ერთ ქვეყანაში კერძოდ კი "საქართველოში"დაიბადა ერთი ლამაზი გოგონა"ლიზა მებურიშვილი".საშუალო სიმაღლის,წითური,მწვანე თვალება,გამხდარი.დაიბადა 1998 წლის 19 აპრილს. სკოლაში დამამთავრებელი წელი აქვს,დატვირთულია თუმცა ერთი ბიჭი მოწონს და იმასაც მოსწონს(გუკა).
ლიზას დიდი გეგმები აქვს მომავალთან დაკავშირებით,მას სურს ტურიზმზე ისწავლოს რადგან თავიდანვე უყვარდა მოგზაურობა,უნდა ყველგან მოგზაუროს,ასევე უყვარს თავგადასავლები,წიგნების კითხვა და თავისუფალ დროს წერა.
მამამისი "დათო" კარგი ადამიანია,ბიზნესი აქვს და არ უჭირთ.დედამისი "ინგა" ტანსაცმლის მაღაზიაში მუშაობს.ლიზას ძალიან კარგ დედობას უწევს შვილს ყველაფერს უსრულებს. გოგონას საუკეთესო მეგობარს "თათა" ქვია.ძალიან ახლოს არიან,ერთთმანეთთან საიდუმლო არ აქვთ.
"ყველა კარგს ბოლოს ცუდი მოსდევს,ჩვენი სურვილის მიუხედავად".
ერთ საღამოს დათო სახლში დაღონებული დაბრუნდა,ცოლი მას მიუახლოვდა და ჰკითხა თუ რა სჭირდა.კაცმა შეხედა და მძიმედ ამოისუნთქა შემდეგ უთხრა რომ სამსახურში საქმე ცუდად აქვს და მომდევნო დღეს გადაწყდებოდა მის ბიზნეს რა მდგომარეობა შეექმნებოდა.ცოლმა ამოიოხრა და შეეცადა,რომ გაემხნევებინა ქმარი.ამ დროს ლიზა დაბრუნდა და მამიკოს გადაეხვია.
დათო:-ჩემო პრინცესა,ძალიან მიყვრახარ და ყველას მირჩევნიხარ.-დათო ამას შეწუხევული ხმით ამბობდა.
ლიზა:-მეც მამა,მეც ძალიან მიყვარხარ.მსოფლიოში საუკეთესო მამა ხარ.-მამიკოს აკოცა და ოთახში შევიდა.საწოლზე წამოწვა და მობილურის ხმაც გაისმა გუკა იყო.
ლიზა:-სალამი გუკა,რამ შეგაწუხა?
გუკა:-შენი მოკითხვა მინდოდა.რაას აკეთებ?ხვალ შევხვდეთ?
ლიზა:-რატომაც არა,სკოლის მერე.
გუკა:-კარგი მაშინ კარგად.ხვალამდე.-ერთმანეთს დაემშვიდობნენ,ლიზას მოსწონდა ეს ბიჭი მაგრამ ბოლომდე არა.
დილით გოგონა ადრე წავიდა რადგან რამდენიმე თვეში სკოლას ამთავრებდა და ტესტირება ჰქონდა.დღე დატვირთული იყო.დამრიგებელმა ბანკეტზე ილაპარაკა,თუ როგორი იქნებოდა ის,ექსკურსიაზე სად წავიდოდნენ და სხვა. სკოლის შემდეგ გუკასთან ერთად გაისეირნა.
გუკა:-სკოლაში რა ხდება?ემზადებით გამოსაშვებისთვის ?
ლიზა:-კი ერთი სული გვაქვს როდის დადგება ეგ დღე,მაგრამ ერთმანეთთან დაშორება არ გვინდა...სასწავლებელში რა ხდება?
გუკა:-ისეთი არაფერი.სად აბარებ ? -გუკა ცდილობა სალაპარაკო თემა გაეწელა.
ლიზა:-ჯავახიშვილში მინდა,ტურიზმზე.
გუკა:-კარგია.რამე დავლიოთ ?
ლიზა:-არა სახლში უნდა წავიდე.ხვალისთვის ბევრი მაქვს სასწავლი.-გუკას დაემშვიდობა და წავიდა.მისვლის თანავე წიგნის კითხვა დაიწყო "შავი ვარდი"(რომანი,დეტექტივი).
საღამოს როცა ყველა სავახშმოდ შეგროვდა.დათო უხასიათოდ იყო,შვილს ვერ უყურებდა,მის თვალებში ტკივილი იკითხებოდა. დათო მაგიდიდან ადგა და ოთახში შევიდა მას ინგაც მიყვა.
ინგა:-საყვარელო რა გჭირს,რა გითხრა იმ პარტნიორმა?-დათოს ამის თქმა ძალიან უწირდა.
დათო:-შევხვდი...ჯერ თქვა რომ უარს ამბობდა და თანხის დაბრუნებას ითხოვდა მაგრამ...მერე თქვა რომ ამას არ გააკეთებდა თუ...-დათო გაჩერდა.-თუ ჩვენს გოგოს მის ბიჭს არ გავაყოლებთ ცოლად.-ინგამ ხმა ვეღარ ამოიღო,ვერ იჯერებდა . დათო კი ფანჯრიდან იყურებოდა.
ინგა:-მერე რა უპასუხე?იმედია არ დათანხმებულხარ.!
დათო:-არა ჩემო ინგა,მაგრამ ხვალამდე მომცა დრო,თუ უარს ვეტყვი პარტნიორობას გაწყვეტს.
ინგა:-როგორი ადამიანია?გავლენიანია?ოჯახი როგორია?
დათო:-შეძლებული ოჯახია,ჩვენს გოგოს არაფერს მოაკლებენ.მის ვაჟს "დანიელი" ჰქვია.კარგი,ზრდილობიანი ბიჭია,მამამისს ეხმარება 22 წლისაა.არ ვიცი რას ვიზამ....
ინგა:-ჩემო საყვარელო ჩვენი შვილი ბევრად მნიშვნელოვანია ვიდრე ბიზნესი,თან ჩვენი გოგო ჯერ მხოლოდ 17ისაა,ცხოვრებას ახლა იწყებს.მალე სასწავლებელში ჩააბარებს...-დათომმ გააჩერა.
დათო:-უარს ვეტყვი...-ცოლ-ქმარი ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და ორივე დასაძინებლად დაწვა.დათო მთელი ღამე ლოგინში წრიალებდა,ვერ იძინებდა სახლში დადიოდა,ფიქრობდა რა ექნა?შვილი გაეწირა თუ ბიზნესი?...
დილით არავის დაემშვიდობა ისე წავიდა,მას ინგა მიყვა.ლიზა კლასელ გოგონებთან და მასწავლებელთან ერთად საბანკეტო დარბაზების დასათვალიერებლად წავიდა. საღამოს 17:00 სთ-ზე დაბრუნდა.სახლში კიდევ არავინ იყო. ცოლ-ქმარი გვიან დაბრუნდა სახლში ,არავის უვახშმია.ლიზა ოთახში იყო და მუსიკებს უსმენდა.დათო და ინგა კი სალაპარაკოდ დასხდნენ.
დათო:-ინგა,რაღაც უნდა გითხრა...-თავდახრილი ლაპარაკობდა.
ინგა:-რა ხდება,რაო იმ კაცმა? უთხარი მას პასუხი?-ინგა ქმრის გამომეტყველებით რაღაცას ხვდებოდა მაგრამ ცდილობდა ამაზე არ ეფიქრა.
დათო:-კი და იძულებული ვიყავი რომ...თანხმობა მეთქვა...
ინგა:-რა!?-იგნა გაბრაზდა.-ხომ თქვი რომ ამას არ იზამდი და უარს იტყოდი1?-გაბრაზება უფროდაუფრო მატულლობდა,მაგრამ როდესაც ქმრის სახე დაინახა,მისი ცრემლები,გაჩერდა მიხვდა რომ მასაც ძალიან უჭირდა.
დათო:-ასე იყო საჭირო!მაპატიე ჩემო კარგო!ვწუხვარ!ლიზაც შეეგუება.
ხვალ მოვლენ,ეცადე დაელაპარაკო და აუხსნა.მათთან კარგაად იქნება!-მართალია ინგა გაბრაზებული და დაღონებული იყო,ცრემლებს ვერ იკავებდა მაგრამ ქმარს დაეთანხმა
ინგა:-მეშინია ლიზაას რეაქცისს.იმედია მშვიდად მიიღებს,თუმცა ეჭვი მეპარება.....