გოგონას ოქროსფერი თმა მზის ნათებით გაბრწყინებულიყო.
სახე შეწუხებულმა შეჭმუხნა და თვალები ძლივძლივობით გაახილა.
ერთი ჩვეულებრივი დღე იყო, არაფრისაგან გამორჩეული.ზლაზვნით წამოდგა, საბაზანოსაკენ გაემართა, დუში მოუშვა და წყილს ქვეშ შედგა.ესიამოვმნა თბილი წყალი. რამოდენიმე წუთი დაყო იქ, შემდეგ კი ოთახში გამომოვიდა. გარდერობში შეიხედა. წითელი ქვედა ბოლო, ტანზე მომდგარი და თეთრი პერანგი გამოიღო. ყოველთვის ჯინსებს იცმევდა მაგრამ ეხლა რაგაც სხვა გუნებაზე იყო.. სწრაფად ჩაიცვა და კიბეები ჩაირბინა. სამზარეულოში მოფუსფუსე დედას მიეპარა და ხელები მოვხვია -დე, შემაშინე.(თაკო)-არაუშავს დე. -უთხრა და მთელი სახე დაუკოცნა.-მოდი შვილო ისაუზმე.(თაკო)-დე, ხო იცი დილით არ ვჭამ.მამა სად არის?-სამსახურშია, დილით ადრე ადგა და წავიდა. მიდი, ჩქარა თორე გაგვიანდება(თაკო)-კარგად დე! მიაძახა და ჩანთა აიღო. მობილური ჯიბეში ჩაიცურა და ხალისიანად გაუყვა სკოლისაკენმიმავალ გზას....სკოლის ეზოში ბევრი ბავშვი ირეოდა. თვალებით მარიამი მოძებნა და მალევე იპოვა, მისკენ გაემართა და მონატრებულს ძლიერად ჩაეხუტა. -როგორ ხარ მარ? -არამიშავს,შენ ნინ?-მეც ეგრე, წამო შევიდეთ ზარი დაირეკა უკვე. კლასში შევიდნენ და ყველამ მას შეხედა.-რა იყო, რამე მჭირს? შეუბღვირა და თავის ადგილს მიაშურა. სკამზე ჩამოჯდა და ჭერს დააშტერდა. არავინ იცოდა რაზე ფიქრობა. ის ასეთი იყო.მის საუკეტესო მეგობარსაც არ შეეძლო მისიფიქრების ამოცნობა. ხან რას ფიქრობდა,ხან რას. მარიამმა გამოაფხიზლა. -რა გჭირს გოგო, რას ჩაფიქრებულხარ? სიცილით უთხრა და ხელი ცხვირ წინ აუფრიალა. -არაფერი, რა უნდა მჭირდეს.უბრალოდ დღეს ძალიან უცნაურ ხასიატძე ვარ.-უპასუხა დაბნეულმა.ამ დროს მასწავლებელი შემოვიდა და უკან ვიღაც ბიჭი შემოყვა.-ბავშვებო, ეს სანდრო დადიანია, თქვენი ახალი კლასელი. იმედია მალე შეეწყობით.- განუცხადა ბავშვებს და თავის ადგილას დაჯდა. -მაგასაც ვნახავთ.- ჩუმათ წამორთქვა ნინი დევდარიანმა. მაგრამ როგორც ჩანს, ჩუმად არა. მასწავლებელმა გაკვირვებული სახით შეხედა.-რა იყო დევდარიანო? -არაფერი მას.- ის ბიჭიც გაკვირვებული უყურებდა. როგორც ჩანს,(ტავიდანვე არ მოეწონა ახალი მოსწავლე ჩვენს ნინის. ბოლოს ბიწი გემოერკვა და ადგილიდან დაიძრა, თავისუფალი ადგილისაკენ. მან ნინის მოპირდაპირე მხარეს დაიკავა ადგილი.- ისე, რას ვერჩი, სიმპატიურია.-გაიფიქრა და თავი გაიქნია ფიქრების მოსაშორებლად. შემდეგ კი უხალისოდ ჩიხედა წიგნში...
გაკვეთილმა უაზროდ ჩაიარა. ზარი გამოვიდა თუ არა, ყვალა იმ ახალ გადმოსულ, სადნდრო დადიანს მიცვივდა, ნინიმ კი გარეთ გავიდა და ძელსკამზე ჩამოჯდა. ასე, უაზროდ შეჰყურებდა სკოლას. ვერცკი გაიაზრა როგორ ჩამოუჯდა გვერდით სანდრო დადიანი. გახედა, დაინახა როგორ დამცინავად უყურებდა სანდრო დადიანი. ბოლოს კი მიჭმა ნინის გაბრაზებულ სახეზე გულიანად გაიცინა....