ზღვა ძალიან ბობოქარი იყო იმ დღეს,მაგრამ წასვლა მაინც დავიჟინე.ჩემები ავაწიოკე და გავეშურე...
-ნატა ღრმად არ შეხვიდე დედი.დედაჩემი სულ ამას მიჩიჩინებდა ,მაგრამ ვინ უსმენდა იმწამსვე შევიდოდი სიღრმეში,მხოლოდ დედაჩემის წამიერი გახედვაც კი საკმარისი იყო და ჰოოპ,უკვე წელამდე წყალში ვარ.
-ნატა რაგითხარი ! ნაპირიდან მესმოდა დედაჩემის ხმა ,ყურადღებას მაინც არვაქცევდი.მოკლეედ ძაალიან ურჩი ვიყავი.მხოლოდ 11 წლის მაგრამ ,თავს დიდად ვთვლიდი და ყველაფერი ისე უნდა ყოფილიყო როგორც მე მინდოდა ,თუარადა ისტერიკის გამართვაც ძალიან კარგად ვიცოდი.ასეროომ გათამამებული ვიყავი ,ვერვითანდი როცა ჩემს ნივთებს ვინმე ეხებოდა .ოხ ეს დედისერთები.
-ნატა ამოდი მალე! ოოხ ეს ქალიი მჭამს რაა ცოცხლაად .ამოვყვინთე და ნაპირისკენ დავიძარი როცა თავში ბურთი მომხვდა
-ჰეი კრეტინო სათვალეები ატარე ,ხო ხედავ მხედველობის პრობლემები გაქვს!ერთი გემრიელად შევუბღვირე და სვლა გავაგრძელე.
-ბოდიში გოგონა შემთხვევით...
-შენი ბოდიში არაფერში მჭირდება რეგვენო.სიტყვა გავაწყვეტინე და გემრიელად გამოვლანძღე.
-პატარა გოგო რეებს ბედავ?!წინ წამომეჭიმა ალბათ ჩემზე ორი წლით უფროსი ბიჭიდა ხელების ტრიალი დამიწყო.
-პატარაო?ჰაჰაა, შენთვის არაფერი მიკითხავს .და საინტერესოა რამდენი წლის ხარ?
-13 ღლაპო და ბიძიას წესიერად ესაუბრე .თვალებს მიბრიალებდა.
-შენ რაიყო ელამი ხარ?სიცილით ვკითხე ,ის გაწითლდა.
-არა!
-კაი ბაბუა მე წავედი აბა ჰეე.

-ნატა საზამთრო ჭამ დეე.გამომიწოდა დედაჩემმა
-აუ არმინდა .დავიჯღანე და იქვე წამოვწექი გასარუჯად.
ეს დღეც მალე მიილია და შინ დავბრუნდით.კარგად დავიზაგრე ძალიან მომეწონა .

&&&
-ნატაა! ნატაა! ჩემი მეგობრის ხმა მომესმა ქვემოდან,კომპიდან ავხტი და ფანჯრიდან გავყავი თავი.
-ნაატ ჩამო სტადიონზე მივდივართ.ამომძახა ლიზიმ მეორე სართულის აივნიდან ,ასე ხშირად ვესაუბრებოდით ერთმანეთს. მეოტხე სარტულზე ამომძახებს ხოლმე დაა წავიდა ლაილაი .ავაწიოკეთ მეზობლები ჩვენი ლაქლაქით.
-ხო კაიი 2 წუთში ქვევით ვარ .ჩადი და ჩამოვალ.
-კააიი.
შორტი,მაისური და კეტი ამოვიცვი და ძირს ჩავედი.სადარბაზოსთან ბავშვები მოგროვილიყვნენ უკვე.
-ნატა ნახე ვინ გაგაცნო?მომვარდა ლიზი ,თან ვიღაც სანდროს დაუძახა მოდიო.
-საან გაიცანი ეს ნატაა ჩემი დაქალი ,ნაატ ეს სანდროა ჩემი ბიძაშვილი.
პირი ღია დამრჩა როცა გამაცნო ბიჭი ზღვიდან .აი იის ბაბუა .
-ჰაჰ სასიამოვნოა უღიმღამოდ წარმოვთქვი და თვალებში ჩავაშტერდი,უფრო სწორად ავაშტერდი.ჩემზე ორი თავით მაღალი იყო.კიარ მინდოდა ჩაშტერება უბრალოდ ძალიან ლამაზი მწვანე თვალები ქონდა.არა ჩემს ცისფერ თვალებს ვერცკი შეედრებოდა რათქმაუნდა, მაგრამ მაინც ლამაზი ქონდა რაა.
-ჩემთვისაც ღიმილით წარმოთქვა და თავი დამიქნია.
-კაი არმივდივართ სტადიონზე? წამოვიყვირე და ბავშვებს წინ გავუძეხი.5 წუთში დანიშნულების ადგილას ვიყავით და ბეხბურთის ტამაშიც დავიწყეეთ.მე და სანდრო ერთ გუნDში მოვდით.კარგი ბიჭი აღმოჩნდა ,კარგ პასებს იძლეოდა,ძალიან დავუახლოვდით ,ახლოს გავიჩანი და ძალიან მომეწონა.ის ლიზისთან ხშირად დადიოდა არც ისე შორს,გვერდით უბანში ცხობრობდა ეხლახანს გადმოვიდა მანდ და მოკლეედ სულ ჩვენს უბანში იყო.ცოტა ხანში საუკეთესო მეგობრები გავხდით .მე და სანდრო განუყრელები გავხდით,ერთბანეთს ყველაფერს ვუყვებოდით.უცნაურ სიზმრებსაც კი ,და ამაზე ერთად ვღადაობდით.და-ძმასავით ვიყავით,ტიტქოს დამავიწყდა რომ დედისერთა ვარ.და ძმა მყავს .ეხ რაკარგი იყო ბავშვობა .ეხლა ვზივართ და ძველ ამბებს ვიხსენებთ .ლიზიც ჩვებთAნ უნდა იყოს მაგრამ ...ნუ არვიცი ვერგადაიტანა ჩემი და სანდროს მეგობრობა?იეჭვიანა? თუუ.. ნუ მოკლედ არმელაპარაკება და მიზეზს თავადაც ვერ ვხვდები.
-აუ სან ის გახსოოვს? ვიგაც გოგო რო მოგწონდა და მე რო გავპუტე ჩემი მეგობარია და მაგასთან არდაგინახოთქო.
-კიი მარი ერქვა მგონი.რა გიჟი იყავი შეენ უუუფ
-აბაა.და შეენ?ლაშა რო ცემეე ?
-ღირსი იყო და მიიღო.ტვალები დამიბრიალა სანდრომ .
-კიმაგრამ რატო ?არაფერი არდაუშავებია დაა .სიცილით ვკითხე.
-როგორ თუ რატო? სიზმარი მოგიყვა!
-მერე რაა ?გადავიხარხარე
-სიზმრებს მარტო მე გიყვებოდი რაარიდა.ღიმილით მითხრა და ხელები მომხვია.
-ხო მართლა შენი ლოვე სადაა?კითხვისნიშანი თვალებით ავხედე/
-სოფელშია გოგო ბებიასთან.
-ვააუ და როდის მოდის?
-რავიი ჯერ არაა
-არ მოგენატრაა?
-ცოტა
-რა ცოტა ბიჭო?მიდი ჩააკითხე გაუხარდება.წინ დავუდექი და ბრძანების ტონით ვუთხარი
-კაი ღადაობ?
-არა მართლა,მე გამიხარდებოდა როჩამოეკითხათ ჩემთვის .აუ იციი ნიკამ მომწონხარო.ცალი თვალით ავხედე სანდროს.სახე დაეძაბა .
-რომელმაა ნიკამ?უეცრად მკითხა.
-ლომაძემ ...
-რააა? გაბრაზებული მკითხა .
-ხო რაა?გაოცებულმა ავხედე
-მაგას ვეჩხუბე ერთხელ მგონი და ეხა ისევ უნდა ყბაში?!ხმას უმატა სანდრომ
-აუ სანდრო რას ერჩი?ძალიან გავბრაზდი ამ საქციელზე ,მას არავინ მოწონდა ,ყველას ეჩხუბებოდა.მე კიდეეე 18 ის ვარ ამის შიშით ვერავინ ვერ მეკარება.
-არარის შენი ესაფერი და მორჩა!ხმას კიდევ უპრო უმატა.
-აბა ვინ არის?იქნებ მითხრა .შენ არავინ არ მოგწონს .მე მომწონს ნიკა,მშვენიერი ბიჭია:სიმპატიური ,იუმორის გრძნობაც აქვს ....
-გოგო გეყოს! არა და მორჩა .სიტყვა გამაწყვეტინა და მკლავზე ხელი მომიჭირა .
-სანდრო რაგჭირს ?!ხელი გამიშვი არც შენი ძმობა მინდა საერთოდ არაფერი არმინდა შენი !დამანებე თავი.ვღრიალებდი ბოლო ხმაზე .
-რაა?უცებ ხელი გამიშვა და გაოცებული მომაშტერდა.რათქვი ნაატ?საწყალი ხმით მითხრა ,გული მომიკვდა მაგრამ უკვე ყელში იყო ამოსული მისი საქციელები.
-რაც გაიგე!ჩემს ჩხოვრებაში აღარ ჩაერიო არასდროს! ხოგაიგე?
-მე შენთვის მხოლოდ კარგი მინდა ნაატ .აუ რა თვალებით მიყურებდა შემეცოდა მაგრამ ვაღარ მოვიტმენ ვსოო მორჩააა.ავდექი და წამოვედი ისე რომ უკან არც შემიხედავს ...
სახლში ნამტირალები მივედი და ლოგინზე დავეგდე ,ჩემი თვი მძულდა იმისგამო რაც გავაკეთე .ის ხომ ჩემი ძმა იყო ,ძალიან მიყვარს მაგრამ მეტი მართლა აგარ შემიძლია..



&&&&&
-ნატა დედა ცუდად ხოარხარ? ოთახში დედაჩემი შემოვიდა.აბა სხვა რა უნდა ეკითხა ერთი კვირაა ჩემი ოთახიდან არ გავსულვარ და ვტირი .ნუ დედაჩEმს ჩემი ტირილი არგაუგია მაგრაამ .
-არა რა ცუდაგდ?კარგად ვარ.გავუგიმე და ლეპტოპს მივუბრუნდი
-გარეთ რატო არგადიხარ?სანდროც არმოსულა კაი ხანია ,ხოარ გიჩხუბიათ?
-არა რა ჩხუბი საიდან მოიტანე.გავიკვირვე
-ო რავიცი აბაა.მე ბებიასთან მივდივარ და საღამოს მოვალ.
-კაი დეე.მივაძახე უკვე ოთახიდან გასულს.
მომბეზრდა შინ ჯდომა ,გადავწყვიტე გარეთ გავსულიყავი .ჯინსის მოკლე შორტი ,ბრიტელიანი მაისური,ბასანოჩკი ჩავიცვი ,შიგნით კუპალნიკი ამოვიცვი და გოგოებთან ერთად ზღვაზე წავედი.სანდროც იქ იყო.ღმერთო როგორ მომნატრებიაა.ძალიან მომინდა ჩავხუტებოდ ,მაგრამ არაა ამას არგავაკეთებდი,ან როგოორ რეები ვუთხარი დააიმის მეე როგორ უნდა მივიდე და როგორ უნდა ჩავეხუტო ,როგორ უნდა ვუწოდო ისევ ძმა?
დროდადრო მისკენ ვაპარებდი თვალს ის კი ჩემკენ .რა საყვარელი იყოო,ბიჭებთან იჯდა და რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ.
მე და გოგოები ზაგარს ვიღებდით და ტან ბიჭებს ვათვალიერებდით.უიი მართლა ნიკაც იქ იყო .აუ რო იცოდეთ რა სიმპათიურიაა..შავი თვალები აქვს,შავი თმა ,მაღალიი,დაკუნთული .ძალიან მომწონს ეს ბიჭი.სანდრომ და ნიკამ პირადი რაღაცის გამო იჩხუბეს და ამაში არც ჩავრეუვარ მაგრამ ,აი რას ერჩოდა მართლა არვიცი რაა.
&&&
-აუ მიდიხაართ?იყავით რაა .დარჩენას ვთხოვდი გოგოებს მაგრამ ამაოდ ,მაინც წავიდნენ. მე წასვლა არმინდოდა ჯერ და დავრჩი მარტო. ვეფიცხებოდი მზეს როცა თავზე ჩრდილი დამადგა,თვალი გავაღე და
-ნიკა?
-ხო რაარი ნათ რა გაგიკვირდა?მომღიმარი ამომიწვა გვერდით ზაგარი უნდა მივიღოო.
-არაფერი,შენეშინდა უცებ არ გელოდი დაა.(დავიბენი ძალიან)
-აი თურმეე.ასე გაბნევ?თვალი ჩამიკრა დაკვლავ იმ ღიმილით გამიღიმა.
-სულაც არა.ვუპასუხე და მზეს გავუსწორე სახე.
-დაა იმაზე იფიქრეე?ყოყმანით მკითხა.
-რაზეე?გავიკვირვე ძალიან.
-მომწონხართქო რომ გითხარი...
-აა იციი არმეცალა დაა...
-აუ ნატა მე არაფერს გაძალებ ხო იცი?
-კიი ვიციი.
-ხოდა კაი ,მოდი ეხა გავირუჯოთ,გაიიღიმა და ცხელ ქვიშაზე გაწვა.
მე სანდროსკენ გავიხედე მაგრამ წასული იყო . გულში რაღაც ჩამწყდა.არადა ნიკა რომ მოვიდა არ იყო წასული დააა.

პლაჟზე კიდევ დიდხანს ვიყავი,მზის ჩასვლას ვუყურე და როცა მივდიოდი ისევ კინა გამეჩითა.
-შენ არ წასულხარ?გაოცებულმა ცკითხე
-არაა შენ გელოდებოდი.დებილივით მიგიმოდა.
უკვე ბნელოდა და ნაბიჯებს ავუჩქარე .
-ასე სად გეჩქარება ნატა?რაღაცნაირი ხმით მკითხა
-სახლში .და შენ არაა?
-არა .მე არსად მეჩქარება.
ვაიმეე ძალიან მეშინოდა ,არვიცი რატოო მაგრამ მაინც მეშინოდა .გზაზე გადავდიოდით როცა მეორე მხარეს სანდრო დავინახე და თითქოს გული დამიმშვიდდა.ახლოს რომ მივედით პრივეტთქო ვუთხარი მაგრამ დამაიგნორა ,ამან გული ძალიან მატკინა ,აგრამ არაფერი შევიმჩნიე და ნიკასტან ერთად გზა განვაგრძე.მანაც სახლამდე მიმაცილა,გზაზე ბევრი ვისაუბრეტ ,კარგი ბიჭი აგმოჩნდა ,მზხიარული .სულ ტყუილად მეშინოდა მასთან ერთად წამოსვლის...

სახლში ძალიან დაღლილი მივედი ,გადავივლე და ცემს ოთახში შევვარდი ,არც მიჭამია ,არმშიოდა რაგაც.სანრდო ძალიან მტკიოდა .რამდენჯერ გვიჩხუბია ,რამდენჯერ გვითქვამს საშინელებები ერთმანეთზე მაგრამ აე არვყოპილვართ,მეორე დღეს ვრიგდებოდით ხოლმე და ეხაა?ძალიან მენატრება მისი ჩახუტება.