სხვა გზა არ მქონდა მეც მის გვერდში მიწევდა ჯდომა, მაგრამ ცუდ ხასიათზე ვიყავი რადგან ნიკამ ეგრედწოდებული „ისტერიჩკა“ მიწოდა. დღე მალე გავიდა ... გოგოები ჩვენზე ლაპარაკს არ წყვეტდნენ რაც მე მაბრაზებდა მაგრამ ვატყობდი რომ ნიკას პირიქით სიამოვნებდა. როგორც იქნა გაკვეთილები დამთავრდა და სადაც იყო ვაპირებდი წასვლას ამ დროს სკოლის წინ გამოჩნდა ნაცნობი მანქანა საიდანაც ჩემი ძმის ძმაკაცი გიორგი ნადირაძე გადმოვიდა იგი მე ჩემი საკუთარი ძმასავით მიყვარდა. და მითხრა:
–ნებას დამრთავ რომ სახლამდე რომ მიგიყვანო სოფო? (გიო)
მე დავეთანხმე
–რა უნდა მქონდეს საწინააღმდეგო? (მე) –გავიკვირვე და ჩანთა წინ გადმოვიგდე და გავექანე გიოსკენ რათა ჩავხუტებულიყავი. ამ დროს თვალი მოვკარი გაბრაზებულ და აღელვებულ ნიკას და გულში ჩავიცინე. მალე სკოლიდან მარიც გამოვიდა და მანქანაში ჩავჯექით. მე წინ დავუჯექი და წავედით . ამ დროს გიოს ხმა მომესმა და მითხრა:
–სოფო, მისმინე ეხლა კარგად მნიშვნელოვანი რაღაც უნდა გითხრა (გიო)
–ხო გისმენ(მე)
–იტოკში, მე და საბა ამერიკაში მივდივართ ოთხი თვით და შენ აქ მოგიწევს აქ ყოფნა (გიო)
–და რასთან ასოცირდება თქვენი ვიზიტი ? (მე)
–ეგ უკვე ჩვენი საქმეა (გიო)–თქვა ეს და გაეღიმა და ამ დროს ჩემი სადარბაზოს წინ გავჩერდით მე მადლობა გადავუხადე და ვკითხე:
–საბა სად არ ხო არ იციი? (მე)
–შეყვარებულს დაემშვიდობება და მოვა სახლში (გიო) – თან გაეცინა
–კაი მადლობა დროებით (მე)
ავირბინე კიბეები შევედი სახლში და 5 წუთში ზარის ხმა გაისმა და ჩემი ძმა შემოვიდა და მე ვუთხარი:
–მარტო მტოვებ ხო? (მე)
–ეგრე გამდის სოფი! (საბა)–თქვა ეს და ჩამეხუტა .. მალე ჩამოვალ...
–იმედია ... ტანსაცმელი ჩაგილაგო? (მე)
–არა იყოს ჩემო გოგო მე თვითონ ჩავალაგებ(საბა)
–ჩემი სიცოცხლე ხარ! (მე)
–შენ კიდე ჩემი! (საბა)
სულ ცოტახანში გავუშვი ბიჭები ამირიკაში მე მოწყენილობის გასაფანტად გასეირნება გადავწყვიტე. სახლიდან ოდნავ მოშორებით ვსეირნობდი და ამ დროს ნაცნობი ბოხი ხმა მოესმა ჩემს ყურს:
–რაო სოფი წაგივიდა ძამიკო და მოიწყინე ?? (ნიკა)
–ეგ შენი საქმე არ არის გაიგე?(მე)
–ეჰ, რა მოსარჯულებელი ხარ! არ შეიძლება ნორმანული ადამიანი რომ იყო?(ნიკა)
–ეგ შენი საქმე არ არის გაიგე?! (მე)
– ხო მართლა არ გინდა სახლში ამიყვანოდა დაგელაპარაკო? (ნიკა)
– რაა? ყავაც ხო არ მოგარვა შოკოლადთან ერთად? (მე)
–დიდი სიამოვნებით!!... კარგი ეხლა ხუმრობა გვერძე იყოს ვინ იყო ის ბიჭი დღეს რომ სკოლიდან წამოგიყვანა? (ნიკა)
–უიი... ბოდიში დამავიწყდა შენთვის მეკითხა და ამეხსნა ყველაფერი! (მე)
– ხო გისმენ „ჩემო“ გოგო..(ნიკა)
– არც იოცნებო იდიოტო გაიგეეე და თავი გამანებე!! (მე)–და წუთით სიტყვა „ჩემმა გოგომ“ ჩამაფიქრა..
– ოჰ. მოუნდა ქალბატონ სოფოს თავისუფლება... ვერ მოგართვი არც იოცნებო მაგაზე თორე...(ნიკა)
– რა თორე?? (მე)
– მერე გეტყვი (ნიკა)
მე გამოვბრუნდი და მარისთან ავედი მოვუყევი ეს ყველაფერი და მითხრა:
–უყვარხარ და შენც სიყვარულით უპასუხე (მარი)
–რააა? შენ ხო არ გააფრინე?? დაფიქრდი რას ამბობ!! (მე)
–უყვარხარ ეს ისედაც ნათელიაა (მარი)
კაი ხო წავედი აქ მოვედი და უარეს ხასიათზე დავდექი და პირდაპირ სახლშ წავედი ის ღამე არ მეძინა აფორიაქებული ვიყავიი...

ღირს ბავშვებო გაგრძელება, თუ შევწყვიტო ?