....საშინლად გამამწარა გიოგრის სიტყვებმა და სახეზეც აშკარად დამეტყო...
-იდიოტი...ესსს...ეს..არა ეს როგორ გამიბედა...მასუქებს? ქეთა მითხარი ეს კაბა მასუქებს?-გაცოფებული სახით ვკითხე დაქალს.....ქეთამ შემობრუნდა
-რა სისულელა გოგო საიდან მოიტანე- და კაბას შეძედა- ღმერთო ნინა ეს რა არის გოგო?
-ნუ მკითხავ ....-მოკლედ ვუპასუხე და კლუბიდან გამოვედი.....
.........................
სახლში წავედი...ჩემები ჯერ კიდევ არ იყვნენ მოსულები....კაბა გავიხადე დაა აბაზანაში შევედი...
- ხო ქეთა..
- სად წახვედიი?
-სახლშიი
-რა მოგივიდა კარგად ხარ?
- კი ქეთა ....უბრალოდ მეძინება ქეთა ხვალ ვილაპარაკოთ....ტელეფონი მაგიდაზე დავდევი და ოთახიდან გავედიი... ის დღეები არსად გავსულვარ სახლში გავატარე...ბოლოს მომბეზრდა სახლში ყოფნა და გადავწყვითე მანქანით გამესეირნაა ...მაგრამ გამახსენდა რომ მანქანა თბილისში დავტოვე და ფეხით გავედი გარეთ....დიდხანს არ მისეირნია, სახლში დაბრუნება გადავწყვიტე როცა ნაცნობი სახე დავინახე...
-ნინა....-დაიძახა ანრიმ და ჩემსკენ წამოვიდა ხელში ამიყვანა და დამატრიალა .მე ამაზე გამეცინა..
-დამსვი ბიჭო სირცხვილია-( ანრი ჩემი კლასელი იყო ერთ მერხთან ვიჯექით 12 წელი და ძალიან ახლო მეგობრები ვიყავით. თბილისში ჩაბარების შემდეგ იშვიათად ვნვხულობდით ერთმანეთს თუმცა ძველებურად მაინც ახლოს ვიყავით თან დედაჩემი მაკას, ანრის დედის მეჯვარე და ანრის ნათლია იყო..)
-როგორ ხარ ნინა? როდის ჩამოხვედი?რატომ არ დამირეკე?- კითხვები მომაყარა გახარებულმა და ოდნავ ნაწყენმა ანრიმ.
- რამოდენიმე დღეა, უფრო ზუსტად ოთხი..- გაუღიმე..გურწფელად გამიხარდა ანრის ნახვა..
- მაგარია ძაან ნი, მაგრამ გამიტყდა რომ არ დამირეკე....
-ბოდიში ანრი -მივხვდი რომ არასწორად მოვიქეცი..თან იმ საღამოს კლუბში არც დაველაპარაკე მისი იდიოტი ძმაკაცის გამო...
-ეე ნინა ბოდიში არაა რა...ჩვენში ეგ არა.. ვიცი უმიზეზოდ ასე არ მოიქცეოდი- გამიღიმა და ჩამეხუტა...დიდხანს ვილაპარაკეთ, ბავშვობა და ჩვენი გიჟური სწავლის დრო გავიხსენეთ... ამ დროს გამოჩნდა ის ვის გამოც ორი დღე გარეთ არ გამოვსულვარ.იდიოტი ეს მაკლდა აქ და აი გამომეცხადა....
- გიორგი_ დაუძახა ანრიმ და გიორგი ჩვენსკენ წამოვიდა...მისმა დანახვამ გამაღიზიანა თუმცა არ შევიმჩნიე ...
გიორგიმ მოგვიახლოვდა მოგვესალმა..ჩემს დანახვას ანრის გვერთით არ ელოდებოდა, რაც აშკარად დაეტყო სახეზე...
-გიორგი ეს ჩემი და ნინაა..ნინა ეს ჩემი მეგობარი გიორგია...სტუმრადა ჩვენს ქალაქში-"გაგვაცნო "ერთმანეთი ანრიმ...მე არაფერი შევიმჩნიე და უკმეხად გაუღიმე თუმცა არაფერი მითქვამს გაბრაზება ჯერ კიდევ არ გამქრალა...გიორგიმ ეს შეამჩნია და თავისთვის ჩაიცინა...
ანრიმ დაიჯინა გვიანი არის და სახლში უნდა მიგიყვანოო...უარს აზრი არ ქონდა და სამივენი დაუყევით ბერეგს.. გზაში გიორგის ხმა არ ამოუღია სამაგიეროდ ანრი არ გაჩერებუდა ისეთები მოუყვა ჩვენი ბავშვობიდან რომ გიორგი სიცილს ვერ იკავებდა...სახლთან მისულს დედაჩემი გარეთ დაგვხვდა ..რათქმაუნდა ბიჭები სახლში შეირატიჟა...დედეჩემს ანრი ძალიან უყვარდა შვილივით რათქმაუნდა ნათლული იყო და სხვანაირად არც შეიძლებოდა..ბევრი ილიპარაკეს თუმცა გიორგის ხმა არ ამოუღია.
უცებ გიორგის ყავა დაეღვარა და რა თქმა უნდა ისევ აბა სხვანაირად როგორ შეიძლებოდა შარვალზე გადამესხა მაგრამ არც თვითონ დარჩა ლაქის გარეშე...უცებ შემომხედა და გაშრა ელოდებოდა როდის დავიშყებდი "ჯიჯიღინს" თუმცა არაფერი მითქვია დამეცინა მიუხედავად იმისა რომ ყავა მეც გადამესხა მივხვდი რომ მისიი ლაქა უფრო სერიოზული იყო რაც ძალიან მესიამოვნა...
-ნინა ხომ არ დაიწვი?ყავა ცხელი იყოო_მითხრაა გიორგიმ.
ღმერთო ნინაო ჩემი სახელი რომ თქაა საშინლად მესაამოვნა. ავღელდიი.მისი ხმა ისეთი თბილიი დაა ლამაზიი იყოო ტანში დამაჟრჟოლა..აშკარად ვიგრძენი რომ აწითლება მეწყებოდა სახეზე.არავის რომ შემჩნია ჩემი სახე ოთახიდან გავედი, მაგრამ გიორგიმ უკან გამომყვა..
-შეგიძლია საბაზანო მითხრა სად არის?
-კი. გამომყევი..-დაა კიბებზე ავედით- ეგრეც მოგიხდებაა- ვთქვი ჩემთვის და გავიღიმე...მაგრამ გიორგიმ გაიგონა და შემომხედა..
-რა იყო? ეგრეც მოგიხდება..კარგი იყო აბა კაბა რომ გამიფუჭე_ღიმილით ვუთხარი-ხო მართლა ეგ მაისური მაინც საშინელება იყოო, სამაგიეროს გალახდის მიზნით ვუთხარიი აბაზანის კარი გავაღე... ფეხი უკან გადავადგი და მოტრიადება ვცადე მაგრამ ფეხებში სიცარიელე ვიგრხენი მივხვდი რომ წელის დავეცენოდი იატაკს მაგრამ მანამდე 12 საფეხურს "ჩაუქროლებდი". თუმცა მკლავში ჩამავლო გიორგიმ და თავისკენ მიმწიაა, უცებ მის მკლავებში აღმოვჩნდი..გავშრი გულმა ამიფრიალდა, სუნთქვა გამიხშირდა დაა ვიგრძენი რომ სახეზე ავწითლდი..
-გამიშვი_ვცადე თავი დამეხწია მისი მკლავებიდან, თუმცა გიორგი ხელების გაშვებას არ აპირებდაა..თვითონ გადავწყვიტე თავის დახწევა თუმცა არაფერი გამომივიდა..
-გიო გამიშვი მეთქი._ უკვე მკაცრად ვუთხარი.
- მე მეორეთ გადაგარჩინე შენ კიდე უკმაყოფილო ხარ .._ და ხელები გამიშვა..
მე ისევ წასვლა დავაპირე, მივტრიალდი თუმცა გიორგიმ ისევ მომკიდა მაჯაზე ხელი და მიმატრიალა...
-გოგო როცა გელაპარაკები ნუ მიდიხარ.. გაიგე? _გიორგიმ მკაცრად მითხრა... უფრო მომიახლოვდა..ცოტაც და მისი ტუჩები ჩემსას შეხებოდა..ასეც მოხდა...მაკოცა..ჩემში კი არნახულმა ძალამ დაიარაა...გულის ძგერაა იმდენად გამიხშირდა სადაცაა უნლა ამომვარდნოდა... სახემ კი ამიწითლდა..უცებ გონს მოვედი დაა ხელი ვკარი..
- შენ სულ გადაირიე?რას აკეთებ?
-იმას რაც შენც ძალიან გინდა. ვხედავ როგორ წითლდები ჩემს დანახვაზე და როგორ გინდა შენც ჩემს მკლავებში იყო._ ეს მითხრა და ისევ საკოცნელად წამოიშია.. მე ხელი ვკარი ისევ.
- შენ მართლა გადაირიე.? საკუთარ თავს იმ ადგილას ნუ წარმოიდგენ სადაც არასოდეს იქნები...._ მოვტრიალი და დაბლა ჩავედი...
ანრი უკვე წასასვლელად ემზადებოდა, გიორგის ელოდებოდა.ჩემი ჩასვლიდან რამოდენიმე წუთში ისიც ჩამოვიდა. შემომხედა გამიღიმა მივხვდი რომ ეს ძალიან ლამაზი და თბილი ღიმილი აზროვნებას მიკარგავდა. და რათქმაუნდა ამის აღიარებას არ ვაპირებდი.
ანრი და გიორგი წავიდნენ. მე ჩემს ოთახში ავედი ტელეპონი ავიღე და ქეთას დაურეკე..დიდიხანს ვილაპარაკეთ, თუმცა გიორგის შესახებ არაფერი მითქვია.
დილით ადრე გამეღვიძა ქეთას დაურეკე და ზღვაზე წავედით. მოგვიანებით ანრი და ბაჩო შემოგვიერთდა. გიორგი არ გამოჩენილა და არც მე მიკითხავს ანრისთვის არაფერი, თუმცა მოგვიანებით ანრიმ მოულოდნელად მკითხა:
- გუშინ რა მოხდა შენს და გიორგის შორის მაღლა რომ იყავით?_ და თვალებში შემომხედა
-რას გულისხმობ?_კითხვას კითხვით ვუპასუხე და ცოტა არ იყოს ავღელდი.
-იმას რომ, როცა დაბლა ჩამოხვედი ანერვიულებული ჩანდი.
-არა. მოგეჩვენა. _ვუპასუხე და თვალი ავარიდე.
- ნინა , გიორგი კარგი ბიჭია, შენ კიდე ძალიან ლამაზი გოგო ხარ, მას ლამაზი გოგოს ხელიდან გაშვება არ უყვარს და თუ რამე შეეშალა ან შეეშლება შენთან აუცილებლად უნდა მითხრა._ ანრის ამ სიტყვებმა დამაბნია მივხვდი რომ რაღაც იეჩვა თუმცა მე თქმას არ ვაპირებდი, თუნდაც იმიტომ რომ გიორგი გულის სიღრმეში ძალიან მომწონდა.
-კარგი აუცილებლად გეტყვი_ ვუთხარი და ქეთას დაუძახე, ანრის კითხვებისგან თავი რომ დამეხწია.
პლიაჟზე თითქმის მთელი დღე გავატარეთ. სახლში საშინლად დაღლილი მივედი აბაძანა მივიღე და დავიძინეე. როცა გავიღვიზე უკვე 11 იყო საათი ტელეფონს დავხედე ხუთი გამოტოვებული ზარი და ერთი შეტყობინება დამხვდა. უცხო ნომერი იყო და ყურადღება აღარ მივაქციე . დაბლა ჩამოვედი და სამზარეულოში შევედი, დედაჩემი ყავისმოსუღებას აპირებდა
- დეე მეც რაა ძალიან გთხოვ.
- თბილისში როდის მიდიხარ?_ მკითხა დედაჩემმა
- ალბათ თვის ბოლოს._ ყავა ავიღე და ჩამოვჯექი, პფეხები სკამზე ჩამოვიცყე და ლამაზად მოვკალათდი...ტელეფონის ხმა გავიგე და ჩემს ოთაცში შევედი, _გისმენთ
_ნინა როგორ ხარ?_.
- კარგად, ანრი შენ?
- მეც კარგად. დაძინებას ხომ არ აფირებდი?
- არა , ახლახანს გავიღვიძე
- კარგი მაშინ ჩაიცვი და გიორგი გამოგივლის, სადღაც მივდივართ
- სად?
- რომ მივალთ გაიგებ_ და ტელეფონი გამითიშა....