ერთი კვირა მნიშვნელოვანი არაფერი მომხდარა ჩვეულებრივად დავდიოდი უნივერსიტეტში და ნინასთან ერთად დავბოდიალობდი ხოლმე. ნუ რათქმაუნდა დილით სეირნობა არ შემიწყვიტავს ზუსტად იმ ადგილას მივდიოდი ხოლმე სადაც მაშინ ჩხუბს წავაწყდი იმ იმედით რომ ჩემ უსიმპატიურესს ისევ შევხვდებოდი
------------------------------------------------------
შაბათი დილა გათენდა როგორც ყოველთვის დილით ადრე
წამოვხტი სასეირნოდ გავედი, ყველაზე მეტად ის მახარებდა რომ დღეს ლექციები არმქონდა და დღეს ჩემგემოზე გავატარებდი გზას გავუყევი ისევ იმ ადგილას მივედი თუმცა არავინ დამხვდა საშინლად გავმწარდი როგორ, როგორ ძალიან მინდოდა კიდევ ერთხელ მისი ნახვა შორიდან მაინც... არვიცოდი რამექნა ამიტომ გადავწყვიტე გონება დამეძაბა და როგორმე გამეხსენებინა იმ ნანგრევებამდე მისასვლელი გზა... დიდხანს ვიარე ხშირშემთხვევაში კრუგებს ვარტყამდი ერთიდაიგივე ადგილს თუმცა მაინც არ დავნებებულვარ გზა გავაგრძელე... როგორც იქნა როგორც იქნაა გამოჩნდა ის დანგრეული შენობა .....
-ყოჩაღ ვვამაყობ შენით (მეორე მე)
-აბა რაა ბოლოსდა ბოლოს სესილი წიკლაური ვარ
-რათქმაუნდა (მეორე მე )
-ახალა ერთი რამ დამრჩა შესასრულებელი უფრო ახლოს უნდა მივიდე იქნებ ისიც იქ დამხვდეს. რომ წარმოვიდგინე ჩემი უსიმპატიურესი იქ შეიძლება ყოფილიყო გულმა გამალებით ძგერა დაიწყო
-კარგი დაწყნარდი სესილი დაწყნარდი (მეორე მე)
-კარგი კარგი ვთქვი და შენობისკენ დავიძარი ეზოში არავინ დამხვდა ამიტომ შიგნით შესვლა გადავჭყვიტე. რაღაც ძალიან უცნაური შეგრძნება დამეუფლა თითქოს შემეშინდა კიდევაც
-აბა ეხლაა მოიკრიბე ძალები და გზა განაგრძე ქალბატონო (მეორე მე)
-უჰჰ კარგი კარგი
კარები გამოვაღე თითქოს საეჭვო არაფერი არუნდა ყოფილიყო ირგვლივ სიჩუმე სუფევდა. უკან გაბრუნება დავაპირე როცა მხარზე თბილი ხელის შეხება ვიგრძენი ძალიან ძალიან შემეშინდა მაშინვე შევკრთი ერთი ამოვიკვნესე და უკან გადავხტი
-ოჰჰჰ პატარა ქალბატონი აქ რამ მოგიყვანა
შევბრუნდი და ყველანაირი შიში გამიქრა იქ ხომ ჩემი უსიმპატიურესობა იდგა. ხომ ერთხელ მყავს ნანახი წარმოდგენა არ მაქვს ვინარის რას წარმოადგენს მაგრამ საშინლად მივეხაჭვე. ჩემს ცხოვრებაში პირველად დამემართა ასე და ცოტაარიყოს ჩემითავით გაკვირვებულივარ.....
-შენნ... -დებილივით გავიღიმე და პირღია მივაჩერDი
-ხოო მეე მანაც გამიცინა- აქ რასაკეთებ?
-მეე შენგეძებდი -წამომცდა და ტუჩზე ვიკბინე- ოხხ სესილი რადებილიხარ ვლანძღავდი ჩემთავს
-მმმ საინტერესოა ესეიგი მემეძებდი რამე საქმე ხომარგაქვს?
-არაა არა მე უბრალოდ... ბრინჯივით დავიბენი
-კარგი კარგი თქვა და უხერხულობა განმუხტა. მიხარია შენინახვა
-მეც ვუთხარი და გავწითლდი
-კარგიიი მმმ წამოდი ცოტა გავიაროთ აქ ხომარდავრჩებით
-კარგიი
შენობიდან გამოვედით და მთავარგზაზე გადავედით
-არმეტყვი ვინხარ? უცებ წამოვაყრანტალე
-პირველრიგში გეტყი რომ გაოცებული ვარ შენი საქციელით
-მეე...მე რატომ? -ისევ სულელურად დავიბენი
-ესეთი გოგო, ესეთი ოჯახის შვილი ჩემს საძებნელად ამ ნანგრევებში რომ მოხვედი
-აუუ კარგი რაა ოჯახი რაშუაშია უბრალოდ ძალიან მინდოდა შენინახვა... მმმ მადლობა მინდოდა გადამეხადა
-მადლობა? რისთვის პატარა?
-იმდღეს ანუ რო ჩხუბობდით, მაშინ მარტო არდამტოვე
-კაი გაჩერდი ღადაობ? შენნაირ გოგოს მარტო როგორ დავტოვებდი (ისე გამიცინა ცუდადხავხდი)
მეც გავუღიმე და გზა განვაგრძეთ
-კარგიი მომიყევი რამე შენზე (მე)
-და მაინც რაგაინტერესებს?(ის)
-რავიცი ყველაფერი(მე)
-კარგიი მოკლეთ მე ვარ თორნიკე იოსელიანი 22 წლის ვცხოვრობ ქალაქ თბილისში მყავს ძლიერი სამეგობრო წრე (გაიცინა) მმ... სწავლა დავამთავრე და დღესდღეობიტ ვმუშაობ მამაჩემის მოკრძალებულ ფირმაში, შეყვარებული არმყავს (ეს წინადადება მკაფიოდ გამოთქვა და გაიცინა ) მყავს დიდი ოჯახი მშობლები, და- მაშო და ძმა-ოთო მმმ აბა კიდე რაგაინთერესებს
-არაა არაფერი (მე)
-კარგი ეხლა შენი ჯერია
-მოკეთ მე ვარ სესილი წიკლაური 19 წლის, ვსწავლობ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში იურიდიულ ფაკულტეტზე, მე არცისე ძლიერი სამეგობრო წრე მყავს მხოლოდ ერთი საუკეთესო დაქალი ნინა რომელიც ყველას მირჩევნია , ასევე არმყავს მრავალრიცხოვანი ოჯახი დედისერთავარ , და რავიცი კიდე რაგითხრა
-მე რაცმაინტერესებს ისმითხარი (ეშმაკურად ჩაიცინა)
-და შენ რაგაინტერესებს?
-ქალბატონი სესილი დაკავებულია?
-მმ არა ბატონო თორნიკე (ორივემ გავიცინეთ)
-ძალიან კარგიიი
ამასობაში ჩემს სახლს მივუახლოვდით
-წამო თუგინდა რავი სადმე დავჯდეთ ყავა დავლიოთ (გამიღიმა)
-სიამოვნებით მაგრამ უკვე დიდიხანია სახლიდან გამოსულივარ და რო დავაგვიანო გაგიჯდებიან (უხალისოდ ვუთხარი)
-მმ კარგიი (ის)
-სხვადროსიყოს (მე)
-აუცილებლად.... უკვე შესვლას ვაპირებდი როცა მომიახლოვდა ჯერ გულში ჩამიკრა შემდეგკი სველი კოცნა დამიტოვა შუბლზე უბრალოდ სიტყვებით ძნელია ავღწერო მისი შეხებისას რავიგრძენი ყველა სასიამოვნო გრძნობა ერთად დამატყდა თავზე, ლაპარაკის უნარიც წამერთვა არვიცოდი რამექნა ამიტომ სასწრაფოდ სახლში შევვარდი , მაშინვე ტელეფონს ვეცი და ნინას დავურეკე რამოდენიმე ზარის შემდეგ ნამძინარებმა მიპასუხა
-ხოო სესი
-აუუუ ნიინ არიცი რამოხდა ააუუუუ
-რაიყო გოგო? დროზე მითხარი
-რადა თორნიკე ვნახე
-ეგ ვინღაა?
-აუუ რა შტერი მყავხაარ ვინდა ის ჩემი უსიმპატიურესი გოგოო
-რაა მართლაა? აუ რამაგარიაა მერე მერე? მომიყევი ყველაფერი დაწვრილებით...
-გოგო რადა ანუ იმ ნანგრევებთან მივედი..
-მოიცა მოიცა რაა? იქ როგორ მიხვედი ან არშეგეშინდა ჩემთვის მაინც გეთქვააა
-კაი კაი დაწყნარდიი ჩემო გოგოოო მოკლეთ მივედი და იქ ვნახეე ხოდა რავი სახლამდე გამომაცოლა ერთმანეთი გავიცანით და სახლამდე რო მომიყვანა ვაიმეე...
-გაკოცააა? (ხმამაგლა წამოიყვირა)
-ხოოოოოოოოოოოო შუბლზეე ისეთი თბილი იყოო ვაიმე არვიცი რაა (მეც ჩავკივლე ტელეფონში)
-უიმეეეე შუბლზეეე? მეთქი ოო კაი კაი ხოო პირველისთვის მაინც არაუშავს
-ოოხხ ნინა ნუხარ შენ გარყვნილი (გადავიხარხარე)
-კაი ქალბატონო წავეთრიე ეხლა ან ვაფშე ესეადრე რო გამაღვიძე არგეცოდები?
-არააა მოგიხდებაა
-კაი კაიი სესოო ხო მნახავ Dღესს?
-კიი აბა რასვიძამმმ
-კაი მიდი მაშინ და მოგწერ ლამასოოო
-კაი მიდი მიყყყ
-მეეც
ნინას გავუთიშე თუ არა მაშინვე სააბაზანოში შევვარდი ჩხელი შხაპი გადავივლე და ემოციებით დატვირთულს ტკილად ჩამეძინა, ნუ რათქმაუნდა სიზმრად ჩემიBიჭი ვნახე ჰაჰაა DDD
-------------------------------------------------
აი ესეც მეორე თავიიი იმედია მოგეწონათთ ძალიან მიყვარხართ და უმორჩილესად გთხოვთ გამოხატეთ თქვენი აზრი კომენთარებით ვერ აგიღწერთ თქვენი ერთი თბილი სიტყვაც კი რამხელა სტიმულს მაძლევს შეცდომებისთვის მომიტევეთ მიყვარხართდ თქვენი დადუ