და მივწერე მეგობრობა მინდოდა . გავიგე შეყვარებული ყავდა , ძალიან დამწყდა გული მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე .. გადიოდა დღეები მეგონა თანდათან ვუმეგობრდებოდი მაგრამ ყველაფერი სხვაგვარად მოხდა ... ჩემს მეგობრებს ვუთხარი მომწონს მეთქი მათ ყველას მოსდეს ჩვენს სანაცნობოში მეწყინა მაგრამ მაშინ წყენა არ ვიცოდი რა იყო ... აგმოჩნდა რომ სადაც გადავდიოდი გიოც ( ვინც '' მომწონდა " ) იქ სწავლობდა გამიხარდა . დავუმეგობრდი შემდეგ მისი შეყვერებულიც კი კარგად გავიცნაი და ვემეგობრებოდი მასაც ... მაშინ მეგონა სწორედ ვიქცეოდი მაგრამ ეხლა ვხვდები რომ მართლა არასწორად ვიქცეოდი ხან ვაზიარებდი გიოს ფოტოებს და ხან რავი მოკლედ ვაწუხებდი და ამას ვერ ვხვდებოდი ... ბევრჯერ მითხრა მაგრამ ყურადგება არ მივაქციე არ შემეძლო ... მაშინ დაიწყო ყველაფერი კარგი მაგრამ ცხოვრებაში ხომ ყველაფერი პირველად ხდება ძალიან ბედნიერი ვარ რომ ეს მოხდა ... დაიწყო სკოლა ხშირად ავდოდი მის სანახავად 4 ზე შორიდან ვტბებოდი . კლასში ერთ გოგოს დავუმეგობრდი ანი ერქვა ყველაფერი ვუთხარი მანაც გამიგო მაგრამ ამ გაგებას თუ გაგება ერქვაა ..


პ.ს ჩემი პირველი ისტორიაა ასერომ ნუ გამკიცხავთ ... გთხვოთ დაწეროთ თქვენი აზრიი თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ და ხო მართლა ეს ნამდვილი ისტორიაა ცოტა გადაკეთებით...