მოგესალმებით მე ვაგრძელებ წერას, როგორც გითხარით ეს ნამდვილი ისტორიაა.

გიორგის მივწერე ფეისბუკში: გიორგი გაბრაზდი ჩემზეე მაგრამ დღემდე არ ვიცი ამ კითხვაზე პასუხი..
მეორე დღისით დასვენებაზე მედა მარიამ აბულაძე ვლაპარაკობდით, მახო და გიორგი კი თავზე დაგვადგნენ, გიორგიმ მკითხა:
-(გიო) რა ლექსი დაწერე ჩემზეე?
-(მეა)რაფერი რა ლექსი უნდა დამეწერა რა სისულელეა
-(მარი)არ იცი რომ პოეტები ლექსებს წერეენ?
-(მე) მარი მოკეტე!!
გიორგიმ და მე მახოს გავხედეთ გიორგიმ მახოს ჰკითხა აბა ლექსი აწერაოო? მახოს თვალებით ვანიშნე რომ ლესის ამბავი დაემალა გიორგისათვის! ზარი დაირეკე გაკვეთილების მერე მახო გავიყვანე და ვუთხარი:
-(მე) შეენ ნორმალური ხარ მახო? ხო დაგაფიცე რომ არ ეტყოდი გიორგის ამ ლექსის შესახეებ?
-(მახო) შენ ეგ არ მითხარი რომ ლექსის შესახებ უთხარი გიორგისოო?
-მე) ვაიმე რა სისულელეააა, ახლავე დაეწიე გიორგის და როგორც გინდა ისე დააჯერე რომ მასზე ლექსი არ დამიწერია.. დროზე!

იმ დღემაც რაღათქმაუნდა პრობლემებით გავსებულმა ჩაიარა..
ჯონის ვუთხარი აუ ჯონი რაღაცას გთხოოვ და უარი არ მითხრა.
რა გინდა ქალბატონო ნინიიი? ჯონი ტქვენს განკარგულებაშიაა.
არა საღადაოთ ნამდვილათ არ მაქვს საქმე.
რატო?
მიდი გიორგისთან და გამიგე გაბრაზებულია თუ აარა ჩემზე, ოღონდ იდე რომ ჩეიმ მიგზავნილი არ ეგონო.
არის მისის ნინი..
რამდენიმე წუთის შემდეგ მანიშნა რომ ჩემზე გაბრაზებული არ იყო გიორგი და ცოტა დავმშვიდდი.
გიორგის მიმართ უცნაური გრძნობა დამეუფლა,მასზე როგორც გაბრაზებული ასევე ყურებამდე შეყვარებული და ცამდე სიყვარულით სავსე ვიყავი..
გაბრაზებული ვიყავი იმიტომ რომ ზედ არ მიყურებდა და ამ საქციელით მით უფრო მიუწდომელ მაგრამ საინტერესო ურთიერთობას ჰქმნიდა თუმცა ჩემ საუკეთესო დაქალს ნაკას ამის მოყოლაზე სიცილისგან ცრემლებს ვერ იკავებდა, თუმცა არც ჩემი ძმა იყო ნაკაზე გამონაკლისი..
მასაც მოსწონდა ერთი ბიჭი და მასაც დიდი თავგადასავალი გადაჰხდა.
ერთ დღეს ამდენიმე გეგმა სევიმუშავე გიორგის დამოკიდებულების შესაცვლელად ჩემდამი. ერთი ის იყო რომ ბინტით ვენა შემეხვია რადგან გიორგი დამებნია ამით, მეორე კი რვეული, რვეული რომელშიც მარიისგან კითხვები იყო დასმული და ჩემგან პასუხებ გაცემული მერე მარი ვითომ ჩემ და უჩურად გიორგის მიუტანდა ამ რვეულს და წააკითხწებდა..
მე ვენის შეხვევის გეგმა ამოვირჩიე, სახლიდან რომ გამოვდიოდი გზაში ბინტს ვიხვევდი ხოლმე, ჩემი კლასელები სულ მეკითხებოდნენ რა გჭირს ხელზე,რა გჭირს ხელზეო მაგრამ რაღათქმაუნდა კლასელების დასაბნეველად ეს კითხვა უპასუხოდ დავტოვე.
სკოლაში ამ ხელს საერთოდ არ ვხმარობდი ხანდახან ნაგ ხელს მეორე ხელით ვიჭერდი და ისეთ სახეს ვიღებდი თითქოს ძალიან მტკიოდა...
გიორგის არც კი უკითხავს არაფერი..
და ძალიან მტკიოდა ამაზე გული, ერთი სიმღერა მქონდა ამოჩემებული ეს იყო riannas fourfive seconds.
ამას რომ ჩავრთავდი სულ ვტიროდი ან აბაზანაში ან კი წვიმაში.
გული მწყდებოდა ყველაფერზე.. თუმცა გუშინ ძალიან ვიხალისე სკოლა გავაცდინე გუშინ და გუშინწინ ბიძიასთან და ბიცოლასთან ვიყავი დასარჩენად იქ ბიცლას და და ძმა იყვნენ ბიცოლას ორი ძმა და ერთი და ჰყავს, მის დას ჯუნა ჰქვია ძმებს ვეფხო და ვასიკო ერქვათ, ჯუნა ვასო და ბიცოლაჩემი დიდები არიან ვეფხოსთან შედარებით ვეფხომ ეხა დაამთავრა სკოლა და სეყვარებული ჰყავს, ეს ოჯახის წევრებმა კარგად იციან.. ტელეფონში მუსიკას ვრთავდი რომელიც ტელეფონზე ზარზე მეყენა ვითომ ვიღაცა მირეკავდა და ველაპარაკებოდი ზუსტად ვიცი ისეთი შეხედულება დარჩა ვეფხოს ჩემზე რომ ნინისაც შეყვარებული ჰყაავსო რაც ცემს სტატუს ზევით სწეევს.

3-დღე ჩემი და გიორგის ქორწეილი მესიზმრებოდა ხან ვიპარებოდით ხან ქორწილი გვქონდა , ხან პირველი ღამე

ვიცოდი რომ ეს რაღაცის მანიშნებელი იყო თუმცა დიდი იმედი ჩამესახა გულში, მოუთმენლობისაგან 1-კვირა დეპრესიაში ვიყავი სულ თავ ჩაღუნული ვიჯექი გაკვეთილებზე და რასაკვირვრლია ამას გიორგიც კარგად ხვდებოდა რომ მის გამო ვიყავი დეპრესიაში...
ერთიშეხედვით ვხედავდი რომ ჩემზე ნერვიულობით დიდად თავს არ იკლავდა მაგრამ ვხვდებოდი რომ გულისსიღრმეში მაინც აწუხებდა ჩემი დეპრესია, გიორგი ცანცარა მაგრამ ძალიან უხდება სიცანცარე კიდევ საყვრელი და კეთილია..
გადიოდა დღეები მაგრამ უიმედობისა და სიცივის გარდა გიორგი არაფერს აფრქვევდა ჩემს ირგვლივ.. სანამ გიორგი თავბრუს მახვევდა
ამასობაში ჩემი ძველი სეყვარებული გამოჩნდა მიშო ისე მიშიკო ჰქვია მაგრამ მოფერებით ასე ვეძახით (მიი, მიშო მიშიკო) ის სულ ცანდა რადგან ჩემს გვერძე მისი ბებია პაპა ბიძა ბიძაშვილი და ბიცოლა ცხოვრობს და რამის ყოველ შაბათკვირას აქ ატარებს.

ამჯერად ისევ გული შემოუბრუნდა და შეყვარებულობა მთხოვა და მეც უარი არ ვუთხარი რადგან სწორედ ახლა მწირდებოდა მიშო რადგან განტვირთვა მჭირდებოდა გიორგისგან...
მეორე დღისით მარის ანას და ნინის ვუთხარი მიშოზე, მახო გვერძე გავიყვანე და გიორგის შემოვუთვალე: აღარ მიყვარხარ და შეგიძლია დააისვენო, გიორგი ჩვეულებრივ მომეჩვენა ოღონდ არ ცანცარობდა, მემეგონა მახომ არ უთხრა მახო ისევ გვერძე გავიყვანე და ვკითხე:
-მახო არ უთხარი გიორგის ჩემი დანაბარევიი?
-როგორ არა ვუთხარი.
-მეეჭვება რადგან გიო ჩვეულებრივ ხასიათზეა..
-ახლავე დაგიმტკიცებ რომ ვუთხარი..

მახო გავიდა საკლასო ოთახიდან მაგრამ სამაგიეროდ გიორგი შემოვიდა და მოღუშული სახით ამოილუღლუღა:
დაწყნარდი ყველაფერი მითხრა მახომ..
მედა მიშიკო ბედნიერად ვგრძნობდით თავს ვითომ ნაკასთან შევდიოდი არა და მიშოსთან შევდიოდი ხოლმე, თუმცა რაღა ვითომ ორივესთან შევდიოდი ხოლმე,ასე გრძელდებოდა თვეები მე და მიშიკოს უფრო და უფრო გვაბედნიერებდა ერთმანეთის არსებობა თუმცა ხშირად ვჩხუბობდით, მაგრა სულ რომ ჩემი მიზეზით წამოგვეწყო ჩხუბი მაინც მიშოს უწევდა ბოდიშის მოხდა

კიდევ ერთხელ მოგესალმებით ყველას, მინდა რომ შემიფასოთ პირადი ჩანაწერები, ძალიან მაინტერესებს როგორ მოგწონთ, საინტერესოა ახლაც მაგრამ უმაგრესი დამთავრება ექნება ამ ჩანაწერებს გპირდებით.
"მიყვარხართ ყველა ვინც ერთხელ მაინც წაიკითხა ჩემი პირადი ჩანაწერები და დამიკომენტარა.. მიყვარხაააართ"