ასეც ხდება 5
უმიზეზოდ ნამდვილად , რომ არაფერი ხდება.. დამთხვევები და უეცარი მოვლენები ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია.. ალბათ ყველას დაბადებისას გვეკისრება საკუთარი მისია, რომელიც უნდა შევასრულოთ. ადამიანი ხომ უნიკალურია, ყველანაირი გრძნობა გაერთიანებულია მასში, სიყვარულთან ერთად მასში რაღაც წილი სიბოროტე და სიავეც არის მოთავსებული, ერთი მწერლის სიტყვები მახსენდება ,,ადამიანი გარეგანად ანგელოზს გავს, თუმცა ვაი იმას ვინც მასში დაბუდებულ მხეცს გააღვიძებსო".. საიდან სად წავედი , მაგრამ ნინის შემთხვევაშიც ცხოვრება მრავალმხრივ მოულოდნელი აღმოჩნდა, ვერასდროს ვერ იფიქრებდა თუ მარტო მოუწევდა ცხოვრება... დილით ადრიანად გაიღვიძა , თავის ნივთებს ხელი დასტაცა და ოთახიდან ჯერ თავი გაყო , ოთახი დაზვერა და შემდეგ ფეხაკრეფით გავიდა, ლექსოს ალბათ ძინავს და ვერ გაიგებს როგორ წავა, ახლა მთავარია გასაღები იპოვოს და კარი გააღოს ყველაფერი შეამოწმა სადაც შეიძლება ადამიანმა გასაღები შეინახოს –არააა, როგორი ცბიერია ალბათ თავის ოთახსი შეინახა, ოხ ჩემო უიღბლო თავო, როდის ვიქნები თავისუფალი.... ფრთხილად შეაღო ლექსოს ოთახის კარი და დააკვირდა მამაკაცს უკვე დღის შუქზე, ღამითაც სიმპატიურად ეჩვენა ლექსო თუმცა მისი სახის ნაკვთებმაა ზედმეტად მოხიბლა ნინი, შუბლზე ხელი იმხელაზე იტკიცაა და დაიკივლა ლექსო ფეხზე წამოაგდო –არა უნდა გკითხო შენ ნორმალური ხარ გოგოო? რა გინდა ააქ, ან რას მომჩერებიხარ ? –გასაღები მინდა , აუარა კითხვებს თავი და ადგილზე ყანყალი დაიწყო დაბნეულმა –ოხ კიდევ რა გინდა? მე ხომ გითხარი სანამ რამეს არ იშოვი იქამდე ჩემთან რჩებითქო –და მე ხომ გითხარი დილითვე წავალ თქო? –ჯიუტი გათამამებული გოგო, დაასკვნა ბიჭმა და ფეზე წამოხტა, ნინიმ ეგრევე თვალებზე აიფარა ხელები და ზურგით შეტრიალდა , როგრც კი ტრუსებიან ლექსოს მოკრა თვალი –არ დამინახიხარ დედას გეფიცები გასაღები ისროლე და წავალ მე –ერთი გულიანად გადაიხარხარა ლექსოომ და გაჩუმდა , ისე ხალისობდა ნინის სულელურ ქცევაზე , რომ სურვილი გაუჩნდა სულ სახლში ყოლოდა ასეეთი ვინმე , ვინმე რა – ნინი – შე რა მორცხვი ყოფილხარ, ჯერ ვისაუზმოთ და გაგიშვებ –არა არაფერი მინდა , წავალ რა –მე სტუმრებს უპატივცემლოდ არ ვუშვებ და არც შენ ხარ გამონაკლისი, ისე როგორ გაგიშვა აქაურობა რომ არ დაგამახსოვრო –არ იდარდო მაინც გამახსენდება აქაურობა –ასეთი დაუვუწყარი ვარ, გაეცინა ბიჭს –აქაურობა თქო ლექსო! გაბრაზებულმა შეკრა წარბები და ბიჭს მოუბრუნდა , ისევ იმავე ფორმაში რომ დაინახა სწრაფად შებრუნდა, შენ რა ჩაცმას არ აპირეებ? თუ ასე უნდა იტანტალო? –დამიშალე ახლა კაპასი ცოლივით, გადი და გამოვალ მეც , –საცოდავი შენი ცოლი –ხო მაგ თემაზე რა თქმა უნდა ყურადგება გაგემახვილა ხო? სხვათაშორის უცოლოო , ჩიტივით თავისუფალი ბიჭი ვარ შეახსენა ხმამაღლა –მერე რა? ქალზე დახამებულივით ნუ ლაპარაკობ შენი ჭირიმე რააა, ხელი ჩაიქნია ნელიკოსავით და კარებიდან გასვლა დააპირა, –ქალზე დახამებული რომ ვყოფილიყავი გუშინ მასე არ მიგიღებდი და დახამებულივით მოგეპყრობოდი და ასე არ იჭიკჭიკებდი ამ დილით ლამაზო, თუმცა რას ველაპარაკები შენნაირ ჭირვეულ ბავშვს , შეირგე თავაზიანობა –ვინ არის შენი ბავშვიი? დიდი სიამოვნებით მოვბრუნდებოდი და მიგილამზებდი მაგ კოხტა ნაკვთებს, როცა გაიაზრა რაც უთხრა შერცვა მაგრამ არ შეიმჩნია და კოხტად აუარა ,,სასირცხვილო" თემის ხსენებას –მოგისწრია ნინიკოო ჩემი შესწავლა, მობრუნდი აბა – უუხ, ჩაიცვი? –ხოო აბა –ჯანდაბააა უუუხ შე მატყუარა იდიოტოო, ისე არ წავალ ჭკუა რომ არ გასწავლო – მეც მაგ აზრზე ვარ , სამზარეულოში შედიი და რამე მოამზადე , შხაპს მივიღებ და გამოვალ –კიდევ რა გინდა? მეტი საქმე არამაქვს ოთახში წინ და უკან დადიოდა და ხელების ქნევით აჯავრებდა მამაკაცს, არა ასეთი ცინიკური და არასერიოზული ადამიანები არ მოწონს, გაცხარებულ ომთი იყო გონებით როცა კომოდზე მიგდებული გასაღები დაინახა, ისე სწრაფად დასტაცა გასაღებს და ჩანთას ხელი რომ თვალის დახამხამებასაც ვერ მოასწრებდიით, ლიფტს ისე სწრაფად ჩაუქროლა და დაეშვა კიბეებზე , თითქოს მხეცი მოზდევდა შესაჭმელად და მას გაურბოდა.. ქუჩაში გასული სულ დაიბნა , ქალაქის ამ ნაწილში საერთოდ არ არის ნამყოფი , ფეხით სიარული კი სარისკოა, ან დაიკარგება ან ის იდიოტი გადაეყრება, ნეტავ რა სახე ქონდა ნინი სახლში რომ არ დახვდა... დიდი სჯა–ბაასის შემდეგ ტაქსი გააჩერა და მომავალ ბინაში წავიდა, ისე მოეწონა ეს ბინა რომ სურვილი აქ სულ აქ იცხოვროს მარტოდ მარტოდ, ქალაქის ერთ მშვიდ ქუჩაზეა, მართალია კორპუსია თუმცა სიმშვიდე და მტუდროება მაინც არის,,, მეხუთე სართულზე ფეხით ალასლასდა.. –გამარჯობათ მე ნინი ვარ გუშინ რომ ვიყავი მოსული ბინაზე – მოდი შვილო , რა გადაწყვიტეე? შემოდი ახლა მოვაწესრიგე აქაურობა და სახლში ვბრუნდებოდი , –ვყიდულობ ქალბატონო ირმა, საბუთები მოვაწესრიგოოთ მე ჩემი ნივთები უკვე წამოღებული მაქვს და დღესვე დავბინავდები –კარგი შვილო თუ ასე გადაწყიტე ძალიან მიხარია, კარგი სამეზობლოც გეყოლება ორი ოჯახი ცხოვრობს და კარგი ხალხია თანაც ახალგაზრდები არიან და კარგად გაუგებთ ერთმანეთს –კარგით, შემომიარეთ ხოლმე თქვენც ძალიან გამიხარდება –კი შვილო , მაინც ისე მიჩვეული ვარ ამ ბინასი მოსვლას ცოტახანი დამჭირდება რომ გადავეჩიო აქ სიარულს, ახლა წავალ , ხვალ ჩემს შვილს გამოვუშვებ საბუთებს მოიტანს და გავსწორდებით. ------------- იმედია არაფერი აურიე :დ |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
