ვაიმეეე... ოღონდ ეს არაა ... აღარ ვიცოდიი რა მექნაა და ისევ ჩხუბი განვაგრძეე თან მაშინ მივხვდი რომ ხელი ძალიან მტკიოდაა.. ჩემი მოქმედებით მიხვდა რომ რაღაც ვიტკინე და მანამდე გაჩუმებულმა ახლაღა ამოიღო ხმაა :
–რა იყოო ? ? აუ რამე გეტკინა ?
–კიი ხელიი შენი სიბრმავის გამოოო
–კაიი ბოდიში .. არ მინდოდა წამო ექიმთან გაგიყვან რამე სერიოზული არ იყოს..
–არ მჭირდება შენი დახმარება ! თვითონაც მოვუვლი ჩემს თავს
–კაი ძაანაც არ მინდოდა შენთან ერთად სიარული აი შენ კი გინდოდა ჩემთან ერთად , ვიცი რომ მოგწონვაარ
–რაოოო ? ? ? ოეეე იდიოტოო გაიმეორეე აბაა .. შენ სულ ..
კიდევ უნდა მეთქვა რაღაც მაგრამ ზარი დაირეკაა და გაკვეთილზე უნდა წავსულიყავიი... შტერი , დებილი, იდიოტი ასე ვახასიათებდი და ვლანძღავდი გონებაში ამ უსიმპატიურეს არსებას , გაბრაზებულიი შევედი გაკვეთილზე , კარები ისე მოვაჯახუნე რამის ჩამოვიღე , ამ მოქმედების შემდეგ სულ არ მსიამოვნებდა ჩემი კლასელების გამოშტერებული და პირდაღებული სიფათების ყურება .
როგორც იქნდა გავიდა ეს გაკვეთილიც და იკადრა ქალბატონმა მარიმ მოსვლაა .. ჯერ არ იყო სკოლაში შემოსული თან მოიპარებოდა მასწავლებელმა არ დამინახსო რომ მაშინვე შევხვდი დავსვი სკამზე და ყველაფერი მოვუყევი . ის ის იყო მოვრჩი და მარის რაღაც უნდა ეთქვა , რომ ანდრია წაგვადგა თავზე.. გაოცებისგან თვალები გამიფართოვდა
–ოოოჰ .. ჩვენი ხელნატკენი მოჩხუბარიც აქ ყოფილა
–არ მოკეტავ ?
–რატო უნდა მოვკეტო ? მადლობა თქვი რომ შენ „ვიღაცას“ თვით ანდრია ახვლედიანი გელაპარაკებაა
ვიგრძენი გულში მაგრამ არ შევიმჩნიე... „ იდიოტია ესს ბიჭი, ვირი, გოგოებთაან ლაპარაკიც არ იცის“ ვფიქრობდი ჩემთვის .. მაგრამ არაა .. ნუთუ ისევ ხმამაღლაა .. მანაც გაიგოო !! ამ დროის განმავლობაში მარი პირდაღებული შემოგვცქეროდა ხან ერთს ხან მეორეს.. ანდრიამ სიცილი ატეხა ჩემს ნათქვამზე , ვაიმე რა საყვარელია როცა იცინის, როოგორ უხდება, ვაიმე ასეთ დროს რეებზე ფიქრობ ქეთააა .. როგორც იქნა შეწყვიტა სიცილი და ლაპარაკი დაიწყო:
–გოგონი მაგას სჯობია თქვა რომ მოგწონვარ, შენც სხვებივით ჩამომეკიდები მალე კისერზე..
–რაოო ?? ამ სიტყვების თქმაზე წამოვენთე.. დამპალმა მარიმ კი ფხუკუნი ატეხა სიცილისგან.. ისე გავბრაზდი ალბათ სულ გავწითლდი
–ბატონო ანდრია.. ერთი თქვენს თავში დაჯერებული, ამაყი , იდიოტიი , ვირიი ბიჭი ხარ რომელსაც უკვე თავში აქვს ავარდნილიი ის რომ გოგოების არმია დასდევს . იცოდე მე არ მივეკუთვნები მათ რიცხვს ვისაც შენ მოსწონხარ .. პირიქით გეტყვიი ვერ გიტაან !!!!
–აჰაამ გასაგებია ჯიუტო.. ახლა შედი გაკვეთილზე თხუთმეტი წუთია დაიწყო გაკვეთილიი
–რააა ??? შევყვირეეე... აუუ იდიოტოო რა გინდაა .. ესეც შენ გამო ვაგვიანებ ახლა გაკვეთილზე. ვერ გიტაან !
მარი ნანახით ჯერ კიდევ გაკვირვებული იყო .. როგორც იქნა რაღაც ამოღერღა:
–აიი ეს მესმიის ქეეთთთ !!! ბედი გაგეხსნაა გოგოო...
აუუ ამ დებილმა უფრო გამაბრაზაა
–ეხლა გადაგაგდებ მოერე სართულიდაან და მერე შენ გაგეხსნება ბედი ოღონდ სამოთხეში..
იცოდაა თუ არ გაიქცეოდა გავაკეთებდი მართლა და კლასში შევარდაა .. მეც შევყევი, იმას აღარ მოგიყვებით როგორ გამოგვლანძღა მასწავლებელმა ..
როგორც იქნა დამთავრდა ეს გაკვეთილებიც და სახლში წავედიი.. სამეცადინო არ მქონდა და ფეისბუქზე შევედი.. ანდრია მეგობრობის თხოვნა იყო გამოგზავნილი დავეთანხმე . ცოტა ხნის მერე მომწერა :
–მოგწონვარ.. ხო ასეა ?
ვაიიმეე გადავირევი ეხლა განა მომწონხაროო.. მოგწონვაროო
–მე ვთქვი უკვე არაა..რა გინდა რას გადამეკიდე .?? .. უკვე ვთქვი რომ მე შენი გოგოების არმიაში არ ჩავეწერეებიიი ამიტომ დაწყნარდი და თავი დამანეებე

მერე მარის მივწერეე ჩემთან ამოდი მეთქი მარა ბოლოს მე მომიწია მასთან გასვლა.. ეს რომ მოვუყევი ცოტახანი ჩუმად იყოო მერე კი ყვირილი და ოთახებში სირბილი დაიწყო თან გაიძახოდა „რა მაგარიაააააა !!! მოსწონხააარ !! ვიცი ვიცი რომ მოსწონხააარ !!!!!! „ როგორც იქნა დავეწიე და დავუყვირე რომ გაჩერებულიყოო :
–მარიი მარიი მე მას არ მოვეწონებიი არააააა !!! გაიგეე ნახე როგორი ვაარ შემხედეე ... მე მას ვერ მოვეწონებიი ვერააა
–როგორრ არაა მოსწონხარ
ის მაინც თავისას გაიძახოდა მე ჩემსას..ბოლოს მოგვბეზრდა და გავჩუმდით , ფილმს ვუყურეთ რომ მორჩა უკვე გვიან იყო და სახლში წავედიი, დავწექი და ანდრიაზე ვფიქქრობდიი. რა უნდა ჩემგან რას გადამეკიდა ვიცი რომმ არ მოვწონვარ ... აბა გართობა უნდა ? გასართობათ ხო იმხელა ლამაზმანების „არმია „ დასდევს აარჩიოს რომელიც უნდა ჩემგან რა უნდა საერთოდ , თავი ვინ გონია მაგას , ამ ფიქრებში ისე ჩამეძინა ვერც გავიგე
დილით ისევ დედამ გამაღვიძა , ოღონდ მამა თურმე ამერიკაში წასულა სამსახურიდან სამი კვირით და სკოლაში ფეხით მომიწევდა სიარული.. რას ვიზამდი ავდექი ჩავიცვი და წავედი სკოლაში.. რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს საიდან როგორ არ ვიცი მაგრამ ნახევარ გზაზე ანდრია წამომეწია არადაა სულ არ აქვს აქეთ სახლიი როგორც მე ვიციი იქით ცხოვრობს.. მეძახდა ქეთა ქეთა მაგრამ არ ვჩერდებოდი , ბოლოს მოირბინა და აქეთ მე დამიწყო ჩხუბი :
–გოგოო , რო გეძახი არ უნდა გამაგონო ? მე მეგონა დაყრუვდიი .. აუუუ , დებილი ხარ რაა, მე რო დაგიძახებ უნდა გამაგონო ხოლმე
–იმიტომ არ გაგონებდი რომ არ მინდა შენთან სიარულიი, ან რატომ უნდა გაგაგონო ვინ ხარ შენ ჩემთვის
–მე ვინ ვარ შენთვის ? არავინ , სრულიად არავინ ისევე როგორც შენ ჩემთვის
–ვიციი, ამიტომ თავი დამანებე, შენ ხომ ანდრია ახვლედიანი ხარ, როგორ გეკადრება შენ „ვიღაც“ გოგოსთან გავლა
წინ წავედიი , რამის გავიქეციი . სკოლაში შევედი მარი ვნახე და გაკვეთილზე შევედით იმის მერე არ გამოჩენილა იმ დღეს ალბათ აცდენდა ..
სახლში წავედი დედა სახლში იყო , ძალიან გამიკვირდა , რომ მივედი ისეთი რაღაც მითხრა და ვნახე რომ ამ კვირაში ჩემმა გაკვირვებამ პიკს კი არა მწვერვალს მიაღწია.(ნუ რა განსხვავებაა მაარა მაინც :D )

კაი აჰაათ მორიგი დებილობაა :დდდ ვიცი საშინელებაა მიდი მითხარიით ჰაა არ მოგერიდოთ ისედაც ვიციი .. :დდ დააკომენტარეთ გავაგრძელო ?