რატი დაჯდა და ლიზაც გვერდზე დაჯდა...
-რატი ცუდი ხასიათი მაქვს? ? სიმართლე მითხარი...
-არა.. რა ცუდი.. ჯიუტი ხარ და ეგ არის...
-ვერავინ ვერ მიტანს... დეიდასთან ჩხუბი მომივიდა... და ყველაფერს მამას ეტყვის.. მამაც მეჩხუბა.. რა ვქნა არ ვიცი.
-ნუ ნერვიულობ! ეს N1 რჩევა და გაუღიმა....
- რა ვქნა? დეიდა სახლიდან უნდა წავიდეს...
--მომისმინე, დეიდაა ის შენი.. თუ ნერვებს გიშლის.. რაღაც მასეთი ლიზიკო.. მაშინ თავი დაანებე.. შეეშვი რა... ხმა არ გასცე.. ბოდიში მოუხადე და ეგ არის... მამას კი წესიერად მოექეცი....
-შენ ჩემთვის ბევრს ნიშნავ რატი, იმაზე მეტს ვიდრე ვინმე უცხო ადამიანი ჩემს ცზოვრებაში... შემოსული და დამკვიდრებული... შენთან ყველაფრის თქმა შემიძლია... მე შენ გენდობი და შენი მჯერა... მამამ რაც არ უნდა მითხრას...


-მომისმინე, მამაშენთან ჩხუბს აღარ ვაპირებ... არც აქედან წასვლას... ისე ერთხელ გავრისკე და ვინანე აბა... დამაკვირდი! და სახეზე ანიშნა....
-შენ მე მეუბნები აბა სახეზე შემომხედე... ხომ დამიწითლდა....თან თითებს აწვალებდა..
რატიმ შეხედა - არ მითხარა რომ,.
.-არა, რატი დეიდამ გამარტყა... და თან ძალიან მწარე ხელი ჰქონია...
-ჰო... შენც მწარე ხელები გაქვს რომ იცოდე .. ხომ არ გგონია დამივიწყდა... ეზოში რომ გამარტყი... დღემდე მახსოვს....
ლიზამ გაუღიმა....
-მომისმინე ის ბიჭი შენთან რატომ მოვიდა? შენ რა?
-იმიტომ რომ უნდა დავეხმარო სანდროს ძებნაში და იმედია ეტყვი სად შეიძლება იყოს რატი...
-ჩემზე შენ უთხარი?
-ჰოო... და ლიზამ ისევ გაუღიმა...
-ლიზა გააფრინე! მე ვერავის ვერ დავეხმარები, შემდეგ პრობლემები შემექმნება...

-რას ნიშნავს ვერ დაეხმარები.... შენ რა რისი თქმა გინდა.. სანდროსთან ისევ მეგობრობ...
-არა რა თქმა უნდა... მოსაკლავად დამდევს ეგ... და და რატიმ ჩაახველა მომისმინე ჩემებს რაღაცას დაუშავებს ინგლისში.... იქითა კვირაში უნდა წასულიყო... და ეს არ მინდა... დედა ისედაც ცუდათ მყავს.... და ოთახის კარებს უცნაურად შეხედა... ცოტა ნერვიულობა შეეტყო...
-საბას უთხარი და არ იტყვის რომ შენ უთხარი...რას უყურებ და ლიზაც წამოიწია...
-რა ყოჩაღი ხარ! ვერა ვერ ვიზამ! და ანერვიულებული ფეხზე წამოდგა
ლიზაც ფეხზე ადგა....- შენ მართლა ვინ ყოფილხარ... და კარებისკენ წავიდა...
-პატარა ძმას მომიკლავს ჩემს ადგილზე რას იზავდი ნიაკოს გაიმეტებდი... ნიაკო ავადმყოფი მაინც არ არის .. ჩემს ძმას კი დაუნის სინდრომი სჭირს.. გიჟი კი არ ვარ შარში გავყო თავი... რაც მთავარია შენ გადაგარჩინე და ვიღაც ბო.ი მარიამის გამო ვეღარ ვიმოქმედებ.. მოსაკლავად დამდევს ოე..
ლიზა გაჩერდა დარატი შეხედა...
-მარიამს რატომ ეძებს ან ვინ არის?
-რა შენი საქმეა... შენ ძმას მიხედე სხვების საქმეების მომგვარებლი როდის აქეთ გახდი...
-მითხარი გთხოვ?
-რა უნდა გითხრა ლიზიკო.. ვერ დავეხმარები ჩემს თავს ვფიცავარ.. თორემ პირველს მე მინდა სანდროს მაგრად ცემა....

დღეს ვნახავ და ვეტყვი რომ არ შემიძლია და სიგარეტი ამოიღო...
ლიზა ისევ შებრუნდა და დაჯდა... რატის უყურებდა...
რატიმ საგარეტს წაუკიდა და გააბოლა.. შემდეგ ლიზას შეხედა...
-სახლში რატომ ეწევი? როგორ შეიძლება...?
-კონტრასტული ადამიანი ხარ თან მაგარი და ხელით ანიშნა.. მაგარიაო..
-პასიური მწეველი კი ისედაც ვარ ანდრიას გამო...
-სკოლაში აღარ უნდა იარო ლიზა?
-კი უნდა მივიდე.. მაგარამ ალბათ მცველებით...
-შენი კლასელები ვინ არიან აბა მითხარი.. იქნებ ვიცნობ...
-არა მგონია... კაი კაი შეიძლება კოშეიჩს იცნობ...
-ეგ შენი კლასელია? გიჟი ფეხბურთელი.. მაგარი ტიპია ...

-იცნობ?
-კი მაგას ვინ არ იცნობს... და რატიმ მხრები აიჩეჩა...
-კაი კედევ ანზორი დიასამიძე და გიორგი ფუტკარაძე და ბევრები რავი....
-კოშეიჩი საკმარისია... რატიმ ჩაილაპარაკა და ისევ გააბოლა...
-რისთვისაა საკმარისი?
-არაფრისთვის... წადი ეხლა უნდა დავიძინო.. მამაშენი რომ მოვა მაონც და მაინც მაშინ წახვალ? რომ წავიქეცი ფეხი ისედაც ვიტკინე.... შენ არ იცი როგორ მტკივა...
-მე კიდევ ლოყა მტკივა... და ლიზამ ისევ გაუღიმა...
-შენი ხელს რომ წაგავლებენ ისიც გტკივა.. რას ამბობ? დებილი გოგონა ხარ.. ისტერიული მაგარი.. მაშინ რომ გამომივარდი და ქვებს მესროდი რატომ სანდროს არ დააყარე ...
-გაჩერდო რატი! შენი ნერვების მოშლაღა მინდა..ლიზიკოს ნუ მეძახი პატარა ბავშვი კი არ ვარ შეგიძლია ლი.. დამიძახო ან ლიზა.. ახლა წავალა და გთხოვ საღამოთი აივანზე გამოდი.. ესე 11 საათზე, რაღაც უნდა დაგანახო... კაი?
-კაი? აივანი დაამუღამე არა .. ყოველ დილა-საღამოს თვალს რომ აყოლებ შენი ფანჯრიდან...
-საიდან იცი?

-ვიცი.. ერთხელ დაგინახე...
ლიზა წამოწითლდა...
-კაი ეხლა წადი ! და ხელი ნაზად დაადო მხარზე და თვითონაც წამოდგა...
-კაი, კარგად რატი...
და ლიზა სახლიდან გავიდა...
-----------------------------------------------------------------------
-სახლში რომ შევიდა.. თავის კლასელები დახვდნენ.. მირანდა და ანა...
-ლიზ როგორ ხარ? და ორივე ერთროულად ჩაეხუტა...- შენზე ვინარვიულეთ და მია ლოყაზე აკოცა...
-მადლობა რომ მოხვედით... რა კარგია თქვენ მჭირდებით.. წამოდი დავსხდეთ.. და მეგობრებიც გაიყოლა...
დეიდა გარეთ იდგა და ლიზას ალმაცერად უყურებდა... შემდეგ კი მის მეგობრებთან მივიდა
-მაპატიეთ მაგარამ უნდა წახვიდეთ აქედან... ლიზას აკრძალული აქვს მეგობრებთან შეხვედრა და ასე შემდეგ.. მას შემდეგ რაც იმ ბიჭმა მოიტაცა და თავისთან ჰყავდა მთელი ერთი ღამე....

ლიზა თვალები გააფარფოვა და ფეხზე ადგა- დეიდა რაებს იგონებ? ასე არ ყოფილა.. არავისთან არ ვყოფილვარ და მამაც არაფერს მიკრძლავას...
-მე ვთქვი უკვა... წადით აქედან და გოგონებს დაუყვირა...
ლიზა კი წინ გადაეღობა და ხელს არც ერთს არ უშვებდა...- არსადაც არ წავლენ! არა!
-მამაშენს ვურეკავ!
-დაურეკე! თვითონ წაეთრიე აქედან! ვერ გიტან და დეიდას ისევ ხელი ჰკრა...
ამ დროს საბა შემოვიდა(ანდრია მეგობარი)-აქ რა ხდება დეიდა? და დეიდას შეხედა.. ემილიც გვერდზე დადგა...
-შენ რაღა გჭირს... რამხელა ხმაზე ყვირიხარ, ცოტა დასტოინად...
-შენ ვიღა გდიხარ საბა ერთ მკითხე... ჩემი ძმის წყალობით გათამამდი არა... მაწანწალავ.. შენ რა გინდა.. ან ამას რა უნდა.. მეგობრებს რატომ მიფრთხობს რა დავაშავე...
-ცოტა წესიერად ისაუბრე ახლა.... და საბამ ხელი მოჰკიდა მკლავში..
-არააა! წაეტრიე .. წადი შენს სახლში... თქვენც წადით.. და მარტო მე და ჩემი მეგობრები დავრჩებით... მამა არავისთან არ მიკრძალავს ურთიერთობას... თავხედო ბიჭო!
ამ დროს კოშეიჩი შემოვიდა.. და თავის ღიმილით სახლი გაანათა(სულ ასეთი დადის)

-რა ხდება ძმები და საბასკენ წავიდა! გადაეხვია და ლიზასთან მივიდა- აბა როგორ ხარ კლასელო... და ჩაეხუტა... სახლში ანზორი და ფუტკარაძეც შემოვიდნენ.. ერთს პარკები ეჭირა.. მეორე კი დებილივით იყურებოდა...ლიზა ცოტა დაწყნარდა... დეიდა სახლში შევიდა და ემილიც უკან გაჰყვა...საბამ ვერაფერი ვეღარ მოახერხა..
-ლიზა მერე ვილაპარაკოთ... უნდა გასწავლო ვის როგორ უნდა ესაუბრო.. და ვის უნდა უყვირო.. თითქოს ჩემი ტოლი იყო... და ხელი ჰკრა...
-ჯობს წავიდეთ... დაიწყო მიამ
-ახლა მოიცაა! სად წავიდეთ.. ანზორიმ ტყუილად ათრია... დავჯდები შევჭამ და ბაზარი არაა... (კოშეიჩი)
-ანიმ ხელი ჰკრა და გიჟური სიცილი დაიწყო.. ანიშნა სირცხვილიაო..
-რა მომიტანეთ? დაიწყო ლიზამ და კოშეს გაუღიმა..
-რავი რაც გაგვახსენდა რომ მიყვარს ის და შენთვის რა ქვია იმას? მე რომ ვერ ვიტან...
-და მაგიდასთან დაჯდა...
-სუში და ლიზა დაჯდა... სუფრა გაშალეს და დასხდნენ..
-ვიცი.. თქვენი მრცხვენია, მაგრამ დეიდა ვერ მიტანს.. ამიტომ ბოდიში რომ ამ ჩხუბს შეესწარით... სხვა არაფერი ახლა სკოლის ამბები მომიყაევით.. მე კარგად ვარ ჩემი ძმაც უკეთ...
ანზორიმ გაიღიმა და დაიწყო...

-ძმებო და დებო ექვსკურსია გვეშლება.... რამე უნდა მოვიმოქმედოთ თორემ ისე არ შეიძლება...
ამაზე ყველას სიცილი აუტყდა...
-აუ ეხლა გამოხტებიან მე აქ არ მინდა მე იქ არ მინდა..და მივდივართ ხორნაბუჯში და დავითგარეჯში...
-ეს რა ადგილია ანი?
-ხომ მართლა დაიწყო მიამ ამირანმა 200 ლარად წაგიყვანტო ნინომ ტქვა..
-მე მოვდივარ და...(ანზორი)
-როდის მივდივართ?(გიორგი)
-ამ კვირას(ანი)
-ვის რამდენი უწევს ჯერ ეგ მიტხარით დაიწყო ლიზამ
-ოო .. იქითა კვირას არ მცალია..(გიორგი)
-გააჩნია რამდენი შევგროვდებით (მია)

-ალბათ 10 ან 15 (ანი)
-10 უწევს 20 ლარი(ანზორი)
-წავედით მაშინ(ანი)
-ჰო, მე ანზორი, მასწავლებელები, შენ და ლიზა?(მია)
-ოე ფუტკარა არ მოდიხარ.. თავი ტელეფონიდან ამოიღო კოშეიჩმა
-მოიცა რა კოშე მასწავლებლები ვინ მოდიან...
-ალბატ ჟანა და ნინო.. და ნინო..
-ხვალ გავარკვიოთ მაშ..
-მე ვერ წამოვალ... და ჩაგვეშლაა
დაიწყო ლიზამ -მამა არ გამომიშვებს.... ეტყობოდა. რომ თავის პრობლემებზე საუბარს ყველას თანდასწრებით არ აპირებდა.. ამიტომ მეგობრებს რომ დაემშვიდობა... მირანდას უთხრა ხვალ შევხვდეთო..
------------------------------------------------------------
მეგობრები, რომ გააცილა ლიზა ეზოში დადგა.. სახლში ვერ შევიდოდა... -ესღა მეკლდა! დაიყვირა და სკამზე დაჯდა.... შუბლი შეკრული ჰქონდა- ჩემს სახლში ვერ შევიდე ახლა.. ამ საბას რაღა დაეტაკა... მომავალ სიდედრთან თავს იწონებს... იდიოტი ბიჭი...
ადგა და ჯიბრზე სახლში შევიდა... დეიდა დივანზე იყო მისვენებული, ნინი კი ქაღალდს უნიავებდა...
-რა ხდება? და ლიზა წინ წავიდა...
-ცუდათ არის.. ანიშნა ნინიმ და დანიავება გააგრძელა...
ლიზა ჯერ დეიდას უყურებდა, შემდეგ კი ნიაკოს შეხედა... რომელიც იქვე კუთხეში იჯდა და მოწყენილი იყურებოდა... უეცრად ტირილი დაიწყო....
-რა გჭირს? და ლიზა ნიასკენ წავიდა...
დაიხარა და ხელში აიყვანა... ამან უფრო უმატა...
-ჩუმად! ნუ ტირი... გაჩერდი! და ლოყაზე აკოცა... ნამდვილად დედა მოენატრა და ამიტომ ტირის .. ჩემი პრინცესა და მაღლა აიყვანა...
-წესიერად ნინი.. რას მიშჩერებიხარ დამინიავე... მიდი.. მიდი და თითები დაუქნია...
-დე.. რა გჭირს..? ოთახიდან ემი გამოვიდა...
-არაფერი შვილო...ლიზამ ისე გამანერვიულა.. წნევამ ამიწია... არ ვიცი რა ვქნა ჰაერი აღარ მყოფნის...

-ბიძია მოვა და მოაგვარებს.. ლიზას რაღა დაემართა.. რა უზრდელურად იქცევა..
-საავადმყოფოში უნდა წავსულიყავი ანდრიასთან და ვერ მოვახერხებ ისევ.. დაიწუწუნა დეიდამ ნინის
ქაღალდი გამოტასცა და დანიავება თვითონ გააგრძელა...
-მე და საბა ვიყავით! კარგათაა უკვე ამ კვირის ბოლოს გამოწერენ... და გაიღიმა...
ლიზა ოთახში იჯდა და მამას უცდიდა... ის კი არ ჩანდა, მითუმეტეს, რომ ცოტნეც მოსული იყო სახლში....
--------------------------------------------------------------------
საბა გრძელ სკამზე იჯდა და რატის უცდიდა....
-მეც მოვედი... აბა მითხარი რა გინდა?
-სანდროს ვეძებ...
-გაჩერდი.. მერე მე რა... მე ვერ დაგეხმარები.. არარსებობს....
-ის მაინც მითხარი მარიამი სად არის და საყელოშო გამწარებულმა ხელი წაავლო....

-ოე ძმა .. მერავიცი შენი ბო.ი შეყვარებული რომელ ბიჭთან გორაობს... მიდი დაყევი თბილისსს და ვინმეს სახლში იქნება... რით ვერ შეიგნე რომ ბო.ია, ბო.ი... ეს ვინ არის... ხელი კი გამიშვი... და საბას ხელი ჰკრა
საბა სკამზე დაჯდა.. ამას არ მოელოდა....
-რაც გითხარი სიმართლეა... ნუ ეძებ იმ გოგოს თავი დაანებე!
-ნუცაც ბო.ია? ის სად არის?
-ნუცას საიდან იცნობ....?
-ვიცნობ რა... სანდროსთან არის როგორც ვიცი .. თან ორსულად... და გააფრთხილე ცოტა წესიერად მოექცეს.... წესიერად, მაინც გაირკვევა ყველაფერი....
-მოკეტე ეგ აღარ გაიმეორო....
-ის გოგოც წაიყვანა.. სადაც წავიდა.. გუშინ საღამოს ვიყავით, მაგრამ სახლში არ არიან... ხოდა ანდრია რომ გამოვა საავადმყოფოდან ყველაფერს ვეტყვი და მოძებნის.. მაგ სანდროს....
-სულ ფეხებზე ... ვინ რომელ ბო.ს მოძებნის ან რა იქნება... მე შემეშვით და სახლისკენ წავიდა....
საბამ გამწარებულმა ფეხი სკამს კრა და ისევ დაჯდა.... ყველაფერი გულში ჰქონდა ჩაგუბებული და მალე ამასაც ბოლო მოეღებოდა...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- როგორია? გმადლობთ ვინც კითხულობთ...