ისტორია აგებულია რეალურ ფაქტებზე...
---------------------------
ცხოვრება ერთი დიდი მოულოდნელობაა,როცა არ ელი მაშინ შემოტრიაალდება შენსკენ და დაიწყებს შენი მიმართულებით სწაფ,მშფოთვარე და მღელვარე დინებას,მაგრამ საინტერესოა მოგიტანს კი ეს დინება ადამიანს რაიმე სასიკეთოს?! თუმცა შესაძლოა ცოტახნით გაგაბედნიეროს კიდეც,მაგრამ შემდეგ თავისისვე სწრაფად მოტანილს ისევ სწრაფად და მღელვარედ წაგართმევს,როგორც მოიტანა...ეს ცხოვრებაა და ცხოვრების ერთი გარდაუვალი კანონი...
ასე მოხდა ნინუცა გედენიძის ცხოვრებაშიც,როცა ეგონა,რომ ''მისი'' ალექსი მისი ცხოვრებიდან ცოტაც და სამუდამოდ გაქრებოდა,სწორედ მაშინ დაბრუნდა,უფრო მშფოთვარე და ამოუცნობი გეგმებით...დრო იყო,როცა ნინუცას სურდა ის მისი ყოფილიყო,მაგრამ მან ისე და იმდენი ატკინა,რომ....ახლა მხოლოდ მისი გაქრობა უნდოდა მისი ცხოვრბიდან და სიმშვიდე,მას შემდეგ რაც ''ის მისი არ გახდა'' ეგონა,რომ ცხოვრება ამის შემდეგ აღარაავის გამოიმეტებდა მისთვის,თუმცა ხანდახან გვავიწყდება მოკვდავთ,რომ ეს ცხოვრება და მან ისევ ის ჩვენი ნების საწინააღმდეგოთ მომართა დინება და ვნახოთ ეს დინება მოუტანს მათ ბედნიერებას თუ დიდი ტკივილს?!.....
ნინუცა და ალექსი ისე გავიდნენ დარბაზიდან ნაცნობს არავის შეუმჩნევიათ...მიქროდა ალექსანდრე ნაკაშიძის მანქანა და მიყვებოდა მას გედენიძის ამაყი ქალი ისე,რომ არც კი იცოდა სად,მაგრამ მას მისდამი იმხელა ნდობა ჰქონდა იცოდა არაფერს არასდროს დაუშავებდა და მიუხედავად ყველაფრისა არც არასდროს დააშავებიებდა სხვასაც....ერთ რამეს ვერ ხვდებოდა გედენიძის ქალი,ეს ბედი იყო თუ ბედისგან თამაში და დაცინვა,რაც უფრო უნდოდა ალექსანდრეს გაქცეოდა მითუფრო მის მარწუხებში ვარდებოდა და ახლა უკვე წლების მერე მის მანქანაში იჯდა ისევ და,როგორც ადრე მიჰქროდნენ სალაპარაკოდ,არა უფრო საკამათოდ.თბილის გაცდნენ,მაგრამ მაინც არაფერი უკითხავს ნინოს,არ აინტერესებდა თუ სად მიდიოდნენ...გრძნობებეს ჰყავდა შეპყრობილი ქალი და ვერ გაეგო,რატომ ექცეოდა მისთვის საყვარელი მამაკაცი ისევ ასე,რატომ უნდოდა ისევ აეშალა მისთვის ვითომ მისდაუნებურად გრძნობები და მერე ისევ გედენიძის ქალს ტკენოდა ისედაც ნატანჯი და ნატკენი ცხოვრება?!....
ალექსანდრეც დუმდა,საჭეს ატრიალებდა და ისიც ბედს აბრალებდა ამ ყოველივეს...ისევ ისე უჯდა მას გვერდით გოგო,რომელიც ყველასგან და ყველაფრისგან გამორჩეული იყო,''ის,ის იყო და არა სხვა'' სწორედ ეს მოსწონდა მასში და ათრობდა.... ნაკაშიძეს გაახსენდა ის საღამო მისდა გასაოცრად ნინუცა,რომ დათანხმდა და სხვა ბავშვებთან ერთად გაჰყვა,რათა სახლში მიეყვანა მანქანით,თუმცა კი რა იცოდა ეს დათანხმება ასე ძვირი თუ დაუჯდებოდა...ყველაზე ბოლო მიიმიყვანეო უთხრა ნინომ და ისიც უსიტყვოდ დათანხმდა...როდესაც ქალაქის ცენტრში აღმოჩდნენ,სწორედ მაშინ დაიწყო ამდენ ხანს მდუმარე ნინომ ლაპარაკი,რამაც მთელი გასული ჟამი ძვირად დაუჯინა ნაკაშიძეს და მწარე გაკვეთილიც მიაღებინა,სწორედ მაშინ მიხვდა,რომ ის არ იყო ჩვეულებრივი გოგო და ის სხვებს არ გავდა,რაც ძაალაუნეუბურად მოითხოვდა სხვანაირ მოქცევას... ნინუცას ხმის გაღება და ალექსანდრეს გაცხარება ერთი იყო...
იცი,ჩემს ცხოვრებაში სულ რომ ქუხს და ელავს?! შენ იცი ეს ყოველივე,რომ დავმალო რად მიჯდება?იცი რა გამოვიარე?არა რათქმაუნდა,მე ბავშვობა არ მქონია,არ მყოლია ბავშვობაში შენსავით ირგვლივ ''ამალა'',მაგრამ მე შევძელი და გადავდგი ერთი ნაბიჯი...იცი დედა და მამა,რომ მენატრებოდნენ და ვეღარ ვუძლებდი ამ მონატრებას ჩემი პატარა ძმა მწმენდა ცრემლს და სწორედ ეს ცრემლი და ჩემი ძმის ცრემლები მაუწყებდნენ იმას,რომ უნდა მებრძოლა და არა მეცხოვრა...შენ,რომ ყველა გეხუტებოდა და გეუბნებოდა,ამას გაგიკეთებთ და იმასო,მე ვლოცულობდი,რომ მამა გადამრჩენოდა და ნათელი დღის იმედი არ დამეკარგა,მაგრამ.....შენ,რომ გათამამებდნენ მე ცხოვრება,მაჩოქებდა და სისხლსს მადენდა გულიდა,მაგრამ ჩემი ძმის ხათრით ისევ ვდგებოდი რათა ვყოფილიყავი მისთვის მისაბაძი...შენ ამ ყოველივეს იაზრებ და ხვდები რა გამოვიარე მცირედით მაინც?!!! ვერა ვერ ხვდები...ალექსმა საუბარში ჩართვა მოინდომა,მაგრამ ნინომ იმ წამსვე რეაგირება მოახდინა და გააჩუმა;შენ მომისმენ!!!...
ადრე თუ ვფიქრობდი,რომ გატუტუცებული ბიჭი იყავი მამიკოს ფულებით ახლა მართლაც დავრწმუნდი,რომ ასეა,შენ ერთი გატუტუცებული ბიჭი ხარ რომელმაც არ იცის თუ რა არის ცხოვრება და ვინ არიან ადამიანები,მისთვის...
როგორ გაბედე და ასე მოიქეცი?!შეენ მე ვინ გგონივარ?! ვერ მიხვდი კიდევ,რომ მე სხვებს არ ვგევარ?ჰაა?!
რას ნიშნავს შენი და მაღლაკელიძის საუბრები და ნამიოკები?! იცი სად შევცდი?მე,რომ სხვისი ნათქვამი გავიმეორე და თანაც ისეთებთან ვითომ ჩემი დაქალები იყვნენ და შენდა მას მოგიტანეს ენები!... ხო მართალია მე ვთქვი,ოღონდ ხმამაღლა სხვისი ნათქვამი,რომ''ნაკაშიძე მხოლოდ სახელაადაა ჩემი სინამდვილეში კი მაღლაკელიძე უპაჭუნებს და უქაჩავს თვალებსთქოო!'' ნახევარი წელია თითქმის მიცნობ და მიხვდებიოდი,რომ მე აღიარება არ მიჭირს ჩემივე ნათქვამზე პასუხისმგებელიც ვარ,აი აქ შევცდი სხვაგან არა...იცი აქამდე,რატომ გითმენდით ორივეს?!მეგონა შენ მოეგებოდი გონს,რათა ჩვენ ერთმანეთს ადრეც მითქვამს და ახლაც გეტყვი ძაალიან ვგევართ,ოღონდ ჩემს ნამდვილ ''მეს'' გევხარ და ყოველდღიურ ნიღბიანს!!! ჩემსკენ გამოხედვასაც გიკრძალავ,შენ ერთი თავხედი ბიჭი ხარ!როგორ გაბედე ეს ყოველივე,როგორ გაბედემეთქი,ნინუცა უკვე ყვიროდა,აქ უკვე ნაკაშიძეს მოთმინების ფიალა აევსო სიჩქარის პედალს მიაჭირა ფეხი და ქალქის გარე უბნისკენ აიღო გეზი,მიყვებოდა მას გედენიძის ქალი და თან ყვიროდა. ახლა კი ნაკაშიძემ აიღო სადავეები ხელში და;
ახლა მე მომისმინე და გეყოს,რაებს ბოდავ იცი შენ?!ეს ყოველივე შენს თავზე რატომ მიიღე?რატომმეთქი?ახლა უკვე ნაკაშიძე ყვიროდა...
- მე ვთქვი ეს ყოველივე და აბა ვისს უნდა მიეღო თავის თავზეე? მე და შენ გვქვია პირობითათ შეყვარებულები,რაც შენი დამსახურეება!
-ახლა,მოიცა ეგ ვისი დამსახურებაცაა შენ ჩემზე კარგად იცი,ეგ ყოველივე ანას და სხვა დანარჩენების ბრალია,ეგ ყოველივეც ანაზე ვთქვი...
-ხო ანაზეთქვი და იმას უკლავდი გულს,ხომ ვითოომ? ეს შენი სიტყვებია გახსოვს?!!!...
-კაი,პირდაპირ გეტყვი შენზე გვითხრა მარიმ და შენვე გირტყამდი ნამიოკებს,მაგრამ შენ,როგორც გაიგე ეგრე,მართლა არ იყო დედას გეფიცები...
-დედას ნუ იფიცებ!!ჩემნაირმა გოგომ,შენ შეგიყვაროს კი არა,რომმც მოეწონო შენთვის მოწონებაც ზედმეტია! ზედმეტი!რა გეგონა მიყვარდი და მეკეტებოდა შენზეე?
-ნინო,გაჩუმდი და გადადი მანქანიდან!იქუხა ნაკშიძემ.
-აგივარდა ხო თავში ვაიმე,ამასაც კი ყველაზე განსხვავებულს მოვწონვარო!!! მე შენ არც არაასდროს მომეწონები და შეყვარებაზე,ხო ლაპარაკი ზედმეტია! უკვე ნაკაშიძეს ნინოს სახლთან მიეყენებინა მანქანა და კარი გაუღო და გადმოდიო უბრძანა.შენ ხმის გაგონებაც კი აღარ მინდა ნინო!
-მოგიწევს ნაკაშიძევ!შენ მე სხვებში არ შეგეშალო და არ გეგონოს შენს ''მოტრფიალე ქალთა კლუბში გამაწევრიანებ!!!'' გაიგე?!
-გადმოდი და წადი!
-წავალ და კიდევ ჩემსკენ გამოხედვასაც გიკრძალავ!ყველაფრისთვის მადლობა რაც ჩემთვის გააგიკეთებია! და ღამემშვიდობის!
-მადლობა არ არის საჭირო და მშვიდობით!
ეს იყო ის ბოლო კამათი მათი,რამაც მათი ურთიერთობა წელიწად ნახევრის წინ გაწირა და გააცივა მაღლაკელიძეების ნაირებმა.
ეს გაახსენდა ალექსანდრეს და ტანში გააჟროლა ამ ფაქტზე,როგორ გამოცვლილი იყო გედენიძის ქალი თუმცა ისევ ისე ჯიუტი და ამაყი!
აი,ბედის თამაში თუ არ იყო და სხვა არაფერი,რადგან ისევ ნაკაშიძეს მიყავდა ნინო გედენიძე,ოღონდ ახლა ნაკაშიძე აპირებდა კამათსს!!!
ალექსანდრე,რომ წარსულს იხსენებდა ნინოსაც უნებუდ გაახსენდა გასული დრო და გაეღიმა,და გულში თქვა;
-''ბედი დამცინის,თანაც მწარედ!!!...
ნაკაშიძემ მანქანა ჯვართან ახლოს გააჩერა და გადავიდა...მას მიბაძა გედენიძემაც...დუმილის დარღვევა ისევ ნასვამმა ნაკაშიძემ ითავა...
-ეს ადგილი,ჩემთვის ყველაზე საყვარელი და თბილია.მართლაც ულამაზესი იყო,ჯვარზე მრავალჯერ ნამყოფ ნინოს კი ეს არასდროს შეემჩნია.ისევ ალექსანდრემ განაგრძო.
-არ ვიცი,რატომ მაგრამ ამ ყოველივეს ახლა ვამბობ და იმედია არ არის ძაალიან გვიანი...რაც შენ გამოჩნდი ყველაფერი ამერია,ცხოვრებაშიც და ჩემშიც.
-შენ ახალი თქვი,რამე ეგ ისედაც ვიცი,რომ მე იღბალი,არ მომაქვს არავისთვის,მე მხოლოდ უბედურება მომაქვს ირგვლივ მყოფთათვის!!!...
-გაჩუმდი და სანამ არ დავამთავრებ ხმა აღაარ,ამოიღო ნინო თორემ აქედან გისვრი გპირდები!
შენ ყველაფერი არიე ჩემთან,ჩემს ჯგუფში მოსვლის თანავე ვხვდებოდი,რომ თითქოს მიზანში ამომიღე...ის ერთი თვე,მარტო რომ ვისხედით მედა შენ მასწვალებელთან ალბად ყველაზე მშვიდი და ლამაზი იყო,მთელ ერთ წელში...განაკი ვერ ვხედავდი სხვა ადგილიც ბევრი,რომ იყო ოთახში?!არა მე შენ გიჯდებოდი გვერდით...შენ სხვა იყავი,სადა,ბავშვური და სუფთა...შენი ახსნილი ამოცანა ძაალიან კარგად გავიგე,მაგრამ ყოველთვის განზრახ გექცეოდი ისე,რომ თითქოს ვერ გავიგე,რათა გამებრაზებინე,მაგრამ რას წარმოვიდგენდი,მერე შენს დაწყნარებაზე თუ ვიზრუნებდი...
სიგარეტი ამოიღო და მოუკიდა,მიწაზე დაჯდა და განაგრძო.
-იმ ერთი თვის მერე ჩვენი კინკლავი გაღმავდა...სულ მე მეჩხუბებოდი და მსიამოვნებდა,სხვანაირი გოგოსგან ჩხუბი და შენიშვნები.მერე სხვებიც მოვიდნენ და ხანდახან შენს გვერდით ადგილი,აღარ მხვდებოდა,თუმცა მაშველი,რგოლი ისევ ლევანი მასწავლებელი,აღმოჩნდა,გვერდი-გვერდ დასხედითო,ხშირად გვეუბნებოდა...მერე გამოჩნდა გელაძე და მან ყველაფერი არია,მე 6 წელი დავდიოდი ლევანი მასწავლებელთაან და ასევე გელაძეც,მაგრამ არასდროს არ მომწონდა მე ის....შენ მასთან გაიხსენი და შენი კისკისის და ყვირილის მიზეზი უკვე ნახევრად ის გახდა და არა სრულებით მე,როგორც თავიდან მეძახდი:''ნაკაშიძე!!!''მერე ის მოგისვა ცალი მხრიდან ლევანმა გვერდით და სულ გაწამებდა...მე ვბრაზობდი და აქედან მე გიტევდი,საბოლოოდ კი შავი ქამრის მფლობელი ფარატინა,მაღალი და ერთი გოგო კარგად მიგვბეჟავდი და ჩვენც ვჩუმდებოდით...მერე შენ ამისგამო გიყვიროდა სულ ლევანი გაკვეთილს მიშლიო,5 წელი ერთი ალექსს ნაკაშიძე არ მყოფნიდა,ნერვების მომშლელად და ახლა ნინუცა გედენიძეც მომემატაო,თქვენ და-ძმა ხომ არ ხართოო?
-''ეგ ჩვენს მშობლებს კითხეთო'' ერთხმად ვთქვით და ორივემ გადავიკისკისეთ და უფრო გავაღიზიანეთ ლევანი....ყოველ მეცადინეობაზე იმას გვიმეორებდა,რომ ჩვენ ერთნაირები ვიყავით და არაფერი შეგცვლიდა!!!მერე გავარდა ხმა შენთან,რომ მე მიყვარდი,ჩემთან კი პირიქით..რაზეც შენ ერთ ამბებს ტეხდი და მე და ლევანი მასწავლებელი უფრო გაღიზიანებდით,შენ კი ორივეზე იყრიდი გვარიან ჯავრებს. მე ყური გამიხვრიტე კალმით და სისხლი მადინე,ლევანს კი ნერვები დააგლიჯე და ხმა ჩაუწყვიტე,გეყოფას ძაახილით...და მერე მთელი ერთი კვირა ყვავივით ჩხაოდა,რაზეც ყველა შენ გიხდიდა,მადლობას შენ კი ჩუმად ბოდიში მოუხადე მასწავლებელს,მე კი ეს გავიგე,ლევანმა მითხრა. გასაკვირიც იყო ალბად ისიც,რომ ''ყველა ნინუცას გეძახდა ჩემს გარდა მე კიდევ ნინოს და თუ მარტო ვიყავით ''ნიიი''...
ღიმილი მოგვარა ამ ფაქტის გახსენებამ ალექსანდრე ნაკაშიძეს.
-იცი მაშინ ყურზე მეტად თავმოყვარეობა მეტკინა,ყურიდან გამოსული სისხლი კიამ ყოველივეს ძახილად ვაქციეეე..ვიცი ინანე არა იჯავრე,შენი საქციელი,მაგრამ სიამყეს ვერ გადააბიჯე და არც კი მკითხულობდი როგორ ვიყავი...ამ ყოველივეს შემდეგ ჩამოკრა ზარმა,ზარმა,რომელმაც შეცვალა გაააცივა და დაზაფრა ჩვენი ურთიერთობა..იცი,ამ ამბავში და მარის მოტანილ ენას,რომ დავუჯერე იქ მივქარე შენთან...მერე შენ რომ მეცადინეობაზე ხმა,არ გამეცი და შენი მომცინარე სახე და კისკისის ხმა ვერ გავიგონე,მეტკინა,ამიტომ გითხარი მე არ მელაპარაკები,მარტოთქოოო?! შენ კიდევ სალაპარაკო,მაქვსოოო....ვერ გავიგე რა გბუტავდა...ისევ ლევანი აღმოჩნდა ჩემი მშველელი და სიტვაცია ამიხსნა,რამაც გამაცოფა,ჩემს გარდა ყველას ყველაფერი ცოდნია მე კიდევ....აი,მაშინ რომ გამირჩიე საქმე და თქვი ჯგუფიდან წავალო და უშიშრად პირში მითხარი ყველაფერი,მივხვდი,რომ დამერხა შენთან....მერე რამდენი ხანი არ მცემდი ხმას,მერე გამეცი,''შაშ-ბეშ, დუშაშიც'' ვითამაშეთ და თავიც გამიტეხე,ორი კოპი მქონდა,თავიდან შენი დახრჩობა მინდოდა,მაგრამ მერე მე ვიცინოდი ამ ფაქტზე საჯაროდ და შენ უფრო ბრაზდებოდი...გინდა გამოგიტყდე,რომ გითხარი ნუ მიყვირი მეშინია შენითქოო,სიმართლე იყოო,მართლა საშიში ფიგურა იყავი,მაშინ...მერე იყო ის,რომ მთელი ქალქი ჩვენზე ლაპარაკობდა,პოპულარობის ზენიტში მე ვიყავი და შენც აგიყვანე,ლევანი და ბავშვებიც სულ ჩვენზე საუბრობდნენ...მერე თორნიკეს და ანას ენების გამო,გამოვშტერდი და დაგიწყე თითქოს დამცირება,სინამდვილეშ კი თავი მე დავიმცირე ეგრე რომ მოვიქეცი. შენ კიდევ ვაჟკაცურად მოიქეცი და დამელაპარაკე ორი კვირის მერე,წეღან მოვდიოდი და ყველა შენი სიტყვა გავიხსენე,მაგრამ გამომჩა ერთი,რომ მითხარი''ცუდი სვლა გააკეთეთ ჩემო ალექს,დაგავიწყდათ შენდა მაღლაკელიძეს,რომ მე სვლებს არ ვაკეთებ,მე სვლებით ვთამაშობ''!!! ეს ფრაზა ფბ-ზე ვნახე შენთან წინა დღეს,და ცხოვრების ფრაზად გავიხადე იცი?!აი,ამ კამათის შემდეგ მივხვდი,რომ ან ახლა უნდა გაგცლოდი ან არასდროს! და მე დებილი გაგეცალე,ვცდილობდი არ მეფიქრა შენზე,შენ კი მაშინ გააქტიურდი სულ წინ მიჟდებოდი და ჩემს მოთმინებას ცდიდი..სახლში,რომ მიმყავდი ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო...იმ წვიმიან დღესაც მე მიგიყვანე...მერე ფული გთხოვე მე მდიდარმა ბიჭმა შეძლებულ გოგოს შენ,და შენ მომეცი და იცი რა იყო ყველაზე ცუდი შენ მომეცი ეს სასაცილო თანხა და მე ძმა გითხარი!...რაც უფრო გეცლებოდი მით უფრო შემოდიოდი ჩემში,საბოლოოდ დამიპყარი,მაგრამ მერე შენ გაჩერდი,მე გიჯდებოდი სულ ცხვირწინ გაღიზიანებდი,მაგრამ..ის ნინუცა აღარ იყავი...ბოლო დღეს ბოდიში,რომ მოგვიხადე მე და ლევანი მასწავლბელს ამან სულ გამაოოცა,თურმე სხვა გეგემები გქონდა და მაგიტომ გადაახტი სიამაყეს თავზე! გამიხარდა იცი,ჩემი რჩევა,რომ გაითვალისწინე და მონასტერში არ წახვედი,მაგრამ მე არც მოვიწადიენე ეგ ყოველივე ნორმალურად....ფუ რა ''ს..ი'' ვიყავი...მერე წავედით ერთმანეთისგან,წასვლის წინ მითხარი''ალექსს არ დავიკარგოთ ერთმანეთისგანო''! მე კიდევ გამ...ი და გაქრობა მოვინდომე,ერთი წელი ვეცადე,მაგრამ ჩემიდან არ განიდევნე...თემომ მითხრა რომ აქ იყავი და მეც მოვედი,გეძებდი და ვერ გიპოვე...მერე მარის დაბადებისდღე...გიორგი,გიორგის ქცევამ და შენმა გამაბედია ამ ყველაფრის თქმა,გიორგის არ გაეკარო,გაიგეე....შენი აზრით მას გერი დის დაბადების დღე სულ ფეხებზე არ ეკიდა,შენ უნდოდა მათ რეზიდენციაში ეხილე და მაგიტომ...ხშირად ამბობდა:''ერთი გოგო ნინუცა,მაგიჟებსოო'' და შენ აღმოჩნდი ეს გოგო...არ დაგინახო მის გვერდით,თორემ კაცობას გეფიცები ფეხებს დაგამტვრევ და გატკენ ნინო!!!....ვერ გეტყვი,''მიყვარხარსს'',მაგრამ ერთს გეტყვი შენ იმდენად ჩემში ხარ ვიცი,ვერასდროს გავთავისუფლდები შენგან...
ამ დროს ფეხზე წამოდგა ნინოსკენ მიიწია ხელზე ხელი მოკიდა..
-არ მინდა სხვა ვინმე გეხებოდეს გესმის?!კინაღამ გავგიჟდი გიორგი,რომ გეცეკვებოდა და ხელებს გიფათურებდა!გიკრძალავ ყველა სხვასთან მიკარებას გესმის?! ნინოს ხელზე ხელს უჭერდა ნაკაშიძე და ვეღარ აცნობიერებდა,რომ ტკენდა...გესმისმეთქი?!
ნინომ როგორც იქნა ხელი გამოგლიჯა...
-მეტკინა ცხოველოოო!!!..შემ მე ვერაფერს მიბრძანებ!შენ არავინ არ ხარ ჩემთვის გაიგეე?!მე სულ ფეხებზე ყველა შენი სიტყვა,მე იმასთან დავიჭერ საქმეს ვისთანაც მომესურვება გაიგეე?! და შენ ვერაფერს მიბრძანებ...
-მაგასაც ვნახავთ! მე გაგაფრთხილე გიორგისთან დაგინახავ და ფეხებს დაგამტვრევმეთქი და შენ თუ გინდა მიდი ცადე, და ნახავ,რასაც გიზამ!!!
-აქამდე სად იყავი ამ ყოველივეს თუ ფიქრობდი ჰაა?სად? გამოგელია ''შენს მოტრფიალე ქალთა კლუბში ქალები''?! მე რომ მომადექი?!
-არა,არ გამომლევია და არც გამომელევა!შენ სხვა ექსპონანტი ხარ ჩემს კლუბში!,რაზეც სილა გაარტყა ნინომ ალექსანდრეს და მეორე,რომ მოუქნია,ხელი დაუკავა და უთხრა:
-არასდროს,არასდროს გესმის,არასდროს არ გაბედო,რომ გამარტყა!!! ახლა კი ჩაჯექი მანქანაში,შენნაირ ქალზე ჩემმნაირმა კაცმა ამდენი დრო,რომ დაკრგა სა სიტყვები ზედმეტი იყო!შენ მაინც ყოველთვის იგებ ყველაფერს როგორც გაწყობს და გინდა! ის დრო მენანება შენზე,რომ დავკარგე და ის წამები შენით და უშენობიით ერთად,რომ მტკიოდა!!! გამწარებულმა გამოცრა ალექსანდრემ ეს სიტყვები და ამით საბოოლოოდ გაანადგურა ნინუცა,რომელსაც უკვე გულიდან სდიოდა სისხლი.

---------------------------
ესეც დაპირებული ისტორიის მესამე თავი. იმედია ისიამოვნებთ.ველი თქვენს კომენტარებს.თითეული თქვენგანის კომენტარი ჩემთვის სტიმულია...ბოდიშს გიხდით შეცდომებისათვის,ვეღარ გადავხედე.
ველი შეფასებებს,გავაგრძელოო წერა?ღირს? მითხარით ჩემო საყვარლებოო.