თავჩარგული იჯდა და ცდილობდა მუზა მოეხმო თავისთან , რას აღარ აკეთებდა ლამის იყო იოგაზე შესულიყო ცოტა ნერვები , რომ დაეწყნარებინა , მაგრამ ამაშიც ხომ ბედი არ აქვს , ნუცამ დაიჟინა მეც მინდა იოგაზე და ერთათ შევიდეთო , მიზეზი თუ რატომ არ შედის ახლა ? ხასიათზე არ არის .
კი მაგრამ ხასიათზე , რომ არაა იმიტომ უნდა იოგაზე შესვლა მის არა ადეკვატურ საქციელზე კი ეცინაბ ხან და ხან .
იმდენად დამღლელი სამუშაო აქვს ლამისააა ჭკუიდან გადავიდეს , გაწამაწიაშია .
ხან აქედან დიაბარებენ ამაზე დაწერე სტატიაო , ხან იქიდან იმაზეო .
რამე წესიერზე მაინც აწერინებდნენ , კი მაგრამ ვის რაში აინტერესებს ვის ვინ უყვარს და ვიზე ჭედავს ? რაში აინტერესებს ხალხს , როგორი ფეხსაცმელი უნდა ჩაიცვან ? ისე ეშლება ნერვები ასეთ სისულელეებს , რომ აწერინებენ ლამისაა დაადოს თავი და წამოვიდეს სამსახურიდან , მაგრამ ვაი , რომ ამაშიც ბედი არ აქვს .
ვინ არჩენს მერე ? ორი მეგობარი ყავს და ძმა გურაბანიძეები .
ნუცა და აკო .
ისე ახლოსაა ორივესთან , წამით მომენტში ისიც კი ჰქონია ხოლმე , რომ და ძმა არიან სამივენი .
ნუ ისინი ისეც არიან მაგრამ ესეც შეუსისხლრხოცდა .
დედა და მამა უცხოეთში ყავს და იქიდან ცდილობენ რამით იცხოვრონ , ეს კიდევ იმის გამო წამოვიდეს ნერვები მეგლიჯება ვერ ვუძლებო ? სხვა რამეზე მინდა წერაო ? კი გაუგებენ და აქეთ შეეხვეწებიან წამოდი შვილო არ ღირსო , მაგრამ ნამუსი აწუხებს ბოლოს და ბოლოს .
25 წლისაა და ახირებული 18 წლის გოგოსავით ხომ არ მოიქცევა ? არიქა მუშაოის დაწყება მინდა და , რომ დავიწყებ აღარ მინდა მეზარებაო ?
ხო და იძულებულია გაუძლოს ასეთ საშინლად დატვირთულ გრაფიკსა და ცოხვრებას .

-თათუკა , ნანიკო გეძახის - კარში ღიმილით შევიდა კაბინეტზე კაკუნით ნათია .
-რა უნდა ხომ არ იცი ? - ღიმილით წამოდგა ფეხზე და კარისკენ წავიდე მზერით კი მადლობა უთხრა და ანიშნა ახლავე შევალ უფროსთანო .
კიდევ , რომ აქვს ღიმილის ძალა შერჩენილი მაგაზე ყველაზე მეტად ეცინება , იმდენად არა სრულფასოვან ქალად თლის თავის თავს კარიერული თვალსაზრისით არასრულფასოვნების განცდა უჩნდება მთელს სხეულში .
არ უნდა წეროს , მსგავს სისულელეეებზე , თუ როგორ უნდა დავიზღვიოთ თავი ფრჩხილის მოტეხვისგან .
არ ესმის საქართველოში ერთ-ერთი ყველაზე რეიტინგული ჟურნალი რატომაა , როცა ასეთ სისულელეებზე წერენ .
ურჩევნია წეროს , ზოგადსაკაცობრიო თემებზე , უნდა ხალს გაუზიაროს ის რასაც თვითონ გრძნობს და ხალხსიგან იგებს მეტად სერიოზულ თემებზე .
ახლაც მიდის უფროსის კაბინეტისკენ და ფიქრობს ცინიკური ღიმილით თუ რომელ სულელურ თემას მისცემს დასაწერად

-მეძახდით ? - ღიმილით შევიდა კაბინეტში და სავარძელში ჩაჯდა .
-კი თათუკა მინდა რაღაც სერიოზული თემა მოგცე დასაწერად - ჩაფიქრებულმა უთხრა უფროსმა და ცხვირზე დაკოსებული სათვალე მაგიდაზე დადო .
ყოველი მათი საუბარი მსგავსი რამით იწყებოდა უკვე ეცინებოდა ეს ქალი სეიოზულს რატომ უწოდებდა ასეთ თემებს.
-გისმენთ - ყალბი ღიმილით შესციცინებდა სახეში.
-მოკლედ შემოთავაზება მაქვს თუ ამ საქმეს მოკიდებ ხელს , გპირდები დაწერ იმაზე რაზეც გინდა , გექნება თავისუფალი არჩევნის უფლება .
-რაო ? - სავარძელზე ფეთიანივით წამოჯდა და თვალების ცეცება დაიწყო აქეთ იქით , არ ჯეროდა , რომ უფროსი ეუბნებოდა , დაწერ იმაზე რასაც გინდაო , ეს ხომ მისი ოცნება იყო ?

-და ამისთვის ჩემგან რას მოითხოვთ ? - იდაყვით მაგიდას დაეყრდნო და წარბი ჰაერში აზიდა .
-სულ რაღაც იმას , რომ სტატია დაწერო , ბიზნესმენ ზუკა გვიჩიანზე .
-მაგაში რა არის ძნელი ? - მხრები აიჩეჩა უდარდელად .
-მეკაიფები ? - "აჟარგონდა ნანიკო" - არავის აძლევს ინტერვიუს .
-დაგენიძლავები მე მომცემს - ჩაიცინა ცინიკურად ყიფშიძემ .
-დამენიძლავე მაგრამ იცოდე ძალიან გაგიძნელდება - თვალი ჩაუკრა საუკეთესო ჟურნალისსტს .
-კი მაგრამ პიარი არ უნდა მაგ კაცს ? - დაეჭვებულმა იკითხა ყიფშიძემ.
-პიარი რათ უნდა გაივლის ქუჩის ერთ მხარეს და სამი ქუჩა მაგაზე ლაპარაკობს .
-რატომ ? მე , რომ არ ვიცი ვინ არის ? გაკვრით კი მაქვს მოსმენილი მაგრამ ...
-საქართველოში ერთ-ერთი ყველაზე მდიდარი ბიზნეს მენია .
-ვააუ , კარგი როდისთის გინდა ინტერვიუ ? - ჩაიცინა ცალყბად , ასეთია ჯერ თავის თავი და იცის , რომ ყველაფერი გამოუვა .
არა იმიტომ , რომ თავში აქვს ავარდნილი და ამპარტავნია , არამედ იმიტომ , რომ იცის ეს მას სჭირდება და ყველაფერი უნდა გააკეთოს ამისთვის .

-სასურველია ხვალისთვის დაიწყო მაქსიმუმ 1 თვე მაინც გაიწელება.
-რა ერთი თვე მეღადავები ? - უცებ მოდუნდა უფროსთან ყიფშიძე - 10 დღეში მაქსიმუმ ინტერვიუზე დაგიკერავ მაგას მე პირადად .
-კარგი რა შანსი არ გაქვს - აიქნია ხელი უფროსმა .
-ნანიკო კარგი რა მაგას რა უნდა .
-დავნიძლავდეთ ? - იკითხა და გაიცინა უფროსმა .
-დავნიძლავდეთ - ამაყი გაიჯგიმა სკამზე .
-კარგი თუ შენ მოიგებ მე თავისუფალი წერის საშუალებას მოგცემ და თუ მე მოვიგებ დაწერ სულ იმაზე რაზეც გეტყვი მე გასაგებია ? - ჰკითხა უფროსმა.
-გასაგებია - თავ ჩახრილმა ამოილაპარაკა, არა მართლა , რომ არ მისცეს ინტერვიუ იმ ზუკამ მერე რა ქნას ? რამხელა რისკზე მიდის , წუწუნსაც კი ვეღარ გაბედავს იმაზე , რომ თავისუფლად უნდა წეროს , ნიძლავი ? ეს რაღამ მოაიფიქრებინა , მაგრამ უარსაც ვეღარ იტყვის იმდენი ილაქლაქა თავის თავს ვეღარ გადააბიჯებს .
-კარგი ხვალ მივაკითხავ პირდაპირ კაბინეტში - ჩაიქირქილა თავისთვის.
-არა , რა კაბინეტში ხვალ , კორპორატიული , რომ გვაქვს დაგავიწყდა ?
თანამშრომლები და სტუმრებიც იქნებიან მთელი ელიტა , უნდა მოხვიდე უეჭველი ეგ კაციც იქნება .
-კარგი - მხრები აიჩეჩა - უი ისე ეგ სულ დამავიწყდა , რომელზეა ?
-9 საათზე ... - შენ ალბათ 10თზე მოხვალ ფურორი , ხომ უნდა მოახდინო ? - გაიცინა ნანიკომ. - ხო მართლა შეგიძია ორი ადამიანის წამოყვანა ...
-მართლა ? ძალიან კარგი წავალ მაშინ მოვემზადები .
-კარგად და წარმატებები ნიძლავი შენი უნდა იყოს ! - გაამხნევა ქალმა - ეგ მეც მაწყობს - გაეკრიჭა უფროსი .

უცნაურ განწყობაზე გამოვიდა მისი კაბინეტიდან და თავის კაბინეტში შევიდა მობილური მოიმარჯვა და და ძმა გურაბანიძეებს დაურეკა .
-აბა ძმებო რას შვებით ? - ჰკითხა გახარებულმა .
-აუუ ხო გთხოვე იოგაზე არ შეხვიდე ჩემს გარეშეთქო ? - აწუწუნდა ნუცა .
-და როდის შევედი რო ? - იკითხა გაოცებულმა .
-აბა კარგ ხასიათზე რატომ ხარ ? - გაეღაადავა თავისი აზრით .
-1 კვირაა აშხამული დავდივარ და საუკუნო შინაბერად ნუ მაქცევ გეფლიზები - ჩასძახა მხიარულ ნოტაზე დაქალს - აკუნკულ აქ ხარ ? - ჰკითხა ბიჭს .
-აქაა ხო გაუთიშე ამას სპიკერზე ჩავრთავ გვერდით მიწევს .
-უი მართლა ? კაი მოიცა - ჯგუფიდან აკო გამოთიშა და მობილური კმაყოფილმა მიიდო ყურთან - მოკლედ ხვალ საღამოს 9 ზე .
-ანუ ათზე - ჩასძახა ირონიულად აკომ მობილურში და გაიცინა ნუცასთან ერთად .
-აჰააამ - გაიკრიჭა ყიფშიძეც - მოკლედ კორპორატიული მაქვს და ნანიკომ ორი ადამინის წამოყვანა შეგიძლიაო ხომ წამოხვალთ ? - ჰკითხა და ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა პასუხის მოლოდინში .
-აბა რას ვიზამთ - გაიცინა ნუცამ .
-აკოო შენც ხომ წამოხვალ ?
-სხვა გზა მაქვს ? - მოესმა აკოს ჩაცინება და თვითონაც გაიბადრა.
-არა , ნუც კაბა მინდა ვიყიდო და წამოხვალ დღეს ჩემთან ერთად?
-წამოვალ წამოვალ გამოგიარო ჩემი მანქანით თუ სად შეგხვდე ?
-არ მინდა ჩემი მანქანით მოვალ , თბილისი მოლთან 1 საათში კარგი ?
-კარგი - ჩასძახა და გაუთიშა .
ნანიკოსთან შევიდა და უთხრა ცოტა ადრე წავალ კაბის ყიდვა მინდაო იმანაც კარგი იცოდე ხვალ შენი დღეაო .
მანქანაში ჩაჯდა და თბილისი მოლისკენ გზას გაუდგა .

^^^
ზუსტად 9 საათზე დაიწყო მომადება , მაშინ როცა უკვე იქ უნდა ყოფილიყო .
ულამაზესი მუქი ლურჯი , შავში , რომ გადადის ეგეთი მუქი კაბა იყიდა .
მკერდის ზემოთ სულ გიპიიურით ხელებზეც და ზურგ ამოღებული , მკერდიდან მთელი კაბა უკვე ლურჯ მუქ ნაჭერში იყო შემალული .
მუხლს კარგად აცდენილი მოკლე.
კაბის სიგრძის პრობლემა არ აქვს , აკომ თუ არ გაუჭედა შეუძია ისე გავიდეს , რომ ძალიან მოკლე კაბა ეცვას , მაგრამ არა ვულგარული .
ყოველთვის გემოვნებიანად აცვია , რასაც ყველა მისი ნაცნობი უსვამს ხაზს.
კრემისფერი მაღლები მოირგო და რიჟა ბუნებრივი თმა დახვეული ლამაზად გაისწორა .
სათვალე გაიკეთა მსუბუქ მაკიაჟზე და თავისი თავით კმაყოფილი გაიჯგიმა სარკის წინ .
ქვემოთ ჩასული აკოს ჩაუხტა უკანა საავარძელზე მანქანაში და საჭესთან მჯდომს მუდარით სავსე თვალებით გადახედა .
შემდეგ ნუცას სიცილით შეხედა და ანიშნა ახლა მიშველეო .
-ახლავე ადი და გამოიცვალე - ხმა გაიმკაცრა გურაბანიძემ .
-აუ აკო აი დღეს ძალიან გთხოვ რაა აი მარტო დღეს ისე ხომ სულ გიჯერებ ხოლმე გთხოვ რაა - შეეხვეწა მეგობარს .
გაგიკვირდებათ ახლა რატომ ეხვეწება 25 წლის გოგო ამდენს ბიჭს, რომ არ გამოცვლევინოსო მაგრამ ასეთები არიან ისინი .
ერთმანეთის აზრს უდიდეს პატივს სცემენ და თავიანთ ცხოვრებაში ერთმანეთს პირველ ადგილზე აყენებენ .
-მხოლოდ დღეს გაიგე ? არ დავინახო მსგავსი სიგრძის კაბა შენს სხეულზე გადაგებია ?! ვინმემ არა სწოად თუნდაც თვალი , რომ დაახამხამოს შენთან მიმართებაში ან შენს ზუგრს უკან იცოდე გაჩერება არც კი მომთხოვო .
-გპირდები - გაუცინა მეგობარს და ღრმად ამოისუნთქა .

^^^
-ზუკა შე ტრუხა -გაიცინა ძმაკაცს ვაკომ და მხარე ხელი მიჰკრა .
-ვაკო შე ტ*აკო - გამოვიდა სიტყვით თორნიკე და ძმაკაცებს გაეკრიჭა .
-ვახ ჩემ რა გეშვლებათ - გაიცინა გვიჩიანმა და ლამაზი ტუჩები ოდნავ შეარხია , რის შედეგადაც ლამაზაი ქათქათა , ჩამწკრივებული კბილები სააშკარაოზე გამოამზეურა .
-აუ რა გოგოები არიან უყურე ძმობას გაფიცებ - მხარი გაჰკრა თორნიკემ ვაკოს და თვალებით შავგრემან გოგონებზე ანიშნა .
-დიდი ვერაფერი - მხრები აიჩეჩა ზუკამ .
-შენ ეხლა გოგო ვერ დაგიკერია რა ამ გოგოების ბრალია - ეშმაკურად ჩაიხითხითა თორნიკემ , იცოდა ძმაკაცს ასე , რომ უფრო ააგდებდა ვიდრე ჯინში ჩადგომით და მტკიცებით , რომ მაგარი გოგოები არიან ის შავგრემნები , თორემ მაგაზე უკეთ ვინ იცის , ამის შესაძლებლობები ? დაკერვა ? მაშინ ნახეთ უბრალოდ , რომ შემოგხედავს გვიჩიანი ზუკა და იქვე ჩაგადნობს .
-აბა აბა , მე როდის იყო გოგოს ვკერავდი - გაიცინა ზუკამ .
-ამას აქეთ კერავენ შე*ემა - მხარი გაჰკრა თორნიკეს.
-არა დამიმტკიცე , რომ შეგიძლია გოგოს დაკერვა - მხრები აიჩეჩა თორნიკემ .
-აუ მოაშორე ეს ძალით ინტრიგანი რაა - მხარი გაკრა ვაკოს .
-მიდი შენც კიდე მოიშორებ ადვილად .
-მოდი დავნიძლავდეთ , რომ ვერ დაკერავ - გაიცინა თორნიკემ და ძმაკაცის აგდებით კმაყოფილმა ჩაიცინა .
-რა გინდა ტოო - ხელი აიქნია მობეზრებულმა ზუკამ .
-მიდი და თუ მოიგებ აღარ შეგიჭამ ტვინს - იცოდა ახლა ეს აბსურდული რაღაც , რომ წამოროშა მაგრამ ერთადერთი იყო რითიც შეძლებდა სვანის მოსყიდვას .
-ვინც არა ? - ეშმაკურად ჩაიცინა სვანმა.
-დაგინებულია - მხრები აიჩეჩა თორნიკემ , კარგად იცოდა ახლა რაც თქვა იმას , რომ ვეღარ გადაახტებოდა მაგრამ ჯიუტად განაგრძობდა ძმაკაცის ნერვებზე თამაშს.
-კარგი , რომელი აბა ავარჩიო - თვალების ცეცება დაიწყო აქეთ იქით გვიჩიანმა.
-ოპ ოპ ჩვენ აგირჩევთ - თითის აწევით გააჩერა ძმაკაცი - შენ ვინმე ნაცნობს აირჩევ უკვე დაკერილს , ისედაც იმდენი ქალი გყავს გარშემო , მინიმუმ 20 აქ გაგეჩითება - უკმაყოფილომ აიბზუა ხელი .
-კარგი გისმენ და გიყურებ - გაიცინა სვანმა .
-ვაკო იმაზე რას იტყვი ? - გაახედა ხანში შესული ქალისკენ , რომელსაც ლეოპარდისებრი კაბა ეცვა - ბრის - ხელები მოკუმა და კატის იმიტაცია გააკეთა .
-შენ ხო არ ან*რევ ბიჭო ? - წარბები შეკრა გვიჩიანმა .
-გრრრ - აყვა ვაკოც სიცილით .
-ამმ აი ის ? - კრემის ფერი კაბით პუტკუნა ქალისკენ ანიშნა ძმაკაცს .
-დაახვიე აქედან ეხლა - შეკრული მუშტი გასწია მისკენ , რომ არა გვერდით გაწეული თორნიკე ღმერთმა იცის რა მოხდებოდა .
-აი ის - დაბნეულმა ამოილუღლუღა ვაკომ და კარისკენ გაახედა მოხარხარე თორნიკე , ბიჭმა სიცილით გაიხედა და ღიმილი სახეზე შეახმა რიჟა ულამაზესი და უსექსუალურესი გოგონა , რომ დაინახა .
-აბა რომელი საფრთხობელა ამირჩიეთ ამჯერად - ირონიულად ჩაიხითხითა გვიჩიანმა და ბიჭების მზერას თვალი გააყოლა .
რიჟა გოგონას , რომ გადააყწდა თვალებით ტუჩები ერთმანეთს დააშორა ოდნავ და ქვედა ტუჩზე ენა გადაიტარა .
ფეხებიდან დაიწყო ათვალიერება და კმაყოფილმა მოავლო მზერა , შხვართ ფეხებს , გამოყვანილ წელს და აშკარად მრგავალ უკან მდებარე ბურთებს , მზერით ზემოთ აუყვა და ორ წინა აშკარად გემრიელ ბურთულად , რომ გადააწყდა ქვედა ტუჩს კბილები დაასო , ლავიწებს გაუსწორა მზერა და ცხადად წარმოიდგინა მის ლავიწებზე თავისი კბილები , მზერა ახლა ტუჩებს გაუსწორა და კმაყოფილმა ჩაიღიმა დიდი ლამაზი ტუჩების დანახვისას , თანდათან ზემოთ აუყვა და

კუროსა ცხვირის კონტური წარმოსახვაში თითით დახატა .
თვალები , მისი თვალების წინ გააუსწორა და თაფლისფერ მუქ თვალებში მთელი ინტერესით შეხედა .
ბუნებრივი თმა წარმოსახვით ხელებითაც კი მოუსინჯა და მოეჩვენა , რომ ხელში რაღაც ფაფუკი ეჭირა და ეფერებოდა რაც უდიდეს სიამოვნებას ანიჭებდა .
როგორ უნდოდა გოგონას თვალებისთის უფრო დიდ ხანს ეყურებინა , მაგრამ მან მალევე მოაშორა მზერა და ღიმილით გაიხედა ვიღაც ქალისკენ .
ქალში ერთ-ერთი ჟურნალის დირექტორი , რომ ამოიცნო კმაყოფილმა ამოიგმინა და შეკრული მუშტები მოადუნა , შარვლის ჯიბეებში ჩაიწყო და მის ქათქათა კბილებს დაუწყო ყურება .
ულამაზესი ღიმილით , რომ იღიმოდნენ .

-ოე , ოე სვანო - გაუცინეს ბიჭებმა ძმაკაცს .
-ეს გოგო თქვენი ნძლავის გარეშეც უნდა გახდეს ჩემი - ამოილაპარაკა დარწმუნებით და ვნებიანი მზერით აათვალიერა რიჟა.
-ნიძლავი ძალაშია ? - ჰკიტხა შეპარული ღიმილით ძმაკაცს ძმაკაცმა.
-ძალაშია ეს გოგო ამ ღამესვე თუ არა რამდენიმე დღეში ჩემი გახდება - წარმოსახვაში ათასჯერ გააშიშვლა უნაკლო სხეულის და სახის პატრონი და კმაყოფილმა ჩაიცინა .
-ეჭვიც არ მეპარება -ამოილაპარაკა თორნიკემ .
-აბა ეს ნიძავი რა ჩემ ფეხებად გინდა ? - ჰკითხა ისე , რომ გოგონასთვის თვალი არ მოუშორებია .
-რათ მინდა და ისე ვერ აგაგდებდი და - ჩაიცინა ბიჭმა .

^^^
-ნანიკო - ღიმილით მიესალმა უფროსს ყიფშიძე .
-ულამაზესი ხარ თათუკა - შეაქო ჟურნალისტი .
-მართლა ? ძალიან დიდი მადლობა შენც - "დააკომპლიმენტა" მართლაც , რომ ლამაზი მაგრამ ხნიერი ქალი .
-მადლობა ჩემო საყვარელო , უი ჩვენი სამიზნე აქ უნდა იყოს სადღაც -თვალების ცეცება დაიწყო ქალმა - აი ისიც - მის მზერას თვალი გააყოლა ფრთხილად და მუქ შავ თვალებს , რომ შეეჩეხა , აბობოქრებულ ზღავს , რომ მიაგავდა ინსტიქტურად გაატრიალა თავი .
-მგონი გიყურებს - უთხრა და თმა იიქითა მხარეს გადაიწია მალულად უფრო კარგად , რომ ეთვალთვალა სამინესთვის - სიმპატიური კია იცოცხლე.
-მგონი აქეთ შემეხვეწება ინტერვიუს მოგცემო ისე მიყურებს - ჩაიცინა მისი მზერით დამწვარმა ყიფშიძემ .
-აარამგონია ეს ასე გიყურებდეს მგლის გამომეყვლება აქვს ამ წამს .
-მერე დავკერავ რა პრობლემაა - მხრები აიჩეჩა გოგონამ .
-იზავ მაგას ინტერვიუს გამო ? - შეიცხადა ქალმა .
ისეთს არაფერს ვიზამ , დარწმუნებული ვარ მისი მზერიდან გამომდინარე რაიმე სახის ფლირტს წამოიწყებს და მეც ავყვები სანამ ინტევიუს არ მომცემს - მხრები აიჩეჩა გოგონამ .
იცოდა რა საშინელ რაღაცას ხლართავდა ახლა , და თავის თავისაც საშინლად რცხვენოდა ამ ყველაფრის გამო , მაგრამ მართლა სჭიდებოდა ახლა ის რასაც ნიძლავის მოგების შემთხვევაში მიიღებდა .
არ უნდოდა ხალხის ტვინი მსგავსი სისულელეებით გამოეტენა და უნდოდა ყველაფერი ისე ექნა ისიც , რომ გაბედნიერბეულიყო და ხალხსაც ცოტა სერიოზული სტატია , რომ დაეკითხა .

შამპანურს "წრუპავდა" და ყველას უღიმოდა ნაზად , ცდილობდა სამიზნესკენ არ გაეხედა ისე მოქცეულიყო .
გურაბანიძეებს საერთო ნაცნობი კერძოდ გურაბანიძეს ძმაკაცი შეხვედრიათ იქ გამოუხადეს დიდი ხანია არ მინახავს საზღავარგარეთ იყო წასულიო და უნდა ვნახოო ხო და დაც წაიყვანა .
ტვინი შეუღნა წამოდი შენც გაგაცნობო მაგრამ ძმაკაცში გვიჩიანი და მისი თანმხლები ბიჭები , რომ ამოიცნო არჩია ადგილზე დარჩენილიყო და ჯერ ჯერობით თავი მოეთოკა საქციელებთან ერთად .
ჩანთა დაუვარდა და ასაღებად გადაიწია , უცებ აიღო ჩანთა და იქვე მაგიდაზე დადო უსაფრთხოდ , კაბა გაისწორა თმაზე ხელი ჩამოისვა და ღიმილით აიღო თავისი შამპანურის ჭიქა მაგიდიდან , უკან შეტრიალდა და ღიმილით კინაღამ სახეზე შეახმა ცალ ყბა ღიმილის ავტორად ზუკა გვიჩიანი , რომ ამოიცნო .
ღიმილი შეინარჩუნა და გამომეტყველებით ჰკითხა რა გინდაო .
მამაკაცი გოგონას წინ დაუდგა და ჯიბეებში ხელი ჩაიწყო .
ისეთი მომაკვდინებელი მზერა ჰქოპნდა , ადგილზე ჩაადნობდა ნებიესმიერ გოგონას მაგრამ ვერა და ვერ მოახერხა მსგავსი ადვილი ხერხებით მოძრაობა ყიფშიძესთან .
გოგონა ისეთი მოტივირებული იყო ინტერვიუზე , რომ ყველა თავისი ქალური სურვილები და გრძნობები უკანა პლანზე გადასწია , წინ კი კარიერა და "იმიჯი" გადმოიტანა .
-გამარჯობა - მიესალმა მამაკაცი და მისი ხელი თავისაში მოიქცია შემდეგ კი მტევნის ზურგს ტუჩებით შეეხო .
დავლილი ჟრუანტელი , ცხელი ტუჩებისგან , რომ იყო გამოწვეული უმალვე მიჩქმალვა და ფრთხილად "გამოგლიჯა" ხელი .
-გამარჯობა , გიცნობთ ? - ჰკითხა და ისეთი მზერით შეხედა თითქოს არ იცოდა საიდან ეცნობოდა და გახსენებას ცდილობდა .
-არა , რაც ძალიან სამწუხაროა - მამაკაცმა ცალყბა სიციილი მოიშორა და ირონიულად ჩაიცინა .
-ვერ გავიგე ? - ჰკითხა ვითომ დაბნეულმა .
-არაფერი , არაფერი - გაუღიმა მამაკაცმა - გავიგე აკოს მეგობარი ყოფილხარ .
-დიახ , გურაბანიძეების მეგობარი ვარ - მიანიშნა როგორც ნაშას ვერ შემომხედავო .
ასეთი რაღაცეები სულ აწუხებდა , მზერით ხვდებოდა ვის რატომ უნდოდა მასთან ყოფნა , ამიტომ ამბობდა ყოველთვის კაცებთან ახლო ურთიერთობაზე უარს .

-რას საქმიანობ ? - უცებ გადავიდა შენობით ფორმაზე და თათუკასთვის სასურველ თემაზე . -ზუკა ... - ახლახანს გაეცნო გოგონას .
-თათუკა - გაუღიმა , მზაკვრული ღიმილით .
-ისე მიღიმი თითქოს რაღაცის გამოსვლა გიხაროდეს გულში - უცებ გაშიფრა მამაკაცმა და მისი ლოყებზე ახურებაც გამოიწვია .
-არა მე ასე ვიცინი - უცებ იმართლა თავი .
შეეძლო მამაკაცს ჩასძიებოდა და გამოეტეხა მაგრამ რატომღაც თავი შეიკავა. - ჟურნალისტი ვარ .
-ოო არაა - ამოიხვნეშა ნირწამხდარმა .
დაბნეულმა ააფახუნა წამწამები თათუკამ .
-მესმის , საშინელი პროფესიაა , მითუმეტეს იმაზე რასაც მე ვწერ - გამოუტდა და გაუშინაურდა უცებ .
-რაზე გაწერინებენ ? როგორ დავიზღვიოთ თავი ფრჩხილის მოტეხვისგან ? - ირონიულად ჩაიცინა მამაკაცმა და თავის აზრით დასცინა გოგონას და მის პროფესიას , მაგრამ ვაი , რომ ეს მართალია .
-კითხულობ ? - ჰკითხა ირონია შეპარული ტონით გოგონამ და ისიც უცებ გადავიდა შენობით ფორმაზე.
-მართლა მაგაზე გაწერინებენ ? - გაიცინა ბიჭმა - არა არ წამიკითხავს და არც მაქვს სურვილი , მაგაზე როგორ წერ - იუკადრისა უცებ .
-გგონია მე მინდა ? - მხრები აიჩეჩა და თმის ერთი მხარე უკან გადაიყარა თავის გაქნევით და ხელის ერთი მოძრაობით .
-ძალით რატომ წერ აბა ? - აიჩეჩა მხრრები სვანმაც.
-ჩემი სამსახურია , არ მინდა ვწერდე ასეთ სისულელეებზე , უფროსთან სულ იმაზე მაქვს კამათი , რომ მინდა ვწერდე რაიმე სერიოზულზე , პოლიტიკაზე , ზოგად საკაცობრიო თემებზე , არ მინდა მსგავსი სისულელეებით გამოვულაყო ტვინი ხალხს , მინდა მეც გავბედნიერდე და მათაც მივცე შანსი რაიმე სერიოზული წაიკითხონ .
-მეგონა გსიამოვნებდათ ქალებს ასეთ ბარბულ თემებზე წერა .
-კარგი რა - ხელი ნაზად აიქნია და ჭიქის ოვალურ ფორმას მოატარა თლილი თითი . - ვერ ვიტან , მინდა რამე სერიოზულზე დავწერო - ტუჩები გაბუსხა მოწყენილმა და ნამიოკი ჩაურტყა შენზე დამაწერინეო .
-თუნდაც ? - ჰკითხა და ეშმაკურად ჩაიცინა .
მიხვდა მამაკაცი რითიც შეიძლებოდა ასეთ ქალთან დაახლოვება .
-თუნდაც : პოლიტიკა , ზოგად საკაცობრიო თემები , ეკოლოგია ან სულაც ბიზნესი , ყველაფეი ფრთხილების , პარფიუმერიის და მოდის გარდა .- ამოიოხრა გოგონამ და ტუჩები გაამაცმაცუნა საყვარლად .
-ერკვევი რომელიმეში ? - ჰკითხა ზუკამ .
-რა ვიცი ასე თუ ისე ყველაში , არც პოლიტიკოსად გამოვდგები არც ეკოლოგიის დამცველად და არც თარჯიმნად , რომ მთავრობის ენიდან ხალხისთის ვთარგმო მათი სათქმელი , არც ბიზნეს"ვუმენად" , მაგრამ შემიძლია წერა და ყველაფრის ღიად გამოჩენა , ყოველ შემთხვევაში მინდა - მხრები აიჩეჩა უდარდელად .
-ხვალ საღამოს 8 საათზე რესტორან ფუნიკულიორზე გაწყობს ? - ჰკითხა და აჯახა გოგონას უცებ .
-რა ? - პირი დააღო თათუკამ - იცი ვერ გავიგე - ალუღუღდა დაბნეული.
-ხვალ საღამოს 8 საათზე რესტორან ფუნიკულიორზე , განვაგრძოთ ამ თემაზე საუბარი გაწყობს ? ბიზნესმენი ზუკა გვიჩიანი სასიამონოა - მოჩვენებით ჩაუკრა თვალი გოგონას .
-ხო მგონი სადღაც მომიკრავს ყური - მხრები აიჩეჩა და თავის მსახიობურ მონაცემებს 10 ქულა დაუწერა .

-ე.ი შევთანხმდით ? - ჰკითხა შეპარული ღიმილით ყიფშიძეს .
-არ ვიცი - ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა და გაიცინა - ალბათ კი .
-ანუ კი - ჩაეიკითხა ისევ .
-ანუ კი - გაუცინა მანაც .
-კარგი მაშინ ხვალამდე - ხელზე ეამობორა და წასასვლელად დაიძრა .
-ნომერი ? - გაოცებულმა გააყოლა თვალი .
მამაკაცმა უბრალოდ ირონიული ღიმილი აჩუქა და გზა განაგრძო .
დღეს

დაბნეულმა მხოლოდ იმაზე ფიქრი დაიწყო , როგორ დაუკავშირდებოდა მამაკაცი .
გონს ნუცას ხელების ქნევამ მოიყვანა .
-ჰო რა ? - ჰკითხა თვალების ცეცებით გურაბანიძეს.
-ჰო რა კი არა გოგო რა ჯანდაბა გჭირს ? - ჰკითხა დაფეთებულმა - გვიჩიანს შენთან რა უნდოდა ?
-შენც იცნობ ? მეგონა მარტო აკო იცნობდა .
-ბავშვობის მერე აღარ მინახავს - მხრები აიჩეჩა გოგომ.
-ნანიკოს დავენიძლავე ინტერვიუს მოვიპოვებ 10 დღეში მეთქი , თურმე არავის არ აძლევს და ... ვჩალიჩობ , რომ ინტერვიუ ავიღო და დღეს თვითონ გამომეცხადა .
-ხო აკოსაც ჰკითხა ის გოგო ვინ არისო - სასხვათაშორისოდ ჩაილაპარაკა უმცროსმა გურაბანიძემ .
-რაა ? მერე აკომ რა უთხრა ? - დაფეთებულმა მოუწყო დაკითხვა დაქალს და კმაყოფილებისგან ადგილი ვერ იპოვა , კანში ძლივს ეტეოდა .
-რაო და ჩემი მეგობარია ძაან ახლო დასავით მყავსო , ნუცას დაქალია და კაროჩეო - თქვა სიტყვა სიტყვით გურაბანიძემ .
-მერე იმან რა უთხრა ? - დაკითხვას არ წყვეტდა ყიფშიძე.
-არაფერი - მხრები აიჩეჩა უდარდელად - შენ რაღაც ძალიან დაინტერესებული ხარ მაგ კაცით - ჩაიხითხითა ეშმაკურად - აბა რა ხდება თქვი დროზე !
-არაფერი , ხვალისთვის სავახშმოდ დამპატიჟა - ჭიქას წაეთამაშა ყიფშიძე .
-რაო ? - დაცქვიტა ყურები და გადმოკარკლა თვალები ახლად მოსულმა აკომ.
-შენ საიდან გაჩნდი ასე ჩუმად აქ ? - გაუცინა მეგობარს .
-რა გითხრა გვიჩიანმა ?- გაიმეორა კითხვა აკომ.
-სავახშმოთ დამპატიჟა საქმეზე სალაპარაკოდ , თან ინტერვიუზე ვჩალიჩობ მაგისგან , რომ ავიღო - დაუყვავა მშვიდი ღიმილით ყველაფერი .
-ააა - ჩაილაპარაკა , საეჭვოდ მშვიდად .
-ოჰ როგორ მოხდა საცემად , რომ არ მიდიხარ ? - ჰკითხა სიცილით თათუკამ.
-არ ვთვლი საჭიროდ - მხრები აიჩეჩა და ეშმაკურად ჩაუკრა თვალი ნუცას .

^^^
საწოლზე იჯდა და ფიქრობდა , დაურეკავდა თუ არა მართლა მამაკაცი 8 საათზე .
უკვე 6 საათი შესრულებულიყო და 7 ის წუთები იყო .
ნუცა და თათუკა გართხმულები იწვნენ საწოლზე და ჭერს უყურებდნენ .
-მარტო არ გეშინია ცხოვრება ? - ჰკითხა უეცრად დაქალს გურაბანიძემ , რაზეც ძალიან გაეცინა ყიფშიძეს .
-რისი უნდა მეშინოდეს გუდიანის?
-რა ვიცი , რა ვიცი - მხრები აიჩეჩა ნუცამაც .
-მობილური მომაწოდე რაა - თხოვა ზარის შემდეგ , დაფეთებული წამოჯდა საწოლზე და აკოს ზარს , იმედ გაცრუებული მზერა შეანათა .
-ხო აკო - ჩაიჩურჩულა თავისთვის .
-რას შვებით ჭკვიანად ხართ ? - ჰკითხა ჩვეული კითხვა.
-კი ჭკვიანად ვართ - გაუცინა ტელეფონში .
-კარგი გაკოცეთ შუბლზე - მობილური გათიშა და იქვე მიაგდო .
ზარი 2 წუთის ინტერვალის შემდეგ კიდევ განმეორდა , იფიქრა ისევ აკო იქნებაო და მწვანე ღილაკს თითი გადაუსვა, მერე მიხვდა უცხო ნომერი , რომ ურეკავდა და ყურთან მიიდო თვალებ დახუჭულმა.
-გისმენთ - ნაზი ხმით ამოიჩურჩულა და ბალიშზე თავი უფრო კომფორტულად მოაკალათა .
-1 საათში მოგაკითხავ სახლთან და მზად იყავი კარგი ? - მოესმა ნაცნობი ხმა და დააჟრჟიალა .
-ზუკა ? - წარმოთქვა გაოცებულლმა .
-მე ვარ - გაუცინა ტელეფონის მეორე მხრიდან .
ნათლად წარმოიდგინა მისი თეთრი ქათქათა კბილები და ბაგეები , მარწყვივით ბაგეები , რომლებიც ოდნავ შეირხა და ერთმანეთს დაშორდა , შავი მუქი თვალები ცეცხლის ფრად , რომ ანათებდა მომენტებში და იგრძნო , როგორ გააცხელა მთელს სხეულში .
მისი ბოხი ხმა ისეთი ტემბრის იყო , შეუძლებელია ვინმე არ ჩაადნოს ადგილზე .
კიდევ კარგი ახლა ვერ ხედავდა რა დღეში იყო თვითონ და როგორ უკანკალებდა სხეული , თორემ ხომ ეგონებოდა სულელი ? არ არის თუ ?
-კარგი მზად ვიქნები - მობილური გათიშა და გაოცებული საწოლზე წამოჯდა ნუცას ზემოდან დააცქერდა და საუბარი დაიწყო .
-რომ იცოდე რა სახე გაქვს , გადაიხარხარებდი - ნუცამ იმხელა ხმაზე მორთო სიცილი , თვითონაც გაეღიმა - გაები ჩიტო ? - ჰკითხა სასაცილო ტემბრით და საწოლზე წამოჯდა თვითონაც .
-რა ჩავიცვაა - აბუზღუნდა ყიფშიძე და ნუცას მავედრებელი თვალებით გადახედა .
-მე ამას ჩავიცვმადი - ხელში ლამაზი კაბა მიაჩეჩა , შავი ოდნავ დეკოლეთი , წელზე ოდნავ ამოღებული და ვიწრო , მუხლებამდე შემოტკეცილი მთლიანი კაბა - არც ძალიან ვულგარული , არც ძალიან გამომწვევი , მაგრამ ლამაზი და სექსუალური , ისეთია ამ სიტუაციას , რომ შეეფერება - დაარიგა დაქალი .
-მართალი ხარ - ბიუსჰალტერი გაიხადა და ეგრეთ წოდებული "ტანგა" ამოიცვა .
-ლიფს არ იცვამ ? - ჰკითხა ნუცამ .
-ხომ იცი , რომ არ მჭირდება - ამაყი გაიჯგიმა და კაბა გადაიცვა .
-აუ რა ბედნიერებაა წარმომიდგენია - ოცნებებში წასულმა სახე დაბრიცა გურაბანიძემ .
-ახლა შენ ხარ სასაცილო - კისკისი დაიწყო ყიფშიძემ და თან სარკეში კმაყოფილმა შეათვალიერა თავი .
-აი ეს ქუსლები ჩაიცვი მაგაზე - შავი მაღლები მიაწოდა და ჩააცმევინა .
-ლამაზია , უხდება ხო იცი შენ - გაიცინა და საბოლოოდ შეათვალიერა თავისი თავი.
ვარცხნილობა არ შეუცვლია , ფაფუკი რბილი და რიჟა თმა , ოდნავ დახვეული ბუნებრივად , ზურგს უკან გადაიყარა და საყურეები გაიკეთა .
მკრთალი მაკიაჟი გაიკეთა და შავ ქლაჩს ხელი დაავლო.
-მგონი მზად ვარ - ამოილაპარაკა კმაყოფილმა .
-მგონი ? - საეჭვოდ შეხედა და ცალი წარბი ზემოთ აზიდა გურაბანიძემ .-შოკი ხარ - ცერა თითი ზემოთ აღუმართა და გაუცინა .
-მართლა ? - ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და მოზუზუნე ტელეფონს დასწვდა .
-უი რა დრო გასულა - ტელეფონი აიღო და ნაცნობ , უცნობ ნომერს კანკალით უპასუხა .
-მზად ხარ ? -მოესმა ინტონაციურად , ბოხი მაგრამ გასაგიჟებლად ტკბილი ხმა და ნარნარით ამოუშვა ჰაერი გაპობილი ბაგეებიდან .
-კი მზად ვარ მოხვედი ? - ჰკითხა გაოცებულმა , კი მაგრამ ამ ბიჭს ან ნომერი ვინ მისცა ან მისამართი .
-კი მოვედი ჩამოდი - უთხრა და გაუთიშა .
-ნუცას გასაღები ხო იცი სადაც დევს ? მივიდვარ მე - უთხრა და გადაკოცნა .
-ხო მიდი წადი - აკოცა დაქალს და თვალებით გაამხნევა .

ქვემოთ ჩასულს , მუქ გაქექილ ჯინსებში ჩაცმული ზუკა დახვდა , შავი საროჩკა ეცვა და შავი პიჯაკი , კლასიკური კედები მოერგო და სათვალე , სწორ ლამაზ ცხვირზე დაეკოსებინა .
მანქანას მიყუდებულმა ,გოგონა გადაკოცნა და კარი გამოუღო ღიმილით .
-შესანიშნავად გამოიყურები - "დააკომპლიმენტა" და ყიფშიძე და დაელოდა , როდის ჩაჯდებოდა მანქანაში კარი ჯელტმენურად , რომ მიეხურა .
-მადლობა , შენც კარგად გამოიყურები - ნაზად გაუღიმა და მანქანაში ჩაჯდა .
კარი მიუხურა და სწრაფად მოუარა მანქანას მეორე მხარეს , თავის ადგილად დაჯდა და ძრავა ჩართო .
-აბა წავედით ? - ჰკითხა ღიმილით ისე , რომ გზისთვის თვალი არ მოუშორებია .
-წავედით - გაიღიმაა და ადგილზე გაისუსა . -ჩემი ნომერი და მისამართი საიდან გაიგე ? - ჰკითხა მაინც , რომ ვერ მოისვენა ინტერესისგან და ცნობისმოყვარეობისგან .
-მაგაზე ადვილი რა არის ? - მხრები აიჩეჩა ბიჭმა.
-შენ ხარ ჟურნალისტი თუ მე - გაიცინა გოგონამ და მობილურის უკანა პანელს წაეთამაშა ფრჩხილებით .
-რა ვიცი - გაიცინა და გოგონა ვნებიანი თვალებით აათვალიერა .
ორივეს კარგად ახსოვდა , რომ მათი ურთიერთობა 10 დღის ამბავი იყო .
ორივე იმისკენ მიილვტვოდა , როგორ ჩაეგდოთ ერთმანეთი 10 დღეში .
მაგრამ არავინ იცოდა რა მოხდებოდა ამ 10 დღეში , დამთავრდებოდა ყველაფერი ისე , როგორც იყო დაგეგმილი თუ დაიწყებოდა ყველაფერი თავიდან , ახალი ეტაპიდან ? ეგ არავინ იცოდა .




^^^
-რას მიირთმევთ ? - 5 წუთი იყო რაც რესტორანში იყვნენ შესულები , ჯიქურ უყურებდნენ ერთმანეთს თვალებში , არც ერთი ფიქრობდა რამის შეკვეთაზე და ხმის გაღებაზე . ოფიციანტის ხმა , რომ არა ეშმაკური და ჯიუტი მზერა ვინ იცის რამდენ ხანს გასტანდა .
-რას შეუკვეთავ ? - ჰკითხა მამაკაცმა , კმაყოფილი ღიმილით .
-და რას შემომთავაზებ ? - ჰკითხა ეშმაკური ღიმილით თვითონაც , ითამაშებს ცოტა ხნით საინტერესო , თამამი და ინტრიგანი ქალის როლას არაფერი უჭირს .
მამაკაცმა ვნებიანად აათვალიერ ჩაათვალიერა ერთი შეხედვით თამამი ქალი და ტუჩის კუთხე მომაკვდინებლად ჩატეხა .
-მე ძალიან მიყვარს ცეზარი - ტკბილი და ჰარმონიული ხმით წარმოთქვა და გოგონას თვალებში ჩააშტერდა , რომელმაც ქვედა ტუჩს ოდნავ დაასო კბილები .
-იყოს ცეზარი - ჩაილაპარაკა ვნენიანი და სექსუალური ხმით .
-ანუ ცეზარი ? - იკითხა დაბენულმა ოფიცინტმა - კარგით რამეს დალევთ? - იკითხა მას შემდეგ რაც დადებითი პასუხი მიიღო .
-წითელი თუ თეთრი ? - ჰკითხა მამაკაცმა ყიფშიძეს.
-წითელი - გაუღიმა ლოყებ აფარკლულმა.
-კარგით ახლავე - ოფიციანტი მაგიდას გაშორდა და მარტო დატოვა "წყვილი"
-წითელი ? - იკითხა გაკვირვებულმა მამაკაცმა - ქალები თეთრს უფრო ირჩვენ ხოლმე - მხრები აიჩეჩა გვიჩიანმა .
-წითელი უფრო მშვიდი , ნაზი და სხვანაირი დასალევია - ჩაიჩურჩულა და ცარიელი ჭიქის ოვალურ ზედაპირს საჩვენებელი თითის გული მოავლო , რაზეც მამაკაცს მზერა გაეყინა .
-ინტიმური გინდოდა გეთქვა ? - წარბი აზიდა ზემოთ სვანმა.
-თუნდაც - მხრები აიჩეჩა უდარდელად ყიფშიძემ .

შეკვეთა მიიტანეს და მაგიდაზე დაალაგეს .
ღვინო ფრთხილად ჩამოასხა გვიჩინმა , ისე , რომ თათუკასთვის მზერა არ მოუშორებია .
-იცი ? მგონი ამ ღვინოზე წითელი შენ ხარ - გაუცინა ირონიულად ზუკამ და გოგონა უფრო აახურა მთლიანად .
-მაღალი ტემპერატურის ბრალია , საკმაოდ ცხელა - კისერში ხელი შეიცურა და თავი ოდნავ გადააკონწიალა მეორე მხარეს.
-დაცხა ხო ? - ხელებით მაგიდას დაეყრდნო და გოგონას სახე უფრო მიუახლოვა.
-ძალიან - სახე გათანგულმა ამოიჩურჩულა და სკამის საზურგეს აეყუდა მძლავრად.
-გუშინ ამბობდი ჩემი სამსახური არ მომწონსო ხო ? - იკითხა გვიჩიანმა და ჩანგალი თეფშს უხმოდ დაუბრუნა .
-არა ეგრე ვერ ვიტყვი , ძალიან მომწონს , მაგრამ არ მომწონს ის თემა , რომელზეც მაწერინებენ , მინდა უფრო სერიოზულზე ვწერო , მაგალითად პოლიტიკაზე - მხრები აიჩეჩა გოგონამ .
-და რატომ არ მოგწონს ?
-სისულელეა , ვის რაში აინტერესებს ვის ვინ მოსწონს , როგორი ფეხსაცმელი უნდა ჩაიცვა და როგორ უნდა დიაზღვიო თავი ფრჩხილის მოტეხვის გარდა ? - მხრები აიჩეჩა და ტუჩები გაბუსხა.
-ხო ეგეც მართალია - მხრები აიჩეჩა მამაკაცმაც და საზურგეს მიეყუდა .
ჯიუტად არ იღებდა ხმას , და არ ამბობდა არაფერს ინტერვიუზე .
ლაპარაკობდა ყველაფერზე გარდა სამსახურისა , ყიფშიძეც აღარ ეძიებოდა .
საუბრობდნენ დაბალ , ვნებიან ტონალობაზე და ასე უფრო იზიდავდნენ ერთმანეთს.
ისეთი დაუკებელი სურვილი გაუჩნდა , ახლა ამდგარიყო და ყველა მისი სიამაყე ხელებში მოექცია , მაგრამ ვაი , რომ ყიფშიძე ასე ადვილად არ ჩაუვარდებოდა მკლავებში.
ეტყობოდა გოგონას მოთმინების უნარი , რომ ჰქონდა .
ეტყობოდა , როგორ იწვევდა მამაკაცს , ამით კი უფრო ხელდებოდა გვიჩიანი და უასმაგდებოდა სურვილი მისი ხელში ჩაგდების .

^^^
-შესანიშნავი დრო გავატარე , დიდი მადლობა - გაუღიმა გოგონამ და ქლაჩი ხელში აიღო.
-არაფერს - გაუღიმა მამაკაცმა - იმედია ისევ შევხვდებით , ოღონდ არა ფორმალურ ადგილებში - ნამიოკი ჩაურტყა ქალს და ჩაიღიმა მისი დაბნეული სახის დანახვისას.
-იმედია - ჩაიცინა და კარი გამოღო - კარგად - მისკენ მოწეული მამაკაცი ნაზად გადაკოცნა და მანქანიდან გადავიდა .
მშვიდად მიდიოდა სადარბაზოსკენ , გრძნობდა მწველ მზერად უკნიდან სავარაუდოდ , სავარაუდოდა კი არა გვიჩიანისგან , მაგრამ ჯიუტად არ იხედებოდა უკან , მანქანა უძრავ მდგომარეობაში იდგა .
სანამ თვალს არ მოეფარა , სწრაფად ავარდა სადარბაზოში და კარი დაფეთებულმა გააღო . გასაღები იქვე მიაგდო და ჩანთაც მის გზას გაუყენა .
გადაფარებული ფარდა სამზარეულოდან ოდნავ გადმოწია და მანქანას ღიმილით დააშტერდა .
მამაკაცმა ხელი დაუქნია და ირონიული ღიმილით გაშორდა ტერიტორიას მანქანით .

ზედიზედ მეხუთე დღე იყო რაც გვიჩინას ხვდებოდა , "ოფიციალურ" რესტორნებში.
მამაკაცმა დაუგეგმა , რომ მეექვსე შეხვედრა აუცილებლად ბუნებაში უნდა ყოფილიყო და , რომ მას უნდა წაეყვანა იმ გასაიდმულოებულ ადგილას , რომელზეც 2 დღის წინ უყვებოდა სვანს .
ადგილი აქვს საიდუმლო , რომელიც მხოლოდ მან იცის , არ იცის რატომ მაგრამ შუა ლაპარაკის დროს , ფაქტია მამაკაცს უთხრა ამ ადგილის შესახებ.
მობილურზე ზარმა გამოაფხიზლა და ტელეფონი აიღო.
გვიჩიანის ნომერს ღიმილით დახედა და მის ფოტოს საჩვენებელი თითის ზურგი აწითლებულმა გადაუსვა.
-საღამომშვიდობისა - მოესმა ბოხი მაგრამ ტკბილი ხმა და ადგილზე ჩადნა კინაღამ.
-საღამომშვიდობისა - მიესალმა თვითონაც და საწოლზე ოდნავ წამოჯდა .
-აბა დღეს მივიდივართ შენს გასეკრეტოეუბულ ადგილას ? - ჰკითხა ყიფშიძეს.
-იცოდე სპორტულად ჩაიცვი -გააფრთხილა სიცილით .
-შენ კიდევ თბილად , ღრუბლიანი ამინდია - მის ნათქვამზე , სითბო ჩაეღვარა გულში , იგრძნო ან უბრალოდ უნდოდა , რომ ეგრძო თუ , როგორ ზრუნავდა მამაკაცი მასზე.
გაბადრულმა დაუქნია თავი მობილურში , ისე თითქოს დაინახავდა გვიჩიანი და თავის საქციელზე გაეცინა.
-დავინახე , როგორ დააქნიე თავი - უთხრა ჩახშული ხმით და ყურმილის მეორე მხრიდან ჩაიცინა .
-ეე საიდან - გაოცებულმა წამოიძახა და სამსახურის ქაღალდებს ხელი დაავლო შემდეგ კი მაგიდაზე დადო დასტა.
-რა ვიცი მივხვდი , შენი მიმიკები ძალიან ადვილად დასამახსოვრებელია - გაუცინა გვიჩიანმაც - რომელზე გამოგიარო ? - ჰკითხა გაოცებულს.
ანუ რა გამოდის ახლა ? ე,ი აკვირდება , ხოლმე ყიფშიძის მიმიკებს ?
-ნახევარ საათში გამომიარე - უთხრა და მობილური შეათამაშა ხელშI ოდნავ .
-ანუ 1 საათში - ჩაილაპარაკა სიცილით .
-ხო ეგრე გამოდის - გაიცინა თვითონაც .
-კარგი სანამ 2მდე გაზრდილა წადი და მოემზადე - ხმა ისევ მკაცრი მოესმა და ჩაეღიმა.
-კარგი დროებით - გაბადრული სახით გათიშა ტელეფონი და იქვე მიაგდო.
რადგან ღრუბლიანი ამინდი ელის სასურველია მართლა თბილად ჩაიცვას.
შავი კოჭს ოდნავ აცდენილი შემოტკეცილი ელასტიკები მოიზომა ტანზე , ამავე ფერის სპორტული შემოტკეცილი მაიკა და შავივე ჟაკეტი მოიცვა .
შავი აირმაქსები ამოიცვა ფეხზე და თმა ცხენის კუდივით გაიკეთა .
თავის წითურ თმაზე გიჟდება, ისე უვლის , როგორც საკუთარ შვილს .
მაკიაჟი არ გაუკეთებია ისე დაავლო მობილურს ხელი და შემოსული ზარის შემდეგ სადარბაზოში გაიქცა.
კარი გადაკეტა გასაღებით და კიბეები ჩაირბინა .
მანქანაში ჩახტა და სუნთქვის დარეგულირება სცადა .
-რა იყო გუდიანი მოგდევდა? - ჰკითხა გაოცებულმა და თან ჩაიცინა .
-გამარჯობა - გაუცინა ნარნარი ხმით და მამაკაცი გადაკოცნა.

^^^
-ახლა საით წავიდე ? - ჰკითხა და რული მარცხენა მხარეს მოატრიალა .
-აუ მოდი დამსვი და მე ავიყვან -გაუცინა მამაკაცს და მისი სპორტული სტილი შეთვალიერა . როგორ უხდება თავისუფალი სტილი , რომ იტყვიან აკვდება .
-იცი ტარება ? - ჰკითხა ეშმაკური ღიმილით .
-რას მკადრებ - გაუცინა გოგონამაც - პრავაც მავქს დაჟე - ამაყი გაიჯგიმა სავარძელზე.
-პრავის ყიდვა 300 ლარი , რომ ღირს ეგ პრავა გაქვს შენც ? - ჰკითხა სიცილით .
არა მაინც , რომ არ ეშვება ნერვების მოშლას ? როგორ კბენს ხოლმე.
-საიდან იცი შენ იყიდე ? - ჰკითხა ირონიული ღიმილით.
-კარგი მოდი დაჯექი - მანქანა გააჩერა და თვითონ გადმოვიდა .
გოგონა არც გადმოსულა ისე გადაფოფხდა საჭესთან და , უფრო მძაფრად , რომ შეიგრძნო სასიამოვნო სურნელი ლამის იქვე ჩადნა .
-რა სუნამოს იყინებ ? - ჰკითხა უკვე ჩამჯდარ მამაკაცს და მანქანა ადგილს მოწყვიტა.
-შანელის ალური სპორტს - გაუცინა გოგონას კმაყოფილმა -რა იყო მოგეწონა ?- ეშმაკურად აათამაშა წარბები .
-ძალიან - ტუჩები გამობურცა და გაუცინა .
მანქანა ადგილს , რომ მიუახლოვდა კმაყოფილმა ჩაიცინა და მინდორს თვალი მოავლო.
-ეს რა ადგილია ? - ჰკითხა გაოცებულმა და მანქანიდან გადმოვიდა.
მწავენ მინდორი , იებით გადაფენილი .
არც თუ ისე ბევრი ხით და ერთი პატარა სახლით .
-ეს მამაჩემმა ამიშენა დაახლოებით 10 წლის , რომ ვიყავი , ასე მითხრა ცუდ ხასიათზე როცა იქნები აქ მოდი და უბრალოდ ყველაფერი დაივიწყეო , ასეც ვიქცევი ხოლმე , აქ , რომ მოვდივარ ყველაფერი ნული ხდება ჩემთვის , არ ვიცი იოგაზე შესვლა რატომ ავიკვიატე მაგრამ , აშკარად ამ ადგილის მაგიურ ძალასთან ვერც იოგა მოვა და ვერც შელოცვა - ჩაიცინა და პატარა ია მინდორს მოსწყვიტა , შემდეგ კი თმაში გაიკეტა .
-შავ თმაზე მეგონა აკვდებოდა მაგრამ რიჟას მართლა დააკვდა - ცერა თითი აუწია მამაკაცმა და გოგონას სახლზე ანიშნა .
-ეს თქვენ ააშენეთ მართლა ? - გაიოცა მამაკცმა .
-აჰამ - თავი დაუქნია გვიჩიანს - წამოდი შიგნით შევიდეთ .
შიგნით შესულს , მთლიანად ხის სახლი დახვდა , შიგნით ყველაფერი , იყო რაც კი საჭირო იყო ადამიანის კომფორტისთვის .
ტელევიზორის და ტექნიკის გარდა.
-ტექსნიკა სპეციალურად მოტეხე ხო ? - გაუცინა გოგონას.
-ხო აქ ყველაფრის დასავიწყებლად მოვდივარ და არ მინდა რამემ ჩემი ყურადღება მიიქციოს .

დიდხანს იყვნენ ერთ ადგილას და ერთმანეთს ბედნიერები შესციცინებდნენ .
-იცი ? - მანქანა გოგონას კორპუსთან გააჩერა და ლაპარაკი დაიწყო - არავისთვის მიმიცია ინტერვიუ , მაგრამ მინდა შენ იყო ის ერთადერთი ჟურნალისტი , რომელიც ჩემზე დაწერს .
ამის თქმა და გოგონას გაოცება ერთი იყო , შიგადაშიგ ყველაფერს წერდა ჟურნალისთვის.
სიტყვა სიტყვით იწერდა დღის განამვლობაში მომხდარს და აპირებდა სააშკარაოზე გამოეტანა ყველაფერი იმ შემთხვევაშიც კი თუ მამაკაცი ინერვიუს არ მისცემდა , მაგრამ ახლა ეს , რომ უთხრა ლამის ადგილს მიეყინა.
იცოდა თუ გვიჩიანი გაიგებდა ნიძლავის შესახებ და იმის შესახებ , რომ ყველაფრის დაწერას აპირებდა რაც მათ შორის ხდებოდა არავითარ შემთხვევაში გააგრძელებდა მასთან ურთიერთობას .
ღამე ხშირად ფიქრობდა , უკან ხომ არ დაეხია და ყველაფერი ხომ არ მიეტოვებინა , არ უნდოდა მამაკაცის თვალებში იმედგაცრუების დანახვა მაგრამ უკან დასაბრუნებელი გზა მოჭრიილი ჰქონდა.
-მეკაიფები ? - გაოცებულმა ამოულუღლუღა და ზღვის ფერ თვალებში , ცეცხლივით , რომ გიზგიზებდა სხვივები დაბენულმა ჩახედა .
-არა ! - განაცხადა სერიოზული ხმით .
-სიამოვნებით - გაუცინა ყალბი ღიმილით , როგორ ცხვენდა საკუთარი საქციელის , როგორ უნდოდა უკან დახევა და ყველაფრის ნორმალურად , პატიოსნად გაკეთება ,როგორ არ უნდოდა ეს ყვეაფერი ახლა ცხადში , რომ მომხდარიყო მაგრამ ვაი , რომ ეს მართლა ხდებოდა .
-ხვალ ჩემს საყვარელ ადგილას წაგიყვან , ზეგ კი ინტერვიუს მოგცემ - თვალი ჩაუკრა გოგონას - ხო და კიდევ ერთი , ზეგ მინდა სამსახურში კორპორატიულზე წამომწყვე , როგორ ჩემი მეწყვილე - გაუღიმა და მიახვედრა არაფერი არ გაქვს საუხერხულო და სანერვიულოო .
-მე ? -ალუღლუღდა დაბენული .
-შენ - გაუღიმა და თვალი ჩაუკრა კიდევ ერთხელ .
-სიამოვნებით - დათანახმდა და გაიღიმა ისევ ნაზად - კარგად - ფრთხილად გადაკოცნა მამაკაცი და მანქანა გამოღო.
სახლში ასულმა შხაპი გადაივლო და საწოლს მიესვენა.
მასთან გამოსულ ნუცას ყველაფერი უამბო და მის გაოცებულ რეაქციებზე ბევრი იცინა .
როგორც კი ჩაეძინა , დაქალი სახლიდან ღიმილით გამოეპარა და სახლში გადაცუნცულდა .

^^^
გვიჩიანის საყვარელ , საიდუმლო ადგილზე ბევრს ფიქრობდა , ისეთი სიმშვიდე იყო ჩიტების ჭიკჭიკიც არ ისმოდა .
ამაღლებული და თითქოს მიტოვებული ადგილი იყო .
პატარა "შტაბით" და სიმსვიდით მოცული .

-ძალიან ლამაზი ადგილი იყო -გაოცებული ალაპარაკდა , როდესაც კორპუსთან მანქანა გააჩერა სვანმა .
-ხვალ ინტერვიუს დღე გვაქვს - შეახსენა ღიმილით.
-კარგი ხვალ ველოდები შენს ზარს .
-ჩემთან ავიდეთ - უთხრა და გაუღიმა.
-შენთან ? - დაბნეულმა ამოლუღლუღა და ეშმაკურად მოცინას გვიჩიანს შეძლების და გავრად გაუღიმა , რაც მგონი არ გამოუვიდა ეჭვი აქვს.
-ხო რა იყო - გაუცინა - მიდი ახლა შენ ადი და ხვალ დაგირეკავ - თვალი ჩაუკრა და ანიშნა გადადიო.
ღიმილით გადავიდა მანქანიდან და სახლში ავიდა .

^^^
-მოვდივარ გამოდი კარგი ? - ჰკითხა მობილურში , როგორც კი აიღო ტელეფონი ყიფშიძემ .
-მოდი მისამართი მითხარი და მოვალ ჩემი მანქანით .
-კარგი მოგწერ - უთხრა და გაუთიშა.
მესიჯს , რომ დახედა შავი სარაფანი გადაიცვა წინ მოკლე უკან ოდნავ გრძელი და ბალეტკები ჩაიცვა .
ბიუსჰალტერი რათქმა უნდა "არ იკადრა" და ქვემოთ ჩაირბინა .
გაშლილი თქმა სახეზე ელამუნებოდა .
კარი გამოღო და საჭეს მიუჯდა , მისამართზე მივიდა .
ხელის კანკალით დარეკა ზარი კარზე და ძლივს გაიღიმა კარში გვიჩიანი , რომ დაინახა.
-შემოდი - გაუღიმა და წელზე ხელი მოხვია .
დავლილი ჟრუანტელი ვერც , თვითონ დააიგნორა და ვერც მამაკაცისგან მიჩქმალა.
ზუკას კმაყოფილს ჩაეღიმა და მისაღებ ოთახში შეიყვანა მოცახცახე.
-მეჩვენება თუ ნერვიულობ ? - ჰკითხა წარბაწეულმა.
-გეჩვენება - ნერვიული სიცილით ჩაიცინა და მაგიდასთან დაჯდა .
მამაკაცმა ტკბილეული დაუდო ყავასთან ერთად და წინ მიუჯდა.
-აბა დავიწყოთ ? - ჰკითხა ეშმაკური ღიმილით.
-დავიწყოთ - უთხრა და კითხვები ერთმანეთის მიყოლებით მიაყარა.
-აუ რაა კოღო ხარ - დაღლილი , სიცილით ჩაეშვა რბილ სავარძელში და "ჟურნალისტს" გაუცინა . - ცვეტში სისხლი გამომწოვე , ინფორმაციის შემცველი - ჩაიცინა და ანიშნა გევრდით დამიჯექიო .
ფურცლები იქვე დადო და გვერდით დაუჯდა .
-ასეთი სამუშაო მაქვს რას ვიზამთ - მხრები აიჩეჩა გოგონამ .
ფეხი ფეხზე გადაიდო და აწეული კაბის ჩამოწევა სცადა გვიჩიანმა ხელი , რომ აასრიალა შიშველ ფეხზე და მოუთმენლად წაეტანა ბაგეებზე .
ვნებიანად უკოცნიდა ჯერ ზედა შემდეგ კი ქვედა მერე ორივე ტუჩს და კმაყოფილი ირინდებოდა ზენიტში .
ყიფშიძემ კარგად იცოდა , რომ მამაკაცზე "მგონი" უკვე უგონოდ იყო შეყვარებული , იმასაც კარგად აცნობიერებდა , რომ როცა ყველაფერს გაიგებდა გვიჩიანი , როცა წაიკითხავდა სტატიას , ძალიან იმედგაცრუებული დარჩებოდა და აუცილებლად ჰკითხავდა რატომ გააკეთა ასეთი საშინელება .
იცოდა მისი მოფერების და ალერსის შანს მოერეჯერ ხელში , რომ ვეღარ ჩაიგდებდა , ისე სიმაოვნბედა მამაკაცის ყოველი შეხება მსუბუქ კვნესას ვერ იკავებდა
კარგად ხვდებოდა ახლა თუ არ გააჩერებდა მერე ვერც თვითონ შეძლებდა ემოციების და ჰორმონების დაოკებას და ამას ვერც მამაკაცს მოსთხოვდა , ამიტომ ვნებიანად აყვა ალერსში და ხელი თმაში შეუცურა .
გვიჩიანმა მუცელზე შემოისვა და ფეხები წელზე შემოახვევინა .
საწოლ ოთახში გაიყვანა და ფრთხილად მიაწვინა საწოლზე .
კაბა ერთი ხელის მოსმით გააძრო და ვნებიანი თვალებით აათვალიერა "რატომღაც" შიშველი მკერდი .
-შენ რა ბიუსჰალტერს არ იყენებ ? - ცალი წარბი ჰაერში აზიდა მამაკაცმა და ხელებით მკერდს წაეტანა ტუჩებით კი ბაგეებს.
ხელებს უმისამართოთ დააცოცებდა მის სხეულზე ისევე როგორც ყიფშიძე და ამით უფრო ვენბიანს ხდიდა მოფერებას ორივე .
ქალმა ძლიერი მაგრამ სასიამონო ტკივილი , რომ იგრძნო ხმა მაღალი კვნესა ამოუშვა გაპობილი ბაგეებიდან და ობოლი ცრემლი გადმოაგდო თვალებიდან .
მამაკაცმა გაოცებულმა დახედა მის ქვეშ მოქცეულ გოგონას , იმდენად სიამონებდა მისი ალერსი იმაზეც კი ვეღარ ფიქრობდა , რომ ეს ერთი შეხედვით თამამი და გამოცდილი ქალი ქალიშვილი , რომ აღმოჩნდა .
არასდროს ჰქონია პრეტენზია "ქალიშვილი ცოლი" მინდაო , არც იმის პრობლემა ჰქონდა , რომ ეს ქალი მასთან ძალიან თამამი მაგრამ ამავდროულად ძალიან მორცხვი და ნაზი იყო.
ბოლო წამამდე ეპარებოდა მის უმწიკლობაში ეჭვი , მერყეობდა მაგრამ , ფაქტი ერთი იყო .
გათანგულები ერთმანეთს მიესვენენ , ყიფშიძეს მაშინვე ჩაეძინა , რასაც გვიციანზე ვერ ვიტყოდით , მთელი ღამე დილის 8 საათამდე თმაზე ეფერებოდა გოგონას , და ხან ტუჩებზე კოცნიდა ხან თმაზე ხან შუბლზე , ცხვირის კონტუს , როგორც მაშინ პირველად წარმოსახვაში კონტურს ავლებდა ამჯერად უკვე რეალურად , მის ფაფუკ თმას ეთამაშებოდა ამჯერადაც რეალურად და ვერ იჯერებდა , რომ მისი იყო ეს ქალი , ხო უკვე ქალი ! ასეთი საოცარი და ლამაზი ქალი .
გული სიამაყით ევსებოდა და ათასჯერ წყევლიდა იმ ნიძლავს , რომელიც ბიჭებთან დადო .
ნიძლავის გარეშეც შეამჩნევდა ამ ანგელოზს , მაგრამ ზუსტად იცოდა ეს , რომ როდესმე გოგონას გაეგო აუცილებლად დაინახავდ ამის თვალებში იმედგაცრუებას , რაც ყველაზე მეტად აშინებდა და ანევრიულებდა .
არ უნდოდა მის თაფლისფერ , ცეცხლისფერ თვალებში რაიმე დაინახოს ბედნიერების სხვიბეს გარდა .

^^^
-მოვედი ჩამოდი - ჩასძახა ტელეფონში ისევ გუშინდელიდან ჯერ გონს ვერ მოგებულ გოგონას და მობილური გაუთიშა .
სარკეში შეათვალიერა თავისი თავი და ლოყებ აწითლებულმა ჩახარა თავი.
რამდენ ცვლილებას ამჩნევდა საკუთარ თავში , არა ფიზიკურს არამედ სულიერს .
იყო ყველაზე ბედნიერი და ამავდროულად ყველაზე უბედური ადამიანი .
თითქოს მიიღო ის რაც უნდოდა , მიიღო ინტერვიუც , გახდა ის ერთადერთიც , რომელმაც ეს შეძლო და აისრულა ოცნება , მიზანს მიაღწია , მიზანს , რომელიც თავისუფალი წერისკენ მიილტვოდა .
სარკეში ანარეკლს თვალი მოავლო .
გასწორებული რიჟა თქმა კოსად გაკეთებინა , მსუბუქი მაკიაჟი წაესვა , და ოდნავ გარუჯულ ტანზე შავი გრძელი კაბა მოერგო , ცალ ფეხზე დიდი პრარეზით (ანუ ჩახსნილით) ზურგზე ღრმად ამოღებული , ოდნავ დეკოლტე .
შავი მაღლები შეუასაადაგა , რომელიც თითქმის კაბის სიგრძის გამო არ ჩანდა .
თეთრი ლამაზი სვაროვსკის ყელსაბამი ყელზე გაიკეთა და სარკის წინ დატრიალდა .
ქლაჩს ხელი დაავლო და მობილური შიგნით ჩააგდო .
ქვემოთ ჩასულს მანქანაზე მიყურებული სოლიდურ ფორმაში გამოწყობილი გვიჩიანი დახვდა , რომელმაც კმაყოფილი ღიმილით მიიკრა სხეულზე და ვნებიანად წაეტანა გემრიელ ტუჩებზე .
-აბა დატრიალდი - მსუბუქად დაატრიალა და მისი ფორმებით , ჩაცმულობით და საერთოდ მისი თავით კმაყოფილი ქალის სხეულს აეწება , უფრო სწორად თვითონ აიწება ქალი .
წელზე მოხვია ხელი და ძალუმად აიკრა გულმკერდზე.
-ულამაზესი ხარ - ჩახშული ხმით უჩურჩულა და ყელში ყურის ქვეშ გახურებული ბაგეებით სველი კოცნა დაუტოვა რაზეც მისი სხეული დაიხორკლა . - ვგიჟდები ჩემი შეხებისას , რომ იხორკლები - უჩურჩულა და გაღებულ კარზე მიუთითა , ღიმილით დაეხმარა ჩაჯდომაში და უკვე მანქანში მოკალათებულს კარი მიუხურა .

^^^
-ვხედავ ნიძლავი მოგიგია და ხელში ჩაგიგდია ის გოგო - ახითხითდა თორნიკე და გაღიმებულ ვაკოს მხარი გაკრა.
-ეე რა გჭირს ბიჭო შენ შეყვარებული ხო არ ხარ ? - ჰკითხა ვაკომ , როდესაც ძმაკაცის ღიმილიანი სახე დაიჭირა შორს მდგომი გოგონას მიმართ , რომელიც მის უფროსს ნანიკოს ესუაბრებოდა .
-ოოო - მხარი აიქნია გვიჩიანმა და ბიჭებს არეული მზერით მიუბრუნდა.
-რა ოო ბიჭო - შეკრა წარბები თორნიკემ .
-ეე მართლა კაი ეხლა რაა ნიძლავი ნიძლავია - ჩაილაპარაკა ზუკას გვერდით მდგომმა ვაკომ და საუბარი მაშინაც გააგრძელა , როცა თორნიკემ თვალები დაუქაჩა და ანიშნა მოკეტეო .
-მოკეტე არ უნდა მაგას ! - უფრო გაბრაზდა ვაკო - შენ ხომ უთხარი , რომ თუ იმ რიჟას ხელში ჩაიგდებდა ტვინს აღარ შეუჭამდი ხო და აასრულე ეხლა და ჩააბარე თავანი - გაუცინა ბოლოს ძმაკაცს .

-რა საინტერესო დამთხვევაა ბიჭებო , ჩვენს დავდეთ ნიძლავი , რომ თუ თათუკა 10 დღეში ზუკას ინტერვიუს მოიპოვებდა თავისუფალი წერის საშუალებასაც მიიღებდა - ჩაილააპარაკა მხიარულ კილოზე ნანიკომ და გაოცებულ სახე ალეწილ ორ სხეულს თვალი ჩაუკრა სიცილით .
ადგილს აცრემლებული თვალებით მოწყდა ყიფშიძე და მას გაცეცხლებული მზერით გაჰყვა უკან გვიჩიანიც .
-ეს სიმართლეა ? - ჰკითხა გაცეცხლებულმა და რესტორანს კარგად მოშორებულს შუა ტროტუარზე ხელი ჩაავლო .
კიდევ კარგი ღამე იყო და ხალხი არ მოძრაობდა .
-შენ ? , შენ მართლა დადე ნიძლავი , რომ ხელში ჩამიგდებდი ? ეს მხოლოდ ნიძლავის გამო გააკეთე ? - ტიროდა ყიფშიძე და ცდილობდა დამშვიდებოდა .
-და შენ ? ჩემთან ურთიერთობა მხოლოდ იმის გამო დაიჭირე , რომ ინეტვიუ აგეღო ? - გაოცებულმა დააკვესა თვალები აცრემლებულს და ხელი მაჯაზე უფრო მოუჭირა .
-ჩვენი ნიძლავები ერთმანენითსგან რაღაცით განსხვავდება მგონი ხო ? - ძლივს მოაბა სათქმელს თავი - მე დავდე ნიძლავი იმაზე , რომ შენს ინტერვიუს მოვიპოვებდი 10 დღეში რადაც არ უნდა დამჯდომოდა ეს იქნებოდა ფლირტი თუ არა , მაგრამ მე გეგმაში არ მქონდა არც შენი შეყვარება და არც შენთან დაწოლა გასაგებია ?! - ემოციურად იქნევდა ცალ ხელს და მასში მოქცეულ ჩანთას მომტირალი - ვნანობდი მაგ სისულეელსაც , არ ვიცოდი როგორ შემომეხედა თვალებში შენთვის , შენ კი თურმე რაზე ჩალიჩობდი ? , რომ გავმხდარიყავი შენი და მერე მიგეგდე ? ყოჩაღ ! ბრავოო ! მაგარიაა !
-მიიღე არა შენი ? ნიძლავი ნიძლავია ! დაწერე მიდი ხო დაწერე ყველაფერი , ისიც დაწერე როგორ გენდე და როგორ გაგიშალე გული , დაწერე ყველაფერი ეს ხომ შენი პროფესიაა ! შეთხზი სისულელეები და ეგენიც მიამატე , მოიპოვე თავისუფალი თემის წერის უფლება და მე ვაფშე დამიკიდე - ღრიალებდა გაცეცხლებული სვანი .
კარგად ხვდებოდა ახლა ყიფშიძე მართალი , რომ არ იყო და ყველანაირი ნიძლავი ნიძლავი , რომ იყო მაგრამ მაინც ვერ პატიობდა იმას , რომ მხოლოდ სექსისთვის უნდოდა მამაკაცს.
-წადი , წადი და იბლატავე ძმაკაცებში , რომ ამაგდე თქვი , რომ ნიძლავი მოიგე და საწოლში შემითრიე , თქვი , რომ თავი შემაყვარე თქვი არ არის პრობლემა ეს ხომ მართალია ? - ცრემლები მოიწმინდა და გგაოცებულ მამაკაცს ხელი გამოგლიჯა ხელიდან .
გაიყინა , ადგილზე გაიყინა , გოგონსგან აღიარებითი ჩვენება , რომ მოისმინა
"თქვი , რომ თავი შემაყვარე თქვი არ არის პრობლემა ეს ხომ მართალია ?"
სანამ ყველაფერს გადახარშავდა ყიფშიძე უკვე ტაქსში იჯდა და სახლისკენ მიმავალ გზას ადგა .
სწრაფად შევარდა რესტორანში და ბიჭებს დაემშვიდობა .
უთხრა არ მელოდოთ მე მივიდივარო .

რამდენიმე ხელ ტანსაცმლებს ხელი დაავლო და მობილური სახლში მიაგდო .
მანქანაში ჩაჯდა და თავისი ადგილისკენ წავიდა , იქ სადაც შეიძლებოდა სიმშვიდის მოპოვება .
იჯდა საყვარელ ადგილას , საყვარელ სახლში , მაგრამ მაინც ვერაფერს ივიწყებდა.
სამი დღე იყო გასული რაც ელოდა ჩვეულ სიმშვიდეს , რომელიც აქ მოსვლის დროს ეუფლებოდა მაგრამ , აშკარად არ ჩანდა ის .
არაფერი უნდოდა .
სამსახურში იყო ერთხელ ღამე გაათენა და ახალი სტატია დაწერა არ უნდოდა ის ყველაფერი რაც მისთვის ასეთი ძვირფასი გახდა სააშკარაოზე გამოეტანა , უნდოდა ეს 10 დღე მხოლოდ მის თავში ყოფილიყო დარჩენილი და არავის ცოდნოდა ეს სამოთხისეული დღეები .
ეგოისტურად უნდოდა მხოლოდ მასსა და საყვარელ კაცს შორის დარჩენოდა ეს დღეები .
ახალი სტატია ეგონა ნანიკოს არ მოეწონებოდა რადგან ის მხოლოდ მის კარიერულ წინსვლაზე იყო , იფიქრა ზუკას კარიერული წინსვლა რაში დააინტერესებსო და ამიტომ დაწერა ის რასაც გულის სიღრმეში მამაკაცის მიმართ გრძნობდა .
ყველაფერიდ დაწერა და სახალხოდ ბოდიში "ნამიოკურად" მოიხადა მის წინაშე .
მშვიდად ეძინა ამას თუ მშვიდი ძილი ერქვა , სიზმარში ზმანებად მხოლოდ ერთ ადამიანს ხედავდა და ცხადად შეიგრძნობდა ძილში გაბადრული მის შეხებას , სურნელს და კოცნას .

^^^
-შეიძლება ? - კარში თავი შეყო ვაკომ და თორნიკეს უჯიკა მშვიდადო. ბიჭი მაინც ვერ დამშვიდდა და ძმაკაცის კაბინეტში გაცეცხლებული შევარდა.
ვაკოც მიიყოლა და კაბინეტის კარი დაკეტა .
-კი შეგპირდი ტვინ აღარ შეგიჭამთქო მაგრამ ეს რა არის ? - ჟურნალი დაუგდო წინ , მთავარ გარეკანზე კი მისი ფოტო იყო გამოჭიმული - ჩვენ ხომ შევთანმხდით ინტერვიუს არ მისცემდი არავის ჩვენს დაუკითხავად ? კიდევ კარგი ...
ლაპარაკი აღარ დააცადა ისე იღრიალა სვანმა.
-მაგის სახელის გაგებაც აღარ მინდა , სამი დღეა ვეძებ და თითქოს მიწამ ჩაყლაპა ! ისე დატყდა , ისე გაქრა , რომ არც კი დამელაპარაკა .
-შენ ხვდები ამის სტატიამ რეიტინგი , როგორ აგიწია ? ხვდები მაგდენს ? არ წაგიკითხავს არა ?
-არც მინდა წაკითხვა -წარბები შეკრა კუშტად გვიჩიანმა და შეკრული მუშტი მინის მაგიდას დასცხო.
-28 წლის ბიზნესმენი ზუკა გვიჩიანი , ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული და ჭკვიანი ქართველი - ამოიხვნეშა ვაკომ - ეს კარიერის განხრით იმდენი გაქო მემგონი ყველა კომპანია ჩვენთან დაიჭერს საქმეს , ორმაგად ბევრი კომპანია გესმის ? და ის რატო არ თქვი , რომ უყვარხარ ? - ჰკითხა გაოცებულმა - ისეთი რაღაცეები წერია რაც ჩვენ აქამდე უნდა გვცოდნოდა მგონი - წამოდგა თორნიკესთან ერთად ფეხზე და ძმაკაცს მხარზე ხელი მიჰკრა .
-წაიკითხე და იმოქმედე - უთხრა თორნიკემ და ჟურნალი ცხვირ წინ დაუდო.
ბიჭები გასული , რომ დაიგულა იმ წამსვე ჟურნალს გადაავლო თვალი და პატარა ამონარიდი წაიკითხა.
-ერთი რჩევა გოგონებს : ნურასდროს იზამთ ისეთ რამეს რაც თქვენს საყვარელ ადმიანებს გულს ატკენს მე ამ ადამიანის გაცნობით მივხვდი , რომ ცხოვრებაში ყველაზე ძვირფასი რამ შევიძინე სიყვარული , და მაშინვე დავკარგე , ისწავლეთ ბოდიშის მოხდა და პატიება !
მაშინვე წამოვარდა ფეხზე და ჟურნალი ხელში დაიჭირა მანქანაში ჩაჯდა და მისი ოფისისკენ გაეშურა .
ნანიკოს ისე შეუვარდა კაბინეტში მდივანს არც კი დააცადა რამის თქმა.
-სად არის თათუკა ყიფშიძე ? მითხარით გთხოვთ - ჟურნალს ხელი მოუჭირა და გაცეცლებული თვალებით შეხედა ქალს.
-არ ვიცი შვილო , მან სამსახური დატოვა და წავიდა , თავისუფალ წერაზეც უარი თქვა - მხრები აიჩეჩა ქალმა.
-რაა? - იღრიალა და გარეთ გავარდნილი მანქანაში ჩაჯდა.
ჟურნალს ხელი მოუჭირა და ყველაფერი გაიხსენა რაც კი მასთან ძვირფასი აკავშირებდა .
განვლილ 10 დღეს თვალი გადაავლო წარმოსახვაში კი ისევ მოუჭირა მის ფაფუკ რიჟა თქმას ხელები , მისი კურნოსა ცხვირის კონტურები კი ერთხელ კიდევ დახატა .
მანქანა გაბდრული სახით დაძრა და გზას დაადგა , გზას , რომელიც მისკენ ეგულებოდა .
რადგან სახლში არ იყო იქ იქნბეოდა ! იქ სადაც სიმშვიდე ეგულებოდა.
მინდვრებში მიაბიჯებდა და ხის სახლს უფრო და უფრო უახლოვდებოდა , ღია კარი ღიმილით შეაღო და გაბადრული მიუწვა გვერდით საყვარელ სხეულს .
-მეც მიყვარხარ ჩემო პატარა - უჩურჩულა ყურში და ლოყაზე ტუჩები მიაწება.
დაფეთებული წამოჯდა საწოლზე და ტირილი მორთო .
ეგონა ყველაფერი სიზმარი იყო და ტირილთან ერთად სულელურად სლუკუნებდა.
-დავკარგე , ჩემი უგუნური საქიელის გამო დავკარგე - ტიროდა და ხელებით ცრემლებს იშორდებდა.
-ჩშ აქ ვარ ჩემო პატარა - ხელები მძლავრად მოუჭირა მუცელზე და სავარელ რიჟა თმაზე აკოცა , გაწითლებულ კურნოსა ცხვირზე კი თითი დაკრა -მართალია ? - ჟურნალი აუფრიალა ცხვირ წინ დაბნეულს .
-მე ... რამნიშვნელობა აქვს - განთავისუფლება სცადა მაგრამ გვიჩიანმა არ გაუშვა.
-მართალია მეთქი ? - ხმა გაიმკაცრა მამაკაცმა.
-კი - თავი ჩახარა და კისერშიგახურბეული ტუჩები მიწება . -ძალიან მიყვარხარ !
-მეც ! ბოდიში ჩემო პატარა , ყველაფერს მირჩვენიხარ და არ მინდა ჩემგან შორს იყო !
-ბოდიშს მეც გიხდი - ამოიისლუკუნა და ტუჩებზე მოწყვეტით აკოცა - მიყვარხარ !