ქალი გარეთ გამოვიდა, თბილად გამიღიმა, სტუმარი გვყოლიაო თქვა და ქმარი გადაკოცნა, შემდეგ მომესალმა და თქვა:
- სახლში შემოდით. იკა ეს მშვენიერი გოგო ვინაა?
- ეს მშვენიერი გოგო ჩემო ნინო, ჩვენი სტუმარია და დღლილია, აბა შენებურად დატრიალდი და გოგო მოვასვენოთ
- არა ბატონო ირაკლი არაა საჭირო, სასტუმროში ვჭამე უკვე არ შეწუხდეთ
- კიდე ბატონოვოო? რა გითხარი მე?
- მოდი ჩემო კარგო სანამ ირაკლის გავაბრაზებთ, ამ მთის ახმახს უბრალოდ დავემორჩილოთ კარგი? ისე კიდე კარგი ძვირფასო ბატონოვო, გითხრა თორემ ვიფიქრე შვილი ყოლია და არ ვიცოდითქო (ეს თქვა და გულიანად გაიცინა ირაკლიმაც ხელი გადახვია ნინოს გულში ჩაიხუტა და შუბლზე აკოცა)
- რასაც შენ არ იტყვი ჩემო ნინო რაა. კარგი მიდი მოუმზადე ოთახი ბავშვს
- გამეცანი სტუმარო აბა რა გქვია? მეტს დღეს არ დაგღლი ხვალ რო გამოიძინებ მერე ვისაუბრებთ
- ნუცა მქვია ნინო დეიდა. ღმერთს მადლობა თქვენი თავი რომ შემახვედრა, დიდი ხანია ასეთი ბედნიერება და შინაგანი სიმშვიდე არ მიგვრძნია
- კარგი ჩემო კარგო, მშვენიერ ეშხიან გოგოს მშვებიერი სახელი გქვია, წამომყევი დაისვენე და მერე გავიცნოთ ერთმანეთი უფრო ახლოს
დასაძინებლად დავწექი მაგრამ რა დამაძინებდა იმდენი მქონდა საფიქრალი, ნინო დეიდა აშკარად არ აღმოჩნდა ისეთი როგორსაც მოველოდებოდი, პირიქით ძალიან თბილი, მოსიყვარულე და მხიარული ქალი ჩანდა, ამის გააზრებაზე შინაგანი სიმშვიდე დამეუფლა. გამახსენდა თბილისი, რა ამბავი იქნებოდა ახლა, ალბათ მეძებენ და ჰგონიათ, რომ თავს რამე ავუტეხე. ვიფიქრე ირაკლის ვთხოვ ტელეფონს და რატის დავურეკავ მეთქი, მაგრამ შემეშინდა იმის რომ დედამისთან ჩხუბი მოუვიდოდა. ტირილი დავიწყე იმაზე რაც ჩემს გარშემო ხდებოდა და ტირილში ჩამეძინა. ის ღამე იმდენად მშვიდად მეძინა მეგონდა ქვეყანას მოვწყდი, დილით რომ გავიღვიძე და საათს გავხედე წამოვხტი. 2 საათამდე მძინებია. შემრცხვა და ჩქარა მოვწესრიგდი, ოთახი მივალაგე და გავედი. სამზარეულოდან ფუსფუსი ისმოდა, შევიხედე და ნინო დეიდა დავინახე, კარზე მივუკაკუნე, მოდი ძვირფასოვო მითხრა და შევედი. მომზადებული ვიყავი, რომ ისევ მომიწევდა ჩემ ცხოვრებაზე ლაპარაკი, მაგრამ ამ თემას არ შეხებია
- როგორ გამოიძინე მშვენიერო?
- მადლობა ნინო დეიდა ისე კარგად მეძინა რამის გადავაბი ღამეც
- მიხარია ამდენ ხანს რომ გეძინა და დილით არ წამოხტი, ესეიგი მართლა გემრიელად გეძინა
- დიახ
- ნეტა იცოდე როგორ გამიხარდა შენი გამოჩენა, ღმერთმა გამოგვიგზავნა მე და იკას შენი თავი, მე და ირაკლი უკვე 17 წლის ცოლ-ქმარი ვართ, მაგრამ მოხდა ისე რომ ქორწინებიდან 1 წლის თავზე გავიგეთ რომ სიმსივნე მქონია საშვილოსნოზე და ამოვიჭერი შვილი არ გვყავს თუმცა სულ გვინდოდა, მაგრამ ვერ ვიშვილეთ, ამდენი წლის მანძილზე ირაკლისგან მხოლოდ სითბო და სიყვარული მოდიოდა, არასოდეს უგრძნობინებია რომ შვილი უნდა, ხშირად ვეუბნევი ხოლმე, სხვისგან მაინც იყოლიე შვილითქო (ჩემს გაოცებულ სახეს რომ გადააწყდა გაეცინა და მითხრა)
- რათქმაუნდა ვხუმრობ ხოლმე, მასე ნუ მიყურებ. ყოველთვის ამბობს, რომ მთავარია მე ვყავარ და დანარჩენი სულერთიაო. მოკლედ დღეიდან იქნები ჩვენი შვილი, ჩემო ლამაზო და ყველანაირად შევეცდებით დღეები გაგილამაზოთ (ამ დროს ახლოს მოვიდა და ლაპარაკი გააგრძელა) არასოდეს არ იფიქრო, რომ დედაშენის ადგილის დაკავებას შევეცდები, უბრალოდ მინდა იცოდე, რომ საამაყო დედა გყოლია ასეთი შესანიშნავი რომ აგღზარდა (ცრემლები თავისით წამომცვივდა და უცბად ჩავეხუტე, მანაც მომხვია ხელები გულში ჩამიკრა და თავზე მკოცნიდა თან ამბობდა)
- აი ნახავ ლამაზო, ყველაფერი მოგვარდება, დაღმართს ყოველთვის მოყვება აღმართი
- მადლობა ნინო დეიდა, უზომოდ დიდი მადლობა, იმედებს არ გაგიმტყუნებთ.
ამ ამბების შემდეგ 18ის რომ გავხდი დავურეკე მამაჩემს და ისეთი პასუხი მომახალა გული მომიკვდა:
- მამა ნუცა ვარ როგორ ხარ
- ვიინ? ნუცა? შენ ცოცხალი ხარ?
- კი და მაპატიე აქამდე რომ არ გამოვჩნდი, ასე ვთვლიდი საჭიროდ. თუ შეძლებ ოდესმე მაპატიე რომ წავედი ასე
- სად ხარ? მკვდარი მეგონე, სად გდიხარ ჩქარა სახლში მოეთრიე შე ნაბ...არო გოგო, როგორ გაბედე ნანაზე ხელის აწევა? (ბოლო ხმაზე მიყვიროდა) იმ შენმა პრინცმა კიდე ცოლი მოიყვანა უკვე, ბოზად გიყურებდა მოეთრიე პასუხი მოგთხოვო უნდა ყველაფერზე, ვინ გამიზრდიხარ? მე რა გითხარი ნანას მიიღებ მეთქი?
- რააა?(ამ დროს მარტო ის მიტრიალებდა თავში რომ 4 თვეში შეძლო რატიმ ჩემი დავიწყება და ცოლი მოიყვანა. დამცხა და სულ დავსველდი და მარტო ზე დავიწყე ფიქრი)
- რა კიარა სად გდიხარ მეთქი მოეთრიე დროზე სახლში გესმისს? ალოო გოგო გესმის მეთქი???
გავშრი და ჩუმრად წამომცვივდა ცრემლები, გავუთიშე და ჩავიკეცე რა დროსაც სკამს დავეჯახე, ხმაურზე ნინო და ირაკლი შემოცვიცდნენ ასეთ მდგომარეობაში რომ დამინახეს ნინო მომვარდა და ჩამიხუტა მაწყნარებდნენ და ორივე მიმეორებდა რაც არ უნდა მომხდარიყო ჩვენ გყავართო, როგორც იქნა დავწყნარდი დიდი ტირილის მერე, ისიც იმიტო რომ მათი შემრცხვა, ვერავინ წარმოიდგენს თავი როგორ მეზიზღებოდა მამაჩემის გენები მეც რომ მქონდა, დავიფიცე რომ აღარასოდეს გავიხედავდი მისკენ და გულის ტკენის უფლებას აღარ მივცემდი.
წლები გადიოდა და მართლა შვილად მაგრძნობინებდნენ ირაკლი და ნინო თავს, უზომოდ ბედნიერი ვიყავი მათ გვერდით. ირაკლიმ მენეჯერობა მე გადმომაბარა, ძალიან მრცხვენოდა ქეთისთან თავიდან, მაგრამ ისევ ქეთიმ მომიხსნა დისკომპორტი თავისი ხასიათითა და თვისებებით. ერთადერთი რაც გულს მიკლავდა რატიზე მოგონებები იყო, ვფიქრობდი რომ ცოლი მოიყვანა ახლა ბედნიერად ცხოვრობდა. ძალიან ცუდი ხასიათი მაქვს, ერთი თუ ვთქვი რამე იმას აუცილებლად შევასრულებ, ხოდა მეც მამასთან ლაპარაკის შემდეგ როგორც მასზე დავიფიცე რომ აღარასოდეს გავიხედავდი მისკენ, ისე რატისკენ აღარ გავიხედავდი, ის უკვე სხვისი ქმარი იყო, შვილებიც ეყოლებოდათ ალბათ და როგორც ქალი ქალს არ ავურევდი ოჯახს მის ცოლს. თან რატის მაგ საქციელმა გრძნობები გამინელა მის მიმართ. ადრე რომ უზომოდ მენატრებოდა და ღამეებს ვათენებდი ახლა შევეჩვიე იმას რომ ის არასოდეს მეკუთვნოდა და მითუმეტეს ახლა რაც ცოლი ყავს. თეო ძალიან მეცოდებოდა, მაგრამ ვერ ვპოულობდი ძალებს რომ გამოვჩენილიყავი მისთვის რომ დამერეკა რატიზეც გავიგებდი რამეც და მერე გული ვეღარ მომითმენდა და ჩავიდოდი. მართალია ეგოისტად ვიქეცი, ჩემს არსებობას რომ ვუმალავდი მათ მაგრამ სხვანაირად არ შემიძლია.
20 წლის ასაკში საკმაოდ კარგი შესახედაობის გოგო დავდექი როგორც ამბობდნენ. გამხდარი, შავი გრძელი თმა რომელიც წელსაა ჩაცდენილი, თან ხვეული. ღია თაფლისფერი თვალები, დიდი ტუჩებით, მოკლედ რაც ვარ ეს ვარ, განსაკუთრებულს ვერაფერს ვხედავ ჩემში, მაგრამ საკუთარი თავით კმაყოფილი ვარ. სასტუმროში საქმე კარგად მიდიოდა, კლასიკური სტილი მოვირგე, როგორც სასტუმროს მენეჯერმა და საქმიანი იმიჯი შემექმნა. საქმე მართლა ბევრი იყო რადგან ზამთარ ზაფხულს ძალიან ბევრი დამსვენებელი და ტურისტი ჩამოდიოდა სასტუმროში.
მახსოვს მაისის თვე იყო, სასტუმროში ვიყავი და ველოდებოდით მარშუტკას რომელსაც დამსვენებლები უნდა ჩამოეყვანა, უცბად სასტუმროში ისეთი ამაზრზენი სიცილით შემოცვივდა 2 ბიჭი სასტუმროში პირველი რაც გავიფიქრე ,,უზრდელები“ იყო. ორივე სიცილისგან იკლაკნებოდა და უკან სვლით მოდიოდნენ, წინ დავუდექი თუმცა ვერცერთმა დამინახა, იმიტომ რომ ზურგით იდგნენ. რომ მომიახლოვდნენ ხმამაღლა ვკითხე
- მოგესალმებით, რითი დაგეხმაროთ? (ერთი შემოტრიალდა და სიცილი შეწყვიტა, ჩემს მზერას რომ გადააწყდა ის მეორეც შემოატრიალა ხელით)
- გამარჯობა, ოთახი გვინდა 3 საწოლით (მეორე ბიჭი ჩაერია)
- დაიცა ბიჭო, ის ვაფშე ცალკე გავა უეჭველი აღარ გაგვეკარება (ამაზე ისევ სიცილი დაიწყეს რაც მართლა უზრდელურად გამოუვიდათ)
- ბიჭებო როცა ჩამოყალიბდებით როგორი ოთახი გინდათ და რამდენი ხნით შემატყობინეთ.
- აუ უკაცრავად რა ცუდად გამოგვივიდა. 3 საწოლიანი მოგვეცით ერთი ოთახი ჯერ 10დღით და მერე ვნახავთ.
- კარგით წამობრძანდით ვინმეს პირადობა დასჭირდება ამ გოგონას, გაფორმდებით და ოთახს გაჩვენებენ.
- კარგით მადლობა მშვენიერო
- ნუცა მქვია, თუ რამე პრობლემა შეიქმნება შემატყობინეთ, სასიამოვნო დასვენებას გისურვებთ. (ამ დროს გამწარებული წამოვედი მაგრამ გავიგე რაც თქვეს)
- რა სტრანნია რაარი?
- იღიმის ნეტა საერთოდ?
დავინახე მესამე რომ შემოვიდა და ბიჭებისკენ წავიდა მე იქვე მდგარ სავარძელში დავჯექი და თან მათ ვუსმენდი
- თქვენ ხოარ უბერავთ ბიჭო რა დღეში ხართ?
- კაი ვიღადავეთ რაა
- რა იღადავეთ სუ გარეკეთ?
- მიდი პირადობა გააძრე ერთი, შენ ყველაზე სიმპო ხარ (ამის თქმა იყო და ისევ სიცილი დაიწყეს რაზეც სახე დაუკერა და პირადობა მიაწოდა. მეც ავდექი და წავედი სხვა ტურისტების შესახვედრად. სასიამოვნო საღამო იყო მშვიდი, სახლში ვაპირებდი წასვლას როცა გიტარის ხმა გავიგე, მერე ჩუმი ნამღერი მოყვა და ხმას გავყევი, იმდენად სასიამოვნოდ უკრავდა და მღეროდა ვიღაც ჟრუანტელმა დამიარა, აუცილებლად უნდა დამენახა ვის ჰქონდა ასეთი ნიჭი


_____
შეცდომები არ დამითვალოთ რაა