-გავგიჟდები ახლა რა ! არშეიძლება ასე ! ყველანაირად უბედო როგორ ვარ რა ! - ოთახში არეულად დაიოდა და თან თავის თავს ლანძღავდა.
-ახლა გაჩერდი! - შეკივლა ჯერ კიდევ გაურკვევლობაში მყოფმა მეგობარმა - დაჯექი და მომიყევი რამოხდა!
-ერთი კვირის წინ ბარში ვიყავი,დავლიე,ვიცეკვე და გავაფრინე ერთი სიტყვით რა ! ხოდა დილით გავიღვიძე ბექასთან,მერე ცუდად ვხდებოდი ძაალიან ხან თავი მტკიოდა ხან გული მერეოდა ხან თავბრუ მეხვეოდა და გული მისკდებოდა ექიმთან მისვლამდე,იაქ რომ მივედი საბოლოოდ მოვკვდითქო ასე მეგონა ექიმა რომახარა ორსულად ხარო - სასოწარკვეთილი სახით უყვებოდა მეგობარს ყველაფერს და თავზე ხელს დრო და დრო ისმევდა.
-ბავშვს მე ვნათლავ დავასწარი ვაფშე ყველას ლიკა იცოდე ! - კატეგორიული ტონით გამოაცხადა თათამ და აქეთ-იქით ხტუნვა დაიწყო.
-თათა გაგიჟდი? ბექას რომ ვეტყვი რას მეტყვის აი მაგის მერე ვნახოთ რა ! - ანერვიულებულმა ამოილაპარაკა და სკამის საზურგეს მიეყრდნო.
-ლიკა დედასვფიცავარ ბავშვი რომ მოიშორო იცოდე დამკარგავ ! გაფრთხილებ ლიკა,გაფრთხილებ! - უცებ დასერიოზულდა თათაც და ლიკა სერიოზულად გააფრთხილა.
-ბექამ უარი რომ მითხრასმერე? დედაჩემი გაგიჟდება! - სხვადასხვა მიზეზების ჩამოთვლა დაიწყო მაგრამ თათამ მალევე გააჩუმა.
-მთავარია შენ გინოდეს თორემ ბექას აზრსაც და დედდაშენის გადარევასაც მოვერევით როგორმე! - აშკარად თათა პატარას მხარეს იყო და ყველანაირად ცდილობდა მის შენარჩუნებას.
-ექიმმა რომ მითხრა ორსულად ხარო იცი რა დამემართა?! გული სიხარულისგან ლამის ამოხტა.მთელი გზა იმაზე ვფიქრობდი გოგო თუ იქნებოდა როგორ ლამაზ კაბებს ჩავაცმევდი და ახლა შენ მეუბნები რომ სურვილი არმაქვს? ძალიან მინდა თათა ძალიან ! - სურვილმორეულმა ჩაილაპარაკა ბოლოს სიტყვები და მეგობარს ხელები მოხვია - უი სულ დამავიწყდა რაშვებით შენ და მოიცა რაქვია გავიხსენო.... - ვითომ ჩაფიქრდა და ტუჩებზე თითი მიიდო - ხოხოო ლუკა - როგორც კი ლიკამ ბიჭის სახელი ახსენა თათა სახეზე წამოწითლდა.
-რავი ჩვეულებრივად ვართ - ნამდვილად შეეტყო დაბნევა გოგოს მაგრამ არ შეიმჩნია - ბექას ბიძაშვილია ისე როიცოდე - ნიშნისმოგებით ჩაილაპარაკა და გაფართოვებული თალებით გახედა მეგობარს.
-იყოს მერე! მე ბექას ხვალ ვეტყვი ყველაფერს და დანარჩენი შენ იცი ! - ღიმილით გადაულაპარაკა მეგობარს და მუცელზე ხელი ნაზად გადაისვა.
დილით გაბრუებულმა გაიღვიძა და ეს ყოვეივე მის ორსულობას დააბრალა.მუცელს ნაზად მიეფერა და შემდეგ დაიწყო წასასვლელად მომზადება.თავისუფალი სტილის მაისური და ჯინსი ჩაიცვა,ჯერ 21 წლის იყო ამიტომ ჯინსებს ვერ ღალატობდა.ტელეფონი ამოიღო და ბექას ნომერი აკრიფა.თავიდან ცოტა შეყოყმანდა,მაგრამ საბოლოოდ მწვანე მანათობელ პროგრამას დააჭირა ხელი და ზარიც გავიდა...
-ბექა ლიკა ვარ - დაიწყო სერიოზული ტონით საუბარი.
-ვიცი ლიკა მიწერია შენი ნომერი - ღიმილით უპასუხა ბიჭმა.
-დღეს აუცილებლად უნდა შეგხვდე თან ახლავე! - მომთხოვნი გაუხდა ბარიტონი.
-არ არის პრობლემა,მითხარი სად მოვიდე და მოვალ! - უყოყმანოდ დათანხმდა ბიჭიც.
-მოგწერ.
იქმისვლამდე ძალიან ნერვიულობდა.ეშინოდა და თან აფიქრებდა ბექას რეაქცია.კაფეში შესულს ღიმილით შეეგება ბიჭი,თბილად მოიკითხა და დაბარების მიზეზიც მოთხოვა.
-ბექა ახლა რასაც გეტყვი ძალიან გთხოვ გაიაზრე - აკანკალებული ხმით უთხრა ბექას და ხელები ერთმანეთში ახლართა - ბექა ორულად ვარ!
გაშეშდა,ვეღარ სუნთქავდა!გარე სამყაროს მოწყდა როდესაც ბექას სახეზე ღიმილი დალანდა,მერე კი დაინახა როგორ მოაჩოჩა სკამი მასთან და მუცელზე ხელები შემოხვია.
-ბიჭი? - ღიმილ შეპარული ხმით კითხა გოგონას და მუცელზე ხელები აათამაშა.
-ჯერ ძალიან პატარა,ალბათ გახსოვს ყველაფერი ერთი კვირის წინ იყო! - დასერიოზულებულმა ამოილაპარაკა და ბიჭს თვალებში ჩახედა.ყოველთვის გიჟდებოდა ამ თვალებზე!გაცნობის დღიდან მოხიბლული იყო მისით.ერთი წლის წინ კი აღმოაჩჳნა რომ ბექას მიმართ გულ გრილი არიყო და სერიოზულად აკვიტებული ყავდა.დროთა განმავლობაში დარწმუნდა რომ ბექა აკვიატება სულაც არ ყოფილა და მთელი გულით უყვარდა მისი პირველი სიყავრული.
-მახოსვს ხო დებილი კიარვარ ! - ცოთანაწყენმა ამოილაპარაკა.
-კარგი უნდა წავიდე! - სკამიდან წამოდგა და კარისაკენ წავიდა.
-მისმინე! ვიცი რომ მხოლოდ დედა გყავს და ალბათ ამას რომ გაიგებს კარგს არაფერს გეტყვის.ქორწილი არა მაგრამ სამეგობრო წრეში ჯვარი დავიწეროთ.არმინდაბავშვი უმამოდ იზრდებოდეს,მინდა ვიცოდე პირველად როდის გაინძრევა და საერთოდ ყველაფერი მაინტერესებს ჩემს შვილზე,შენ თუ საწინააღმდეგო არაფერი გაქვს ერთ კვირაში მე ყველაფერს მოვაგვარებ. - სერიოზულად საუბრობდა ბექა და ლიკას საოცრად აკვირვებდა.
-მე შენთვის იმიტომ არმითქვას ორსულად ვართქო რომ მოვალეობები აგეღო შენს თავზე არმინდა ცხოვრებაში ხელი შეგიშალო,შენ წინ ჯერ კიდევ მომავალი გაქვს - დადარდიანებულმა ამოილაპარაკა და აცრემლებულმა გახედა ბექას.
-ლიკა შენ ? მარტოხელა დედა უნდა იყო ? მოვალეობები არის ზუსტადაც ! ის ჩემი შვილია და მეც უნდა გავზარდო ის ! ასე რომ ახლა კი არ გთავაზობ მოვითხოვ რომ შენ და მე ჟვარი დავიწეროთ ერთ კვირაში! - მომთხოვნი ტონით უთხრა გოგონას და როგორც კი შეამჩნია რომ რაღაცის თქმას აპირებდა საჩვენებელი თითი ჰაერში აიშვირა - არც კი გაბედო იცოდე შეწიინაღმდეგება.!
-შენები რას იტყვიან ? - დაფიქრებულმა ამოილაპარაკა.
-ცოტა რომ მოვიტყუოთ არაფერი უჭირს!ვთქვათ რომ გვიყვარს ერთმანეთი!
-კარგი - და იმ მომენტში ყოველგვარი იმედები დაკარგა რომ შესაძლოა ბექას მის მიმართ რაიმე გრძნობა ჰქონოდა.
ყველაფერი მალე მოგვარდა.ჯვარი დაიწერეს და ერთად ცხოვრებაც დაიწყეს.თავიდან ძალიან ერიდებოდა ბექასი მერე ნელნელა შეეჩვია იმ აზრს რომ მასთან ერთად უნდა ეცხოვრა ჯერ კიდევ დიდი დროის მანძილზე და ცოტა გაიხსნა.ორი თვის შემდეგ დაეწყო დანჯვა! საშინელი ტოქსიკოზი ჰქონდა.ყოველთვის რაღაც უნდოდა და ყოველთვის სააბაზანოში დარბოდა.ამაზე ბექა დასცინოდა,მერე იბუტებოდა მერე რიგდებოდნენ და ასე.
-აუ რძალო ! უნდა დამეხმარო - თხოვნით წარსდგა ლუკა მის წინაშე
-ეჩხუბე ხო ? - ღიმილით კითხა ბიჭს და სავარძელში მოთავსდა.
-და თან საშინლად! - უიმედოდ ამოიოხრა და მანაც ლიკას მიბაძა.
-ვიცი ხო ვიცი - ღიმილით ამოლაპარაკა და ლუკას გახედა - ჯერ შენ წვალებას აპირებს,და მერე შეგირიგდება - სრაფად გათქვა მეგობარი და კარისკენ გაიხედა როცა ხმა გაიგონა - ბექა მოდი უკვე ? - გაკვირვებულმა გახედა ახლად მოსულ ქმარს და გაუღიმა.
-ჰო სამუშაო ცოტა მქონდა და... უიი ლუკა აქ ხარ? - ბიძაშვილი მოიკითხა და მისი აქ ყოფნის მიზეზიც გაიგო.
-საჭმელი გინდა? - ბექას კითხა.
-იყოს ჩემით არშეწუხდე! - მზრუნველი ტონით ამოილაპარაკა ბექამ და ლიკას გაუღიმა.
-არვწუხდები! - სამზარეულოში გავიდა და ვახშამი მოამზადა იქაც ცოტა იეშმაკა და თან თათას დაურეკა მოდი მარტოვარო.ისიც მალევე მოვიდა და ლამის გაგიჟდა ლუკა იქ რომ დახვდა.მშვიდად ივახშმეს,მერე გოგონებმა მიალაგეს და ისინიც ბიჭებს შეუერთდნენ.
-მოდი ვითამაშოთ რამე რა ! - მუდარით გახედა სამივეს ლუკამ და თან ხელში კარტი შეათამაშა.
-მე მინდა - დასტური გამოაცხადა ბექამ.
-ჩვენც - თათას მაგივრად ლიკამ განაცხადა თანხმობა და „ჯოკრის“ თამაში დაიწყეს.ორ წაგებული თითო თითო სურვილს შეასრულებდნენ.წაგებულები გოგონები დარჩნენ.ლიკას ლუკას სურვილი უნდა შეესრულებინა,თათას ბექასი.
-ეე ამ ორსულ ბავშვს რაგავაკეთებინო ახლა უფფ - უკმაყოფილოდ ამოიფრუტუნა - კაი მიდი შენ ქმარს აკოცე აბა ახლა სხვა რა გაგაკეთებინო - ღიმილით ამოილაპარაკა დააწითლებულ გოგონას გახედა.დაძაბული წამოდგა და ბექასკენ წავიდა,გვერდით დაუჯდა და მის სახეს გაუსწორა მზერა.
-კაი ტო,პირველად ხო არ კოცნი რამოხდა - ღიმილით წამოიძახა და დაბღვერილ შეყვარებულს გახედა.ბექა მიხვდა ლიკა არაფრის გამკეთებელი რომ არიყო ამიტომ თვითჴნ გამოიჩინა ინიციატივა და მან აკოცა გოგონას.საშინლად დაიბნა მაგრამ არ შეიმჩნია და მანაც კოცნით უპასუხა.
-გვრიტებო დაგტოვოთ? - ფშვიტინით ამოილაპარაკა თათამ და ჩაიფხუკუნა.სწრაფად მოცილდნენ ერთმანეთს.
-ახლა ჩემი ჯერია ხო ?- ღიმილით იკითხა ბექამ და აწითლებულ ცოლს ლოყაზე ხელი ჩამოუსვა - კარგი თათა შენ და ლუკა უნდა შერიგდეთ !
-ელოდეთ !
-თათა სურვილია !
-არ მაინტერესებს !
-ხოდა მაშინ ის ავადმყოფი რომ დაგსდევს იმას აუხსნი სიყვარსულს,და ვიდეოს ყველა სოციალურ ქსელში მოვათავსებ! გინდა? - ეშმაკური ღიმილით კითხა და ხელი გაუწოდა.
ცოტახანს ფიქრობდა თათა.
-ფუ იმ ლოქოზე მეტად რომ მიყვარხარ მადლობა თქვი ! - უკმაყოფილოდ ამოიბურტყუნდა და ლუკას კისერზე ჩამოეკონწიალა.
3 თვის შემდეგ,ყველა მეგობარს ერთ სავადმყოფოში მოეყარა თავი,მშობლები განსაკუთრებით ღელავდნენ.
-ბექაა შემომიყვანეთ - განწირული კიოდა ლიკა და ხელებს უმისამართოდ იქნევდა.
-მეუღლეა?
-დიახ და თუ არ გინდათ რომ მოვკვდე დროზე დაუძახეთ რა! - ამოიტირა და თვალიდან უმოწყალოდ გადმოსცვივდა ცრემლები.
-არიტირო და ახლავე შემოვიყვან - გააფრთხილა ექთანმა და კარისკენ წავიდა - მშობიარე მეუღლეს ითხოვს და თუ სუსტი გული არ აქ შემოვიდეს !
სწრაფად წამოვარდა ფეხზე ბექა და სამშობიარო ბლოკში შევიდა.
-ბექა - ისევ ამოიტირა ლიკამ და ცრემლები გადმოუშვა
-არიტირო ჩემო ლამაზო ახლა ჩვენი სიცოცხლის აზრი უნდა გააჩინო ლიკაა და მერე ერთად უნდა გავზარდოთ ხო იცი არა ?
-მიყვარხარ ბექა - წამოიკკივლა ლიკამ და ბიჭს ხელი მთელი ძალით მოუჭირა.
მალევე გაისმა ოთახში პატარას ტირილი და ლიკას ბედნიერების ცრემლები ვეღარ შეეკავებინა და უმოწყალოდ უშვებდა თვალებიდან.
-ჩვენი ბიჭი ლიკა ! - ბედნიერებით გაჟღენთილიყო ბექაც და პატარას ხელს ნაზად უსმევდა - თქმა დამავიწყდა,მეც მიყვარხარ !