მე ნინი მქვია,ქუთაისში ვცხოვრობ მეათე კლასში ვარ ,როგორც ყველა სკოლის მოსწვლეს მეც მთელი დღის განმავლობაში რთული გრაფიკი მაქვს სკოლა, მასწავლებლები, მეცადინეობა დაა ასე გრძელდება მთელი წელი მაგრამ ამ ყველაფრის კეთებას მიადვილებს ის ფაქტი რომ მთელი დღე ჩემს დაქალთან ერთად დავდივარ. ეს ისტორიაც მასთან ერთად გადამხდა თავს. ჩვეულებრივი სასწავლო დღე იყო ერთი მასწავლებელი დავამთავრეთ მეორესთან უნდა წავსულიყავით როცა მარიმ მითხრა რომ მასთან უნდა გაგვევლო სახლში მათემათიკის წიგნის წამოსაღებად, ჩვენც წავედით და მარისთან მისი ნათესავები დაგვხვდნენ, რომლებიც თბილისიდან იყვნენ ჩამოსულები ეზოში, რომ შევედით ერთი შავებში გამოწყობილი ბიჭი დავინახე რომელმაც მზერა ჩემსკენ მოაპყრო და რამდენიმე წამით ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეეჯახა. ის ძლიან სიმპატიური იყო და ამ მზერამ ოდნავ დამაბნია. მარიმ გადაკოცნა მოიკითხა მისი ნათესავები დაა წიგნის ასაღებად ოთახში შევედით - ვაიმეე ის ბიჭი ვინაა? (მე)
- გოგო ესს ისა რო გიყვებოდი ნიკუშა ჩემი ნათესავიათქო ხო ძაან სიმპატიურია ?
-ვაიმეე ძაან თან ძაან საყვარელიცაა (მე )
ნუ ნიკუშა იყო ჩემზე ოდნავ მაღალი, ცოთა მოშვებული წვერებით, გადაპარსული თმებით და შავი თვალებით რაც მთავარია შავგვეემანი. არც მე ვარ შეუხედავი გოგო, მეც შავგვრემნი ვარ გრძელი შავი თმებით, გრძელი ფეხებით და ნუ ერთი სიტყვით კარგი თანი მაქვს. მარის თქმით მე და ნიკუშა ერთმანეთს ვაკვდებით. მათემათიკის გაკვეთილმა ისეე ჩაიარა რომ თვალ წინ მხოლოდ მისი გამოხედვა მედგა. ნიკუშა მას შემდეგ აღარ გამოჩენილა მარიმ მითხრა რომ თბილისში იმ დღსვე დაბრუნებულა. ნიკუშას დოზა ჩემ ცხოვრბაში ცოტა იყო სამაგიეროდ ბლომად იყო ნიკა, საბა , გიორგი ლევანი , თემო რომელბიც ნიკუშას ფონზე არაფრად მიმაჩნდა . ნუ ყველაფერი იმ ერთი გამოხედვით შეიცვალა. სკოლაც დამთავრდა და დაიწყო ნანატრი ზაფხული რომელზეც მე და მარი დიდ იმედებს ვაყარებდითი . დილით მარის ზარმა გამაღვიძა:
-ეხაა დროზეე ადექიი ჩიაიცვი მოწესრიგდი დაა ჩემთან მოდიი მალეე ნიკუშა ჩამოვიდა დემეტრემ დამირეკა ჩამოვედით სახლში თუ ხარ გამოვალთო .
-რაა გადაოობ ხოო ?
-ვღადაობ კი არა მალე მოოდიი გელოდებიი
ტელეფონი გავთიშე თუ არადა ეგრევეე ავდექიი ჩავიცვი და მარისთან ერთ საათში მივედი. სახლში მართო მე და მარი ვიყავით, მთელი დღე ნიკუშას და დემეტრეს ვუცადეთ და საღმოს გაისმა ნანატრი ზარი : -რას შვები ? (ნიკუშა)
-რავი არაფერს აღარ მოდიხართ? (მარი)
-აუუ მარუს რაღაც საქმე გამოგვიჩნდა დაა ხვაალ უეჩველი გნახავთ(ნიკუშა)
- აუუ ხოო კაიი
ნუ აიი ასეე ჩაგვეშალა გაცნობის პირველი გეგმა მაგრამ ნიკუშა აქ ერთი კვირაა რჩებოდა ანუ შანსი კიდე მკონდა . იმ გამით მარისთნ დავრჩი. დილით გვიან ავდექით მთელი ღამე რაღაცეეზე ვლაპარაკობდით. დღე ჩევულებრივად დაიწყო, წასასვლელად ვემზადებოდი სანამ ეზოს კარი არ გაიღო და დემეტრე და ნიკუშა არ შემოვიდნენ. ძაან დავიბენი მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე და მარისთნ ერთდ დავდექი.