ზუსტად 1კვირა გავიდა იმის შენდეგ რაც დავითმა თამარს წინადადება შესთავაზა მაგრამ თამარს ამაზე არც უფიქრია ლიზა ელენე თამარი გიო ნიკა და კაკი ერთად ერთობოდნენ არც ლექსო გამოჩენილა უბრალოდ შორიდან ადევნებდა თამარს თვალს ერთ დღესაც თამარი ერთ ერთ ბაღში იჯდა და კაკის ელოდებოდა ამდროს ლექსო მიუახლოვდა...
-გამარჯობა თამარ!(ლექსო)
-ჯანდაბა წაიჩურჩულა თამარმა
-რატო რატო რატო რატო მეცევი ესეე?
-იქნებ იმიტორო (თამარი)
-რატოოო(ლექსო)
-იმიტორო ყველაფერი გავიგე და ეხლა ვცდილობ შენთან აღარანაირო საერთო მქონდეს აი ამიტო ეხლა თავი დამანებე(თამარი)
-თამარ მომისმინე(ლექსო)
-არა წადიიი(თამარი)
-სულ ცოტახანი(ლექსო)
-კარგი გისმენ(თამარი)
-მე მე შენზე ვგიჟდები... ესე ნაზად და ესე ზრდილობიანად არავისთან მისაუბრია უბრალოდ შენთან სულ სხვა ადამიანი ვხდები ეს შენი და შენი სინაზის შენი სიწყნარია შენისაოცარი ხასიათის ბრალია შენი მწველი ლურჯი თვალების შენი მნათობი ოქროსფერი თმის შენი საოცარი ვარდისფერი ტუჩების სულ კუდში დაგყვები მაშინაცკი როცა ვერ მამჩნევ მე შენს გვერდით ვარ შენთან ვარ და მიუხედავად იმისა რომ შენ არხარ ჩემთან შენ ჩემში ხარ თუ გინდა წადი მე დაგელოდები უსასრულოდ დაგელოდები ვიცი ბევრი ჩემნაირი დაგსდევს და არ გასვენებს მაგრამ თუ მეტყვი მომშორდიო მაშინვე წავალ მაგრამ შენგვის ბრძოლას მაინც არ დავანებებ თავს არ მევასები არც მომწონხარ მიყვარხარ ისე როგორც არავინ არ მყვარებია ჩემთვის ნომერ პირველი გოგო ხარ და გიძღვნი ჩემ გულწრფელ სიყვარულს... და გპირდები რომ დაგიცავ იმის და მიუხედავად რაც ჩემ თავს ხდება შენ დასაცავად ვიბრძოლებ ბოლო წუთამდე იცოდე რომ ყოველთვის შევეცდები შენს გაბედნიერებას...(ლექსო)
-...არვიცი... რავთქვა...(თამარი)
-სამაგიეროდ მე ვიცი(კაკი)
-უი კაკიიი როდის მოხვედი?(თამარი) დაბნეული დაფართხალებდა თამარი...
-მოდი თამარ ცოტა ხანი დაგვტოვე(კაკი)
-რა რატო?(თამარი)
-სალაპარაკო მაქ(კაკი)
-კარგი(თამარი)
-ზდაროვა(კაკი)
-ზდაროვა ბრატ როგორ ხარ(ლექსო)
-კარგად ჩემიძმა რაღაც მინდა გთხოვო და მგონი არ ხარ ისეთი შეუგნებელი რო ვერ გაიგო(ლექსო)
-რა აბა (კაკი)
-მინდა რო თამარის ცხოვრებიდან გაქრე(კაკი)
-ვერა ძმა ამას ვერ შეგპირდები(ლექსო)
ამ დროა კაკის ტელეფონზე დაურეკეს ანერვიულებული ხმით ელაპარაკა და მერე ლექსოს მიუბრუბდა
-ფუ შენი გასასვლელი ვარ და ამ დღეებში შევხვდეთ რა და დავილაპარაკოთ(კაკი)
-მიდი ძმა მაგრად
სანამ თამარი კაკის ელოდებოდა დასტაცეს ხელი დავითთან წაათრიეს
-გამარჯობა მშვენიერო (დავითი)
-შენღა მაკლდი (თამარი)
-ჯარგი თამარ მე დაგტოვებ...თქვა დავითმა და სანდრო შემოვიდა
-თამარ გირჩევ აქ თავი კომფორტულად იგრძნო რადგან მომდევნო 120საათის გატარება აქ მოგიწევს სანამ შენი მიჯნური არ მიხვდება რომ შენს წასაყვანად მოვიდეს ეხლაკი მე ძალიან განრისხებული ვარ და ჩემ ბიჭებს უფლებას მივცევ ლექსოს სახალისო ვიდეო გაუგზავნონ...(სანდრო)
თამარი სარდაფში ჩაიყვანეს და თხოვეს ლექსოსთვის შეტყობინება გადაეცა რომელშიც ის შველას ითხოვდა უარის მიღებისას კი თამარს ერთი გვარიანი მუშტი უთავაზეს
-არაკაცებოოოო...უყვირა თამარმა რამაც უფრო განარისხა ისინი მეორე მუშტიც ხიეს ტუჩი გაუსკდა ლოყა გაუწითლდა
-კარგი აქ იჯდები მანამ სანამ თხოვნას არ შეგვისრულებ...
ნელ ნელა ცდილობდნენ თამარის ჩათრევას მაგრამ არ გამოდიოდათ თამარმა იცოდა რა სახიფათო იყო ის რასაც ისინი სთავაზობდნენ, მაგრამ რა სჭირდა დავითს?! სულ რაღაც მესამეჯერ შეხვდა თამარს მაგრამ ხვდებოდა რომ ყველაფერი ისე არ იყო როგორც უნდა ყოფილიყო ერთადგილას ვერ ჩერდებოდა თამარის გახსენებისას კი გული საშინლად უცემდა ხელებში და მუხლებში ძალა ეკარგებოდა და მარტო ერთი აზრი უტრიალებდა თავში "რა დამემართაა?!" როცა პირველად თამარინახა ყველაფერი სულ სხვანაირად წარმოედგინა დიახ მას შეეძლო სამუდამო მშვიდობაში გაეცვალა თამარი მაგრამ მაშინ ყველაფერი ესე არ იყო არანაირი სიმპატია არ ყოფილა თამარის მიმართ ან იქნებ იყო და თავს არ უტყდებოდა მაშინ მხოლოდ უნდოდა ლექსოსთვის ის წაერთმია სატყუარა მოეკლა და ეს ყველაფერი დაემთავრებინა მაგრამ ეხლაა არა არა დავითი სულ უფრო და უფრო გიჟდებოდა... ამ დროს კი თამარის სარდაფში საშინლად აწამებდნენ...
-დანა მომაწოდეთ
-არააა განწირული ხმით ყვიროდა თანარი ამ დროს კი მას ვენებს უსერავდნენ
-გაჩერდით გთხოვთ(თამარი)
სულ დასუსხლიანებული იყოო ცხვირიდან ტუჩიდან ხელებიდან სისხლი სდიოდა ლოყა გასწითლებოდა საშინლად გამოიყურებოდა ისინი კი განაგრძობდნენ...
-საკმარისიაააა გაგიჟებული ხმით იყვირა დავითმა თამარს ხელები გაუხსნა ხელში აიყვანა და თავის ოთახში აიყვანა თამარს აღარაფრის ძალა აღარ ქონდა უხმოდ ედო თავი დავითის მკერდზე სანამ ოთახში აიყვანა დავითმა ოთახში აიყვანა და იქვე ჩამოჯდა
-დავით ძლივს წამოილუღლუღა თამარმა... -გამიშვი გთხოვ ვიცი შენზე არაფრის თქმას აზრი არააქ ადამიანის სიკვდილი შენთვის ისეთივე ჩვეულევრივი მოვლენაა როგორც დილით გაღვიძება შენთვის არაფერს ნიშნავს ჩემი თხოვნა დარწმუნებული ვარ აქამდეც ბევრმა გთხოვა არ მომკლაო მაგრამ მათი თხოვნა ისევე არ შეგისმენია როგორც ჩემსას არ შეისმენ მეზიზღები შენც და საერთოდ ყველაფერი რაც შენ გეხება უკვე ჩემი თავიც მეზიზღება და ჩემი საშინელი ცხოვრებაა...ეს თქვა და სხვა აღარაფრის თავი რო არ ქონდა თავი ბალიშზე მიდო
-თამარ!
-რა! ძალაინ ჩუმად უპასუხა და თან დავითის ცრემლიან თვალებს შეხედა
-პატარავ მომისმინე შენ შენ იმაზე უკეთესი ხარ ვიდრე წარმომედგინა შენ ნამდვილი პრინცესა ხარ ამ ყველაფერში არ უნდა გარეულიყავი შენ არ ხარ ღირსი ასეთი ცხოვრების წადი მე გიშვებ და გპირდები შენამდე არავის მოვუშვებ არვიცი რა მჭირს რას ვგრძნობ თითქოს ამდენი ხნის მერე პირველად ვიგრძენირაღაც ადამიანური მაპატიე მაპატიეე ყველაფერიი აი რაც შემეხება მე საშინელი ადამიანი ვარ შენ ზიზღსაც კი არ ვიმსახურებ და გპირდები ვეღარასდროს მნახავ...(დავითი)
ეს უთხრა და თან დალურჯებული ხელები დაუკოცნა
-ბოდიში ბოდიში... თან ჩუმად იმეორებდა დავითი სანამ თამარს არ მიეძინა
დავითს მისი ხელი ეჭირა და გულმხურვალედ ტიროდა...ტიროდა იმ ყველაფერზე რაც აქამდე გაუკეთებია ტიროდა იმაზე თუ რა დღეში ჩააგდო ეს პატარა გოგო და როგორ გაუმწარა სიცოცხლე...
ამ დროს ლექსო აახლს მოადგაა სანდრო შეხვდა რომელსაც დაუფიქრებლად გაუყარა დანა და დავითის ოთახში ავიდაა
-დავით გააღე კარები(ლექსო)
როცა ლექსო შემოვიდა და დავითი დაინახა იარაღი დაუმიზნა დავითი კი არც კი განძრეულა...
-მიდი ლექსო მესროლე მიდი ეს იქნება ყველაზე დიდი საჩუქარი რომ ჩემ საბრალო ცხოვრებას ამით წერტილს დაუსვამ მაგრა
ერთს გთხოვ თამარს თავი დაანებე ხომ იცო მე თუ არა სანდრო თუ არა ყოველთვის იქნება ვინმე ისეთი ვინც შენს გამო ამ უცოდველ გოგონას დაუშავებს რამეს ეს შენ ხარ ლექსო ბაბლუანი და ყოველთვის გეყოლება მტრები ამას ვერსად გაექცევი მომბაძე მე ის გავუშვი და თუ გგონია ჩემზე მეტად გინდა ეს პატარა არსება გულში ჩაიკრა ცდები იმდენად დიდი ადგილი უკავია ჩემ გულში რომ მთელი არსება მას ემორჩილება არა არა მე არ მიყვარს მაგრამ მასზე ვგიჟდები ჩემ პატარა დას გავს ჩემ პატარა დას დიახ იმას ამ ყველაფერს რომ შეეწირა თითქოს ის მელაპარაკა თამარის ენით და ამდეხანს ვერ ვხდებოდი რომ ყველა გოგო ვინც მოვკალი ჩემი და იყო მესროლე და დაამთვრე ჩემი ტანჯვა და ძირს დაემხო დავითი -არასდროს ყოფილა ამაზა მტანჯველი სიცოცხლე...(დავითი)
ეს თქვა და თვითონვე დაიხალა შუბლში ტყვია
-არა ძმაოოოო შეყვირა ლექსომ ცრემლები მოიწმინდა და თამარი თავისთან წაიყვანა ექიმს დაუძახა დილადე თავს დასტრიალებდა თამარს ექიმი ლექსო კი ლექსო წავიდა...