პირი ღია დამრჩა როდესაც ჩემს წინ მოქანავე სილუეტი დავინახე სიმართლე ვთქვა შემეშინდა კიდეცროდესაც მასში ალექსანდრე ამოვიცანი.დაბნეული ვუყურებდი და სიტყვებს თავს ვერ ვუყრიდი
-ალექსანდრრე.....აქ აქ რა გინდა?(მე)
-მომენატრე...(ალექსანდრე)მითხრა და მთვრალი ღიმილიტ ამომხედა
-რას რას ბოდავ მთვრალი ხარ წადი სახში(მე)დაბნეულმა ამოვილუღლუღე
-არც ისეთი მთვრალი ვარ ლილი..სუ ცოტა დავლიე აი ამდენი(ალექსადრე)ღიმიით მითხრა და თითებით მანისნა რომ ცოტა ქონდა დალეული
-ალექსანდრე მთვრალი ხარ ახლა წადი და ხვალ ვილაპარაკოთ(მე)
-არა არსად არ წავალ(ალექსანდრე)
-ალექსანდრე ბავშვი არ გამიღვიძო ჩუმად(მე)
-ხოდა მოდი ჩემთან და ჩუმად ვიქნები(ალექსანდრე)
-რააა?(მე)გაკვირვებულმა პირი დავაღე
-ჩემთან მოდი თქო(ალექსანდრე)მითხრა და ღიმილით მომიახლოვდა
-ალექსანდრე წადი(მე)კიდევ ერთხელ უიმედოდ შევევედრე
-მე შენთან მინდა ლილუ(ალექსანდრე)ჩუმად მითხრა და კიდევ უფრო ახლოს მოიწია ჩემთან.იმდენად ახლოს იყო რომ მის ცხელ სუნთქვას სახეზე ვგრძნობდი.თითები ნაზად ჩამომისვა მკლავზე და ხელიი წელზე შემიცურა.მისი შეხება ელექტროშოკივით იყო ჩემთვის
-ალექსანდრე რას აკეთებ(მე)აწითლებულმა ვუთხარი
არაფერი მიპასუხა ისე მიმიკრა გულზე და ყელში სველი კოცნა დამიტოვა.დამიარა იცოცხლე.
-გაჩერდი გთხოვ მთვრალი ხარ(მე)შევევედრე მაგრამ მე თვითონ არ მინოდოდა რომ გაჩერებულიყო
-ლილუ გითხარი მთვრალი არ ვართქო(ალექსანდრე)სერიოზული სახიტ მითხრა და თავისკენ დამქაჩა.სახლიდან გამიყვანა და კიდეებისკენ დაიძრა
-ალექქსანდრე რასაკეტებ გამიშვი სადმიგყავარ(მე)შეშინებულმა მივაყარე და მის მკლავს დავეჯაჯგურე
-არსადაც არ გაგიშვებ(ალექსანდრე)სიცილიტ მიტხრა და სხეულზე მიმიკრო
-ალექსანდრე გაგიჯდი ბავშვი მარტოა სახში(მე)შეშინებულმა ვუხთხარი
-ნიკას დავურეკავ და მოვა(ალექსანდრე)და ჯიბიდან ტელეფონი ამოაცურა
-არაა რასაკეთებ გიჯი ხო არხარ გამიშვი(მე)განწირული ვიქევდი ხელებს და მაგრამ უშედეგოდ.სწრაფად ჩეამარბენინა კიდეები და თავის მანქანაში ძალით ჩამტენა თვითონაც უცებ მოუარა და ადგილს მოსწყვითა მანქანა.
-რასაკეთებ გააჩერრე(მე)ვუყვიროდი და თან მანქანის კარს ვეჯაჯგურებოდი
ალექსანდრე გააჩერე სად მიგყავარ რასაკეთებ თან მთვრალი ხარ(მე)შეშინებული ვყვიროდიი და სადაც იყო ცრემლები გადმომცვივდებოდა
-მოგიტაცე პატარავ(ალექსანდრე)ღიმილით მითხრადა ტელეფონი ყურთან მიიტანა
-არსქვია მომიტაცე გაგიჟდი შენ არ მეხუმრება სასწრაფოდ დამაბრუნე(მე)გაბრაზებულმა ვუყვირე მაგრამ ჩემი ნათქვამი დააიგნორა და ტელეფონში ჩაჰყვირა
-ნიკა შენი ცოლისდა მოვიტაცე ამიტომ ადი შენთან სახში ტასუნა მარტოა ძინავს(ალექსანდრე)ღიმილით უთხრა და უცებ გათიშა
ახლა უკვე მართლა მომიცვა შიშმა რაუნდოდა ჩემგან ამ ცხოველს თან მთვრალია.სად მივყავარ ამ შუაღამისას.ხმას ვეღარ ვიღებდი თავი მინას მივადე და თვალები მაგრად დავხუჩე რათა ცრემლები შემეჩერებინა მაგრამ არ გამომივიდა ცხელმა სითხებ დამისველა ლოყები.ცრემლები მუჭით მოვიწმინე და ალექსანდრეს მალულად გავხედე.ბედი არ გინდა იმანაც იმ დროა გამომხედა და როცა ჩემი ცრემლიანი თვალები დაინახა მკვეთრად დაამუხრუჭა და გზიდან გადავიდა.
-ნუ ტირი რა გთხოვ(ალექსანდრე)ჩემსკენ გადმოიწია მოსაფერებლად მაგრამ მხარი უხეშად გავქნიე და ფანჯარასი გავიხედე.
-ლილე კაი რა ვერ ვიტან როცა გოგო ტირის და მითუმეტეს ცემს გამო თან ჩემი სიხარული(ალექსანდრე)თბილად მითხრა და ლოყაზე ლაზად მომეფერა
-დამანებე თავი(მე)გაბრაზებულმა ვუთხარი
-ლილუუ(ალექსანდრე)
-ალექსანდრე შემეშვი და წადი თუ მიდდიხარ(მე) აგდებულად ვუთხარი ისე რომ მისთვის არც შემიხედავს .
ალექსანდრემ ერთი ამოიოხრა და მანქანა გზაზე გადაიყვანა.უკვე კარგად მოშორებულები ვიყავით თბილისს მე კი მთელი ამ ხნის განმავლობაში გონებაში გეგმას ვადგენდო როგორ გამოვქცეულიყავი იქიდან სადაც მივყავდი.მაგრამ ჩემთვის სასარგებლო არაფერი მახსენდებოდა თან როგორია ამხელა ახმახს სადმე გამოეპარა მითუმეტეს მაშინ როდესაც ერთი წუთით არ გაშორებას თვალს და ოცა იმ გარემოს არც კი იცნობ სადაც მიჰყავხარ.უეცრად მანქანა გაჩერდა და მეც ინსტიქტურად ალექსანდრეს გავხედე.კარებები გააღო და გადავიდა.მეც დრო ვიხელთე გადმოვხტი და გავიქეციიმ სიბნელეში ნეტა სად მივრბოდი
-ლილე გაცერდი(ალექსადრე)გავიგე ალექსანდრეს წყნარი ხმამაგრამ ყურიც არ ვათხოვე
-ლილე გაჩერდი მეთქი.საშიშია მანდ ტყეა(ალექსანდრე)გამაფრტხილებლად დამიძახა მაგრამ ისევ არ მივაქციე ყურადღება.მალე სიჩუმე ჩამოწვა აღარც ალექსანდრე მეძახდა და მეც ამოვისუნტე როდესაც უკნიდან წელზე მოხვეული დიდი ხელები ვიგრძენი დამოულოდნელობისგან ადგილშე შევხტი.
-ნეტა გამაგებინა სად გარბოდი(ალექსანდრე)ჩემს ყელთან იჩურჩულა და სწრაფი მოძრაობით მიმატრიალა თავისკენ.
-გამიშვი რა(მე)საცოდავად ამოვიკნავლე და თავი დავხარე
-რომ არ შემიძლია შენი გაშვება რა ვქნა(ალექსანდრე)კიდევ უფრო დაიხარა ჩემთან და კინაღამ გული წამივიდა როცა მისი ტუჩები ჩემსას ნაზაგ გავუხახუნა
-არ შემიძლია ლილუ შენი გაშვება(ალექსანდრე)მითხრა და ტუჩებზე ნაზად მაკოცა.მონაცვლეობით მიკოცნიდა ზედა და ქვედა ტუჩს.მეც გახევებული ვიდექი სანამ გავიაზრებდი რა ხდებოდა და როცა უკვე ცხადად შევიგრძენი ალექსანდრეს ტუჩების გემო მის მკლავებში ავრაფთხალდი.ალექსანდრე კი მხოლოდ მაშინ მომშორდა როცა ჰაერი არცერტს არღარ გვეყო.ცრემლლიანი თვალებით ავხედე და ტავი დავხარე.დიახ ეს ჩემი პირველი კოცნა იყო და საერთოდ არ ვნანობ რომ ალექსანდრემ მაკოცა მაგრამ არ მინდოდა ამ სიტუაციაში მომხდარიყო ეს.თბილად ჩამიკრა გულში და ჩემი წინააღმდეგობის მიუხედავდად ორსართულიან სახლამდე ჩახუტებული მიმიყვანა.ჯიბიდან გასაღები ამოიღო და კარი გასხნა სინათლეაანთო და სახლში შემიყვანა.
-სად ვართ(მე)ჩუმად ვკითხე
-ჩემს აგარაკზე(ალექსანდრე)ღიმილით მიპასუხა კარი გადაკეტა და ჩემსკენ წამოვიდა.
-და რა გვინდა აქ(მე)შეშინებულმა აწყლიანებული თვალებით შევხედე და უკან სვლა დავიწყე.ალექსანდრე უფრო მომიახლოვდა მე კი შიშისგან კედელს ავეკარი.ღიმილით მომიიახლოვდა და წელზეხელები შემომხვია ცხვირი კი ჩემს ყელში ჩარგო.ხმას ვერ ვიღებდი მისი ერთი შეხებაც კი გონს მაკარგვინებდა არ ვიცი რა მემაღტება როცა მას ვხედავ ვერ ვხდები რა დავარქვა ამ გრძნობას მოწონება?სიყვარულო?არ ვიცი ღმერთო თავში ყველაფერი არეული მაქვს.
-ლილუ(ალექსანდრე)ვნებამორეული ხმით მიჩურჩულა და ყელში მაკოცა
-რაა?(მე)შეშინებულმა ვკითხე
-მაპატიე პატარავ(ალექსანდრ)მითხრა და ჩემს ტუჩემს დააცხრა.თავიდან ვცადე მისი მოშორება მაგრამ რომერაფერს გავხდი დანებებული გავჩერდი.ტუჩებიდან ყელზე ჩადიოდა ყელდიან მხრებზე და მხრებიდან ისევ ტუჩებზე.ხელში ფრთხილად ამიყვანა და კიბეებზე ავიდა ერთ ერთი ოთახრის კარი გამოაღო და ოთახში შემიყვანა.საწოლზე ნაზად დამაწვინა თვითონ კი ჩემს ზემოდან მოექცა ისე რომ კოცნა არ შეუწყვეტია ისეთი ნაზად და თან ისე უხეშად მეფერებოდა ლაპარაკის უნარს მაკარგვინებდა მინდოდა გამეჩერებინა მაგრამ არ შემეძლო.ან იქნებ არც მინდოდა.ცხელი ხელები მაისურის ქვეშ შემიცურა და წელზე ოდნავ მომიჭირა.რითაც ჩემი ხმადაბალი წამოკვნესება გამოიწვია.მაისური უცებ გადაიძრო და იატაკზე ქაუსურად მიაგდო.თავისი მაისურის გზას გაუყენა ჩემიც და იქიც დაბლა ისროლა.ახლა ჩემი შორტის ღილს დაეჯაჯგურა ოსტატურად გამისხნა და ისიც მომაშორა სხეულიდან.როცა გავიაზრერომ ალექსანდრეს ქვეშ ნახევრად შიშველი ვიყავი მოქცეული სირცხვილისგან თავი მის მკერდში ჩავმალე და ოდნავ მოვუჭირე თითები მკლავებზე.ჩემს ლიფის შესაკვრელს რომ მისწვდა და ისიც გამიხსნა აი აქ კი უკვე ჩაირთო ჩემს ტვინში განგაშის სიგნალები.შეშინებული ავფართხალდი და კიდევ უფრო მოვუჭირე ხელები მკლავებზე რომ მომეშორებინა მაგრამ ამხელა ახმახს რას გავაგებინებდი.ისე გააგრძელა ჩემი კოცნა ვითომც არაფერი და ლიფი და ტრუსიც მომაშორა სხეულიდან.აი ახლა კი ნამდვილად ცუდად გავხდი სუნთქვა გამიხშირდა ჰაერი აღარ მყოფნიდა.პანიკაში ჩავვარდი მაგრამ როგორც კი ალექსანდრემ ეს შეატყოა მაშინვე მომშორდა და თვალებში ჩამხედა.
-ნუ გეშინია.(ალექსანდრე)თბილად მიჩურჩულა და აწყლიანებულ თვალებზე მაკოცა. მინოდა მეთქვა გაჩერებულიყო მაგრამ ხმა ვერ ამოვიღე
-არაფერს გატკენ(ალექსანდრე)თავისი თითები ჩემსაში ახლართა და თავსზემოტ ამაწევინა.ნაზად დამეწაფა ტუჩებზე იქიდან კი ყელზე გადაინაცვლა.ისე მესიამოვნა მისი შეხება ყველანაირი შიში გადამავიწყდა.მუცლის არეში ტკივილი ვიგრძენი და თვალებიდან ობოლი ცრემლები ჩამომიგორდა.
-შენ ჩემი პატარა ხარ(ალექსანდრე)თბილი ხმიტ მიჩურჩულა და მაკოცა.არა ეს არ იყო ბილი ხმა ეს რაღაც სხვა იყო რაღაც უფრო ზლიერი მართალია ვერ მივხვდი რა მაგრამ უფრო ძლიერი გრძნობა იყო.
_______________________________________________________________---------------------------------------------------------------


დილით რომ გავიღვიძეთავი ალექსანდრს მკერდზე მედო მას კი ჩემზ წელზე მჭირდოდ ჰქონდა ხელი მოხვეული და ხან ყელში მკოცნიდა ხან შუბლზე და ხანაც თავზე.რომ მიხვდა გავიღვიძე ჩემსკენ დაიხარა და ტუჩებზე ნაზად მაკოცა
-დილამშვიდობიდა(ალექსანდრე)მითხრა და ხელები უფრო მაგრად მომიჭირა
არაფერი ვუპასუხე გუშინდელი ღამე გამახსენდა და ახლა მომაწვა ყველა ის ემოცია სირცხვილი გაბრაზება ტკივილი და დამცირება ყველაფერმა ერთად შემომიტია ხმა ვერ ამოვიღე თავი უფრო ჩავმალე მის მკერდში და ცხარე ცრემლები გადმომცვივდა.ალექსანდრემ რომ იგრძნო ცხელი სითხე ნიკაპზე ორი თითი მომიჭირა და თავი ამაწევინა.
-ლილუ გთხოვ არ იტირო პატარავ მაპატიე ჩემო სიცოცხლევ(ალექსანდრე)გულში ჩამიკრა და შუბლზე მომაწება გახურებული ტუჩები.ცრემლები არადა არ ჩედებოდნენ უხეშად მოვიშორე ალექსანდრე და საწოლზე უგრძნობივით წამოვჯექი.არანაირი ემოცია არარ იკითხებოდა ჩემს სახეზე მხოლოდ გაშტერებული ერთ წერტილს ვუყურებდი მკერდზე თეთი ზეწარი მქონდა მიფარებული და ცრემლები ღაპაღუპით მდიოდა.ალექსანდრე ახლოს მოვიდა და ჩახუტება უნდოდა მაგრამ ხელი უხეშად ვკარი და გაბზარეულიხმით ვუთხარი
-აღარ მომეკარო.(მე)და უფრო მჭიდროდ მოვიხვიე სეულზე თეთრი მატერია.ალექსანდრე განადგურებული მიყურებდ და ვერარ ხვდებოდა რა გაეკეთებინა
-ლილუ გთხოვ მაპატიე ჩემო ცხოვრებავ არ მინდოდა (ალექსანდრე)
-შენსიცოცხლეს გეფიცები ზედმეტად აღარ შეგეხები(ალლექსანდრე)ამღვრეული თვალებით მითხრა და შემომხედა.მის თვალებში იკითხებოდა უამრავი ემოცია სინანული თვითგვემა მწუხარება სევდა და და რაღაც ერთი ამოუცნობი გრძნობა.მისი თვალებიდან მზერა საწოლზე გადაფარებულ ზეწარზე არსებულ წიტელ ლაქაცე გადავიტანე და კიდევ უფრო ვუმატე ტირილს.ალექსანდრემ ალბათ ვეღარ გაუძლო ჩემს ტირილს სწრაფად ადგა შარვალი ამოიცვა შუბლლზე მაკოცა და ოთახი თავჩახრილმა დატოვა.


მაპატიეთ დაგვიანებისთვის იმედია შემორჩით ვინმე ვინც წაიკითხავთ.მთელი გულით მოვინდომე და იმედია მოგეწონებათ.მოვლენები არ დამიჩქარებია უბრალოდ ასე მინოდა და იმედია მოგეწონებათ.თქვნე მთქვენი აზრი გამიზიარეთ რას ფიქრიბთ და რას ელოდებით.მიყვარხარტ ძალიან ველოდები შეფასებას.ბოდიშით შეცდომებისთვის.