იმ წელს სამედიცინოზე ვაბარებდი და პრაქტიკებზე გამიშვეს . ნიკუშა საავადმყოფოში ორი კვირა უგონოდ იყო ყოველ დღე მივდიოდი რადგან ჩემი ბრალი იყო მისი ესეთი მდგომარეობა, ეს ის მიზეზია რომლითაც თავს ვიმართლებდი ჩემს ალტერეგოსთან მაგრამ ის არ ნებდებოდა „ განა არვიცი როგორ გსიამოვნებსს ელე მისი მონახულება? “ მეორე მე კი გამოეხმაურებოდა „ უბრალოდ მოვალეობის მოხდით დავდივარრ ! “ ასე იყო მათი ჭიდილი საბოლოო დარტყმა კი მაშინ მივიღე როდესაც ბატონმა სანდრომ მიბრძანა „ ელენიკო ბაგრატიონი-პალატა #13 , ნიკოლოზ ახვლედიანი“ როდესაც ეს გავიგე... აი არვიცი...მაშინ ვთხოვე ღმერთს რომ ჩემთვის მეტეორი ესროლა... პირველი დიალოგი კი შემდეგნაირი იყო...
-თეთრ ხალათში? ჩემი ელე? ჩემი ანგელოზი? ჩემი კეთილი ფერია? (ნიკა)
-ხო... აქ გამომიშვეს პრაქტიკებზე... ხო ხარ უკეთ? (ელენე)
-კარადვარ შენ თუ სულ აქ იქნები თანახმა ვარ სულ ცუდად ვიყო ! ( ნიკა)
-ნუბოდავ რაღაცეებს ჰაჰაჰ ისე... ძაან დიდი ბოდიში... (ელენე)
-კაი დაიკიდე (ნიკა)
-ჩემ ძმას ვკითხე შენზე... (ელენე)
-ჰაჰ რაო (ნიკა)
-მაგარი ძმაა , პროსტა წყალწაღებული ბაბნიკიაო (ელენე)
-ხო იცი... (ნიკა)
-რა?... (ელენე)
-ერთხელ ბაბნიკსაც უყვარდება ( ნიკა)
შემდეგი დღეებიც მშვენივრად მიდიოდა... მასთან უკვე კარგი ურთიერთობა მქონდა და მსიამოვნებდა როდესაც #13 ამოვიკითხავდი ჩემი ალტერეგოც არ მასვენებდა „ ელე გიყვარს გიყვარს! “
-შენთვის განსაკუთრებული პაციენტი ვარ ხო? (ნიკა)
- რატო გაქვს ამხელა წარმოდგენა ? (ელენე)
-რავიცი... რავიცი... (ნიკა)
-ჩემოფრინდი დედამიწაზე... ოცნებას კაცი არ მოუკლავს ნიკოლოზზ (ელენე)
-მაცა რა. ყველა შენსავით დედამიწაზეც ანგელოზი კი არ არის... (ნიკა)
-ჰაჰაჰ (ელენე)
-ვაიმეე... ფეხი, ვეღარ ვსუნთქავვ ტკივილისგანნ მიშველეთ ... ვეღარ ვსუნთქავვ ... (ნიკა)
-ვაიმე... ექიმო სასწრაფოდ შემოდით #13 პალატაში ... შემოდით ვინმემ... ძალიან ცუდად არის... ფერები გადამდიოდა რაც ნიკუშას არ გამორჩენია... ჩაეღიმა და რო შევხედე სიცილს ძლივს იკავებდა... არარსებობს! მეღადავა... მეკიდე გული გამისკდა... რა იდიოტი ვარ (ელენე)
-ჰაჰაჰაჰა როგორ ზრუნავ ჩემზეე აბა ო , არხარო ჩემტვისო განსაკუთრებული?! ყველა პაციენტის ცუდად გახდომაზე ესე გიცემს გული? ჰაჰაჰაჰ
-ყოჩაღ ... ! ბოროტი ხუმრობამ(ელენე)
-გამიბრაზდა ჩემი ექთანი?? (ნიკა)
-ცინიზმს განანებბ ! ახვლედიანო ! (ელენე)
-ვნახოთ პატაარაავვ (ნიკა)
***
-ელე... როგორ მიდის პრაქტიკები? (სანდრო)
-ბატონო სანდრო კარგად მაგრამ გთხოვთ რომ სხვა პალატაში გამიშვათ... (ელენე)
-რატომ? (სანდრო)
-მე ექთანი ვარ და არა ძნელად აღსაზრდელთა მომთვინიერებელი ! (ელენე)
-კარგი...როგორც ინებებ (სანდრო)
-ძალიან დიდი მადლობა (ელენე)
-წარმატებები (სანდრო)
გული დამწყდა რომ ყოველდღე ვეღარ ვნახავდი მას... მაგრამ ჭკუა უნდა მესწავლებინა ! თამაში უნდოდა ელენე ბაგრატიონთან? ჰოდა ცეცხლს ეთამაშება !
***
-გამარჯობა მე ნია , შენ ნიკუშა ხო? (ნია)
-ვინ ხარ? (ნიკა)
-შენი ახალი ექთანი (ნია)
-ელე? (ნიკა)
-სხვა პალატაში გაუშვეს(ნია)
-თავისი სურვილით? (ნიკა)
-დიახ! ისე რომ მომსალმებოდი ურიგო არ იქნებოდა... (ნია)
-ელენეეეე მოვიდესს ! ჩემი ელე ! გაეთრიე ნია ხარ თუ ვინც ხარ ! სახე შპაკლივით რომ მოგიხატავს ! (ნიკა)
-გმადლობთ ბატონო ნიკოლოზ ! ამაზე ბატონ სანდროს დაველაპარაკები ! (ნია)
-ფეხებიც არ მომჭამოთ(ნიკა)
***
-ბატონო სანდრო ! (ნია)
-ხო ნია...როგორ მიდის პრაქციკები? (სანდრო )
-პალატა #7-ში ყველაფერი რიგზე იყო ხოლო #13 ვერაფერი მოვუხერხე აიჩემა „ან ჩემი ელე ან არავინ“ (ნია)
-იქნებ გეცადა...( სანდრო)
-ვცადე მაგრამ შპაკლს შემადარა! იდიოტი ! ბოდიშით ბატონო სანდრო განერვიულებული ვარ ! (ნია)
-დამშვიდდი, ვეცდები ელენე დავაბრუნო ! (სანდრო)
-დიდი მადლობა (ნია)