დილას როგრც კი თავის წამოწევა ვცადე ეგრევე ბალიშზე დავაბრუნე,მტკიოდა ძალიან. ცოტ-ცოტა რაღაცები მახსოვდა.მახსოვდა რომ ბევრი ვიცეკვე ეს კუნთებზეც მეტყობოდა. შეძლებისდაგვარად ავდექი და აბაზანაში შევედი და ცხელი წყლის ქვეშ დავდექი და გუშინდელზე დავფიქრდი. ანუ მართლა მიცნო და გავაახსენდი. გაზრდილხარო და რაღაცეები რო თქვაა..არ მესიამოვნა თორნიკეს იქ დანახვა მერე სანდრომ ისეთი სახით გამომიყვანა ვერაფერი ვუთხარი.
მალე გამოვედი აბაზანიდან,სარაფანი გადავიცვი სველი თმა ზურგზე გადავიყარე და დაბლა ჩავედი.
-დილამშვიდობისა-მივესალმე გიოს და მაცივრიდან ცივი წვენი გამოვიღე.
-დილამშვიდობისა თავი შენც გტკივა?-დაჯღანული სახით მკითხა და ნაბეღლავის ბოთლს დაწვდა.
-კიი მისკდება ისე.
-მერე იცი მაგას რა შველის?-წამეაფერისტა არადა მივხვდი.
-აუფ ეხლა წვნიანის გაკეთებას ნუ მომთხოვ-შევუბღვირე და დივანზე დავჯექი.
-შენ ხო კაცს არაფერში გაამოადგები რააა-აბუზღუნდა.
-უი რა დროს ეგაა დებილოოო დედა და მამა დღეს ჩამოდიან ხო?-შევახსენე რომ დღეს ის "ზეგ" იყო.
-არ ვიცი დაიცა დავურეკო-ტელეფონი მოიმარჯვა და დარეკა.
-მაა რა შევებით როგრ ხართ?..დღეს მოდიხართ ხო?..რატო??..ასეთი რაა არის?..მალე თორე მომკლა ამან შიმშილით..სავარაუდოდ?...აუუუ რაა..კაი წავედი..
-ჰაარააოო-დაასრულა თუ არა საუბარი ჩავეკითხე.
-რაო და -სიცილით დაიწყო-მთელი 1 თვე მოგიწევს ის საჭმელები გამიკეთ რასაც გეტყვი.
-ნუუ მენამიიოკები რაა-გაიმიცინა.
-რა და ცოტა პრობლემები არისოო შენ მად მიხედეო და 1 თვეში ჩამოვალთო-წვენი კინაღამ გადამცდა.
-რააა ??! მე კიდე შენთან უნდა ვიყო ერთი თვეე??-შევიცხადეე გიოს ამბავი რო ვიცი ნერვებს დამაგლეჯს.
-კიი და მიდი ეხლა რამე წვნიანი გამიკეთე რაა-აბუზღუნდა.მეც წვნიანი,გავამზადე. კარზე ზარის ხმა იყო გიო გავიდა. თითქმის ყველას თავი აქ მოეყარა მათ შორის სანდროსაც.
-გამარჯობა-მივესალმე ყველას. ბიჭები მისაღებში დასხდნენ სოფი მე დამეხმარა სუფრიის გაშლაში.
-მოდით მზადაა-გავძახე და ყველა მოვიდა.
-აი ვის ოჯახშიც შენ შეხვალ მარიიტააა რაა-კომპლიმენტი არ დაიშურა ლევანმა.
-არ ვთხოვდები მე ვაა-გავიცინე.
-ვნახოთ-ირონული სიფათი მესროლა უმცროსმა ავალიანმა რაც მე ვერ გავიგე. უცებ ავალაგეთ და ჩვენც მისაღებში დავხსედით.
-აბა როდის წავიდეთ?მთაში?-იკითხა სოფიმ.
-ხვალ-წამოვიყვირე მე.
-კარი ხვალ მაშინ დღეს ჩავალაგოთ ყველაფერი-თქვა სოფიმ.
-აჰა კაი აზრია და მაღაზიაშიც წავდეთ რაღაცეები რომ ვიყიდოთ.
-კაიიი.
-და კერძოდ რა ადგილია?(მე)
-თუშეთი..ყველაფერია იქ..აუზიც კი არის დიდი აივნები(სანდრო)
-მმ თუშეთი კაია..ხოო მაგრამ საჭიროებისამებრ ვიყიდით რაღაცეებს-გავუღიმე.
-კაი სოფფ წავედი ხო?-გადახედა დას.
-კიი-ავალიანებს დანარჩენებიც მიყვნენ.
-გიოო მე ვალაგებ-გავძახე და ოთახში შევედი..რაც დამჭირდებოდა ყველაფერი ჩავალაგე, ერთი ჩემოდანი იყო..წიგნებიც ჩავდე..ბოლოს გიოს ჩანთაც ჩავალაგე ისიც მხოლოდ მაისურები..დანარჩენს მე მივხედავო. მალე სოფიმ დამირეკა და მითხრა,რომ დაბლა ჩავსულიყავი. გიოს ვუთხარი მივდივართ საყიდლებზე-თქო და ჩავირბინე. ყველას მივესალმე და მანქანაში ჩავჯექით. ლუკამ ცოტა იეშმაკა და წინ დამსვა.
-დანარჩენები?-გავიკვირვე როცა ჩვენ ოთხის გარდა იქ არავინ იყო.
-მთელი სასტავი ხო არ წავიდოდით-გამომხედა ლუკამ. მალე მიივედით კალათა ვიღეთ და მთელი მაღაზია დავლაშქრეთ. თითქმის ყვლეაფერი ვიყიდეთ რაც იქ დაგვჭირდებოდა. ნაყიდი პროდუქტები საბარგულში ჩაავალაგეთ და ისევ სახლის გზას დავადექით. ჯერ ლუკა დატოვა სანდრომ მერე სოფი და ბოლოს მე მიმიყვანა.
-ისე ჯერ მე უნდა დაგეტოვებინე-გავუღიმე.
-არაუშავს-გამომხედა და ისევ გზას გახედა-ის ბიჭი..რესტორანში რო მოვიდა..ვინ იყო.
-მეოგბარი-დაბნეულად ვუთხარი.
-მარტო მეგობარი?
-მარტო მეგობარი-დავუდასტურე და გავუღიმე.
-მოვედით-გამომხედა.
-მადლობაა-გავუღიმე.
-ხვალ 8ზე გამოგივლით.
-კარგი კარგად-დავემშვიდობე და მანქანა დავტოვე. უცებ ავირბინე. სახლი მოვაწესრიგე ბოლო-ბოლო ერთი თვე აქ არ ვიქნებოდით ბოლოს დაღლილმა დავიძინე ხვალ დამღლელი გზა იქნებოდა.
------------
გამაჯობაა ჯერ იმით დავიწყებ რომ ნიკი შევიცვალე და ჩემი ახალი ნიკია "მარიამი" არ გეგონოთ რომ ისტორია მოვიპარე ან რაღაც (სიცილი) უბრალოდ ნიკი შევიცვალე.
შემიფასეთ ჩემი "ნაჯღაპნი" თუ რამე არ მოგწონთ გთხოვთ მითხარით რომ გამოვასწორო. წინა კომენტარებმა დიდი სტიმული მომცა.
მოგწონთ? იაქტიურეთთ <3