-კი როგორ არა (წამოიყვირა გიორგიმ) ნატალი ქვია.
-გიორგი ჩემითაც მოვახერხებ
-კაი ხოო
-თქვენ რა იყოთ ჰა?
-არაფერი ისეთი მე ნატალი
-მე დემეტრე სასიამოვნოა შენი გაცნობა
-ჩემთვისაც.... გიო გთხოვ გააჩერე რა მანქანა
-რა გჭირს?
-ცუდათ ვარ ძაან გთხოვ გააჩერე რააა
-კაი ხო
გიომ მანქანა გააჩერა ნატალი გიჟივით გადმოხტა მანქანიდან და სწრაფად სუნთქვა დაიწყო. მისი გული სწრაფად ცემდა. ცოტახანში დემეტრე მივიდა მასთან:
-რა გჭირს ნატალი?
-არაფერი კარგად ვარ
-რაღაც არ გეტყობა კარგად ყოფნის შენ
-ხორავიცი ძაან გთხოვ თავი დამანებე რა
-რამე დაგიშავე?
-არა არაფერი უბრალოდ შემეშვი კაი?
-კაი
-ნატალი წავედით რა
-ხო გიორგი მოვდივარ
გზაში ყველა ერთობოდა ნატას გარდა. რო ეკითხებოდნენ რა გჭირსო. იძახდა არაფერიო.დემეტრე ხვდებოდა რაც ხდებოდა მაგრამ არ იმჩნევდა. ამასობაში ჩავიდნენ კიდეც . ორსართულიანი სახლი იყო დიდი ეზოთი ეზოში აუზიც იყო. ყველამ აირჩიეს ოთახები ნატალის და დემეტრეს ერთად მოუწიათ დაწოლა.:
-აჰა ესეიგი ერთად ვწვებით ხო???
-საიდან მოიტანე ახლა გავიგებ როგორი მელტმენი ხარ
-დიახაც ვარ ხო და დაბლა ჩახვალ და ტახტზე დაიძინებ!
-გეგონოს რა
-ვნახავთ
- კარგი ხო წავალ და დავწვები
-ძაან კარგი
დემეტრე ოთახიდან გავიდა და ფიქრობდა (ამან ნახოს ამაღამ რა მოუვიდეს ვინა რო მიბრძანებს რა გავაკეთო.) დემეტრემ გვიანობამდე არ დაიძინა უკვე ყველას ეძინა ნატალისაც ეძინა. დემეტრუ ჩუმად შეიპარა ნატალის ოთახშიბდა ხელში აიყვანა და ნელა ნელა ეზოში გავიდა და აუზში მოისროლა ნატალი. ნატალის გაეღვიძა და კივილი დაიწყო. და დემეტრეს ლანძღავდა:
-ვაიმე იდიოტო დეგენერატო კრეტინო ვერ გიტან
-აი დარდი რა მე ხო გულს მახატიხარ რა
-ვერ გიტან
-რახდება აქ რა გაკივლებთ (იკითხა ნახევრად მძინარმა თიკამ. გიო სიცილით იგუდებოდა)
-ამ იდიოტმა წყალში ჩამაგდო რა დავუშავე არ ვიცი
-არ იცი რა დამიშავე?
-არ ვიცი
-რადა ოთახიდან რო გამომაგდე ის დამიშავე.
-აჰა ესეიგი ეგ ხო აწი ნახე შენ
ნატალ წყლიდან ამოვიდა. ძაან ცივი წყალი იყო. ნატალის იმ ღამეს სიცხე მისცა და ძაან ცუდათ იყო. დემეთრე მთელი ღამე თავზე ადგა.:
-ნატალი კიდე გცივა?
-კი მცივა მცივა იდიოტო
-მოდი ჩაგეხუტები და გათბები
-არ მინდა არ მომეკარო იდიოტო რა
-არა ჰნდა ჩაგეხუტო და გათბები
დემეტრე ნატალის ჩაეხუტა. ნატალი მაინც ილანძღებოდა იმისდა მიუხედავათ რო გათბა და დემეტრე მართალი იყო. ნატალის ჩაეძინა და დემეტრესაც დაეძინა. ორივეს გვიანობამდე ეძინათ. დილით ნატალი შედარებით კარგად იყო. ნატალიმ რო გაიღვიძა დემეტრეს დაუწყო ყურება და ფიქრობდა. ფიქრებიდან დემეტრეს ხმამ გამოიყვანა.:
-რა იყო რატო მიყურებ შეგიყვარდი უკვე
-ხო აბა ბიჭო შენ არ გიყურებდი ვფიქრობდი უბრალოდ
-ვაა ჩემზე და რას ფიქრობდი??
-ოოო გამიშვი უნდა ავდგე მშია
-კაი ხო მიდი ისე ის ღამე არ დაგავიწყდეს.
-რა ღამე?
-ვითომ არ ახსოვს გოგოს.
ნატალიაცრემლებული გამოვიდა ოთახიდან და სახლიდან გავიდა სახლთან ახლომახლოს ტყე იყო და ტყეში შევიდა ნელნელა დაწყნარდა ნატალი. ტელეფონი გამირთული ქონდა რო ჩართო ქვეყნის შეტყობინებები დახვდა. მაგრამ არცერთს არ უპასუხა ტყეში სეირნობისდროს პატარა ქოხს მოკრა თვალი და ძაან მოეწონა ნატალის პატარა ქოხი და შიგნით შევიდა იქავრობა მტვერში და ნაგავში ცურავდა. ნატალიმ მისი დალაგება გადაწყვიტა. დიდხანს მოუია იქ ყოფნა ამასობაშიც დაღამდა და ღამე ტყეში ვერ წავიდოდა და იქ დარჩა ღამე ცოტა ეშინოდა მაგრამ მაინც.