---ესაია--------------------------------------------------------
ნაია ძალიან მომენატრა,ვიცი ის არ მაპატიებს იმას რაც გავაკეთე,მაგრამ მე ხომ მაშნ მოწეული მქონდა და არ ვიცი რას ვაკეთებდი,მხოლოდ ის ვიცი რომ ის პატარა გოგონა შემიყვარდა
ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როცა პოლიციის სირენების ხმა გავიგე,დავინახე ნაია კარისკენ მოდიოდა კიბესთან გაჩერდა,აღარ ინძრეოდა მხოლოდ ღრმად სუნთქავდა,აღარ მაინტერესებდა მესროდნენ თუ დამიჭერდნენ მთავარი ჩემთვის ნაია იყო,გავედი და ხელში ავიყვანე,სასწრაფოსთან მიმყავდა რომ სისხლდენა დაეწყო
-ესაია,გთხოვ არ გამიშვა ხელი მეშინი აგთხოვ
-არა პატარა მე აქ ვარ დამშვიდდი
უცებ ვიღაცამ ხელიდან გამომგლიჯა-დემე გთხოვ ამას ნუ აკეთებ...-უცებ ხმა ჩაუწყდა და კივილი დაიწყო-ესაია,მიშველე გთხოვ მუცელი...
სასწრაფოში ჩასვევ მე მასთან ერთად ვიყავი,ხელს არ ვუშვებდი თან თავზე ვეფერებოდი ის კი ტიროდა და შველას მთხოვდა.საავადმყოფოში მალე მივედით და ნაია საოპერაციოში შეიყვანეს დიდხანს ველოდებოდით,შემდეგ გამოიყვანეს მასთან შევედი ოთახში გონს რომ მოვიდა,მაშნ ექიმმა დაიწყო ლაპარაკი
-ბატონო დემეტრე თქვენი და ორსულადაა და ბავშვი ძლივს გადავარჩინეთ
-არ უნდა გადაგერჩნათ-დემეტრემ ეს რომ თქვა ვიგრძენი როგორ დამეჭიმა ყველა ძარღვი
-დემეტყრე მაგას როგორ ამბობ?
-პატარა მაგ ნაბ*****რს ახლავე ამოიყვანენ მაქედან
-დედის სულს გეფიცები ჩემს შვილს შეეხებით და სათითიაოდ ყველას ყელს გამოგჩრით(ნაია)
პოლიციამ აღარ დამანება და გამიყვანეს.3თვე ვიყავი ციხეში და უცებ ჩემთან მნახველი მოვიდა დემეტრე იყო ძალიან გამიკვირდა
-გამარჯობათ დემეტრე
-აქ მხოლოდ იმის სათქმელად მოვედი,რომ ნაიას მუცელი მოვაშლევინე
-რაა??
-ხო,აღარ გაგიჩენს შვილს
ეს რომ გავიგე თავზარი დამეცა,არა იმიტომ რომ მამა ვეღარ გავხდებოდი,არა იმიტომ რომ ესეთი ტკივილი მიაყენეს მას.
-----ნაია--------------------------------------------------
მეხუთე თვეში ვიყავი რომ მითხრეს 2თვის წინ დემე ესაიასთან იყო და უთხრა მოიშალაო საშინლად მეტკინა და გადავწყვიტე მასთან წავსულიყავი,შემოდგომა იყო მაგრამ მაინც სარაფანი ჩავიცვი სადაც ჩემი მუცელი კარგად ჩანდა
-სადმე მიდიხარ?
-ესაიასთან
-რა გოგო?შენ ხო არ გაუბერე?
-მე არა,რატომ მოატყუე?მე ვიცი რაც უნდა გავაკეთო და ხელს ვერაფერი შემიშლის
-მე შეგიშლი
-მიყვარს!
-რა?
-ჩემი შვილის მამა მიყვარს!
გაჩმდა მე კი წავედი,რომ შემოვიდა ზურგით ვიდექი,ჯერ მხოლოდ თავი შევატრიალე და დავინახე მისი გაოცებული და ამავე დროს დამწუხრებული სახე
-მაპატიე ნაია,ჩემი ბრალია შვილი რომ მოგიკლეს
-მე დიდი ხნის წინ გაპატიე და ეხლა აქ მადლობისთვის მოვედი-უცებ შევტრიალდი და ჩემი გაბერილი მუცელი დავანახე-ცოტა მოუსვენარია მაგრამ მაინც
-ეს...ღმერთო ეს...
-ჩვენი შვილია
-კი მაგრამ დემემ მითხარა
-ხო ვიცი,მოკლედ მოსამართლეს დაველაპარაკე და როგორც კი ვიმშობიარებ გამოგიშვებენ,დავქორწინდებით და ბავშვს ისე გავზრდით
-------ესაია---------------------------------------------
როდესაც საკნიდან გამომიყვანეს ნებისმიერს ველოდი ოღონდ მას არა,რომ შემომხედა გავგიჟდი გულში რაღაც ჩამწყდა
-მაპატიე ნაია,ჩემი ბრალია რომ შვილი მოგიკლეს
მართლა გულით ვუთხარი ისიც არ ვიცი დღემდე როგორ გავძელი რომ მაშნ არ მეტირა,მაგრამ როცა მითხრა რომ დიდი ხნის წინ მაპატია და საჩუქრისთვის მადლობელი იყო დავიბენი მუცლის დანახვაზე კი გავგიჟდი.
მისი შემოთავაზება მომეწონა,არა იმიტომ რომ ციხიდან მალე გავიდოდი არა,იმიტომ რომ მისი შვილის მამა და მისი ქმარი მერქმეოდა,ამიტომ ვუთხარი თანხმობა.შემდეგ შეიტრიალდა და წავიდა,მხოლოდ რაღაც ქაღალდი დამიტოვა სადაც...