Meet In The Rain
Chapter 1

კიდევ ერთი წვიმიანი დილა გათენდა ლონდონში თითქმის სულ ცუდი ამინდები იცის... მზე ათასში ერთხელ გამოვა სამალავიდან და ყველას გაახარებს გოგო წვიმის წკაპუნმა გააღვიძა როგორც ჩანს კოკისპირულად წვმიმდა ლოგინიდან თვალებმოჭუტული ადგა თავის საყვარელ ყურცქვიტებში გაყო ფეხი და სააბაზანოში შევიდა ერთმა პეშვმა წყალმა გამოაფხიზლა შემდეგში აბაზანა მიიღო და არც კბილების გამორეცხვა დავიწყებია სამოსი ადვილად აარჩია არ გავდა გოგოებს რომლებსაც მოკლე კაბები იზიდავდა განა არ მოწონდა მაგრამ ყოველდღიურად ნამდვილად არ იცვამდა ტანზე ადვილად მოირგო სამოსელი
სამზარეულოსკენ გაემართა მაცივარი გამოღო და სალათა მიირთვა ამ ყველაფრის შემდეგ გადაწყვიტა საუკეთესო მეგობართან წასულიყო
წვიმა გოგონას სუსტი წერტილი იყო გიჯდებოდა წვიმის პატარა წინწკლებზე, გიჯდებოდა მელოდიაზე რომელსაც ისინი უკრავდენ, ის უბრალოდ არ იდგა წვიმაში ის მას გრძნობდა, გრძნობდა წვიმას , წვიმის წვეთები ეცემოდენ გოგონას თმები დასველებოდა მაგრამ გზას განაგრძობდა თვალები დახუჭა და ჩაისუნთქ-ამოისუნთქა უეცრად იგრძნო როგორ შეეჯახა მძიმე სხეული და ძირს დავარდა
-ბოდიში მის..- გაისმა ბიჭის ხავერდოვანი ხმა და გოგონას ხელი გამოუწოდა წვიმისმოყვარული გოგო არ გავდა სხვებს იცოდა რომ ჯენტლმენი ბიჭები იშვიათობა იყო და დახმარების შეთავაზება მიიღო და წამოდგა ბიჭს ინტერესიანი თვალებით შეხედა მაგრამ მალე ინტერესი გაოცებამ ჩაანაცვლა თვალებში სიხარულის ნაპერწკალი აუგიზგიზდა მის წინ ლამაზი აღნაგობის ბიჭი იდგა მწვანე თვალებით გოგონა გაშტერებული უყურებდა ბიჭს, მოჯადოვებული იყო მისი სილამაზით ბიჭიც არ იღებდა ხმას მაგრამ ქუხილმა გამოაფხიზლა ორივე იქვე ახლოს კაფეში შეაფარეს თავი
-კარგად ხართ?
-დიახ! - გოგონამ გაუღიმა და ადგილი დაიკავა
-მე ლუი ვარ! ლუი ტომლინსონი!
-როზა სალვატორი!
-სასიმოვნოა! - ამის თქმა და მიმტანის მოსვლა ერთი იყო ხელში ცხელი კაკაო ეკავა ზეფირებით
-ეს დაწესებულებისგან საჩუქრად მისტერ ტომლინსონ! - თქვა და მაგიდაზე დადგა როზა გაოცებული უყურებდა მიმტანს რომელიც უკან ბრუნდებოდა
-ეს... ეს რაიყო?
-რთული ასახსენილია
-დრო მაქ - უთხრა როზიმ და ინტერესიანი მზერა მიაპყრო ლუის
-მოკლედ მე ვარ ცნობილი ჯგუფის წევრი "ერთი მიმართულების" სულ ხუთი წევრი ვიყავით მაგრამ ერთმა დატოვა ჯგუფი და ახლა ოთხი ვართ
-ძალიან რთული ასახსნელი ყოფილა - თქვა გოგონამ და ჩაიხითხითა ნელნელა კი კაკაოს დალევა დაიწყო
მათ შორის უხერხულმა სიმშვიდემ დაისადგურა უეცრად გოგონამ კანკალი დაიწყო როცა ეს ლუიმ შენიშნა მოსაცმელი გაიძრო და როზას მოაცვა
-მადლობა....-უთხრა ცოტათი შემთბარმა როზამ მალევე როზას ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა გოგონა წამოდგა და სალაპარაკოდ მოშორებით გავიდა ტელეფონზე მისი მეგობარი ლიზა ურეკავდა მეგობართან საუბარს მალევე მორჩა მაგრამ ლუი ვერსად დაინახა ამინდიც გამოკეთებულიყო მაგიდასთან მივიდა და ფურცელს მოკრა თვალი რომელსაც დიდი ასოებით ეწერა "FOR ROSE". ფურცელი გადმოაბრუნა და კითხვას შეუდგა
"ბოდიშს გიხდი როუზ რომ მარტო დაგტოვე უბრალოდ სტუდიაში საქმეები გამომიჩნდა თანაც წვიმამაც გადაიღო ბოდიში მართლ ძალიან ვწუხვარ
P.S. ძალიან ლამაზი ხარ " კითხვის ჩაამთავრებისთანავე როზას ღიმილი მოეფინა სახეზე ჩანთა აიღო და თავის გზას გაუდგა...
-----
დიდ ბოდიშს ვიხდი რომ პატარა თავია <3