-ჩემს გარეშე არაფერი ხარ ხო იცი შე საცოდავო, ერთი დღეც კი ვერ გაძლებ მარტო და მოცუცქდები სახლში
-იოცნებეეეეე ! იოცნებე მამა მე აქ აღარასდროს დავბრუნდები,იმისიც კი მრცხვენია რომ მამას გიწოდებ
-წააააააეეთრიიიეეე დროოზეეე შეენი დანახვაააც კი გულს მირეევს !
-დიახ, წავალ,წავალ და არასდროს დავბრუნდები!
ჩემს ოთახში ავირბინე რაც ტანსაცმელი მქონდა ყველა პატარა ზურგჩანთაში ჩავყარე და გავიქეცი..ხო მე სახლიდან გავიქეცი..იმ საშინელ რეალობას გავექეცი რაც ჩემს თავს ხდებოდა. 2 წლის უკან დედა გარდამეცვალა დედა რომელსაც ვაღმერთებდი..და დავრჩი მამასთან ერთად კაცთან რომელიც ყოველდღე სვამდა და ყოველდღე ახალ-ახალი ,,ქალები“ ამოჰყავდა.ძნელია ძალიან ძნელია 17 წლის გოგომ ამ ყველაფერს გაუძლოს.გამოვიქეცი მაგრამ სად წავალ? დედის გარდაცვალების შემდეგ ყველა ნაცნობთან თუ მეგობართან გავწყვიტე ურთიერთობა.სულ მარტო ვარ.მამაჩემს თუ ჰგონია მისი დამადლებული კაპიკების გარეშე ვერ ვიცხოვრებ ძალიან სცდება.
-ანუკა შვილო ხომ კარგად ხარ? სად მირბიხარ?-მეზობელი
-მივდივარ ნუნუკა დეიდა მივდივარ აქედან შორს
მთელი ღამე დავეხეტებოდი ქუჩაში.. უცებ პატარა სკვერი ვიპოვე და სკამზე ჩამოვჯექი.ავტირდი ისე როგორც არასდროს დედის გარდაცვალების შემდეგ ჩემი ცრემლები არავის უნახავს ახლა რა ჯანდაბა დამემართა.მივტიროდი ჩემს ცხოვრებას ჩემს საშინელ ცხოვრებას
-დედაა ჩემო დედიკო ნეტა აქ მყავდე ახლა ძალიან მომენატრე დე
დაახლოებით 1 საათი გავიდა რაც იმ სკვერში ვიჯექი.უკვე ღამის 1 საათი იყო შევხედე როგორ დასხდნენ ჩემს წინ ალბათ ჩემი ასაკის ბავშვები..როგორ იცინოდნენ როგორ ემაიმუნებოდნენ ერთმანეთს ძალიან მომინდა რომ მეც მყოლოდა ესეთი მხიარული მეგობრები.შევხედე თუ როგორ დაჟინებით და კითხვისნიშნიანი თვალებით მიმზერდა ერთი გოგონა.
-სასტავ ეხლავე მოვალ
-კაიიი რაა თეკო საით?
-მაცადე
გოგონა მე მომიახლოვდა და ჩემს წინ ჩაიმუხლა
-შემიძლია დაგეხმარო ?
-ააამმ.. იციით არვიციი
-მისმინე არვიცი რა გიჭირს და რატო ხარ ეგრე მაგრამ იციი რა ცხოვრება ტირილისთვის არაა შექმნილი მიუხედავად იმისა რომ ბევრს გვატირებს. მე თეკო მქვია ძალიან მინდა რომ დავმეგობრდეთ
-ძალიან დიდი მადლობა. მე ანუკა.სიამოვნებით
-ძალიან კარგიი წამო ეხლა ჩემს გიჟ და გადარეულ მეგობრებს გაგაცნობ
-იციი მე მრცხვენია
ბოლო ხმაზე გადაიკისკისა
-კარგიი რაა წამო და ნახავ შენთვითონ როგორებიც არიან
-საააააასტააააააავ- გოგოსთვის შეუფერებელ ხმაზე იღრიალა
-რა გაღრიალებს შე გადარეულო
-კაროჩე ეს არის ანუკა ესენი კი თბილისის ყველაზე გადარეული სასტავია
მორცხვად გავიღიმე მე ხომ არასდროს არ მყოლია ჩემი ტოლი ნაცნობიც კი
-მოკლედ ეს ბაჩოა (ქერა და ცისფერთვალება) ეს საშკაა (ეტყობოდა როგორი ცანცარაც იყო) ეს ვატოა იმეეენააა სერიოოზუულააა და ყველამ ერთდროულად სიცილი ატეხა
-მოკეტე რააა-ვატო
-გამარჯობა ანუკა მე ვატო ვარ ესენი დებილები არიან სერიოზულას იმიტო მეძახიან რო ამათნაირი შტერი არვარ
-ეეე ეეე ჩემი ძმა ხელს ხოარ გიშლი?
-არააა
მთელი ღამე იმ სკვერში ვისხედით ისინი თავის სიგიჟეებს მიყვებოდნენ მეც კიდე სიცილისგან მუცელი მტკიოდა.იცით ? ვიგრძენი რაარის ბედნიერება..ვუყურებდი და ვხვდებოდი როგორ შემოაღწიეს ჩემს გულში რამდენიმე საათის გაცნობილმა ხალხმა
-აუუ მოდი ანუკას გაცნობა დავასველოთ-საშკა
-ამას ოღონდ დაალევიე და მეც კი მომკლავს რო გასვენებაში დალიოს-ვატო
-რა მიხვედრილი ხარ ვატუნაააა-და თვალები გოგოსავით ააფახურა
-რო ვიძახი პიდ**** არავის არ გჯერათ
ბევრი ვიცინეთ ბევრი ვიმხიარულეთ ბოლოს თეკომ თქვა
-კაააი დავიშალეთ გვიანიაა
-ხოო ბაზარი არაა
აიი მაშინ კი საშინლად ვიგრძენი თავი მე ხომ წასასვლელი არსად არ მქონდა ყველა წავიდა ერთმანეთს დავემშვიდობეთ მე კი ისევ იმ სკამზე ვიჯექი უცებ თეკომ გამომხედა
-შენ რა აქ დარჩენას აპირებ?
-იციიიი მეეეეე
-სახლიდან წამოდი და წასასვლელი არ გაქ ხო?
-ხო-ავტირდი
-აბაა ეხლაა არმინდა ნიანგის ცრემმლები მაგისთვის ტირიხარ გოგო? ჩემთან წამო
-რა?
-ხო რაიყო არვიკბინები-გაიცინა
-მეერიდება
-სამაგიეროდ მე არ მერიდება ეხლა ამის გამო რო გითავაზო სახეში.ამიტომ ასწი საჯდომი და წამოდი
წავედით ფეხით მივდიოდით თან ვლაპარაკობდით ყველაფერი მოვუყევი ჩემზე ის კი მისმენდა მშვიდად და რჩევებს მაძლევდა
-მივედით-წამოიძახა უცებ
ჩემს წინ კი სამსართულიანი სულ თეთრი ქათქათა სახლი იყო.
-ღმერთო ეს შენია?
მან უბრალოდ თავი დამიქნია და შევედით.
-მარტო ცხოვრობ ?
-არა ჩემი ძმაც არის
ეხლა კი ძალიან შემრცხვა რაუნდა ეთქვა თეკოს რო ვიღაც გოგო ქუჩაში იპოვა და შეიფარაა?
-ნუ გახდი ცისარტყელა და გადაიკისკისა..ჩემი ძმა 3 წლის უფროსია ჩემზე თითქმის არ მოგიწევს მასთან შეხვედრა სულ მის ძმაკაცებთანაა შუა ღამეს მოდის და დილით მიდის წამო ეხლა შენს ოთახს გაჩვენებ..ლამაზი და დიდი ოთახი იყო დიდი საწოლითა და კარადით
-თეკო არვიცი მადლობა რით გადაგიხადო.როგორცკი ვიშოვი სამსახურს მაშინვე წავალ
-ხმა ! ეგ აღარ გაიმეორო-იყვირა თეკომ..აქ მანამდე იქნები სანამ საჭიროა ამ თემაზე შენი ხმა არ გავიგო
მოვეხვიე თეკოს და კიდევ ერთხელ მადლობა ვუთხარი
-თეკო უდიდესი მადლობა ამას არასდროს დაგივიწყებ
-მადლობები მერე.აბა მიდი წყალი გადაივლე ყველა საჭირო ნივთი კარადაშია
დიდხანს ვიდექი ცხელი წყლის ქვეშ ვფიქრობდი ყველაზე და ყველაფერზე ერთ დღეში შეცვლილ ჩემს ცხოვრებაზე.აბაზანიდან პირდაპირ ლოგინში დავწექი და ჩამეძინა.დაახლოებით ღამის 2-3 საათი იქნებდა ღრიალის ხმა რომ გავიგეე
-თეეეკოოოოო მოოოვეედიიით-სიცილი
-კიდე მთვრალები ხართ არა? ჩუმად იყავი მეგობარია ჩემთან
-შენ და შენი მახინჯი მეგობრები
მის მეტი არაფერი გამიგონია უცებ კარი გაიღო და თეკო შემოვიდა
-ბოდიში ჩემმა ძმამ და მისმა საფირმო მეგობრებმა თუ გაგაღვიძა
-გაგიჟდი რისთვის მებოდიშები დალიეს დიდი ამბავი
-ეს სისტემატიურია უცებ თავი გააქნია თეკომ და სახე მოეღუშა
-მშობლები 5 წელია რაც საზღვარ გარეთ არიან მამაჩემს იქ აქვს ბიზნესი ჩემი თავი დემეტრეს ჩააბარეს მაგრამ აქეთ გახდა დემე ჩემი მოსავლელი სულ სვამს,მოსაწევსაც იღებს მისი დევიზია ,,ცხოვრებაში ერთხელ ვარ და უნდა ვიგულაოო“ კარგი მოვრჩეთ ამ თემას ჩამოდი თუ გინდა ძირს თუარ გეძინება
-კარგი ეხლავე ჩავიცმევ
შორტი და თეთრი მაისური გადავიცვი ფეხი მინიონის ჩუსტებში გავუყარე და ქვემოთ ჩავედი
-გაიცანით ეს ანუკია-თეკო
-კიდე ერთი მახინჯი ჩუმად მაგრამ მაინც გასაგებად თქვა დემეტრემ ისე რომ არც გამოუხედავს უკან
-ჰაიიი თქვა მისმა ძმაკაცმა
-გამარჯობათ. გავიღიმე და შევხედე როგორი პირდაღებულები უყურებდნენ ჩემს ფეხებს
ადრე ყველა მეუბნებოდა რომ მოდელად ვიყავი დაბადებული ისეთი ფეხები მქონდა.საშუალოზე დიდი ღვინისფერი ტუჩები კურნოსა ცხვირი ლურჯი თვალები და ყავისფერი წელამდე თმა
-შეჩ*** გახედე რა ვიდზეა
დემეტრემ ნელნელა შემოაბრუნა თავი ჩემსკენ მე ამდროს თეკო მეუბნებოდა რაღაცას
-ეეეე მახინჯო-ინსტიქტურად გავხედე
-მე?
-ხო აბა აქ სხვა შენნაირი მახინჯი არაა
-დემეტრე!- თეკო
-არაფერი მითქვამს უბრალოდ თავი დავხარე ოთახში ავედი
ნუთუ ამ ბიჭმა ესე უნდა მომიშხამოს ნერვები.ერთი შეხედვაც კი მეყო რომ შემეძულებინა.ავადმყოფი ჩემთვის ვთქვი და მალევე დამეძინა
დილით სამზარეულოში ჩავედი და თეკო დამხვდა
-ყავა გინდა
-აჰაამ
მალევე ბატონი დემეტრეც ჩამობრძანდა
-თეკო ნაბეღლავიი მომე რაა
-ნაბეღლავი კიარა შხამს მოგცემ
-ნუ წუნკლობ რა ტიპიური ცოლივით
მერე მე გამომხედა
-აუუ დილიდანვე რო ასეთ სიმახინჯეს დაინახავ უფრო მეტად გაგისკდება თავი
ხმა არ ამომიღია
-დემეტრე კიდევ ერთხელ რამეს ეტყვი ანუკის და ხმას არ გაგცემ
-რავქნა ასეთი პირდაპირი ვარ დაიკო მახინჯია და ხომ არ დავმალავ
დემეტრემ მალე დატოვა სახლში
-არ გეწყინოს ასეთია
-არაუშავს
მერე მე და თეკო კაფეში წავედით მერე ,,სასტავი“ ვნახეთ და ბევრი ვიმხიარულეთ გვიან დავბრუნდით სახლში უცბ თეკოს ტელეფონმა დარეკა
-ალო
........
-მერე?
.........
ხვალვე?
........
კარგი გასაგებია
ანუკიიიიი
-ხო
-ხო იცი ჩემი მშობლები ამერიკაშია და ხვალვე უნდა წავიდე თორე მოქალაქეობა გამიფუჭდება
-წადი თეკო მე რას მითანხმდები
-ზუსტად 1 კვირაში ჩამოვალ ანუკი. ჩემს ძმას გავაფრთხილებ რომ ძირიდათად მის ძმაკაცებთან დარჩეს
-კი თეკო არაა პრობლემა
მეორე დღეს თეკო გავაცილე და სახლში წავედი
-ოოოჰჰჰჰ მის სიმახინჯე მობრძანდა
-დემეტრე ძალიან გთხოვ თავი შეიკავე კომენტარებისგან
-შენ ამიკრძალავ?
-კი- და თვალებში ჩავაშტერდი
-კარგი ვნახოთ რისითავი გაქ და სიგარეტი სახეში შემაბოლა
2 დღე ჩვეულებრივად გავიდე ვაჟბატონი სახლში არ მოსულა
აიი მესამე დღეს კი..
შუა ღამე მოვიდა მთვრალი დემეტრე როგორც ვიცი მისი ოთახი ჩემს წინაა საშინლად ავნერვიულდი
უცებ ფეხის ხმა გავიგე ასევე ჩემი კარის საკეტის ხმა
-მახინჯო ვიცი რო არ გძინავს
-გაეთრიე აქედან აქ რაჯანდაბა გინდა?
-ჯანდაბა არა შენ მინდიხარ..ამის თქმა იყო და წამში მოექცა ჩემს ზემოდან თვალებში ჩამაშტერდა და მაკოცა..კოცნა მეტად მომთხოვნი ხდებოდა მე კიდე წინააღმდეგობას ვერ ვუწევდი უცებ ტუჩზე ვუკბინე და წამოიყვირა მე კიდე წამოვხტი უცებ ლოგინიდან
-ქაააჯოოო
-ახლავეეე გაეთრიე ჩემი ოთახიდან
-მიყვარს უკარება გოგონები
-გადი დემეტრე გთხოვ
-რა?
-გთხოვ
ცინიკურად და გამარჯვებული ღიმილით გაიღიმა და ოთახი დატოვა
-გემრიელი ხარ-ყურში მიჩურჩულა და გავიდა 2 დღე არ გამოჩენილა მე კიდე სულ მომხდარზე ვფიქრობდიმომეწონა ? მესიამოვნა? მის მიმართ სიმპატიები მაქვს ღმერთო არააააა მიყვარს მგონი კი ნამდვილად მიყვარს !
2 დღის შემდეგ მოვიდა ხელში დიდი ყუთი ეჭირა აშკარად ფხიზელი იყო
-მახინჯოოოო
-რა გინდა?
-აი ეს გამომართვი როგორცკი გახსნი მიხვდები რაუნდა გააკეთო და 8-ზე მზად იყავი არაფრის თქმა არ მაცადა ისე დატოვა სახლი
გავხსენი შავი კაბა იყო ტანზე მომდგარი ღრმა დეკოლტით ზურგი მთლიანად ამოღებული და ფეხზე ჩაჭრილი ღმერთო რაა სილამაზეა კაბა ჩავიცვი და დათქმულ დროს გავემზადე არვიცი ეს რატომ გავაკეთე მაგრამ თითქოს ვენდობოდი 8-ზე გამოჩნდა დემეტრე ჩემი დანახვისას ფერები გადაუვიდა ჭინკები აუთამაშდა და ვნებიანად იკბინა ტუჩზე
-ფუ რა მახინჯი ხარ შენს ადგილზე თავს მოვიკლავდი
-საბედნიეროდ შენ ჩემს ადგილზე არხარ. მეტყვი სად მივდივართ?
გაიგებ! გასცა ბრძანება და მანქანისკენ წავედით....რესტორანთან შეაჩერა...დახვეწილი და მდიდრული რესტორანი იყო
-წამოდი-და ხელი წელზე შემიცურა..ჟრუანტელი ? ოოჰჰ იცოცხლე
რესტორანი ცარიელი იყო მხოლოდ მე და დემეტრე ვიყავით დავსხედით და ჩუმად ვუყურებდით ერთმანეთს
-მეტყვი აქ რატომ ვართ?
-მისმინე მახინჯო,ვიცი შეიძლება ამის გამო წახვიდე თეკოს სახლიდან გაიქცე უფრო სწორად გამექცე მაგრამ ვნახოთ რა რეაქცია გექნება ფეხზე ადგა მეც ამაყენა სცენისკენ წავიდა მე კიდე ცენტრში დამტოვა.სცენაზე ავიდა მიკროფონი აიღო და ბოლო ხმაზე იღრიალა
-მახიიინჯოოოო მიიიიიიიიიიიიყვააარხააააააააააააარ
მე რა დამემართა ამდროს? ყველაფერი ერთად უბრალოდ დაუფიქრებლად ავედი სცენაზე მიკროფონი წავართვი და ვიყვირე
-მეც მიყვარხააააააარ
უცებ ბევრი ახალგაზრდა შემოვიდა მათ შორის თეკოც და ჩვენი სასტავიც ყველას თითო-თითო თეთრი ვარდი ეკავა და მე მაძლევდა..იმ ღამეს უბედნიერესი ვიყავი ბევრი გავერთეთ ვიმხიარულეთ დავლიეთ ბოლოს სახლში წავედით
-იცი რო თეკო მე გავუშვი
-რა?
-ხო..არსადაც არ ყოფილა უბრალოდ ცოტახანი სასტუმროში გავაძევე და გაიცინა
დანახვისთანავე შემიყვარდი მახინჯო შენ გოგო არა შენ სასწაული იყავი
მე არაფერი მითქვამს ავდექი და კისერში ვაკოცე ვიგრძენი როგორ დაუარა ჟრუანტელმა
1 თვის შემდეგ მე და დემე ერთად ვიყავით იმაზე მეტად ბედნიერი ვიდრე აქამდე
-მახინჯოოოოო
-გისმენ და სასაცილოდ გამოვბურცე ტუჩები
-შენი ოცნების ასრულების დროა..ხელი მომკიდა და ეზოში ჩამიყვანა უცებ ,,გარაჟი“-ს კარები გაიღო და შავი მოტოციკლი დავინატე
-ეს შენია მახინჯო
-რააააა? არმჯეეერრაააააა დემეეე ეს მეეეე? მაადლობაააა..მიიიყვარხაააარ ძალიიააააააან
პატარა ბავშვივით ავცქმუტდი მოტოციკლი ეს ხომ ჩემი ბავშვობისოცნება იყო
-არმეგონა ესე თუ გაგიხარდებოდა
მოხეხვიე და ვაკოცე ამჯერად მე.ისიც ამყვა ვნებიანად ვკოცნიდით ერთმანეს
-მახინჯო კიდევ რაღაც სიურპრიზი მაქვს
-კიდეეეევ?-გავიკვირვე
წამო..მოტოციკლით მივდიოდით რაც შეიძლება სწრაფად.. უცებ იმ რესტორანთან გაჩერდა სადაც პირველად მიმიყვანა.. ყველაფერი ზუსტად ისე განმეორდა დემე სცენაზე ავიდა ყველა ჩვენი მეგობარი იქ იყო მიკროფონი აიღო და იყვირა
-მაახიინჯოოოო გამომყვებიი ცოლაად?
-კიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი ვიყვირე და ატყდა ჟრიამული მოლოცვა ყვირილი სიცილი ყველაფერი იყო კარგად და ბედნიერად დემე მოვიდა და ყურში მითხრა
-მახინჯო მაგრამ ავადროულად ყველაზე და ყველაფერზე ლამაზო და ჩემო ცოლო. სიცოცხლეს მირჩევნიხარ . მიყვარხარ . მაგიჟებ !