ბავშვობიდან ძალიან აუტანელი ,გიჟი და გადარეული ბავშვიი ვიყავიი .. ყოველთვის ლიდერის პოზიცია მეკავა და არასოდეს არ ვნებდებოდი . ყოველთვის ჩემი სიჯიუტით გამოვირჩეოდიი .. ახლაც,უკვე 20 წლის ვარ და ისევ ისეთი გიჟი და გადარეული ვარ .. ისევ ლიდერობისთვის ვიბრძვიი და ასეც არის .. ყველგან და ყველაფერში პირველი ვარ ... ვერ ვიტან არაპუნქტუალურ ხალხს .. აიი მე კიდევ ძალიან პუნქტუალურიი ვარ ზედმეტადაც კი ..
როცა უკვე სკოლა დავამთავრე და უნივერსიტეტში ვაბარებდიი.. ოჯახში გამოვაცხადე ჩემი არჩეული პროფესიაა.. იურიდიულზე ადვოკატობას ვისწავლი-თქო ...ყველას გაუკვირდა რადგანაც,ესეთი გოგო რომელიც,არასოდეს არ იყო სერიიოზული ასეთ პროფესიას ირჩევდაა.. ბევრიი ყოყმანის შემდეგ შეეგუეს ჩემს არჩევანს ..
აგერ უკვე მეორე კურსსაც ვხურავ და ძალიან ბედნიერიი ვარ .. რადგანაც,უკვე მყავს დაზარალებული რომელიც, უნდა დავიცვაა..
საქმე რაშია..
1993 წლის 3თებერვალს დაბადებული 22წლის საქართველოს მოქალაქე თორნიკე ვიბლიანი პოლიიცის მიერ აყვანილი იქმნა , მკვლელობის მცდელობის ფაქტზე..
ცოტა კი გამიკვირდა ეს რატომა დაზარალებული-თქო მაგრამ,ყურადღება არ მიმიქცევია .. დღეს შეხვედრა მაქვს ბატონ თორნიკესთან .. ძალიან კი ვნერვიულობ რა და როგორ იქნება მაგრამ , პირველი საქმე ავიღე და ისიც გამარჯვებით უნდა დამთავრდეს. გამარჯვებით თუ არა მაინც სასჯელის შემსუბუქებით...
დილით მაღვიძარას გამაყრუებელმა ხმამ გამაღვიძა.ძლივს წამოვდექიი თვალი მოვავლე ჩემს ოთახს და შეწუხებული სახით გავემართე აბაზანისკენ...
მოვწესრიგდიი შავი მუხლებამდე კაბა ჩავიცვი , შავი მაღალქუსლიანებიც მსუბუქი მაკიაშიც გავიკეთე და გავედი სახლიდან ..
ქ.ბათუმის N7 განყოფილებაში მივდიოდიი რადგანაც იქ მელოდებოდა ბატონი თორნიკე ..
არ ვიცი როგორიი იქნებოდა .. არც მაგაზე ვფიქრობდიი დიდად .. ახლა მხოლოდ ჩემს დაცვის ქვეშ მყოფზე და მის ან განთავისეფლებაზე ანდაც სასჯელის შემსუბუქებაზზე ვფიქრობდიი... ასე ფიქრებში მივაღწიე N7 განყოფილებაში..
დაკითხვის ოთახში შევედიი და ველოდებოდი ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფს .. და აიი ისიც გამოჩნდა..
ბიჭი იყო შოკი .. აიი ვიცი გამკიცხავთ ამას რომ ვამბობ მაგრამ მართლაც ეგრე იყო ..
მაღალიი ქერა თმებით და თვალის საოცარი ჭრილებით .. იქვე დადნებოდი ..
გონს მალევე მოვედიი და საქმეს შევუდექი ..
-აბა მომიყევით ბატონო თორნიკე რა და როგორ იყო ?! იცოდეთ თუ არაფერს მეტყვით ისეთს რაც, ჩვენ გამოგვადგება .. მე ვერაფერით დაგეხმარებით .. -სრული სერიოზულობით ვეუბნებოდი მეშინოდა ვაი თუ არაფერ მითხრას თქო..
-თქვენი სახელი ?! -არა ახლა ეს ნორმალური .. რა დროს ჩემი სახელია ..
-ანინე.. -მოკლედ მოვუჭერიი..
-ქალბატონო ანინე .. რატომ აიღეთ ჩემი საქმე თქვენ ?! მაინც არაფერიი გამოვაა .. მე ვარ დამნაშავე და ამას გვიან მივხვდიი .. მე ძალიან ბევრიი ადამიანი გავანადგურე .. და მაგასაც ახლა მივხვდი .. მე უნდა დავისაჯო და ვიყო ციხეში რამდენი ხანიც იქნება საჭირო ... - არაფერი მათქმევინა ადგა და წავიდა .. ნერვები მომეშალა . ახლა მითუმეტეს არ დავნებდებოდი რადგანაც ვიცოდი რომ ერთხელ თუ წავაგებდიი მთელი ცხოვრება ჩემს თავს ვერ ვაპატებდი.
სხვაგზა არ მქონდა მეც წავედიი განყოფილებიდან ..
იიქვე კაფეშიი დავჯექიი .. და ფიქრიი დავიწყეე..
მინდოდა ყველაფერი გამეგო მასზე , მის ცხოვრებაზე თუნდ წარსულზე ..
ჩემს მეგობარს დავურეკე ვთხოვე შემხვდიი თქო ..
ზუსტად 15 წთ-ში ორივე კაფეშიი ვიჯექით და თორნიკე ვსაუბრობდით ..
ვთხოვე გაერკვია თორნიკე ყველაფერი და მის მერე შევუდგებოდი თავდაუზოგავად საქმეს და ამ ბრძოლას მოვიგებდიით ... !

_________
ძალიან დიდი დრო დამჭირდა იმის გაგებაში თუ როგორი ,ცხოვრება ჰქონდა წარსულში ვიბლიანს და რატომ, ამბობდა იმას რომ, ამდენი ადამიანი გაანადგურა და დამნაშავე იყოო .. .
ვიბლიანი არაფერს ამბობდა დუმილს არჩევდა ცოტა არ იყოს ეს ყველაფერი პირიქითაც იმოქმედებდა მაგრამ, დანებებას არ ვაპირებდიი ..
11 მარტს პირველი სასამართლო პროცესიი იყო..
ვიბლიან კი ყოველდღე ვნახულობდიი ..
მიწევდა მასთან ურთიერთობაა..
თითქოსდაა სხვანაირიი ანინე ვიყავიი მასთა .. .
ყველაფერიი ჩვეულებრივად მიდიოდა არაფერი ზედმეტიი..

_________
დილით ისევ როგორც,ყოველთვის მაღვიძარას გამაყრუებელმა ხმამ გამაღვიძა .. ელვისსისწრაფით წამოვხტი .. ზუსტად 10 წთში მზად ვიყავი და მივდიოდიი ქ.ბათუმის სასამართლოში..
ვნერვიულობდი მაგრამ ჩემს თავს არ ვუტყდებოდი .. მეშინოდა კიდევაც .. თუმცა მაინც ამაყად ვიდექიი .. ! არ მინდოდა ჩამეთვალა რომ ყველაფერიი დასრულდა .. და არაფერიი იქნება მომავალშიი..
ყოველთვის იმედით ვიყავი ხვალინდელი დღის იმედით და ეს ასეც იქნება..
სასამართლოშიი მალე მივედიი ...
ყველა იქ იყო ..
დააზარალებულიც და დამნაშავეცც..
თორნიკეს ყველაფერიი ეკიდა .. მის სახეს რომ დაკვირვებოდით ამას იმწამსვე მიხვდებოდით ..
დაიწყოო სასამართლო პროცესიი..
ნერვიულობა ყველას ეტყობოდა..
მე ამაყად ვიდექიი და ვიღიმოდიი..
ვიბლიანიც მიღიმოდა აალბათ უკვირდა ჩემი ასეთი ქცევაა..
როცაა ყველაფერიი ცუდად იყო .. გავპროტესტეე..
ითხოვდნენ ვიბლიანის სამუდამო პატიმრობას .. რისთვის?! არაფრისთვის...
წარვადგინე საჭირო საბუთებიი რისგამოც, ვიყავი წიინააღმდეგი რომ ვიბლიანი დაეპატიმრებინათ ...
ბევრიი ბრძოლი შემდეგ პირველი პროცესიი მოვიგეთ ჩვენ ..
თუმცა ყველაზე რთული და ხანგრძლივი პროცესი გველოდა წინ..

გამარჯობათ ბავშვებოო ჩემი პირველი ისტორიაა .. შემიფასეთ ... კრიტიკაზეც არ ვიტყვიი უარსს ...