ნუ ხო რავთქვა ძალიან ადრე დავიწყე ამ ნაწარმოების წერა მერე გავჩერდიი და ეხლა ვაგრძელებ. იმედია მოგეწონებათ

მეორე დილას მე ლილე და მარი უკვე იმერეთის გზაზე ვიყავით. გზაში ათასი სისულელე გავაკეთეთ და მძღოლიც გადაგვერია. იმერეთში სახლში შევედით თუარა მაშინვე ათასგვარმა მოგონებამ იფეთქა ჩემში. როგორ დავრბოდით მე და ლილე ეზოში, როგორ ვაგიჟებდით მშობლებს და ამ დროს ჩემ გონებაში ამოტივტივდა ყველაზე მტკივნეული ფრაგმენტი თუ როგორ დავკარგეთ აქ ამ სახლში ლილეს ტყუპისცალი ძმა თორნიკე, რომელიც მე და ლილეს ერთმანეთისგან არ გვარჩევდა სულ იძახდა ორი და მყავს ლილე და ნინაო. ცრემლები მომადგა გავიხედე და დავინახე ლილე რომელიც ასეთივე მდგომარეობაში იყო, ამიტომ თავი ხელში ავიყვანე და რაც შემეძლო მხიარულად დავიწყე:
- ჰა აბა ჩემო გოჭუნებო ამოვალაგოთ ტანსაცმელი და საჭმელი გავაკეთოთ თორე გახმა ჩემი საწყალი კუჭი
-მარი- ხო ხო რაა თან პიცა გავაკეთოთ რა
ამ დროს ლილეს ტელეფონზე დაურეკეს, ლილე გავიდა და ორ წუთში გაბრწყინებული სახით გამოვიდა.
-ჰაა ამოღერღე რახდება- ვუთხარი მე და თან ერთი ჭიქა წყალი სულმოუთმელად დავლიე
-დღეს გიგა ჩამოდის ბიჭებთან ერთად თან ერეკლეც მოყავს-ეს თქვა და თვალი მარისკენ გააპარა რომელიც ერთიანად აწითლლდა.
გოგოებმა ოთახები დავალაგეთ, პიცაც გამოვაცხვეთ და ამ დროს ბიჭებიც მოვიდნენ.
აუუ რამძიმეაა ეს პარკებიი გამომართვით რაა ვინმეემ - ყვიროდა გიორგი მარა შენც არ მომიკვდე არავინ უსმენდა ყველა სახლში შემოვიდა. ბიჭები ოთახებში მოვათავსეთ. გოგოებს ერთ ოთახში გვეძინა , მეორე ოთახში იწვნენ სანდრო, ერეკლე და გიორგი. მესამეში კიდე ლაშა ნიკა და გიგა. საღამოს ყველა პირველ სართულზე მისაღებ ოთახში შევიკრიბეთ, მართალია ზაფხული იყო მაგრამ მაინც ძალიან ციოდა, მითუმეტეს ზემო იმერეთში. მთელი საღამოს განმავლობაში სანდრო ბიჭებთან ერთად იცინოდა ერთობოდა და ერთი ორჯერ თუ გამოაპარებდა ჩემსკენ თვალს. მე როგორც ყოველთვის ერეკლეს კალთაში მოვთავსდი და დავიწყეთ ბავშვობის გახსენება.
აუუ ის იცით ნინა რო პირველ კლასში ბიჭს ეჩხუბაა? - იკითხა ლილემ მაგრამ ისეთი თვალებით შევხედე გაჩუმება ამჯობინა
-გიორგი- აუუ მიდიი რა მოყევიი ლილეე
-ნიკა- კაიი რამოხდა არ დაგცინებთ ნინაა, ნუ ძაან არ დაგცინებთ
-ლილე- რა და ერთი ბიჭი ნინას ადგილზე დაჯდა , ნინამ რამდენჯერმე გააფრთხილა დამსვი ჩემადგილზე თორე ინანებო, მერე კიდე ადგა აიღო ჩანთა და პირდაპირ თავში ესროლა თან იმ ბიჭს ეუბნებოდა აიი ეგერე გინდა როარ დამიჯერეო.
ამის თქმა იყო და ყველა იცინოდა, რაიყო აამაში სასაცილო ვერ მივხვდიი მარა მაინც.
სანდრო- რა ქაჯიც იყავი ბავშვობაში ეხლაც ეგეთი ქაჯი ხარ რაა
ეს რო მითხრა ნერვები მომეშალა - ქაჯი იმასთან ვარ ვინც იმსახურებს, არ გირჩევ სანდრო ჩემ გადაკიდებას
-ერეკლე- ხოო ნინას გადაკიდებას ჯობს სატანა გადაიკიდო
-გიგა- აუუ გოგოებო მიდით რა ყავა მომიტანეთ ძმურად რაა
-ლილე- მოდიი მარი წაავიდეთ ამ უჟმურებს ყავა გავუკეთოთ
-მარი- აუუ რაა გიგა ხოარ მოასვენებს რა ადამიანს
მარი და ლილე გავიდენ და მაშინ მოხდა ყველაზე ცუდი ფაქტი . ალბომის დათვალიერება დავიწყეთ და ბიჭებმა კარადიდან უჯრა გამოიღეს, უჯრა თორნიკეს ნივთებით იყო სავსე, მივედიი მის ნივთებს ხელით ფრთხილად შევეხე ცრემლები მაწვებოდა მაგრამ თავს ვიკავებდი, უცებ თორნიკეს სურათი დავინახე, ამის ნახვა და ჩემი გარეთ გავარდნა ერთი იყოო.
-სანდრო- ამას რაჭირს რატო გავარდა ესე
-ლაშა- თან მგონი ტიროდა ეე
- ნიკა- რავი ტოო სურათი დაინახა ერთი და რა აატირებდა
-გიგა- თორნიკეს სურათი დაინახა, ლილეს გარდაცვლილი ძმის, 4 წლის წინ გარდაიცვალა, მე მაგდროს საქართველოში არ ვიყავი მარა როგორც ვიციი ძაან რთულად გადაიტანეს გოგოებმა ეს ამბავი