ასე მთელი ღამე დებილივით ვფიქრობდი ნიკაზე. როდესაც ავდექი ჯინსები და კედები ჩავიცვი. ყავას ვსვამდი როდესაც მობილურე სმს მომივიდა. სვა ვინ უნდა ყოფილიყო თუ არა ნიკა? „ჩამოდი შენს სახლთან ვარ და დღეს მე წაგიყვან სკოლაშიო“...... მე ჩავირბინე კიბეები და ნიკას მივესალმე... ნიკამ კი მკითხა:
–დღეს რამე ხდება? (ნიკა)–ჩემს მიმართ ასე რომ შეიცვალე?
–მე....იცი....მე.... (მე) –და სიტყვაა ვერ დავასრულე..
–ხო ვიცი ვიცი „ჩემო გოგო“ რომ ძალიან გიყვარვარ და ამის თქმას აპირებდი (ნიკა)
–არააა... უბრალოდ დღეს კარგ ხასიათზე ვარ და არ მინდა შენთან ჩუბით ხასიათი გავიფუჭო... და სწორედ ამიტომაც დაგთანხმდი (მე)
–აჰაა.... ეხა მივხვდი და ამ შენს წამონასროლ სიტყვებს უკომენტაროდ დავტოვებ (ნიკა)
–როგორც გაგიხარდება (მე)
–ხო.. რა მინდა გითხრა ორ დთეში არის ჩემი დაბადების დღე და მინდა რომ შენც მოხვიდე ..... მთელ ჩვენს კლასს ვპატიჟებ.. აბა რას იტყვი?(ნიკა)
–ვნახოთ!!! (მე)
–მე გამიხარდება თუ მოხვვალ.... ა დანარჩენი უკვე ჩემზეა... (ნიკა)
–არ ვიციი ვნაოთ დრო როგორ მექნება ... (მე)–ვთქვი ეს და გადავედი მანქანიდან ნიკაც გადმოვიდა და ხელი გადამხვია ყველა ჩვენ გვიყურებდა რაც ძალიან მეუხერხულებოდა. მარიმაც დაგვინახა და ახლა მარტო მე გამიყვანა კლასის გვერდზე.
–რა ხდება სოფი? მარი)
–რა უნდა დებოდეს? (მე)
–აბა ნიკა დევდარიანი არ მიყვარსო? (მარი)
–გოგო , ეფ რა შუაშია პროსტა გამომიარა და წამომიყვანა სკოლამდე. მემგონი ამის გამო პანიკებში ჩავარდნა არ ღირსს!! (მე)
ამ დროს ზარიც დაირეკა და შევედით კლასში მე როგორც ყოველთვს ნიკას გვერდით დავჯექი და ამ დროს მასწავლებელიც შემოვიდა და შეუდგა გაკვეტილის ჩატარებას... მე და ნიკა მთელი გაკვეთილები ვლაპარაკობდით რაზეც გვინდოდააა.... და ჩუმ ჩუმა ვიცინოდით ამ დროს მარიმ შემომხედა მამის მკვლელი თვალებით და გულში გავიფიქრე : აუუუ... ვსო, მარი მართლა მომკლავს ....